"Look at that.” He pointed my nose which made me look away and stood up. "Let's just stay outside, I'll prepare some food,” maayos kong sabi at naglakad na sinabayan niya naman ako at saktong paglabas ng kwarto ay may kumatok sa penthouse kaya naglakad ako papunta doon. "Huwag mong tapatan ang pinto," paalala ni Kent Axel kaya tumango ako at nasa gilid ako ng buksan ang pinto ngunit si Kuya Zai lang naman ito. "Natatanaw ko ang binata diyan ah," nang-aasar na sabi ni Kuya Zai kaya ngumisi na lang ako. "You mean my boyfriend?" pabulong kong sabi upang hindi marinig ni Kent Axel na ikinatawa naman ni Kuya Zai. "Yung cake na pinabibigay ni Mr. Gavin yung VIP patient mo ihahatid ko lang.” Inabot niya 'yon kaya napangiti ako. "Thanks oppa.” Inabot ko ang pisngi niya upang dampian ng halik at kinuha ang cake. "Una na ako, inaantay ako ng panganay ko." Nakangiti niyang paalam kaya kumaway ako at humarap na kay Kent Axel na inaayos ang nagulong sofa ko. "That's the cake I saw
"Next time eat on time love," muli ay napalunok ako at pinigilang mangiti."Sino namang nagsabi sa'yo?" tanong ko pa."Hyung Zai, hindi ka daw mapakain." Naglapat ang labi ko at ngumuso na lang, sumbungero talaga ka-panganay na tao sumbungero.Muling dumaan ang araw at naging busy rin si Kent Axel dahil magsisimula ng buksan ang law firm na ipinatayo sa isla. Hindi naman kalayuan ngunit limang minuto kung lalakarin mula sa hospital at hotel.Habang naglalakad ako papunta sa room ni Gavin ay nagdala na rin ako ng fruits na pinabili ko lang kay Kuya Zai dahil binibilhan niya rin ng baon si Sierah.Pagka-katok ko at binuksan ko na rin sakto namang nanonood sa netflix si Gavin. "Oh hi doctor!" masiglang bati niya kaya ngumiti ako."I brought some fruits, that will help your heart so eat more." Bilin ko pa tapos ay kinuha ko na rin ang dagdag na gamot na i-tetake niya."Take this when you feel uncomfortable while having discomfort in your chest or back." Inabot ko 'yon sa kaniya."Why back
Nagising ako mula sa tunog ng cellphone ko kaya ng makitang si Kent Axel 'yon ay sinagot ko kaagad, he's really calling from my number hindi ba't mahal 'yon? Lalo na't nasa ibang bansa siya. "Did you eat already love?" napangiti ako sa bungad niya. "I just woke up, I did an operation kasi kanina. Ikaw ba? Are you alright?" "Nope love, I miss you already." Mahina akong natawa dahil pakiramdam ko ay nakanguso siya nang sabihin niya 'yon. "Miss mo na ako? Kaalis mo lang 7 hours ago ah," wika ko. "I'm serious, I wish they just sent the company there in Philippines." "Hindi naman pwede 'yon,” I said and laughed. "Tsh, c'mon wait for the food there tapos kumain ka na." Nangunot ang noo ko ng may kumatok hanggang sa nakita ko si Ate Mia agad ko siyang nginitian. "I told you," wika niya sa kabilang linya. "Pinadadala ni bunsong bata, kumain ka na daw,” natatawang sabi ni Ate Mia kaya naman tinuro ko ang cellphone. Nakuha niya naman ang sinabi ko. "May flowers rin na pinab
"Fine, 500 million dollars." Ngumisi ako. "What for?" tanong ko. "To kill my brother," wika niya at tumayo rin. "500 million dollars lang?" mabilis akong napatingin sa nagsalita at dahil doon ay napangiti ako ng makita si Kent Axel na nakasuot ng black slacks at black polo na naka tucked in pa. Ang gwapo nga naman talaga ng boyfriend ko. "Who is he? Your boyfriend?" tanong ng kapatid ni Gavin. "I am, I heard you give some million dollar what is that for?" tanong ni Kent Axel showing some interest in purpose. "500 million dollars, make my brother weak." Nakita ko naman na ibinulsa ni Kent Axel ang kamay. I gulped as he playfully licked his lower lip. "500 million dollars?" Kent said with his tone questioning how small is that cost. "1,000,000,000 dollars." Ngumisi si Kent Axel. "To kill your brother?" tanong ni Kent Axel. "Yes." "Wait let me get my calling card," wika ni Kent Axel at dinukot ang wallet niya nangunot naman ang noo ko ng ngumiti ang kapatid ni Gavi
"Let's go home, can we?" mahinahon niyang tanong at hinarap ako, pinagmasdan ko ang hitsura niya tapos matipid na tumango. "Good, let me sleep with you." Inakbayan niya ako at tinangay sa kung saan niya nais. Nang makarating sa penthouse ko ay binuksan ko 'yon habang nasa likuran ko siya ngunit natigilan ako ng makaramdam ng kakaiba hanggang sa may parang hangin na anino ang dumaan ngunit hindi niya naiwasan ang tunog ng paa. "Y-Ya!" sigaw ni Kent at akmang hahabulin pa ng pigilan ko siya. "L-Let's just rest, okay?" pansin ko kasi na pagod talaga siya pero hindi siya nagsasabi. Bumuntong hininga siya at tumango ng makapasok ay sinarado kong mabuti ang penthouse sinundan naman ako ni Kent hanggang sa makarating sa kwarto. Ibinagsak niya ag katawan at hindi na inalis ang medyas na suot kaya naman pumunta ako sa closet ko para kumuha ng pamalit. Nang makapagbihis ay inabot ko ang isang longsleeve na kakasya kay Kent at tsaka ko siya sinilip. "Magbihis ka para mas kumportab
Nakaupo ako ngayon sa harap ni Gavin na sandaling nakatulala sa kung saan. "Gavin," pagtawag ko rito dahilan para lingunin niya ako."Thank you doctor," wika niya at matipid na ngumiti."Laban lang, malalagpasan mo rin yan." Nginitian ko siya at tsaka ako nag thumbs up."Salamat, sana nga. Pakiramdam ko kasi bilang na rin ang oras ko," napalunok ako sa itinuran niya."Sumasakit ba ang dibdib mo?" tanong ko."Minsan doc, minsan hindi." Tumango ako bilang sagot."Uminom ka lang parati ng gamot, kumain ka ng healthy, control your emotions." Habilin ko."Doctor, I actually like you." Napaubo ako sa biglaang sinabi niya."Thank you if you like me as your doctor—""No, I like you as a lady." Lumunok ako at pabirong tumawa."I have a boyfriend," nakangiting sagot ko pinipilit maging propesyunal."I know, but I can't help myself." Ngumiti rin siya kaya naman natatawa akong napailing."You better take care of yourself, hindi kita pinagbabawalan magkagusto pero doon ka sa kaya ka ring gustuhin
"Doc!" muntik na akong mapatalon ng sandaling marinig ang tawag sa akin ng dalawang nurse ng makalapit sila ay napatitig pa sila kay Kent Axel. "Hmm yes?" "Based on your schedule po you have 3 patients to operate," tumango tango ako tapos tinignan si Kent Axel na seryoso pa rin ang mukha. "I'll get ready then," saad ko at tsaka ko hinawakan ni Kent Axel sa braso at tinangay sa office ko ngunit nangunot lalo ang noo ko ng makita ang dalawang codal books na nandoon. "May patient kasi ako, hintayin mo na lang ako rito o di kaya mag-iwan ka na lang ng text kung aalis ka." Habilin ko ngunit napalunok ako ng ngumiti siya at tumango. "Would that take long?" tanong niya. "It's a heart so yes, every patient minsan pinakamabilis ay 2-3 hours. Pinakamatagal ay 5-6 hours." Tumango si Kent Axel at tsaka niya ako niyakap kaya naman napangiti ako at tinapik tapik ang likod niya. "Mamimiss mo ako?" nakangiting tanong ko ngunit ang sagot niya ay simpleng hmm lang. "Baka gabi na tayo ma
Tumawa lang siya at umiling iling. "Matutulog lang tayo, 'wag ka ng mag-imagine ng sobra." Ngumuso ako at umirap sa pang-aasar niya.Kinuha niya ang bag ko at sunod ay ang kamay ko tapos ay sabay kaming naglakad papalabas. 11 PM na kasi.Sa penthouse niya kami dumeretso kung kaya't hinayaan ko na siyang ihanda ang pamalit ko na damit ko raw pero damit niya naman 'yon."Naiwan mo codal mo sa office ko," sadya kong huli na ng sabihin dahilan para manlaki ang mata niya."I did?" "Yeah," wika ko."No way, how could I forget that?" bulong niya sa sarili."Because you grabbed my bag and this precious hand of mine." Nakangisi kong sabi."Get rest then, babalikan ko—""Seryoso ka?" hindi makapaniwala kong tanong."Y-Yeah?" sagot niya kaya natawa ako."Iiwan mo ako rito?" tanong ko, kunyare ay nagtatampo."B-Bukas na lang pala," he stated and glance.I immediately looked away when he removed his shirt in front of me. "Tingin ka na, nahiya ka pa,” asar niya kaya naman umirap ako."You love you