PIPIGILAN pa sana ni Caroline ang fiance niya ng maramdaman na niya ang dila sa kanyang pagkababae. Kusang umangat ang kanyang baywang, at hindi maintindihan ang nararamdaman. She could feel fire on her stomach, and something wants to blow. “B-babe, stop… You just cummed inside m-me, ahhh…” nauutal na salita ni Caroline. Ngumisi ang lalaki. "You said to make you forget. Here I am, Babe, making you forget everything. And think all about me,” saad pa nito. “But, you just cummed, Babe. Do you like to taste your own semen?" Caroline said, and stopped him. Hawak niya ang ulo ng lalaki upang pigilan sa ginagawa nito. Ngunit mabilis na kinuha ang mga kamay n’ya at ginapos gamit ang isang kamay nito. "I don't care if I could taste my own cummed, Babe. It won't kill me,” he confidently says and tongue fvck her. "B-babe,” sambit niya habang pilit pa rin na pinigilan ang lalaki. Her stomach is on fire. She can't stop herself from moaning louder. Raven enters his finger on her fol
NAGISING si Caroline nang tumama ang sinag ng araw sa kanyang mukha. Dahan-dahan s’yang bumangon at nag unat-unat muna ng katawan. Tiningnan niya ang kanyang tabi kung kasama pa ba n’ya si Raven. At naalala ang kanilang ginawa sa kotse kagabi. Dahil din sa ginawa nila ay nakatulog siya ng napakasarap. Bigla naman n’yang naisip na hindi pa pala niya na sabi kay Raven ang tungkol kay Diego. Nakaramdam naman siya ng kaba sa kanyang dibdib kung paano niya sasabihin sa lalaki ang tungkol sa kanyang ex-husband. Hindi naman siguro magagalit si Raven kung magpakatotoo lang siya. Wala naman mawawala kung sasabihin niya ang totoo, pero natatakot siya na baka mag-isip ng hindi maganda ang lalaki sa kanya. At isipin na babalik na siya sa asawa. “I have to talk to him," wika niya sa sarili at tumayo. Dumeretso na muna siya sa banyo upang maghilamos, ngunit hindi niya inaasahan na nasa banyo rin pala ang lalaki. “Good morning,Mrs. Woodsman," nakangiting bati ni Raven sa kanya at hinalikan siya s
ANONG oras na ng gabi ngunit hindi pa rin nakauwi si Raven, umalis kasi ‘to kanina matapos kausapin ang panganay na anak.na si Matthew, tungkol sa daddy nito. Ilang beses na rin n tinawagan ni Caroline ang telepono nito, ngunit walang sumasagot. Pero nung unang tawag n’ya sa lalaki ay pinatayan siya and the second time ay hindi na siya sinagot. At ilang ulit niya pa itong tinawagan wala pa rin sumagot, hanggang sa tuluyan n siyang pinatayan ng lalaki. At hindi na ma-contact. Ito kasi ang unang beses na hindi nag-update si Raven sa kanya kaya labis siyang magtaka. Ayaw naman niyang mag-isip ng kung ano sa lalaki. Pero hindi pa rin mawala sa kanya ang magduda, dahil nangyari na rin ito sa kanya sa unang asawa. At ayaw na niyang maulit muli ang kataksilan na ginawa ni Diego sa kanya. And she's certain that Raven won't do such a thing to her. Raven won't betray her, and hurt her. However, it gives her doubt. Knowing na may alam si Raven tungkol kay Diego. Nasasaktan pa rin siya sa tu
MATAPOS na kausapin ni Caroline at Raven si Matthew tungkol sa totoo nitong ama ay bigla naman tumawag ang ama ni Raven kaya nagmamadali ‘tong umalis ng bahay. Hindi na nila nagawa pa na mag-usap ni Caroline tungkol sa issue nilang dalawa na kailangan nilang pag-usapan. May hindi pagkakasundo ang mag-ama kaya ilang buwan din silang nagkausap ng maayos. Pero hindi naman galit si Raven sa ama, may hindi lang pagkakaintindihan. Isang beses kasi sa family dinner ng pamilya ay nabanggit ni Raven si Caroline, at gusto niya itong pakasalan, ngunit nagalit ang kanyang ama. His family is against his relationship with Caroline. They know Caroline, dahil sa nangyari mga ilang taon na ang nakalipas. That's why they reacted that way. However, Raven didn't give them a chance to talk bad about Caroline again and left the mansion, and didn't come back. Nakapasok na siya sa compound ng may sumalubong sa kanya at mahigpit na niyakap pagkababa niya ng sasakyan. “I’ve missed you so much," the gir
TUMAGAL pa ang usapan ng mag-ama hanggang sa maabutan na siya ng gabi. Hindi rin siya agad na pinaalis dahil maghapunan na muna bago umuwi. Dumating rin ang Tito ni Raven na si Miles Tiangco, ang kapatid ng kanyang ina, at ang asawa nito. Nagkasayahan pa ang mga ‘to, at nagiinuman. Naiwan naman ni Raven ang telepono sa table bago ito mag-excuse upang mag-cr muna. Maya-maya pa ay may tumawag, nakita naman ni Regina ang pag-ilaw ng telepono ni Raven kaya sinilip n’ya kung sino ang tumawag. A smirk form on her face as she clicked the answered button, and then ended the call. Palinga-linga pa siya baka may makakita sa kanya. Umalis rin kasi ang mag-asawa at umakyat na muna sa kwarto ng ama nila. Habang wala pa si Raven ay ilang ulit na tumawag si Caroline, hanggang nairita na ito at pinatay ang telepono. Dumating naman si Raven at kunot-noo'g tiningnan ang kapatid na hawak ng cellphone niya. “Why are you holding my phone?" pagalit na salita n’to."Just nothing,” she answered and left h
HINDI makapaniwala si Caroline sa mga narinig mula kay Raven. She tried to process everything, but she lost it. She couldn’t hold back her tears, and started sobbing. She covered her mouth as she stood up. Para siyang nawala sa sarili, at nagsimula nang manginig ang kanyang katawan. Pabalik-balik na rin ito sa kanyang nilalakaran kaya agad m siyang nilapitan ni Raven at mahigpit na niyakap. Mas lalong itong umiyak dahil sa sakit at bigat na kanyang nararamdaman. Hindi niya lubos maisip na kaya iyong gawin ng kanyang pinsan at itinuturing na tunay na kapatid. Galit siya kay Dina dati pa, dahil sa pag-angkin nito sa kanyang kumpanya ng nasa kulungan pa lang siya. Ang kumpanya na kanyang pinaghirapan ay nawala lang na parang bula. At ngayon ay hindi na niya mababawi pa ang kumpanya dahil na bankrupt na ‘to, at nag ka-utang pa. Pina-imbestigahan kasi ‘yon ni Caroline dahil balak niyang kunin muli ang kanyang kumpanya, ngunit wala na pala ito at iba na ang may-ari, dalawang taon na ang na
NAGKATITIGAN ang magkaptid sa sinabi ni Diego, at gulat na gulat pa ang mga ‘to. Bigla nilang naalala ang pakikipagsabwatan nila kay Dina, upang kidnapin si Caroline sa araw na makalaya nito mula sa kulungan. Agad na umiwas ng tingin si Stiffany ng tingnan ito ni Diego. “What ‘bout, Dina?” Stiffany asks. “She’s the one who stabbed me. It’s not Caroline,” Diego said, and aggressively pulled his hair. Napatakip naman ng bibig si Harold, at palakad lakad sa kanilang harapan. Nakayuko lang si Kiefer at hindi alam ang sasabihin, dahil may kasalanan sila sa tao. Galit naman na naikuyom ni Stiffany ang kanyang mga kamay. “That bitch! How could she fool us?” she murmurs and looks at Kiefer. “She will pay for the crime she committed, Kuya. Let’s report her to the police,” she suggested. Mabilis naman siyang hinawakan ni Harold habang pinanlakihan siya ng mga mata na tumingin sa kanya. Para bang sinasabi nito na wag. “No!” bulong ni Harold. “Kami na ang bahala kay Dina,” saad ni
⚠️depiction of self harm ⚠️NAKAHALUKIPKIP na lang si Caroline, habang nakatayo at kunot-noo na inirapan ang lalaki sa kanyang harapan. Hilaw naman na ngumiti si Diego, at nararamdaman nito na hindi siya welcome. Kasalanan niya rin naman kung bakit padalos-dalos siya kung kumilos. Nahihiya rin siya kung kaya hindi agad nakasagot ng tanungin s’ya ni Caroline. He wanted to hold and hugged her so tight. But, he can't, dahil galit ito sa kanya at ayaw niya na dagdagan pa ang sama ng loob nito sa kanya. It's his fault after all, however, it wasn't his intention to put her into that situation. They're just victims. And no one has to be blamed. “I’m sorry, if I came here without asking your permission first," he said in his low tone. Caroline, heaved. And has no choice. “Okay!" Pabagsak niyang salita. She glanced at Raven who was standing in the corner. Pinanliitan niya ‘to ng mata. Nang magtagpo ang kanilang mga mata ay unang umiwas si Raven, at mag-exit na sana. She felt something. “
“Surpresa!” sabay-sabay na sigaw ng lahat nang buksan ni Caroline ang pinto. Napaatras naman siya, tila nagulat sa dami ng mga taong nagkakantahan at nagpapalakpakan sa sala. Hindi naman maiwasan ni Caroline ang matuwa, dahil ang iba sa mga bisita ay mga empleyado niya. At kumpleto rin ang kanyang pamilya,.maliban Sa isang tao. Sa gitna ng lahat, si Raven ay nakangiti habang may hawak na ang bunso nilang anak na si Venus.“You thought we forgot, didn’t you?” Raven said with a teasing smile.Bago ang kaganapan, sobrang abala si Caroline sa kumpanya dahil nagkaproblema sila sa isang investor. Dahil sa tindi ng kanyang pagka-busy, hindi na niya namalayan ang paglipas ng mga araw. Isang buwan na pala ang nakalipas, at maraming nangyari sa panahong iyon.Si Diego at Dina ay pumunta na sa ibang bansa para sa operasyon ni Diego. Masaya naman si Caroline dahil sa wakas ay magagamot na ang dati niyang asawa. Para kay Dina naman, magsisimula na ito ng negosyo sa ibang bansa. Tinulungan sila ni
Alam kong may konsensya pa rin si Dina hanggang ngayon, at ako rin naman. Hindi mawala sa isip ko ang mga kasalanang nagawa ko sa kanya. Sobrang dinurog ko siya. Hindi ko nga alam kung paano ako makakabawi sa kanya. "Uhm... ano ba ang susunod nating hakbang? Paano natin mapapasaya si Caroline? Wala akong maisip na pwedeng gawin..." litong sabi ko. "Paano kung ayain natin sina Raven at Caroline mag-date? Sa tingin ko magandang ideya 'yun, di ba?" masiglang mungkahi ni Dina habang nag-iisip pa. "Sa tingin mo, okay lang sa kanya? Hindi kaya siya magalit?" tanong ko nang may pag-aalinlangan. Hindi ko rin kasi masyadong kilala si Caroline, lalo na't hindi naman kami nagtagal. Nakilala ko lang naman si Caroline noon nung sinabi sa akin ni Dad na siya ang papakasalan ko. Dahil sa maganda siya at napakamasipag na babae. Agad rin nahulog ang loob at puso ko sa kanya. Pero nagloko pa rin ako sa kanya. She's the perfect woman na sana, kaso isang akong tanga kaya ngayon wala na siya sa akin.
Mabilis kong iminulat ang aking mga mata, at agad na bumungad sa akin ang puting kisame at amoy ng ospital. Nakakasulasok ang amoy, at ayoko nito. Paano ako napunta sa lugar na 'to? Kasama ko lang si Mamay kanina; baka naman naghahallucinate lang ako. Pero nasa kwarto lang talaga ako ngayon at hindi sa ospital. Ibinaling ko ang aking ulo sa kaliwa at tumingin sa paligid. Nasa ospital nga talaga ako. Pero anong ginagawa ko rito? "Babe, you're finally awake. Thank goodness," bungad na sabi ni Raven. "Pinag-alala mo ako. Sorry..." umiiyak na sabi ni Raven. Kunot-noo ko siyang tinitigan. Ano ba ang problema? "Why are you crying?" mahina kong tanong. “Nasa ospital ka, babe. Hindi ka nagising kagabi, kaya nag-alala ako. Lahat kami nag-alala. Pasensya na, sorry kung napaiyak kita ulit.” “Bakit ka nagso-sorry? Wala ka namang ginawang mali, ah...” tanong ko. “Mamay told me. Umiiyak ka raw, at sobrang sama ng loob ko. Alam ko kasi kung bakit ka umiiyak kahapon. Akala mo siguro may k
[CAROLINE] Bumuhos na naman ang aking mga luha. Kakaayos lang namin, pero may nalaman na naman ako. Bakit ganito? Bakit parang pinaglalaruan ako ng tadhana? Gusto ko lang naman na maging maayos kami, kahit na pinagtaksilan nila ako. Pero bakit hanggang ngayon, patuloy pa rin ang pagsisinungaling? Bakit ganito? Agad akong pumasok sa kotse at humagulgol. Pilit kong inaayos ang lahat—sinubukan kong tanggapin at patawarin sila. Binigay ko ang gusto nila para maayos na. Kahit labag sa loob ko, ginawa ko, para kahit papaano'y maibsan ang bigat ng dinadala ko. Bakit ba ang hirap magpakatotoo? "Why do I have to experience this? Gusto ko nang maayos ang lahat sa amin, tapos bigla na lang malalaman ko na ang murderer ng asawa ko noon ay ang kabit niya pala? This is so frustrating!" Dapat ba akong maawa kay Diego? Pero siguro sapat na itong mga nalaman ko. Tama na ang kadramahan. Gusto nilang magsama, sige, hahayaan ko na sila sa buhay nila. Ibibigay ko na at magpopokus na lang ako sa buhay k
Nagulat si Caroline sa paghingi ng basbas ni Diego sa kanya. She felt something touch her heart, at pakiramdam niya'y napawi ang sakit na kanyang nararamdaman. Hindi sakit at selos ang nararamdaman niya ngayon, kundi saya sa kanyang puso. The way humingi si Diego ng basbas sa kanya ay para bang sigurado na siya kay Dina—na para bang ito ang babaeng habang buhay niyang mamahalin.Tears streamed down her cheeks. Tiningnan niya ang kalagayan ni Dina na wala pa ring malay at pagkatapos ay tumingin kay Diego, na para bang sinasabi, "Please, let us be happy together.""C-Caroline, sorry. Please, don't cry. H-hindi na kita tatanungin tungkol sa bagay na 'yon. I am sorry, masyado lang ata akong desperado," he said in panic as he held Caroline's hand.Akala ni Diego ay galit pa rin si Caroline sa kanilang dalawa. Alam ni Caroline na hindi madaling maghilom ang sugat na dinulot nila."Maybe giving them a chance isn't bad, right?" sa isip ni Caroline.Pinahiran niya ang kanyang mga luha, at mahi
Isang malutong na sampal ang dumapo sa pisngi ni Stiffany nang magkita silang dalawa sa hideout nila. Nagulat si Stiffany sa ginawa ni Dina, sa biglaang pagsampal na hindi niya alam ang dahilan. Dahil dito, sinampal din niya si Dina ng dalawang beses sa magkabilang pisngi. Nanlilisik ang kanilang mga mata, at tila konti na lang ay mag-aaway na sila at magdadambahan."Ano ba ang problema mo?" singhal ni Stiffany kay Dina."Ikaw! Kayo ng mga kuya-kuyahan mo! Ano ang ginawa ninyo kay Diego?" nanlilisik ang mga mata ni Dina habang nagsasalita.Inirapan ni Stiffany si Dina at tinalikuran ito. "He deserves to die," ani Stiffany. "Dahil sa ginawa niya, nawala sa amin ang lahat. Sinumbong niya kay Daddy kung ano ang ginawa namin nina Kuya. Kung tumahimik lang sana siya, hindi siya mapapahamak." Nanggigigil na sambit nito."Paano mo nagagawa 'yon sa kapatid mo? Hindi ba baliw na baliw ka kay Diego? Ano'ng kapahamakan ang ginawa ninyo sa kanya?" sigaw ni Dina. "Mabait si Diego sa inyo, paano ni
Dinala nina Raven at Caroline si Diego sa ospital dahil nahihirapan itong huminga. Kahit ayaw nitong magpadala sa ospital, dinala pa rin nila ito upang magamot din ang mga sugat niya. May bantay sa kwarto niya upang walang sinuman ang makapasok. Mahigpit na ipinagbabawal ang pagpasok sa kwarto ni Diego sa ngayon dahil sa nangyari. Nagsimula na rin mag-imbestiga ang mga pulis sa bahay ni Diego, at nagbigay na rin ng pahayag sina Raven at Caroline. Ayon kay Diego, ang mga kapatid niya ang may pakana ng nangyari sa kanya. Nagpaiwan si Caroline sa ospital upang bantayan si Diego, na hindi pa rin nagigising simula nang dinala nila siya roon. May nais ding malaman si Caroline. Gusto niyang maintindihan kung bakit laging sinasabi ni Diego na masakit ang kanyang ulo. Sinabi rin ni Raven na uminom si Diego ng pain reliever bago sila umalis ng bahay. Hindi siya mapakali, lalo na nang mahawakan niya ang ulo ni Diego at mapansin ang labis na pagkalagas ng buhok nito. Malakas ang kutob niya na
HATING-GABI na nang makatanggap ng tawag si Raven mula kay Diego. Mukhang hinihingal ito at nahihirapan sa paghinga. Nang oras na iyon, nasa kanyang opisina siya sa loob ng bahay, samantalang si Caroline ay natutulog na sa kanilang kwarto. Kunot-noo man si Raven dahil sa biglaang tawag nito, hindi niya magawang balewalain dahil mukhang may nangyari.Mabilis na kinutuban si Raven kaya hindi na siya nagdalawang-isip na tumayo at kunin ang susi ng kanyang kotse. Alam niyang hindi pa sila lubusang nagkakasundo ni Diego, pero hindi na niya ito kalaban ngayon. Wala na siyang kailangang patunayan dahil alam niyang si Caroline at ang mga bata ay sa kanya pa rin"Nasaan ka?" kalmadong tanong ni Raven habang pinapaandar ang kanyang sasakyan."Sa bahay ko, alam mo na kung saan 'to, dahil nakapunta ka na rito noong dinala mo si Matthew," hirap na hirap nitong sabi. Rinig na rinig din ni Raven ang mabigat na paghinga ni Diego.Dinala niya kasi ang bata sa bahay nito isang beses, dahil gustong maki
Natameme si Diego sa narinig. Nagsimulang manginig ang kanyang mga kamay, nanghina ang kanyang mga tuhod, at napaluhod siya. Hindi siya makapaniwala na ang kabit pala ang dahilan ng pagkawala ng panganay niyang anak—at kasalanan niya rin iyon. Isa siyang pabaya na asawa. Napahilamos siya sa kanyang mukha, at sunod-sunod na nagsilabasan ang kanyang mga luha. Tahimik siyang napahagulgol habang ang kanyang mga kamay ay nasa mukha pa rin. Ngayon, mas lalo siyang nagsisisi dahil sa kanyang nagawa. Napakalaki ng kasalanan niya kay Caroline, at hindi katanggap-tanggap ang kanyang ginawa. "Patawad," humihikbing sabi ni Diego. "Walang kapatawaran ang nagawa kong kasalanan sa'yo. Kasalanan ko ang lahat," hagulgol niya. "Patawarin mo ako, Caroline. Labis kitang nasaktan. Napaka-gago kong tao—irresponsable, manloloko, sinungaling. Hindi mo deserve ang isang katulad ko. Nabigo akong maging lalaki para sa'yo, nabigo akong maging ama, at nabigo akong maging asawa. Pinabayaan kita, Caroline," pat