“Akala ko ba isang buwan ang bakasyon ninyo Daddy?” tanong ni Luke sa kanyang ama mula sa rearview mirror ng sasakyan. Nakita niya naman ang pagbuntung- hininga nito at pagkatapos ay napasandal sa kotse. Nasa likod niya ito dahil ayaw nitong umupo sa tabi niya. “Sinong ama nag hindi mag- aalala kapag may mabalitaan siya na hindi magandang nangyari sa prinsesa niya?” balik nitong tanong sa kanya. Kaagad naman na napakunot ang noo niya dahil sa sinabi nito, ayon kasi kay Vin ay wala itong dalang cellphone kaya hindi ito makokontak lalo na noong nagpunta doon si Vena ilang araw lamang pagkatapos ng kasal nito. Akala niya ay totoo iyon kaya paano nito nalaman ang balitang iyon? “I thought you don’t have your phone.” kaswal na saad niya rito habang ang kaniyang mga mata ay nakatuon pa rin sa daan. “Sinabi ko lang iyon para hindi niya ako kulitin.” sabi nito sa kaniya na ikinatahimik na lamang niya. Marami pa sana siyang gustong itanong rito ngunit pinili na lamang niya ang manahimik.
ABALA si Andrei sa mga binabasa niyang papeles nang makarinig siya ng isang pagkatok galing sa pinto. Hindi siya nag- angat nang ulo at pagkatapos ay sumagot.“Pasok.” saad niya habang nakatingin pa rin sa mga papeles na binabasa niya.Narinig niya ang pagbukas ng pinto at ang papasok na yabag. Ilang sandali pa nga ay may isang envelope na inilapag sa harap niya kaya doon na napa- angat ang kaniyang ulo. Nakita niya ang kaniyang sekretarya na siyang naglapag ng envelop sa kaniyang lamesa.Bahagya siyang napakunot dahil rito. Wala siyang ideya kung ano ang laman nito. Itinigil niya ang kaniyang pagbabasa at pakatapos ay ipinatong ang dalawang siko sa lamesa at hinarap ito. Agad na nagsalubong ang mga kilay niya.“What is this?” nakakunot ang noong tanong niya rito.“Someone gave it to me Sir at ang sabi ay ibigay ko raw sa inyo. Hindi ko rin po alam kung saan galing.” sagot naman sa kaniya nito at pagkatapos ay lumabas na.Kunot pa rin ang noo niyang pinulot ang envelop at pagkatapos a
Walang reaksiyon si Vena habang pinapanuod ang pagpupumilit ni Andrei na pumasok mula sa bahay nila para lang makausap siya. Wala siyang ibang maramdaman ng mga oras na iyon hindi katulad noon na kapag makita niya lamang ito ay sobrang kinikilig na siya.Ibang- iba na kasi ang sitwasyon nila ng mga oras na iyon. Nasisiguro niya na natanggap na nito ang ipinadala niya kaya nagpupumilit ito na makausap siya. Hindi pa ito ang tamang oras para harapin niya ito. Pero darating ang araw na muli niya itong haharapin at nasisiguro niya na magsisisi ito ng lubusan dahil sa ginawa nito sa knaiya.Sinisiguro niya na gagawin niya ang lahat para maging misereble ang buhay nito katulad ng ginawa nito sa kaniya. Kanina pa niya ito pinapanuod mula sa kaniyang silid habang nagpupumilit ito na pumasok sa bahay nila. Mabuti na lamang at eksaktong naroon ang mga tauhan ng kaniyang Daddy dahil baka kung wala ang mga ito ay baka nakapasok ito sa loob.Ang lakas din ng loob nito na magpakita sa mismong bahay
Nakatanaw si Vena mula sa veranda ng kaniyang silid. Ang hangin ay malayang humahampas sa kaniyang katawan at ramdam na ramdam niya ang init na dala nito. Pasado- alas dos na ng hapon at katirikan ng araw ngunit naroon siya nakatayo doon habang malalim na nag- iisip.Hanggang sa mga oras na iyon ay iniisip niya pa rin kung ano ang ibig sabihin ng mga salitang binitawan sa kaniya ng kaniyang ama, pakiramdam niya ay napakalalim ng mga ito. Pakiramdam niya ay tila ba may malalim na kahulugan ang mga iyon at nag- iwan ito ng malaking palaisipan sa kaniyang isip.–ALAS DIYES NG UMAGA sa study room ng pamilya Silvestre–Napakunot ang noo ni Vena nang makita niya ang kaniyang amang nakaupo sa harap ng mesa nito habang may binabasa na ilang papeles. Wala siyang ideya kung ano ang mga iyon at wala siyang alam kung bakit siya ipinatawag nito. Nananahimik siya sa kaniyang silid habang nagbabasa ng libro nang makarinig siya ng katok mula sa pinto at nang buksan niya iyon ay tumambad doon ang isa
“I know the day will come na,” tumigil ito at pagkatapos ay nilampasan siya. “They will ask me where is this but I wouldn’t dare to say where it is.” sabi nito.Hindi pa siya nakakasagot sa sinabi nito nang bigla na lamang itong humarap sa kaniya at pagkatapos ay hinawakan ang kamay niya.“Protect this at all cost and please, find the mastermind for your Kuya’s kidnapping. Hindi ko pwedeng sabihin ito sa mga kapatid mo dahil baka, baka mapansin ng pekeng Kuya Vin mo at pati sila ay idamay. Hindi rin ako pwede Vena dahil, dahil lagi siyang nakabantay sa akin.” sabi nito na nakatingin sa kaniyang mga mata. “Find someone na pwedeng makatulong sayo, lumapit ka sa asawa mo I know he is a good guy—”Bigla niyang hinila ang kaniyang mga kamay mula sa kaniyang ama. Sa dami ng sasabihin nito na tumulong sa kaniya ay ang lalaking iyon pa talaga.“Vena you can trust him, he is a good man—”“No Dad. I’ll promise you, mahahanap ko si Kuya Vin.” ngumiti siya rito upang gumaan ang pakiramdam nito at
Nakailang katok muna si Andrei sa pinto bago siya pinagbuksan ni Cathy. Sinadya niya talaga ito sa bahay nito upang makausap dahil hindi naman nito sinasagot ang mga tawag niya. Nasisiguro niyang galit pa rin ito sa kaniya dahil sa naging guling pag- uusap nila tungkol sa pagbubuntis nito.Kitang- kita niya ang gulat sa mukha nito nang makita siya nitong nakatayo sa labas ng pinto. Ngunit nagtagal lamang iyon ng ilang segundo dahil biglang pumormal ang mukha nito. Pinag- krus rin nito ang mga kamay sa dibdib at pagkatapos ay tumingin sa kaniya.“Anong ginagawa mo pa rito?” nakataas ang kilay nitong tanong sa kaniya at base sa tono ng boses nito ay galit pa rin ito sa kaniya hanggang sa mga oras na iyon.Sino ba naman kasi ang hindi magagalit dahil sa sinabi niya. Masyado kasing maraming iniisip ang utak niya ng mga oras na iyon kaya niya nasabi iyon. Maling- mali naman talaga ang sinabi niya at aminado siya. At kaya nga siya nagpunta doon para makipag- usap rito ng maayos tungkol sa b
Pagpasok na pagpasok pa lamang ni Andrei sa loob ng cafe na iyon ay agad na niyang inilibot ang kaniyang paningin sa loob. Maliit lang naman ang cafe na iyon kaya agad niya rin namang nakita ang hinahanap niya. Nakaupo ito sa pinakasulok na bahagi ng lugar na iyon. Nakakunot ang noo niyang naglakad palapit rito. Mag- isa lamang ito ng mga oras na iyon at walang kasama. Parang ito ang unang beses na nakita niya itong lumabas na wala man lang kasamang bodyguard. Samantalang noong nagpunta siya sa bahay nito ay ilan ang bodyguards na nasa bahay nito. Nakita niyang napalingon ito sa kaniya bago pa man siya makarating saharap nito. Mabilis siyang naghila ng upuan at pagkatapos ay umupo sa harap nito. Tumitig siya rito ngunit hindi ito nakatingin sa kaniya bagkus ay sa labas ito nakatingin at tila ba may malalim na iniisip. Ilang sandali pa nga ay dumating na ang kape na marahil ay inorder nito kaninang pagdating nito. Nakita niya na dinampot nito ang tasa ng kape at pagkatapos ay humigop
Napaikot ng paningin ng wala sa oras sa lugar na pinagdalhan sa kaniya ng kaniyang Kuya Vin. simula nang umuwi ito galing sa ibang bansa ay ngayon lang naisipan nito na yayain siyang lumabas. Hanggang sa mga oras na iyon ay nagdadalawang isip pa rin siya tungkol sa sinabi sa kaniya ng Daddy.Hindi niya alam kung dapat niya ba iyong paniwalaan, pero hindi niya rin maialis sa isip niya na isiping totoo nga iyon dahil maging siya ay may napansin na mga pagbabago rito ngunit alam niya na hindi pa rin iyon sapat. Isa pa ay gusto niya munang patunayan sa sarili niya na totoo nga ang sinabi ng kaniyang ama sa kaniya.Hindi niya maiwasan ang hindi makaramdam ng kaba ng mga oras na iyon lalo pa at hindi pamilyar sa knaiya ang pinagdalhan sa kaniya ni Vin ng mga oras na iyon. Hindi lang iyon, napansin niya na may ilang mga lalaking nakapaligid doon at tila nagmamasid lamang at sa loob naman ng establisyemento ay halos sila lamang ang nasa loob.Ganun pa man ay hindi niya ipinahalata rito ang pa