VILLAMANOR
HABANG nagluluto ng hapunan ay sandaling tumigil si Safhire. Parang simoy ng hangin lang naman ang dumaan pero ibinubulong ang pangalan niya. Wala sa loob na napangiti ang dalaga at itinuloy ang ginagawa. Kung anu-anong pumapasok sa isip niya.
Mabilis niyang nailuto ang hapunan. Nilagang manok, pritong isda at adobong baboy. Ang mga iyon ang madalas niyang ihanda para kay Ray noong nabubuhay pa ito. At ngayon ay tila mahirap paniwalaang ibang lalaki na ang kakain sa mga luto niya. Sinipat niya ang oras sa suot na relos. Quarter to six. Maaga pa. Kaya lang kumakalam na ang sikmura niya.
Lumabas siya ng kusina at umakyat sa itaas.Tinungo ang silid ni Vhendice. Hindi na siya nag-abalang kumatok.Pinihit niya ang doorknob at binuksan ang pinto. Ngunit napatili ang dalaga nang makita ang kababalaghan.
Bakit nga naman hindi?
Vhendice was lying naked on his bed like a celebrity god in a painting session. Wari'y kandelang itinulos sa kanyang kinatatayuan si Safhire. Tameme at namumula ang mga pisngi.
"Safhire." Hindi man lang nagulat ang lalaki. He got up, reached for the towel which was on the floor and wrapped it around his waist. It was then that she realized he just got out of the shower. His hair was still damped. "Ready na ang dinner?" tanong nito.
Tumango siya. Mainit na mainit pa rin ang mukha. She shouldn't have seen him naked! Why would she have to see him that way? It's just so embarrassing! Nakakainis!
"Magbibihis lang ako," sabi ni Vhendice.
"I'm sorry. I'll wait for you downstairs," aniyang binirahan ng alis.
Habang bumababa ng hagdanan ay paulit-ulit na sinisi niya ang sarili sa kanyang katangahan. Dapat kumatok muna siya. Tumakbo siya papuntang kusina at nagtuloy sa may lababo. Naghilamos. Ayaw niyang maalala kung anong nakita niya kaya lang tila linta naman iyon na dumikit sa kanyang utak at bumabalik sa kanyang balintataw tuwing ikukurap niya ang mga mata.
"Ang tanga mo kasi!" kastigo niya sa sarili at akmang pupukpukin ang sariling ulo.
Ngunit may humawak sa kamay niya mula sa likod. She smelt Vhendice masculine scent. Gulantang siyang lumingon.
"Hurting yourself won't change anything." Nagsalita ang lalaki. "It's not your fault. I'm the one to blame. I should have informed you earlier about this bad habit of mine. Sleeping naked most of the time, I'm kind of used to it ever since I was a little kid." He explained.
"I'm so stupid. Dapat kumatok muna ako," naiinis niyang sabi.
"You've just seen a naked man, it's no big deal. Seeing me without anything on could neither be wrong nor right. It depends on how you deal with it. Adult ka na 'di ba?"
"Kasalanan ko iyon."
"Really? Alam mo ba kung anong kasalanan sa tingin ko? Kapag niyayakap kita nang ganito." He held her tightly from behind. "At nagustuhan mo."
Kinilabutan siya. Hindi nakakilos. She felt the heat from Vhendice's body coming right through her.
"Papayag ka bang magkasala kasama ko?" He whispered hoarsely.
Nag-ipon siya ng lakas at kumawala sa pagkakayakap nito. "Hindi tayo nandito para magkasala," aniya at lumayo rito.
His eyes sparkled in amusement. "I see. So, you're one of those hard to get women."
Hindi niya pinansin ang sinabi nito at sinikap ibalik ang poise. "Ihahain ko na ang dinner. Maupo ka na doon."
"Tutulungan na kita."
Pinabayaan na rin niya.
Habang kumakain ay napansin niyang madalas siya nitong titigan. At naiilang siya.
"Kapag hindi ka tumigil dudukutin ko 'yang mga mata mo nitong tinidor." Babala niya.
Ngumiti ito. "I'm not flattering myself but I'm quite impressed. You are the first woman who saw me naked and yet didn't swoon."
"Mayabang! Bakit naman ako hihimatayin?" Tumayo siya. Lumapit sa fridge at nilabas ang slice apples para sa dessert.
Narinig niya ang mahinang tawa ng agent. Now he started making fun of her because of what happened earlier.
NABABAHALA na ng husto si Ghaile. Pasado alas-otso na at hindi pa rin nahahanap ang chairman. Napuntahan na nila halos lahat ng lugar na posibleng papasyalan nito.
"Athrun, please be safe," bulong ng doctor at huminto. Hinintay ang isa sa mga police na sumama sa paghahanap. Nagmamadali ito habang papalapit. "Anong balita, sergeant?" tanong niya.
"Nakausap ko po si hepe. Nakita na raw nila ang chairman. Naroon daw sa lighthouse, sa may pampang."
Sta.Rosa Channel.
"Pupunta tayo. Call others," instruct niya.
"Ngayon din po, director." Maagap na talima ng police at tinawag ang ibang mga kasama.
Wala pang isang oras ay nasa Sta.Rosa Channel na sila at sa mismong lighthouse kungsaan natagpuan ang chairman. Pagbaba ni Ghaile ng sasakyan ay agad siyang sinalubong ng hepe. Si Victor.
"Where is he?"
"Nasa loob."
Nagmamadaling tinungo niya ang foot bridge at tumawid. Nahawi ang mga armies at police na nagbabantay sa may pintuan ng light house. Pumasok ang binata.
Sa loob ay tumambad sa kanya si Athrun. Mistulang batang nakahilata sa malamig na tiles sa may paanan ng hagdan at mahimbing na natutulog. Ang isang braso'y dinaganan pa. Humihilik ng napakahina.
Lumapit si Ghaile. Yumukod at sinalat ang noo ng chairman. Pinagpapawisan ito ng malamig.
"Chairman?" Marahang tinapik niya ang balikat nito. "Chairman..."
Nagising si Athrun. Dahan-dahang nagmulat ng mga mata.
"Ghaile," mahina nitong sambit at bumangon. Ang asul na mga mata'y gumala sa paligid. "Did I messed up again?"
"You sure made us all worried. Hindi ka pa ganoon kalakas para lumakad mag-isa at manatili ng mahabang oras sa labas," paliwanag ng doctor.
"Hm, I'm sorry. Let's go home," anitong nagpatiuna palabas ng light house.
Bumuntot rito si Ghaile. Habang tumatawid sila sa foot bridge ay ini-stretch nito ang isang braso. Iyon ang dinaganan nito kanina habang natutulog. Nangangawit siguro.
"Good evening, chairman!" sabayang bati ng mga armies at mga police na naghihintay sa may bukana ng tulay.
"Ghaile, did you mobilize all our forces just to find me?" Baling nito sa kanya.
"I had to. Our chairman disappeared without informing anyone. On top of that, he's still on the process of recovering his health."
" I just thought this is a little...uhm, never mind." Tumingin ito sa mga nasasakupan. "Good evening, everyone! Sorry for the trouble. And Victor, thank you," wika nitong tinapik sa balikat si Victor nang napadaan sa tapat ng hepe.
"You're welcome, chairman."
"Men, we'll take it from here! Thank you for your help!" pahayag ni Ghaile sa malakas at maawtoridad na tono. Saka senenyasan ang driver para kunin ang sasakyan. Sinulyapan niya ang chairman. Panay ang hikab nito. Lumapit siya. "Antok pa rin ba 'yan o gutom?" pabiro niyang sabi.
Ngumiti si Athrun. "Both."
Huminto sa tapat nila ang sasakyan. Isang police ang mabilis na nakalapit at ipinagbukas ng pinto ang chairman. Sumakay na rin si Ghaile. Nasa highway na sila nang magsalita si Athrun at binasag ang naghaharing katahimikan.
"Please bear with me, Ghaile. I missed being outside again. It's been so long since I had this chance to go out on my own. I wanted to see the world apart from the one I've been living in. The outside world is so different. I saw every perfect little detail. The birds singing in the air, the mighty waves in the sea, the valleys and hills, spring and meadows, the trees and the flowers. Looking at those is relaxing. This city, I missed it...so much. I thought I won't be able to see everything around here again," paliwanag ng binata.
"You don't have to explain, chairman. Naiintindihan kita. It's just that we both know the risk could be fatal for you. This is a critical stage of stabilizing your health. Your vital system is still on the process of adjustment. We can't afford to get careless. One more thing, you're not taking your medicine."
So, that's why he came rushing here from Manila? He'll suppose to be arriving this coming Sunday. Naisip ni Athrun.
"The nurse told me."
"Three dosage lang iyon."
"That could be equal to the severe danger of complication and a lifetime treatment. Kung gusto mong gumaling agad, then you must listen to your doctor. I know what's best for you."
"Ghaile...are you gonna lock me up again at the mansion?" May bumalong na lungkot sa asul na mga mata ng chairman. "Don't do it."
"Forgive me but I have to. It is for your own good."
"That's mean," angal ni Athrun. "I've been in the hospital for so long and now...your being cruel."
"It's just for the meantime. Kapag magaling ka na, anumang oras ay pwede mong puntahan ang mga lugar na gusto mong puntahan, even outside the city. No one will stop you." But of course, it's a lie. Oras na gumaling ang chairman at kaya na nitong magtrabaho, wala na itong ibang aatupagin kundi ang mga tungkulin nito sa Andromida Conglomerate at Nephilims. Sa pagkakataong iyon hindi na ang mansion ang magiging kulungan nito kundi ang masalimuot na kapaligiran ng Edena at ang kaliwa't kanang responsibilidad na nakatali sa mga kamay nito. Hindi nakapagtatakang parang ayaw na nitong gumaling. Marahil pagod na pagod na hindi lamang ang katawan nito kundi higit sa lahat ay ang isip na malamang malapit na ring bumigay.
"Ghaile, thank you...for covering up my limitations until now."
Bahagyang ngumiti ang doctor. "Being taken as your brother even if we're not related by blood is really an honor. You've given us a family in spite of our tainted past and that alone is enough for me. I swore that I'll protect you. Whatever happens, I will never abandon you. I'll follow you even if it means I have to choose a wrong turn in life."
Humilig sa headrest si Athrun at pumikit. "It's tough being alive. But I would never let you choose wrong turns just for my sake. All of you in Nephilims are precious treasures that I must protect with my life. I don't have much power to change your past but I can make it pale in comparison to your future. One day everyone can surely accept their fate with a smile and that includes me."
"Yeah, you're right...surely...someday." Ipinukol ni Ghaile sa labas ng bintana ng sasakyan ang paningin. Isang alaala ng kahapon ang pilit na bumabalik sa kanyang isip.
A teenager on a motorized wheelchair came in from the wide-open door. Athrun Andromida. It was the first time they meet him. Siya, si Haydees, si Leih at Sheruh. Athrun was smiling at them. And then reached out his hand.
"Come with me, boys. I'll protect you." His exact words which they find so hard to believe. Protect them? How? A teenager who can't even pull himself up and walk straight will protect them? Ridiculous! "Come with me and I'll give you your wings back." But those lines struck them.
Athrun called them the falling angels, gathered them in one place and founded an organization then make them his precious brothers. He gave them back their life. Help them seized their dreams and proved their worth to the world. He believed in them and never weaver in spite of their ugly past. He listened and dealt patiently with their weaknesses and shortcomings. He gave them the longest chain of chances to regain their lost pride and identity over the enormous challenges of a fragile society.
It was him. It's Athrun Andromida and no other. That's why all of them in Nephilims swore to protect him and lay down their lives if needed for his sake.
"By the way, about that woman, you wish to see. Si Safhire Magdalene? I'm sorry, I've done my best but I couldn't find her anywhere. I have checked out her records at the hospital but I didn't find anything. That day she left, she dropped by at the hospital and submitted her resignation letter. I had it as well but still no traces of any possible location. I have also visited her apartment, her landlady told me that she left the following day after quitting her job and didn't say anything either. I thought I would get Rajive for this and continue the search operation."
Umiling si Athrun. "No. You've given your best shot and that's enough. No need to push yourself. I'm relieved to know that she is real and not just an illusion. Someday, I'll go by myself and look for her. But right now, Nephilims and the Andromida Conglomerate are my only priority. Until then, you can remain easy."
Tumango si Ghaile. Ang totoo'y parang hindi siya pabor sa ideyang magkikita ang chairman at si Safhire Magdalene. Kung anong dahilan, hindi niya alam. But that woman made him feel insecure. Her resistance to his charms crashed his pride and confidence into pieces. She's bold and honest...and...a real looker.
VILLAMANOR
INIWAN ni Vhendice ang ginagawa sa laptop at saglit na lumabas ng terrace para magpahangin. Natanaw ng lalaki si Safhire na naglalakad sa dalampasigan sa ibaba. Kagabi bago sila natulog ay kinulit na naman siya nitong balikan ang lugar ng aksidente. Matapang ang dalaga at pursigido. Walang pakialam kung anong panganib ang papasukin.
In fairness, the beauty of her strength and recklessness captivated him. She's one courageous woman who won't compromise business over pleasure. She's honest, candid and reliable. Yet, he knew he was way too far from knowing her more. Safire's origin is full of mystery. Though, he hoped somehow to find anything by tracking down her fiance's secrets.
Mabilis na pumihit si Vhendice nang tumingala sa gawi niya ang dalaga. Bumalik sa loob ng silid ang lalaki at itinuloy ang ginagawa.
Binawi ni Safhire ang paningin at nagpatuloy sa paglalakad patungong batuhan. Pinagmasdan niya ang mga alon na humahampas sa naglalakihang mga bato.
Ang mga along iyon ay hindi marunong sumuko. Kahit paulit-ulit na nababasag paghampas sa dalampasigan. Bumabalik lamang ang mga iyon sa laot at bumubuo ng panibagong alon na higit na mas malaki at mas malakas para muling sagupain ang hindi natitinag na mga bato.
Kung sana ay magagawa niyang tularan ang mga alon. Ang siyudad na iyon at si Hheven Andromida ay tila matibay at matayog na bundok na hindi makakayang tibagin kahit ng pinakamalakas na tsunami. Pero kung malalaman niya ang kahinaan nito, siguradong may paraan para manalo siya kahit paulit-ulit siyang babagsak at mababasag.
"Ray, hindi ako susuko. Pagbabayarin ko sila. Lahat ng may kagagawan sa pagkawala mo ay sisingilin ko," bulong niya sa hangin. Hindi siya maghihiganti.
Hahanapin lamang niya ang katarungan na ibinabaon sa ilalim ng makapangyarihang batas ni Hheven Andromida.
SKY GARDEN TWIN TOWER HOTEL AND CONDOMINIUM, EDENACITYGABRYLLE, Alpha Division Commander and Intel Tower and information control in-charge of Nephilims flashed a slight smile to greet Ghaile who was just entering at the VIP lounge of the condominium."Welcome back, Ghaile! It's been a while." Sinalubong nito ang doctor."Yeah, it's been a while. And it's nice to be back." Ngumiti si Ghaile. "I've heard from Rheeva that you took care of everything in Infirmaria while I'm gone. Thanks.""No, not really. I'm just lending a hand to Lyam."Pinutol ng pagtunog ng cellphone ni Ghaile ang pag-uusap nila. Kaagad na sinagot ng binata ang tawag. "Ghaile here...""This is Rheeva...""Yes? What's wrong?""The chairman's gone. Jrex and Rey lost him.""What the hell?""He escaped.""God damn it! Again? You guys taking him so lightly!""But he left a note, says, he'll be home before dark.""Are we supposed to believe that? Have you called Victor?""Yeah, they're out looking.""I'm gonna get some h
Chrysanthemum Mansion.Mula sa high-rise cottage natanaw ni Ghaile ang pagdating ng isa sa mga service choppers ng chairman at ang paglapag niyon sa malawak na airstrip na sakop ng open garden ng mansion. Bumaba ang doctor para salubungin si Athrun. Kinapa na rin niya ang tumutunog na cellphone sa bulsa ng suot na pantalon at sinagot.It was Rheeva again."Yes?""I have sent the chopper to pick him up.""He's here. Kadarating lang niya.""Ah, okay. That's nice.""Yeah, thank you.""Pababalikin ko na diyan sina Jrex at Rey.""Uhm."Ibinaba ni Ghaile ang cellphone at nakangiting binalingan ang chairman na papalapit."How's your day? Nag-enjoy ka ba?"Tumango si Athrun. "A lot.""That's great.""You're not mad?" Para itong bata na kaharap ang tatay.Napangiti na lamang siya. "No,but I'm worried.""My apologies. Where's Rheeva?""He left for something urgent just a while ago.""How's your visit at SkyGarden?""It went well. Gabrylle meet me there and we had a closed door meeting along wit
KINABUKASAN, pagkatapos ng breakfast ay nagpaalam na agad si Vhendice. Bago umalis ay may inabot ito kay Safhire. Isang floppy disk."Pumunta ka ng police headquarters. Hanapin mo si Rajive Arkanghel at ibigay mo 'yan sa kanya. Tandaan mo, sa kanya lang." Mahigpit nitong bilin.Tumango siya. "Anong oras ka uuwi?""Hindi ko alam.""Hihintayin ba kita sa dinner?""I can't promise but I'll try.""Sige. Goodluck at mag-iingat ka."He nodded. "You too. See you when I get back."Hinatid niya ang lalaki hanggang sa may driveway. Bumalik siya sa kanyang kwarto at naghanda na ring umalis. Dumating siya sa police station ng pasado alas-nueve. Tumuloy siya sa information desk."Good morning," bati niya sa babaeng police na naroon."Good morning, ma'am. May I help you?" tanong nito nakangiti."I'm here to see Mr. Rajive Arkanghel," sabi niyang nahawa na rin sa magandang ngiti ng police woman."May appointment po ba kayo?"Appointment? Kailangan pa pala niyang mag-book ng appointment?Pero walang s
EDENACITYSA loob ng isang coffee shop ay abala si Vhendice sa pag-examine ng mga files sa kanyang laptop habang nasa bakanteng mesa sa isang sulok. Saglit na inalis ng lalaki ang mga mata sa monitor at dinampot ang tasa ng mainit na kape at sumimsim. Dalawang babaeng college students ang pumasok sa coffee shop at naupo sa table sa gawing likuran niya. Panay ang kwentuhan ng mga ito at dinig na dinig ni Vhendice ang paksa ng usapan."Tumawag ang kapatid ko. May sinabi sa akin tungkol sa chairman.""Tungkol sa chairman?""Nakita raw niya,may kasamang babae ang chairman.""Saan""Sa market raw.""Baka hindi ang chairman iyon. Di ba nasa hospital pa siya?""Balita ko nakalabas na.""Imposible iyon. Kung nakalabas na siya dapat alam ng buong capital para masalubong natin ang pagbalik niya. Hindi naman siguro ililihim iyon ng Andromida Conglomerate. Isa pa, hindi pumupunta ang chairman sa public places. Pagkakaguluhan kaya iyon, sigurado. Tapos may kasama pang babae?""Pero sabi ng ate ko
BUMABA si Safhire sa tapat ng kalyeng papasok sa villa. "Salamat sa paghahatid. Ingat kayo," sabi niya kina Athrun at Ghaile."I'm having a lot of fun today, Saf. Thank you for keeping me company. I'll see you around, definitely," pahayag ni Athrun.Tumango lang siya at tumingin kay Ghaile na nakayukyok sa manibela at nakatingin sa kanya. Nginitian niya ang doctor. "Bye,doc."Tumango ito. "Until next time, Safhire," he said and flashed a dashing smile.Umusad ang sasakyan. Hinatid niya ng tanaw iyon habang papalayo. Nakatutuwang isipin na naririnig pala ni Athrun ang mga kwento niya sa kabila ng kondisyon nito. Pati ang mga records sa kanyang cellphone at ang pag-awit niya. Mabuti naman at hindi nasayang ang pag-aalagang ginawa niya sa lalaki kahit sa napakaikling panahon lamang.Sinapit niya ang villa. Nagpahinga lamang siya sandali sa kanyang silid at bumaba din agad para maghanda ng hapunan. Vegetable soup,sweet and sour fish and fried shrimp. Naisip niyang hintayin na rin si Vh
CHRYSANTHEMUM MANSIONInalog ni Ghaile ang wine na laman ng hawak na crystal glass at pinagmasdan ang ice cubes na nagbubungguan. Mula roon ay nakikita niya ang magandang mukha ni Safhire Magdalene. Nakangiti at nangungusap ang mapupungay na mga mata.Ayaw man niyang aminin pero matindi ang crush niya sa babaeng iyon. Nakakatawa na nakakainis. Ginawa niyang lahat para mahanap ito. Bigo siya. But Athrun found her effortlessly. Tadhana ba ang gumawa ng paraan para magtagpo ang landas ng dalawa? It feels like he's being cheated by some force beyond his control. It's disgusting.Lumagok ng alak si Ghaile at umalis sa pagkakasandal sa malaking haligi. Humakbang ang binata palabas ng heavy glass door. At saglit na nahinto nang matanaw sa may pool ang chairman. Pasado alas-diyes na ng gabi. Dapat tulog na ito."Pasaway talaga!" Nabulong ng doctor.Bumaba siya sa marble stairs at nilandas ang pathway patungong swimming pool. Nakaupo sa gilid ng pool ang chairman at may pinagkakaabalahan. Guma
VILLAMANORKalalabas lamang ni Vhendice mula sa shower nang pumasok sa kwarto si Safhire. Humahangos at may bitbit na local newspaper."Oh, anong nangyari? Bakit para kang hinahabol ng malanding aso?" Nagbibirong tanong ng agent.Nag-ipon muna ng hangin sa dibdib ang dalaga saka ibinigay kay Vhendice ang pahayagan. "Sa front page, basahin mo."Kinuha ng lalaki ang newspaper. Tiningnan ang front page.CHAIRMAN NG ANDROMIDA CONGLOMERATE NAKITANG MAY DATESa ibaba ng headline naroon ang pictures nina Athrun Andromida at Safhire Magdalene na magkahawak-kamay."Vhendice, anong ibig sabihin niyan?" Nalilitong tanong ni Safhire.Hindi kumibo si Vhendice. Bagkus ay tinungo ang closet at kumuha ng maisusuot. Nilapitan ito ng dalaga."Ano ba? Magsalita ka naman!" Singhal niya.Humarap sa kanya ang lalaki at walang pag-aatubiling inalis ang tuwalyang nakabalot sa lower-half ng katawang patuloy na sinusuyo ng mga butil ng tubig na pumapatak mula sa may kahabaan at shaggy nitong buhok.Tumili si S
DAKONG alas-tres ng hapon ay bumaba si Safhire para maghanda ng snacks. Inabutan niya sa sala si Vhendice na nakahiga sa mahabang sofa at natutulog. Habang nakabukas ang tv at ipinapalabas ng live ang laro ng US versus Germany sa American Footbal League. Dinampot ng dalaga ang remote control na nasa ibabaw ng centerpiece at pinatay ang tv. Saglit siyang nahinto nang makita ang newspaper na nakapatong sa dibdib nito. He must have read it.Nagsikip ang dibdib niya. Hindi pa rin siya nakabawi dahil sa nalaman. Hirap siyang maniwala kahit nakabandera na sa harap niya ang katotohanan. Bakit ba siya nasasaktan? Bakit kumikirot ang puso niya? Bakit ba naging si Athrun pa?Pumihit siya at nagtungo ng kusina. Kanina pa niya napansin na wala si Eddie. Umalis kaya ito? Kasalo pa nila ito kanina sa tanghalian. Kinuha ng dalaga ang apron sa sabitan sa gilid ng fridge at isinuot. Nilabas niya mula sa refrigerator ang food container, laman ang mga binalatang saging. Isinalang niya sa stove ang fryin
EVERY fairytale has a happy ending, but for Safhire, this is just the beginning of her story. A fairy tale with a happy beginning. Tumingala siya sa malaking cross kungsaan nakadipa ang Kristo na laging handang yakapin siya at ang dahilan kung bakit nandito siya ngayon, masayang nakatayo sa harap ng altar kasama ang lalaking pinakamamahal niya.Nagtuloy ang paningin niya sa maliliit na mga decorated. Mula roon ay tumatagos ang makulay na silahis ng araw na dumagdag sa liwanag ng buong cathedral ni St. Michael. Ngumiti siya at muling bumaling sa obispong nagsasalita at ibinibigay ang huling basbas sa kanilang dalawa ni Athrun."I now pronounce you man and wife. You may now kiss the bride."Humarap siya sa asawa. Kumurap-kurap para itago muna sa sulok ng mga mata ang mga luha ng kaligayahan. Athrun's blue eyes are raging with love and the liquids he too are trying to suppress.He kissed her carefully and gently on the lips. Kumapit siya sa batok nito at hindi agad pumayag na tapusin nito
DALAWANG araw na ang lumipas at hindi pa rin natagpuan ng mga rescuers si Safhire. Athrun stayed, without ever leaving the area to personally manned the rescue operation for his fiancee. Aside from his well-trained divers, his brothers from the organization, another additional batch of professional divers from the capital came to help.Kung may isang mahalagang bagay man na naituro ang mga nakaraang banta sa buhay ni Safhire iyon ay ang huwag bumitaw. Dalawang beses na nitong tinawid ang buhay at kamatayan. Hindi ito sumuko at hindi nagpatalo dahil alam ng dalaga na maghihintay siya. Tiwala siyang hindi na ito muling papayag na pagdadaanan niya ang lungkot sa nakalipas na mga taon."Kumain ka na?" tanong ni Vhendice na papalapit sa kanya habang hinuhubad ang scuba. Kaaahon lang nito sa tubig. Gusto rin sana niyang sumisid pero ayaw pumayag ng mga kapatid. Ipaubaya na lang daw sa mga ito ang paghahanap. Hindi lang siya mag-isang patuloy na kumakapit sa pag-asang ligtas si Safhire. Vhe
"CHAIRMAN, we're all set," narinig ni Athrun na sabi ni Rajive mula sa earphones na suot niya.He relaxed and let out a subtle breath. "Kumusta sina Mang Danny at Nayumi?" tanong niya sa kapatid. "Okay lang sila. Airey and Jrex were there to protect them." Kinuha nito ang cellphone. Swiped the air-instruction screen and showed him the photo of Mang Danny and Nayumi in the hospital.Naisugod sa pagamutan ang mag-ama dahil may nagtangkang dukutin si Nayumi pag-uwi nito mula sa paaralan na pinagtuturuan. Si Mang Danny ang sumundo sa dalaga at nabaril habang nagmamaneho. Mabuti na lamang at ilang araw nang nakasubaybay si Jrex sa mga ito kaya natiyempuhan ang tangkang pagdukot. Kasunod ng insidente ay natanggap niya ang pormal na imbitasyon mula sa elders ng mga Avila para sa isang mahalagang pagtitipon. This is the first time that the clan invited him to join the assembly outside the walls of Edena. It was a clear trap. But they must have no other alternative in order to acquire the l
HINDI matiyak ni Vhendice kung anong lugar ang kanyang kinaroroonan nang mga sandaling iyon. Ang alam lamang niya ay nasa gitna siya ng isang malawak na parang. Bahagi pa rin ba ng Nephilims City ang lugar na iyon? Ngunit hindi pamilyar sa kanya. Bahagi ba ng La Salvacion Province? Pero may lugar ba ng probinsya ang hindi pa niya narating? At bakit siya nandito? Ang huling naalala niya ay nasa isang downhill race siya laban kay Athrun sa mountainpass ng Melendres, tapos...tapos...Saglit na natigilan ang binata nang maramdamang may kamay na dumantay sa kanyang balikat. Nang lingunin niya ang taong nasa kanyang likuran ay lalo siyang hindi nakakilos. It was Rayden Adromida! Tama! Nakita niya ang lalaki habang nasa kalagitnaan siya ng karera nila ni Athrun. Nakatayo ito sa gitna ng daan at pilit niyang iniwasan kaya bumangga sa guardrail ang sasakyan niya."Vhens, I came to ask you a favor." Nagsalita si Ray."Ano iyon?" tanong niya. Patay na ba siya?"Thank you for looking after her pe
NATATAWA si Athrun habang pinanonood si Safhire na hinahabol ng palo ng tennis racket sina Ramses at Raxiine. Kinulit na naman marahil ng dalawa ang dalaga tulad nang nakagawian ng mga ito noon. Namumula na ang pisngi ni Safhire, namimilog ang mga mata at ilong at nanunulis ang mga nguso sa galit. Minumura ang dalawang lalaki na walang tigil sa kahahalakhak. Maya-maya pa ay dumating si Rowena. Sinaway ang dalawa. Tulad ng dati, to the rescue agad ito kapag kinukulit ng boys si Shannon noon. Pero sa halip na makinig ay isinali ng dalawa ang mayordoma sa kulitan. Umalis si Rowena at nang bumalik ay may dalang pamalo. Bat ng baseball. Naging apat na tuloy ang naghahabulan sa loob ng tennis court. Lalong natawa si Athrun mula sa kinaroroonang terrace sa second floor ng mansion. Unti-unti nang bumabalik ang dating atmosphere roon kagaya noong kasama nila ang dalagitang si Shannon na ngayon ay dalagang-dalaga na. Thank you, Ray...everything is falling into place right now because of you.
"ANONG MAYROON?" nagtatakang tanong ni Safhire kay Leih nang makitang naroon sa mansion ang lahat pagbaba niya ng sala para mag-agahan. Late na siya nagising.Bitbit ng dalaga ang isang tangkay ng puting rose na iniwan ni Athrun sa kanyang tabi habang tulog siya. May kasamang note iyon pero nandoon sa kwarto. Maagang umalis si Athrun kasama si Vhendice. May aasikasuhin daw para sa unification. Iyon ang nasa note na binasa niya kanina."I have no idea. Bigla na lang silang nagdatingan kanina, noong tulog ka pa," sagot ni Leih na halatang binabakuran na naman siya."Good morning, guys!" Bati niyang may kasamang matamis na ngiti. Pansin niyang may kanya-kanyang bitbit na pahayagan ang mga ito at abala sa pagbabasa.Napatingin sa kanya ang mga ito at matagal siyang tinitigan na tila ba tiniyak kung totoong naroon nga siya at hindi isang ilusyon lamang.Natanaw niyang tumayo sa inuupuan nito si Gabrylle at sumalubong sa kanya. "Goodmorning, princess." Hindi siya nakahuma nang hapitin nito
SA LOOB ng chopper ay pinalaya ni Safhire ang mga luhang nagpapalabo ng kanyang paningin. Hinapit siya ni Athrun at banayad na hinagkan sa labi. Yakap siya ng binata at tahimik na umiiyak sa buong biyahe pabalik ng mansion.Nagpapasalamat siya at iginagalang ng mga kasama niya ang kanyang pananahimik. Walang sa tatlong lalaki ang nagtangkang magsalita tungkol sa nangyari sa dinner. Hindi sana sa ganoong paraan niya gustong malaman ni Athrun at ng iba pa na siya si Shannon. Hindi sa pamamagitan ng pag-iskandalo gaya ng ginawa niya. Ngunit hindi niya pwedeng hayaan na iinsultuhin ng kahit na sino ang alaala ng kanyang ina."Chairman, dumating na pala kayo?" Sinalubong sila ni Rowena pagkapanhik nila ng sala. "Anong nangyari?" tanong nito nang mapunang umiiyak siya."Later, Rowena. Get her something to drink, please." Utos ni Athrun at inakay siya patungo sa sofa. Habang si Rowena ay mabilis na tumalima para ikuha siya ng maiinom.Naupo siya sa overstuffed sofa. "I'm sorry, I shouldn't h
"EVERYONE, may I have your attention please!" Natahimik ang lahat nang magsalita sa microphone si Alejandro, ang tumatayong kasalukuyang lider ng mga Avila.Natuon rito ang atensiyon nilang lahat."Thank you for coming. Tonight's gathering was not made possible without your presence and cooperation but of course without her. My family, my friends, ladies, and gentlemen, it is my honor to present to you the long lost princess of the Avila clan, my beloved niece, Shannon Avila!"Mula sa matarik at carpeted na hagdan kungsaan nakatuon ang spotlight ay bumababa ang magandang babae, suot ang kulay itim at off shoulder na evening gown na lalong nagpatingkad sa ganda nito. Sinalubong ito ng masigabong palakpakan at nagkikislapang mga camera.Nagkatinginan sina Athrun, Vhendice at Leih. Mas maganda sa personal ang babae at malamang kaedad lamang ni Safhire. Mahusay pumili ng impostor ang mga Avila. Sinulyapan ng binata si Safhire. Tahimik lamang itong nakaantabay at matiim na nakatitig sa bag
TAAS-NOONG sinasabayan ni Safhire ang bawat paghakbang ni Athrun papasok ng council hall kasama ang limang commanders ng Nephilims. Hindi pinansin ng dalaga ang disgusto ng aura na mabilis na umaangat sa ere. Mahigpit na hawak ni Athrun ang kamay niya. Wala itong balak na pakawalan siya anuman ang mangyari. Sapat na iyon upang manatili siyang matatag sa tabi nito hanggang sa katapusan.Hinatid siya ng binata sa naka-reserbang upuan para sa kanya na malapit lamang dito. Makaraan ang ilang saglit ay pormal nang binuksan ang meeting."Before we proceed to the main agenda of this meeting, the chairman would like to make an important announcement," pahayag ng secretary general."Thank you," Tumayo si Athrun. He looked at her a gentle smile on his lips and stretch out his hand.Ngumiti siya at agad na tumayo. Lumapit sa binata nang walang pag-aalinlangan. Humawak siya sa kamay nito."Supreme Council of Andomida Conglomerate, I would like to announce my engagement to this lovely lady, Ms. Sa