347.

Habang sinasabi iyon ni Frank, tumitingin ito sa kanya ng may pagsisisi sa mga mata habang ito ay puno ng sinseridad.

“Look at the road, Frank. Ayokong mamatay tayo dahil sa paninitig mo.” Aniya ng mapansin ang paninitig nito sa kanya. Rinig niya ang mahinang pagtawa nito.

Nang makarating sa hotel, tumigil na rin ang malakas na ulan, kaya naman hindi na niya kailangan ng payong. “Thank you sa paghatid sa akin dito.” Aniya bago nagmamadaling bumaba.

While booking a room for her, rinig niya ang pagsinghap ng mga babae habang nakatingin sa likuran niya. Nang lumingon siya ay bumunggo ang mukha niya sa dibdib ni Frank.

Wag niyang sabihin na balak siya nitong sundan?

“Don’t look at me like that, Hazel. Sige ka, baka isipin nila na magkasama tayong dalawa.” Mahinang sabi ni Frank na tanging sila lamang ang nakakarinig.

Pinamulahan siya ng mukha bago nakairap na tinalikuran ito. Napansin niya na ang halos ng babae ay namumula ang pisngi at kilig na kilig na nakatingin dito ngayon.