355.

Magkahawak ang kamay na sumunod silang nagtungo sa pwesto nila noong nakaraan, pareho silang may ngiti sa kanilang labi. Humigpit ang hawak ni Frank, naramdaman iyon ni Hazel. Wala sa hinagap niya na magiging masaya at magaan ang dibdib niya ngayon, malayo ang pakiramdam na ito sa loob ng nakaraang mga tao.

“Thank you, Mr. Evans,” aniya sa binata, napasimangot naman ito kaya naman agad niyang binawi ang sinabi ng bahagyang natatawa pa. “Thank you, Frank.”

Nang makita ang magandang ngiti ni Hazel, bahagyang natigilan si Frank, ngunit pagkaraan ay hindi niya mapigilan ang ngumiti. Hindi siya makapaniwala na magkasama sila ngayon ni Hazel. Kusang loob itong sumama sa kanya, hindii lamang iyon, tunay ang mga ngiti nito sa labi habang magkasama silang dalawa.

Nang mapansin ang paninitig ng binata ay namula ang dalaga. “Ehem, excuse me, ha. Alam kong maganda ako pero hindi ako pagkain, Mister.” natawa si Frank sa sinabi niya. Nang lumapit sa kanila ang waiter ay nag-order agad sila ni Fr