LIKE 👍
Hindi magawang sumagot ni Alexander dahil tama si Freya. Naging matapang ito noon para sa kanya. Nagagawa nitong ngumiti sa kabila ng pasaring ng kanyang ina at ibang tao… nagagawa nitong tumingin sa kanya na para bang hindi ito nasasaktan… tiniis at kinaya lahat ni Freya noon… samantalang siya ay naging isang malaking duwag. “Hindi ko kailangan ng duwag na katulad mo. Hindi ka namin kailangan sa buhay namin ng anak ko, Alexander… hindi ko kailangan ng lalaking may asawa na balak pang sirain ang reputasyon ko. Kung inaakala mo na mabobola mo ako para maging mistress mo ay nagkakamali ka! Mas gugustuhin kong tumandang walang asawa kaysa ang pumatol sa may asawa at maging kabet ng hudas na kagaya mo— s-sandali, ano bang ginawa mo?!” Ani Freya ng biglang hilahin ni Alexander ang kanyang kamay. “B-bitiwan mo nga ako—“ Hindi mapigilan ni Freya ang lalong maluha ng isuot ni Alexander sa kamay niya ang pamilyar na singsing sa kanyang daliri. Hindi niya makakalimutan ang singsing na ito. I
Napangiwi si Freya ng makitang wala ng laman ang refrigerator nila. Wala na siyang maluluto mamaya. Kailangan na niyang mamili. “Mommy, saan po tayo pupunta?” Tanong ni Rose habang sinusubukan niyang paandarin ang kotse niya. Shit! Kanina pa ‘to inaayos ni Freya pero hindi pa rin gumagana ang makina. Pilit na ngumiti siya sa anak sa kabila ng pagkabanas niya. “Pupunta tayo sa bayan, Rose. Kailangan natin mamili.” “Talaga po, mommy? Pwede po ba natin isama si daddy uncle?” Tumabingi ang ngiti ni Freya. “Ah, kasi, princess, hindi pwede. Busy kasi siya at maraming ginagawa.” Palusot niya. “Hindi ako busy, ah. Sino ang nagsabi sayo?” Tanong ni Alexander na nagtataas-baba pa ang dalawang kilay sa kanya. Pinaningkitan ito ng mata ni Freya para bantaan, ngunit mukhang hindi nakuha ng lalaki ang pahiwatig niya. Ngumiti pa ito ng matamis sa kanya pati sa anak niya. Bumaling si Alexander sa bata. “Hindi ako busy, Rose. Kaya pwede akong sumama.” Lalong naningkit ang mata ni Freya sa ini
Habang tumatagal na nakadikit si Freya sa katawan ni Alexander ay unti-unti niyang naaalala ang ganitong pakiramdam. Pakiramdam niya ay safe siya. Nang muling huminto ang lalaki para hayaan ang kanilang anak na tingnan ang mga hay0p na kanilang madaanan ay hindi niya mapigilan ang pagguhit ng ngiti sa kanyang labi. Hindi man alam ni Alexander na anak niya si Rose ay nakikita niya na talagang magaan ang loob nito sa kanilang anak. “Daddy uncle, look! Ang laki po ng carabao!” manghang turo ni Rose sa kalabaw sa daan. Talagang maganda ang mga tanawin sa lugar na ito. Hindi lang dahil sa kagubatan, pinapaganda din ng mga tanim at hayop sa paligid ang kapaligiran. Tahimik at presko din ang hangin dito. Malayong-malayo sa maynila na puro pulosyon. “Did you like what you see, Rose?” tanong ni Alexader sa anak. “Yes po, daddy uncle. I like it here na po. Akala ko po no’ng una scary pero hindi po pala. Daddy uncle, pwede po ba tayong bumali dito bukas? Gusto ko pa pong makakita ng maraming
“Sige, uuwi na ako. Basta kung may kailangan kayo ni Rose, masabi lang kayo sa akin.” sabi ni Alexander bago umalis. Sinundan ni Freya ng tingin ang lalaki. Hindi man lang nito hinintay ang pasalamat niya bago umalis. Inisip ba ng lalaking ‘yon na wala siyang balak magpasalamat dito? Bumuntong’hininga si Freya. Hindi niya alam kung ano ang pumasok sa isip niya at hinabol niya ito. “Alexander!” nang lumingon ito ay napalunok si Freya. Iniwas niya ang tingin. “S-Salamat nga pala sa pagsama sa amin ni Rose. g-gusto mo bang magkape muna? I-ipagtitimpla kita.” wala naman sigurong masama sa pag alok ng kape dito. Hindi mapigilan ni Alexander ang mapangiti. “Well, that sounds good. Sino ba ako para tanggihan ang masarap na kape ni Freya.” Hindi mapigilan ni Freya ang mapairap kaya naman natawa ito. Nang makapasok sa bahay ay agad na yumakap si Rose sa bewang nito. “Daddy uncle, dito ka na po ba titira? Magsisimula na kayong gumawa ng little babies ni mommy?” Muntik ng madapa si Fre
“Loko talaga…” kanina pa si Freya bubulong-bulong habang naghuhugas ng plato. Hindi mawala ang inis at pamumula ng mukha niya. “Ay kabayo!” napahawak si Freya sa dibdib ng pagpihit niya paharap ay nasa harapan na niya si Alexander. “Thank you for today, Freya. It’s a joyous day for me.” ani Alexander na may nakapaskil na ngiti sa labi. Tumalikod si Freya upang iwasan ang tumingin sa mukha ni Alexander. Lalong namula ang pisngi niya at palakas nang palakas ang tibok ng puso niya. “H-Hindi mo kailangan magpasalamat, Alexander. Isipin mo nalang na bayad ko sa paghatid mo sa amin ang pagpapakain ko sayo ngayong gabi dito sa bahay— “I’m not talking about the dinner. I was talking about me… being with the two of you. Masaya akong kasama ko kayo ngayong araw.” putol ni Alexader kay Freya. Hindi niya maitago ang kasiyahan sa mukha… Hindi mapigillan ni Freya ang mapangiti. Ang saya marinig na naging masaya si Alexander na kasama sila ni Rose. Humarap siya kay Alexander at ngumiti. “
Tumingala si Alexander sa langit, nasa mukha niya ang pait habang inaalala ang balitang halos magpadurog sa puso niya noon. Hanggang sa hindi ng lalaki namalayan na kinakain na siya ng matinding galit at sakit. Nagbaba si Alexander ng tingin at tumingin sa kanya ng puno ng luha at pagmamahal ang mga mata. “Believe me, Freya. Napakasaya ko dahil ikakasal na tayong dalawa.” nagsimulang magbara ang lalamunan ni Alexander. “I couldn’t even sleep that time because of excitement. P-Pero sinira ng balitang ‘yon ang lahat ng kasiyahan sa puso ko. K-Kinain ako ng takot… natakot akong matali ka sa akin at hindi makabangon.” Nanlalabo ang paningin ni Freya. Hindi niya namalayan na tumutulo na pala ang mga luha niya. Nagsimulang mabasag ang boses ni Alexander. “The first thing that came into my mind was you. P-Paano ka kapag nawala ako? P-Paano ka kapag naiwan ka sa pamilya ko?” hindi gusto ni Alexander na umiyak. Nakakabawas ito sa pagkalalaki pero hindi niya mapigilan. Sumasabay sa patak
Walang pagsidlan ang saya nila Freya at Alexander habang magkahawak ang kamay na naglalakad papasok ng bahay. Basang-basa na silang dalawa. “Dito ka lang, ikukuha kita ng tuwalya—“ hindi pinatapos ni Alexander si Freya na magsalita. Agad niya itong niyakap ng mahigpit. “Alexander, basang-basa na tayo… baka magsakit tayo nito. Pwede mo naman ako yakapin mamaya.” “Hayaan mo muna akong yakapin ka. I missed hugging you like this.” Napangiti Freya at saka gumanti ng yakap. Maski din naman siya ay namiss ang mga yakap at halik ni Alexander. Natakot lang siya aminin dahil kumplikado pa ang sitwasyon. Pero ngayon na nalaman na niya ang totoo… wala ng bawal at pagpipigil pa. Pagkatapos magbihis ay nagtimpla si Freya ng kape para sa kanilang dalawa. Habang sumisimsim siya ng kape ay hindi niya maiwasan ang mapangiti. Hindi niya inaakala na darating ang sandali na magiging masaya pa silang muli ni Alexander kasama ang kanilang anak. “You’re smiling.” Puna nito. “Ikaw din naman, ah.”
Binuka ni Alexander ang dalawang hita ni Freya. Lalong nakadama ng pananabik si Alexander ng makita ang mamula-mulang pagkabábáe ni Freya. Wala pa siyang ginagawa ngunit mamasa-masa na ito. Mas lalo tuloy siyang natakam na matikman itong muli. Limang taon siyang hindi nakipagtalik, at si Freya lang ang babaeng huli niyang ginalaw. Kaya ibubuhos niya ang lahat sa pagniniig nila ngayon. “Ohhh god!” Napasinghap si Freya ng maramdaman ang mainit at basang dila ni Alexander sa kanyang lagúsan. “A-Alexander, ohhh ang sarap! Ohhh my god!” She moaned in too much pleasure. Panay ang ung0l ni Freya habang sarap na sarap, sinubsob niya lalo ang ulo ni Alexander sa hiýas niya habang napapasabunot siya sa buhok nito. Pabaling-baling ang ulo niya sa sarap. Lalong tumaas ng libido ni Alexander. Ang sarap sa tenga ng ung0l ni Freya habang nasasarapan. Tila musika ang ung0l nito sa pandinig niya. Lalo siyang nalilibúgan at ginaganahan. Sinungkal-sungkal ng dila ni Alexander ang clít ni Freya. “