350.

Sinapo ni Hazel ang ulo ng magising siya. Parang binibiyak ito sa sakit. Yumakap siya sa unan niya—teka… bakit ang tigas yata nito.

Nanlaki ang mata niya ng marealized na hindi unan ang yakap niya kundi si Frank.

“Ouch! Hey stop it!” Daíng nito ng paghahampasin niya ng unan sa mukha.

“Stop it? Ano ang ginagawa mo sa room ko?! Peste ka! Manyakis!” Natigil lamang siya sa paghampas sa mukha nito ng mapansin na nangingitim ang ilalim ng mga mata nito.

Bigla ay naalala niya ang nangyari kagabi. Hiyang-hiya na napalunok siya ng laway. Lalong sumakit ang ulo niya sa naalala niya kagabi.

“Frank, dito ka lang sa tabi ko ha… wag kang aalis.”

“Frank, gusto mo tayo nalang ulit?”

“Frank, ang tigas ng abs mo.”

“Frank, ang gwapo mo talaga .”

“Frank, kiss mo nga ako.”

Nanghihilakbot na tumayo siya at napalayo dito. Napasabunot siya sa buhok. “Nooo!!! Hindi ko sinabi ang mga yon kagabi! Sigurado ako na… na imagination ko lang ‘yon!”

Nang magtangka itong lumapit sa kanya ay pina