IKA ANIM NA PAHINA
Larsen Cleo Point Of View“What was that?! I'm your what?! Did you just say I am your boyfriend? And who is that guy?”Mariin na pumikit ako. Rinding-rindi na ang tenga ko kaka reklamo niya. Pagkalabas na paglalabas namin ng restaurant, binato niya agad ako ng marami at sunod sunod na tanong hanggang sa makarating kami ng sasakyan niya.How am I supposed to answer his questions!? He did not give me a chance to answer any of his questions! Sunod sunod ba naman siyang magtanong, eh! Paano ako makaka sagot?“What now, Cleo? Explain yourself.” sabi niya na naman. “Are you going to act like you hear nothing, huh? Say something!”“Pwedeng kumalma, kuya? Pwede ba?” anas ko. “Paano ako sasagot kung sunod-sunod ka magtanong. Kalma ka lang. Let me explain myself, okay ba?”He crossed his arms, still looking at me with those glaring eyes. “Start explaining yourself now. I want to understand what happened earlier.”“First of all, sorry,” I said. “Hindi ako nakapag-isip ng maayos at matini kanina. Basta-basta na lang ako gumawa ng plano ng hindi ko tinatanong kung papayag ka ba o hindi. Again, sorry.”He just stared at me, waiting for my further explanation.Huminga ako bago nagpatuloy. “And that guy is my… my boyfriend,” sabi ko. “His name is Wil. And about the reason why I suddenly announce you as my boyfriend in front of him because I want him to be jealous.”“Your boyfriend?” he asked. “That guy?”I nod my head. “Yes, he is my boyfriend.”“Then why is he with someone else? It should be you if he's really your boyfriend, right? But why is he eating with another girl instead of you?”Nanahimik ako. Nanakit ang dibdib ko nang maalala kung paano maging sweet si Wil sa babaeng 'yon. Ako dapat iyon, eh! Ako dapat ang kasama niya! Ako dapat ang sinubuan niya! Ako dapat ang kadate niya! Ako dapat! “Is he really your boyfriend or… your ex-boyfriend—”“Hindi pa kami hiwalay!” sigaw ko. “Hindi pa! So we are still in a relationship! We are still together—”“— Even though he's entertaining another girl?” he cut me off. “You can still say he's your boyfriend?”“Oo!” saad ko. “Wala pa kaming proper na hiwalayan. At hindi ako papayag na hiwalayan niya ako!”He shakes his head and chuckles. He looks at me as if he doesn't believe what I say. “You're unbelievable,” aniya. “Do you still call him your boyfriend even he's dating someone else—”“They are not dating!” asik ko. Naiinis na ako sa mga lumalabas sa bibig niya. “That girl is flirting with him! Nilalandi niya ang boyfriend ko!”Umiling ulit siya. “They totally are. You witness it with your own eyes. Can't you tell they are having a date?”“H-hindi ko nakita!” pagtanggi ko. “Wala akong nakita!”He chuckles once again. “You are obsessed with him.”“And what if I am? Huh? Ano? May masama ba? Mahal ko siya kaya natural na obsess ako sa kaniya! Wala naman masama, ah! We love each other—”“— That's one sided love,” he cut me off again. “Ikaw lang ang nagmamahal. He probably move on that's why he's dating another girl—”"I told you she's flirting with him!” sigaw ko! “And he let her?” nakangisi siya. “So what does it mean to you then? If a guy let another girl flirts with him, ano sa tingin mo ang tawag?”“A-ano… ah…” Nangapa ako ng sasabihin. “... kasi ano…”Ano nga ba? Friendly? Hindi niya gusto saktan ang bruha na iyon? Gusto niya lang magpaka gentleman?“Ano bang pake mo?” anas ko nang hindi mahanap ang dapat sabihin. “Wala ka ng pake!”“You're crazy.” He laughs. “Hindi ko akalain na ganito ka pala.”“Shut up!” ani ko. “Anyway, so dahil nga gusto kong pagselosin si Wil. I want to ask you a favor.”"Woah. Don't tell me you want me to be your fake boyfriend to make him jealous?”I nod my head.“You guessed it right,” sabi ko. “I want you to act my boyfriend if he's around or kapag gusto ko siyang pagselosin.”Tumawa siya. “I can't beleive this. You realky ask me to play as your fake boyfriend in front of that guy?”“Yes.”“I don't want to do that. What do you think of me? A kind of guy who you can use to make you jealous of your so-called boyfriend even if he's with another girl?”“Just this one, please?” I pleaded. “I already started this so I want to continue—”“You didn't console me so that's not my problem anymore.” Umiling-iling, still disagreeing. “A no is a no.”“Nagsorry na nga ako hindi ba?”“Still, it's your problem so fix it on your own. Bakit mo ako idadamay sa problema mo? We're not even that close for me to act like your boyfriend. Hindi nga tayo magkakilala tapos papayag ako? No way.”Dumapo ang kamay ko sa braso niya. Tumitig sa mga mata niya. I felt his arm tense up but I ignored it. Gusto ko siyang mapapayag. Siya ang huli kong alas para magkabalikan kami ni Wil. "Please, Georgel?” pagmamakaawa ko. “This will be my last chance to get back with him. Maybe… maybe if I'll make him jealous kusa siyang babalik sa akin. So please? I will do anything or grant your wish just do me this favor.”He stares at me for a while. I can see how his eyes scan my whole face. Nakita ko kung paano niya kagatin ang ibabang labi at lumunok sa hindi ko alam na dahilan. “Please, Georgel?”Tinignan niya lang ako.Tulungan mo akong paibigin sa akin ang boyfriend kong si Wil. Lahat-lahat talaga gagawin ko basta tulungan mo lang ako.”He sighs. “How sure you will grant my wish or you'll do anything for me?”“You can say it right now and I'll do it for you.” Determinandong saad ko. “Lahat gagawin ko tulungan mo lang ako.”“Can I be honest with you?”Tumango ako.“Baliw ka ba?”Bigla kong nahampas ang braso niya. “Hindi 'no! Mukha ba akong baliw? Mukha ba?”“I am serious, Cleo,” seryosong sabi niya. “You are crazy. Bakit gusto mong balikan ang gago na 'yon kung harap-harapan ka ng niloloko?”“M-Mahal ko kasi…” Umiwas ako ng tingin. “Then he doesn't deserve your love.”“He deserves it,” ani ko. “He deserves my love and I deserve his love. You don't know us so you can't say anything about our love.” “Yeah, right. I don't know you, guys.”Umiwas siya ng tingin at bumaling sa manibela. He then started his car and we started moving leaving the parking lot of the restaurant. “Tutulungan mo na ba ako?” tanong ko matapos ng mahabang katahimikan. “Promise ko na gagawin ko lahat ng ipapagawa mo sa akin. Hindi ako tatanggi kahit ano pa yan basta tulungan mo lang ako.”“Fine.”Nilingon ko siya. Nakatingin siya sa daan habang nagmamaneho. Nakaramdam ako ng tuwa sa sagot niya. Yes, success! Finally! This is my chance to win Wil's heart once again!“But in one condition.”“Kahit ano pa 'yan, gagawin ko!” anas ko. “Basta walang bawian, ah! Tutulungan mo na ako ha!” Hindi maalis ang ngiti sa labi ko habang sinasabi iyon. Nararamdaman ko na ang nalalapit naming pagbabalikan ni Wil. Excited na ako! Just wait for me, Wil! Alam kong babalikan mo rin ako in no time! Just wait and see! I am sure he will beg me. ”You will pretend to be my girlfriend in front of my parents.”“Go!” Walang pagdadalawang isip na sagot ko. “Same lang pala, eh! You will act as my boyfriend and I will act as your girlfriend! So quits na tayo?”“Yeah.”Nakangiting tumango ako. “So, kailan ako aaktong girlfriend mo? Sabihin mo sa akin kung kailan para mapaghandaan ko—”“Ngayon.”Gulat na tinignan ko siya. “Huh?”Saglit niya akong tinignan. “You will act as my girlfriend in front of my parents now. We're going to them.”"WHAT?!” laglag ang panga ko at nanlalaki ang mga mata na tinignan siya. “S-Seryoso ka?”“Yes.”“A-As in ngayon agad? Now na?”“Yes.”“Bakit agad-agad naman?” bigla akong nabalisa. “Wala man lang preparations? Bakit ngayon agad? Bawal ba bukas na lang?”“It's now or never, Cleo.”Sa sobrang kaba ko ay wala akong nasabi. Hindi ko alam ang dapat na sabihin. I am not prepared! Bakit biglaan ang lahat?! Georgel Kien Point Of View“Let's go.”She silently got out of my car without saying a word. Kanina pa siya tahimik. I don't know what she's thinking. I knew I shocked her. But I really need her help today.Mom told me yesterday that she'll introduce someone to me again. I don't know why she keeps introducing some girls to me. For how many times I told her I don't want just some girls to date. Hindi ako basta-basta nangdi-date ng kung sino-sinong babae. But knowing mom, she really wants to see me finally having a girl and settling down. Nasa loob kami ng elevator nang makita ko ang repleksyon ni Cleo. Tahimik pa rin siya at hindi ko alam kung anong tumatakbo sa isip niya. I sigh and face her. “Just do whatever I say then we'll be good, alright?”“I am confused right now!” she said. “First, bakit tayo nandito sa Juanillo company? At bakit parang kilala ka ng mga staff dito? Second, seryoso ka ba na ngayon mo ako agad ipapakilala sa mga magulang mo bilang girlfriend mo? Gosh! Sobrang bilis ng pangyayari!”“You will know everything later.”“Bakit mamaya pa? Bakit hindi pa ngayon? Sabihin mo na ngayon para naman mabawasan ang kaba ko.”“Later—”“—Ngayon na!” She held my arm. “Tell me, kamag anak mo ba ang may ari nitong Juanillo company? Pamangkin ka ba? Apo ka ba? O baka naman pinsan mo.”I shook my head. “I am the son of Mr. and Mrs. Juanillo.”“W-What…” Her mouth hung open and her eyes widely opened. “A-Anong sabi mo?”"Do I need ro translate it for you?”Saktong bumukas ang elevator kaya lumabas na ako. I felt her presence following me so I didn't bother to look back. Diretso ang tingin ko sa hallway nang hawakan niya ako sa braso at huminto sa harap ko.“Anak ka ng may-ari nitong kompanya? Nagbibiro ka lang naman hindi ba?” hindi makapaniwala ang mukha at tono ng boses niya. “Eme-eme mo lang 'yun hindi ba?”I shrug. “Find out on your own.”Nilagpasan ko siya at mabilis na naglakad papunta sa office ni mom. She is probably in there since I heard she has no meeting today. Wala si dad ngayon dahil sa business trip sa Mexico. Tumayo ako sa harap ng pinto ng office ni mom bago nilingon si Cleo na nasa likuran ko.“Are you ready?”Umikot ang mga mata niya. “Go on. Alam kong tinatakot mo lang ako. Hindi ako naniniwala na anak ka ng may-ari nito.”Ngumisi ako. “Alright then.”Binuksan ko ang pinto ng office ni mama at dire-diretso na pumasok. Agad na nakita ng mga mata ko ang tutok na tutok sa trabaho na si mama.“Hey, mom. I have something to tell you.”Umangat ang tingin niya sa akin. Inayos niya ang suot na salamin bago nagsalita.“Oh, hi there, honey. What is it?” aniya. “Don't forget your blind date later, okay—”“I brought my girlfriend with me.”Natigilan siya. “Your what?”“Good morning po.”Sabay kaming lumingon sa gawi ni Cleo. She really looks shy and scared at the same time. Nag bow siya kay mama bago naglakad palapit sa akin. I signaled her to hold my arm and she did.Pilit na ngiti ang ginawad niya sa akin bago dumikit sa katawan ko. “What's going on?” I heard her whisper. “Just do whatever I say.” bulong ko at tinignan si Mom. Nakangiting tumingin ako kay mama. “My girlfriend, mom. Her name is Larsen Cleo.”“Really?” I nod my head. “Really, mom.”Inalis niya ang suot na glasses at tumayo. Lumapit siya sa amin habang ang mga mata ay nakatingin sa katabi ko. “What a beautiful girl you have,” she suddenly says. “And a beautiful name.”“N-nice to meet you po, ma'am,” sabi ni Cleo."Nice to meet you too, hija. Come on. Sit down.” She then looks at me. “Get us something we can drink and eat.”I shook my head when she pulled Cleo towards the sofa and started asking her. Nakita ko ang tingin ni Cloe na nanghihingi ng tulong. I just nod my head and smile at her. I am relieved and glad mom doesn't suspect us. Written by DBardzIkapitong PahinaLarsen Cleo Point Of View“You are so pretty, hija. I am glad someone like you became my son's girlfriend.”Lumunok ako habang pilit na ngumingiti sa sobrang kaba. Sino ba naman ang hindi kakabahan? Kahit sino sigurong ordinaryo at normal na mamamayan ng pilipinas ay kakabahan kapag nakaharap mo ng ganito kalapit ang isa sa pinakamalaki at pinaka kilalang tao sa buong pilipinas. Nananaginip ba ako? Parang dati hanggang sa billboard, TV commercials, news at iba ko lang siya nakikita. And now she's holding my hand with her soft hand and staring at me with those beautiful eyes of hers. My gosh! Mahihimatay yata ako! “T-Thank you po…” wala akong ibang masabi kung hindi ang magpasalamat. “Kayo rin po…”She smiled widely and genuinely. “Don't be nervous, hija. I won't bite you.” Tumango ako bilang tugon. Hindi ko talaga kinakaya ang ganda niya. I can't believe this is happening. It's like a pure dream! Hinanap ng mga mata ko si Georgel ngunit hindi ko siya makita. Afte
Ikawalong PahinaGeorgel Kien's Point Of View“You want what?”I can't focus on driving my car. After she wakes up, umalis kaagad kami ng company ni mom. I left a message on mom's table before we left a while ago. We're on our way when she asks something. She wants what?“Sabi ko, sa unit mo muna ako tutuloy. Pwede naman hindi ba? Wala akong ibang matutuluyan bukod sa apartment namin ni Wil. Please, ampunin mo muna ako habang hindi pa kami nag-aayos.”My mouth hangs open. I can't believe this! “You are asking too much, Larsen,” sabi ko. “First, you want me to pretend to be your boyfriend and now you are asking me to shelter you? Too much, Larsen, too much. And I get nothing for all of this? Wow!”“Hindi naman ako magtatagal, eh! Sige na kasi, Georgel! Promise ko sayo kapag nagkaayos kami ni Wil, lalayas ako agad tapos babalikan kita kapag may pera na ako para bayaran ka. Promise ko 'yan!”Umiling ako. Why did I put myself on this?! Bakit ba ako pumayag? Now, I regret my decision. “N
Ika-siyam na PahinaLarsen Cleo Point Of View“Are we going to stay here for the whole day? Seriously? Why the hell do I agree with this?”Hindi ko pinansin ang kanina pang nagrereklamo na lalaki sa tabi ko. Niyugyog ko lang ang braso niya at patuloy na ginagala ang mga mata sa buong restaurant, hinahanap ang taong kanina pa namin hinihintay. Nandito kami ngayon sa restaurant kung saan kami kumain kasama ang kapatid niya at kung saan nakita namin si Wil at ang babae niya. It’s been five hours since we arrived here. At ni anino ni Wil o ng babae niya ay wala kaming nakita. Ngunit malakas ang kutob ko na pupunta sila rito. I am one hundred percent sure na pupunta sila. We just need to wait. Dadating sila dito for sure. “Papunta na sila, nararamdaman ko. Chill ka lang kasi, atat na atat ka masyado,” saad ko. “Baka malapit na sila.”“Am I supposedly believe that?” bakas sa tono niya ang inis. “Ilang beses mo na bang sinabi 'yan? Three? Four? Hindi ko na nabilang.”Mariin na pumikit ako
Ikasampung PahinaLarsen Cleo Point Of ViewNakahiga ako sa may sofa habang kinakalikot ang binili na cellphone sa akin ni Kien kahapon. Gumawa ako ng bagong facebook account at kaagad na inadd ang facebook account ni Wil. Una ko kaagad na naisip ay si Wil kaya kaagad akong gumawa ng fb account para malaman ang nangyayari sa kanya. Ngunit mali yata ang naging desisyon ko. Hindi ko maiwasan na malungkot at masaktan habang iniistalk ang timeline niya. Walang ibang laman ang account niya kung hindi ang mga sweet sharedpost niya habang nakatag ang bruhang babae niya. Gigil na gigil ako habang pinagmamasdan at binabasa ang bawat post ni Wil.“Abby pala ang pangalan ng ahas na babaeng 'yun.” Halos malukot ang mukha ko habang binabasa isa-isa ang mga sharedpost ni Wil at ang mga corny comments ng kabit niya. Kumikirot din ang puso ko sa tuwing nilalapag ni Wil ang tatlong salita na sa akin niya lang sinasabi… noon. “Ako dapat 'yan, eh.” Malungkot na saad ko habang patuloy na binabasa ang
IKA-LABING ISANG PAHINACLEO LARSEN POINT OF VIEW:“Here we go again.”I heard Georgel sigh. I didn’t bother to look at him. Nakatuon sa cellphone ang mga mata ko. I’ve been staring at my message to Wil. He saw my message so I am sure he’ll show up this time.“What are we doing here? Don’t tell me we will wait for your boy once again?”“Yep. This time he’ll show up, I’m sure.”“And how sure are you?” Inalis ko saglit ang mga mata sa cellphone at tinignan siya. Kita ko sa mukha niya na tutol siya. Alam kong wala lang ito sa kaniya pero para sa akin, malaking bagay ito. “I messaged him yesterday. He already saw it, which means he will show up. Maghintay lang tayo, mamaya nandyan na siya.”He sarcastically laughed. “You… you’re really crazy, huh.”Nagsalubong ang mga kilay ko. “Ano?!”“I said, you’re crazy,” saad niya. “Why do you want to see that boy so badly? Is there something you want from him? I just don't get it. I tried to understand but I couldn't. Care to explain? Maybe I’ll u
IKA-LABING DALAWA NA PHINACLEO LARSEN POINT OF VIEWIt’s been a while since I've stayed at Georgel’s condo. Habang tumatagal, I realized na may malaking utang na loob ako sa kanya. Hindi lang sa kanya kundi pati sa kapatid at mama niya. They are all good to me. They have been good to me since then. Labis-labis ang ginagawa nila sa akin and I’m starting to feel guilty. Unti-unti na akong kinakain ng konsensya ko. Mali ito.What I am doing is not right. This is wrong… so wrong. I’m fooling them. I… I’m lying to them. This is not right but… but I have no choice…“Eat a lot, Cleo. I prepared these foods for you.”Pilit na ngumiti ako sa mama ni Goergel. I don’t know what to say. Seeing her beautiful smile makes my heart ache. Nandito ako sa bahay nila ngayon. Like what Goergel said yesterday, his mom wants to meet me so here I am. “T-Thank you po, tita.”She smiled, sitting down in front of me. “Don't be nervous. Ako lang naman ito, hija.”Kaya nga po, eh. Kayo ‘yan, ang mama ni Geor
UNANG PAHINALarsen Cleo Point Of View“LUMAYAS ka na! Wala na akong pake sayo! Break na tayo! Wala kang kwenta! Wala kang kwentang girlfriend! Layas! Lumayas ka na! Ayoko nang makita ang pagmumukha mo! Layas!”Sunod-sunod tumama sa aking mukha at sa aking katawan ang mga damit at mga gamit na hinagas ng aking boyfriend na si William. Nanghihina na nakaupo ako sa may tapat ng pinto ng apartment namin. Patuloy sa pag dausdos ng mga luha sa mga mata ko habang pilit na nagmamakaawa sa kaniya.“W-Wil, huwag mong gawin sa akin ito… Parang awa mo na…” pagmamakaawa ko. “Wa-Wala akong ibang mapupuntahan… Wil, patawarin mo na ako… please?”“Bahala ka sa buhay mo!” Sigaw niya at patuloy na hinahagis sa akin ang mga gamit ko. “Wala akong girlfriend na kasing walang kwenta mo! Nagsisisi ako na niligawan kita! At mas lalong nagsisisi ako na naging girlfriend ko ang isang tulad mo! Sana hindi na lang kita nakilala! Sana hindi na lang tayo nagkita! Sana hindi na lang naging tayo!”Bawat salita na b
Ikalawang PahinaLarsen Cleo Point Of ViewNAGISING ako na masakit ang ulo ko. Dahan-dahan akong umupo sa kama ko habang hawak-hawak ang masakit na ulo. Parang hinihiwa sa walo sa sobrang sakit. Ano bang nangyari? Bakit sobrang sakit ng ulo ko?“Ahh…” Napapikit ako nang muling kumirot sa sakit ang ulo ko. Binagsak ko ang ulo sa unan para mawala ang sakit ngunit hindi iyon ang nangyari. Natigilan din ako nang maamoy ang mabangong unan. Dahan-dahan na dumilat ako at agad na nakita ang puting unan. Muli ko itong inamoy at nakompirma na hindi ito ang unan ko.“Eh? Hindi naman ganito amoy ng unan ko ah.” Nagtataka na tanong ko at muling inamoy ang unan. “Mabango pero hindi ganito kabango ang unan ko. At saka amoy lalaki, eh. Ang tapang ng amoy—” Natigilan ako nang marealize ang sinabi. “A-Amoy lalaki?!”Agad na lumibot ang mga mata ko para icheck kung nasaan ako. Bigla nalang nawala ang sakit ng ulo ko nang makita na wala ako sa apartment namin ni Wil. Napatakip ako sa bibig at hindi alam
IKA-LABING DALAWA NA PHINACLEO LARSEN POINT OF VIEWIt’s been a while since I've stayed at Georgel’s condo. Habang tumatagal, I realized na may malaking utang na loob ako sa kanya. Hindi lang sa kanya kundi pati sa kapatid at mama niya. They are all good to me. They have been good to me since then. Labis-labis ang ginagawa nila sa akin and I’m starting to feel guilty. Unti-unti na akong kinakain ng konsensya ko. Mali ito.What I am doing is not right. This is wrong… so wrong. I’m fooling them. I… I’m lying to them. This is not right but… but I have no choice…“Eat a lot, Cleo. I prepared these foods for you.”Pilit na ngumiti ako sa mama ni Goergel. I don’t know what to say. Seeing her beautiful smile makes my heart ache. Nandito ako sa bahay nila ngayon. Like what Goergel said yesterday, his mom wants to meet me so here I am. “T-Thank you po, tita.”She smiled, sitting down in front of me. “Don't be nervous. Ako lang naman ito, hija.”Kaya nga po, eh. Kayo ‘yan, ang mama ni Geor
IKA-LABING ISANG PAHINACLEO LARSEN POINT OF VIEW:“Here we go again.”I heard Georgel sigh. I didn’t bother to look at him. Nakatuon sa cellphone ang mga mata ko. I’ve been staring at my message to Wil. He saw my message so I am sure he’ll show up this time.“What are we doing here? Don’t tell me we will wait for your boy once again?”“Yep. This time he’ll show up, I’m sure.”“And how sure are you?” Inalis ko saglit ang mga mata sa cellphone at tinignan siya. Kita ko sa mukha niya na tutol siya. Alam kong wala lang ito sa kaniya pero para sa akin, malaking bagay ito. “I messaged him yesterday. He already saw it, which means he will show up. Maghintay lang tayo, mamaya nandyan na siya.”He sarcastically laughed. “You… you’re really crazy, huh.”Nagsalubong ang mga kilay ko. “Ano?!”“I said, you’re crazy,” saad niya. “Why do you want to see that boy so badly? Is there something you want from him? I just don't get it. I tried to understand but I couldn't. Care to explain? Maybe I’ll u
Ikasampung PahinaLarsen Cleo Point Of ViewNakahiga ako sa may sofa habang kinakalikot ang binili na cellphone sa akin ni Kien kahapon. Gumawa ako ng bagong facebook account at kaagad na inadd ang facebook account ni Wil. Una ko kaagad na naisip ay si Wil kaya kaagad akong gumawa ng fb account para malaman ang nangyayari sa kanya. Ngunit mali yata ang naging desisyon ko. Hindi ko maiwasan na malungkot at masaktan habang iniistalk ang timeline niya. Walang ibang laman ang account niya kung hindi ang mga sweet sharedpost niya habang nakatag ang bruhang babae niya. Gigil na gigil ako habang pinagmamasdan at binabasa ang bawat post ni Wil.“Abby pala ang pangalan ng ahas na babaeng 'yun.” Halos malukot ang mukha ko habang binabasa isa-isa ang mga sharedpost ni Wil at ang mga corny comments ng kabit niya. Kumikirot din ang puso ko sa tuwing nilalapag ni Wil ang tatlong salita na sa akin niya lang sinasabi… noon. “Ako dapat 'yan, eh.” Malungkot na saad ko habang patuloy na binabasa ang
Ika-siyam na PahinaLarsen Cleo Point Of View“Are we going to stay here for the whole day? Seriously? Why the hell do I agree with this?”Hindi ko pinansin ang kanina pang nagrereklamo na lalaki sa tabi ko. Niyugyog ko lang ang braso niya at patuloy na ginagala ang mga mata sa buong restaurant, hinahanap ang taong kanina pa namin hinihintay. Nandito kami ngayon sa restaurant kung saan kami kumain kasama ang kapatid niya at kung saan nakita namin si Wil at ang babae niya. It’s been five hours since we arrived here. At ni anino ni Wil o ng babae niya ay wala kaming nakita. Ngunit malakas ang kutob ko na pupunta sila rito. I am one hundred percent sure na pupunta sila. We just need to wait. Dadating sila dito for sure. “Papunta na sila, nararamdaman ko. Chill ka lang kasi, atat na atat ka masyado,” saad ko. “Baka malapit na sila.”“Am I supposedly believe that?” bakas sa tono niya ang inis. “Ilang beses mo na bang sinabi 'yan? Three? Four? Hindi ko na nabilang.”Mariin na pumikit ako
Ikawalong PahinaGeorgel Kien's Point Of View“You want what?”I can't focus on driving my car. After she wakes up, umalis kaagad kami ng company ni mom. I left a message on mom's table before we left a while ago. We're on our way when she asks something. She wants what?“Sabi ko, sa unit mo muna ako tutuloy. Pwede naman hindi ba? Wala akong ibang matutuluyan bukod sa apartment namin ni Wil. Please, ampunin mo muna ako habang hindi pa kami nag-aayos.”My mouth hangs open. I can't believe this! “You are asking too much, Larsen,” sabi ko. “First, you want me to pretend to be your boyfriend and now you are asking me to shelter you? Too much, Larsen, too much. And I get nothing for all of this? Wow!”“Hindi naman ako magtatagal, eh! Sige na kasi, Georgel! Promise ko sayo kapag nagkaayos kami ni Wil, lalayas ako agad tapos babalikan kita kapag may pera na ako para bayaran ka. Promise ko 'yan!”Umiling ako. Why did I put myself on this?! Bakit ba ako pumayag? Now, I regret my decision. “N
Ikapitong PahinaLarsen Cleo Point Of View“You are so pretty, hija. I am glad someone like you became my son's girlfriend.”Lumunok ako habang pilit na ngumingiti sa sobrang kaba. Sino ba naman ang hindi kakabahan? Kahit sino sigurong ordinaryo at normal na mamamayan ng pilipinas ay kakabahan kapag nakaharap mo ng ganito kalapit ang isa sa pinakamalaki at pinaka kilalang tao sa buong pilipinas. Nananaginip ba ako? Parang dati hanggang sa billboard, TV commercials, news at iba ko lang siya nakikita. And now she's holding my hand with her soft hand and staring at me with those beautiful eyes of hers. My gosh! Mahihimatay yata ako! “T-Thank you po…” wala akong ibang masabi kung hindi ang magpasalamat. “Kayo rin po…”She smiled widely and genuinely. “Don't be nervous, hija. I won't bite you.” Tumango ako bilang tugon. Hindi ko talaga kinakaya ang ganda niya. I can't believe this is happening. It's like a pure dream! Hinanap ng mga mata ko si Georgel ngunit hindi ko siya makita. Afte
IKA ANIM NA PAHINALarsen Cleo Point Of View“What was that?! I'm your what?! Did you just say I am your boyfriend? And who is that guy?”Mariin na pumikit ako. Rinding-rindi na ang tenga ko kaka reklamo niya. Pagkalabas na paglalabas namin ng restaurant, binato niya agad ako ng marami at sunod sunod na tanong hanggang sa makarating kami ng sasakyan niya.How am I supposed to answer his questions!? He did not give me a chance to answer any of his questions! Sunod sunod ba naman siyang magtanong, eh! Paano ako makaka sagot?“What now, Cleo? Explain yourself.” sabi niya na naman. “Are you going to act like you hear nothing, huh? Say something!”“Pwedeng kumalma, kuya? Pwede ba?” anas ko. “Paano ako sasagot kung sunod-sunod ka magtanong. Kalma ka lang. Let me explain myself, okay ba?”He crossed his arms, still looking at me with those glaring eyes. “Start explaining yourself now. I want to understand what happened earlier.”“First of all, sorry,” I said. “Hindi ako nakapag-isip ng maayo
IKALIMANG PAHINAGeorgel Kien Point Of View“OH! MY! GOSH! KUYA?! What is the meaning of this, kuya?!”Nagising ako sa malakas na sigaw ng kapatid ko. Tinakpan ko ang mga tenga at hindi pinansin ang sinabi niya. She's always like this! She barged in my unit unexpectedly and disturbed me. I always told her to stop doing this and yet she keeps doing it again and again. “Kuya!” malakas na sigaw niya ulit. “Sino na naman ang babaeng kasama mo?! At talagang magkatabi pa kayo?! What's going on?!”And that's when I remember I was sleeping next to a woman!Napabalikwas akong tumayo at agad na tumingin sa katabi. My jaw dropped when I saw her still sleeping and snoring as if she heard nothing at all. Seriously?! Hindi ba niya narinig ang mala megaphone na boses ng kapatid ko? “My gosh! I can't believe this! Nag-uwi ka ng babae without telling me?!” sigaw niya. “You're unbelievable, Kuya!”“Shut up, Gi!” galit na binalingan ko siya. “What are you doing here?! I told to knock and wait for me t
Ikaapat na PahinaGeorgel Kien Point Of View“Thank you for accepting my offer, Mr. Lee.”Tumayo ako at nakipag kamay ako sa client at business partner na si Mr. Lee. We met in Q restaurant as he requested and tackled the proposal my company offered to him. We cleared everything and he finally accepted my offer. “Looking forward to working with you, Mr. Juanillo,” he said.I smiled and nodded my head. “I will not disappoint you, Mr. Lee. I am grateful to have you as ons my business partners.”"I am glad to hear that.”Lumabas kami ng VIP section nitong restaurant habang nag-uusap tungkol sa company niya. “As you know my company is really doing great today…”Hindi ko maintindihan pa ang mga sumunod na sinabi ni Mr. Lee nang mapansin ang mga kumpol na mga customer. I got curious so I tried looking behind them and saw a woman sitting on the floor.My eyes widened when I saw a familiar face. Anong…. Anong ginagawa niya rito? I told her to go home. Bakit nakaupo siya riyan?!“Ah, Mr. Lee