TUMAGAL pa ang usapan ng mag-ama hanggang sa maabutan na siya ng gabi. Hindi rin siya agad na pinaalis dahil maghapunan na muna bago umuwi. Dumating rin ang Tito ni Raven na si Miles Tiangco, ang kapatid ng kanyang ina, at ang asawa nito. Nagkasayahan pa ang mga ‘to, at nagiinuman. Naiwan naman ni Raven ang telepono sa table bago ito mag-excuse upang mag-cr muna. Maya-maya pa ay may tumawag, nakita naman ni Regina ang pag-ilaw ng telepono ni Raven kaya sinilip n’ya kung sino ang tumawag. A smirk form on her face as she clicked the answered button, and then ended the call. Palinga-linga pa siya baka may makakita sa kanya. Umalis rin kasi ang mag-asawa at umakyat na muna sa kwarto ng ama nila. Habang wala pa si Raven ay ilang ulit na tumawag si Caroline, hanggang nairita na ito at pinatay ang telepono. Dumating naman si Raven at kunot-noo'g tiningnan ang kapatid na hawak ng cellphone niya. “Why are you holding my phone?" pagalit na salita n’to."Just nothing,” she answered and left h
HINDI makapaniwala si Caroline sa mga narinig mula kay Raven. She tried to process everything, but she lost it. She couldn’t hold back her tears, and started sobbing. She covered her mouth as she stood up. Para siyang nawala sa sarili, at nagsimula nang manginig ang kanyang katawan. Pabalik-balik na rin ito sa kanyang nilalakaran kaya agad m siyang nilapitan ni Raven at mahigpit na niyakap. Mas lalong itong umiyak dahil sa sakit at bigat na kanyang nararamdaman. Hindi niya lubos maisip na kaya iyong gawin ng kanyang pinsan at itinuturing na tunay na kapatid. Galit siya kay Dina dati pa, dahil sa pag-angkin nito sa kanyang kumpanya ng nasa kulungan pa lang siya. Ang kumpanya na kanyang pinaghirapan ay nawala lang na parang bula. At ngayon ay hindi na niya mababawi pa ang kumpanya dahil na bankrupt na ‘to, at nag ka-utang pa. Pina-imbestigahan kasi ‘yon ni Caroline dahil balak niyang kunin muli ang kanyang kumpanya, ngunit wala na pala ito at iba na ang may-ari, dalawang taon na ang na
NAGKATITIGAN ang magkaptid sa sinabi ni Diego, at gulat na gulat pa ang mga ‘to. Bigla nilang naalala ang pakikipagsabwatan nila kay Dina, upang kidnapin si Caroline sa araw na makalaya nito mula sa kulungan. Agad na umiwas ng tingin si Stiffany ng tingnan ito ni Diego. “What ‘bout, Dina?” Stiffany asks. “She’s the one who stabbed me. It’s not Caroline,” Diego said, and aggressively pulled his hair. Napatakip naman ng bibig si Harold, at palakad lakad sa kanilang harapan. Nakayuko lang si Kiefer at hindi alam ang sasabihin, dahil may kasalanan sila sa tao. Galit naman na naikuyom ni Stiffany ang kanyang mga kamay. “That bitch! How could she fool us?” she murmurs and looks at Kiefer. “She will pay for the crime she committed, Kuya. Let’s report her to the police,” she suggested. Mabilis naman siyang hinawakan ni Harold habang pinanlakihan siya ng mga mata na tumingin sa kanya. Para bang sinasabi nito na wag. “No!” bulong ni Harold. “Kami na ang bahala kay Dina,” saad ni
⚠️depiction of self harm ⚠️NAKAHALUKIPKIP na lang si Caroline, habang nakatayo at kunot-noo na inirapan ang lalaki sa kanyang harapan. Hilaw naman na ngumiti si Diego, at nararamdaman nito na hindi siya welcome. Kasalanan niya rin naman kung bakit padalos-dalos siya kung kumilos. Nahihiya rin siya kung kaya hindi agad nakasagot ng tanungin s’ya ni Caroline. He wanted to hold and hugged her so tight. But, he can't, dahil galit ito sa kanya at ayaw niya na dagdagan pa ang sama ng loob nito sa kanya. It's his fault after all, however, it wasn't his intention to put her into that situation. They're just victims. And no one has to be blamed. “I’m sorry, if I came here without asking your permission first," he said in his low tone. Caroline, heaved. And has no choice. “Okay!" Pabagsak niyang salita. She glanced at Raven who was standing in the corner. Pinanliitan niya ‘to ng mata. Nang magtagpo ang kanilang mga mata ay unang umiwas si Raven, at mag-exit na sana. She felt something. “
PABALIK-BALIK sa kanyang nilalakaran si Caroline, at hindi mapakali. Hindi mawala sa kanyang isipan ang pangyayari na naganap kanina lang. Nanginginig pa rin siya dahil sa nangyari kay Diego. Hindi niya ito napa kalma kaya takot siya, at pati na rin siya ay hindi na rin kumalma. Mabuti na lang at mabilis na tumawag ng doctor si Raven at naturukan agad si Diego ng pang pakalma. At dinala na rin ito sa hospital. “Babe, pahinga ka na muna," basag katahimikan ni Raven. “Why?" usal ni Caroline. Nagtataka naman si Raven. Kaya mabilis itong lumapit sa kanya. “Why did you do it?” lumuluhang salita nito. She was really hurt a lot. She couldn't get Diego's scared face out of her mind. “Babe, hindi ko naman alam na mangyayari ‘to eh. Ang gusto ko lang naman ay mag-usap kayo ng masinsinan. No one expected that this would happen,” he explained. He held her hands and tried to comfort her. “Sana pinalampas mo na lang muna," ani Caroline sa mahinang boses. "Sana pinalampas ko na lang talaga mun
TUMIGIL sa pagkain ang mag-ina dahil sa hindi inaasahan na bisita. Muntik ng nabilaukan ang mga ‘to. Dali-dali naman na uminom ng tubig si Dina. She composed herself and walked like nothing happened. “What brings you here, Caroline?” malditang wika nito habang nakahalukipkip. “Visiting a friend, I guess!" Sarkastikong wika naman ni Caroline at umupo sa sofa. "What a nice house,” she said while roaming her eyes inside the living room. "You're not welcome here!” sabat naman ni Daniella. "Hi, Tita D. How are you?” Caroline fakely smiles. “Ano ba ang kailangan mo at pumunta ka dito sa bahay?" usal ni Dina. “Like I said, I am visiting a friend. I mean, ex-friend!" “I am not happy to see you! Sinira mo lang talaga ang araw ko, alam mo ba ‘yon?" singhal ni Dina at kakaladkarin sana siya nito palabas. “Oops! No touch!” Caroline said. Seryoso niya itong tinitigan sa mga mata habang papalapit sa rito. “You're ugly!" Nanlaki naman ng mga mata ni Dina at hindi inaasahan
NAGISING na wala na sa tabi NJ Iya si Caroline. He thought na maaga lang n gising si Caroline at hindi na siya ginising nito, dahil galit pa rin ito sa kanya. Late na rin na natulog so Caroline kagabi dahil iniiwasan siya nito. Pero kahit pa man ay hindi siya kinakausap ni Caroline ng dalawang araw ay katabi pa rin niya itong matulog, at malaya siyang napagmamaadan ito. Ngunit nasasaktan siya sa pag-ignore at pag-iwas nito sa kanya. Hindi niya rin masisisi si Caroline dahil kasalanan niya rin naman. Hihintayin na lamang niya na kausapin siya ni Caroline. "Good morning, kids..." pag-bati ni Raven sa mga anak at isa-isa itong hinalikan sa noo. "Kumusta naman ng tulog ng baby ko?" malambing na wika ni Raven kay Baby Venus. Binuhat niya ito at sinayaw-sayaw pa. The baby giggles and the place filled with laughter. Sarap naman kasi sa pakir na may bata sa loob ng bahay. Iba ang saya na naibibigay nito. "Nak, have you seen your mommy?" tanong ni Raven kay Matthew na busy sa kanyang k
HAPON na rin ng makauwi si Caroline sa bahay. Dinalaw niya pala ang kanyang mga magulang sa kanilang bahay. Isang linggo na rin ang lumipas simula ng bumalik ang mga magulang sa mansyon. At hindi lang din siya nagtagal at umalis na. Pero bago siya dumeretso sa bahay ay dinalaw na muna niya ang puntod ng kanyang Ina na si Carolina. Ilang taon niya din itong hindi na bisita kaya agad na siyang pumunta sa cemetery. She stayed for 30 mins.and then left the cemetery. Madilim na nang makauwi siya sa bahay, mabuti na lang at hindi siya nadatnan ng ulan sa labas. At timing din na dumating na siya ng bahay bago bumuhos ang malakas na ulan. “Mommy, where have you been? Bakit ngayon lang po kayo nakauwi? Daddy is so worried about you, dahil hindi mo sinagot ang tawag niya.” salubong ni Matthew at binigyan ng kiss ang mommy niya sa pisngi. "Really? I am sorry if I make everyone worried. May dinaanan pa kasi si mommy eh,” paliwanag naman niya sa bata at hinalikan ang noo nito. “It's oka