RUMEHISTRO ang pagtataka sa mukha ni Marius nang hawakan ko ang kamay niya saka ko siya hinila sa backseat ng sasakyan sa halip. Pero dahil nga hindi ko gustong mag-explain ay hinalikan ko nalang siya agad.Hindi ko alam kung ano ang nangyayari sa akin nang mga sandaling iyon. O baka naman mas tamang sabihing alam ko pero hindi ko kayang ipaliwanag? Laking pasalamat ko nalang dahil nang titigan ako ni Marius ay hindi na siya nagtanong. Sa halip sa pagkakataong ito ay siya na ang kumabig sa akin para sa isang marubdob na halik.Ramdam ko ang kapusukan ni Marius nang mga sandaling iyon. Sa paraang tila ba gusto na nitong lamunin ng buo ang pagkatao ko kahit kung tutuusin ay hinahalikan palang niya ako.“Sam, mahal na mahal kita, Sam,” bulong niya sa akin habang hinububaran ako.Ungol lang ang isinagot ko sa sinabi niyang iyon lalo pa at naramdaman ko ang ginawa niyang banayad na pagkagat sa aking earlobe. At gaya ng dati, nagdulot iyon ng hindi mapangalanang sarap at sensasyon na mabili
KASABAY ng muli kong paggalaw ay ang magkakasunod na pagkawala ng magkakahalong ungol at singhap na tila ba may sariling isip na nanunulas sa mga labi ko. Pikit ang aking mga mata, ninanamnam ang bawat sandali, bawat paghaplos ng mainit na palad ni Marius sa balat ko.Sa tuwing gumagalaw ako ay naririnig ko ang mga ingay na pinakakawalan ni Marius. At gaya ng madalas niyang gawin, naging punong abala ang mga labi niya sa pagdampi ng nakakapasong mga halik sa aking katawan. Hindi naglaon at sinimulan na rin naman sagutin ni Marius ang bawat paggalaw ko. Kaya lalong tumaas ang lebel ng paghahangad sa aking katawan. Ang bawat ulos niya ay sinasabayan niya ng ungol na tunay na namang musika sa aking pandinig. At katulad ng sinabi ko kanina, ramdam ko ang bawat himas ng kanyang mga kamay sa aking balat, ang bawat pagdampi ng kanyang labi sa aking magkabilang dibdib.“Bilisan mo, Sam,” utos niya sa akin sa tonong pabulong at puno ng paghahangad.“No,” sagot ko saka ipinagpatuloy ang sensua
Matapos ang isang mahaba at nakakapagod na araw ay nakauwi rin kami ni Marius sa bahay. Pagpasok namin sa loob, agad akong nakaramdam ng pagod. Pakiramdam ko’y dumadaan ang bawat segundo nang mabagal habang umaakyat kami sa hagdan patungo sa aming silid. Pero parang hinugasan ang lahat ng nararamdaman ko pagkakita ko pa lamang kay MJ. Inabutan ko ito sa malawak na sala ng bahay kasama si Manang Sela na abala sa panonood ng TV.Agad kong sinulyapan ang isang maganda at antigong grandfather’s clock na nasa sulok ng malaking sala. Past six pa lang. Tamang-tama sa paghahanda ng hapunan.“Manang Sela, ako na ho ang maghahanda ng hapunan natin,” sabi ko sa kanya.Magkakasunod itong umiling. “Tapos na. Nakapagluto na ako. Pero nauna na akong kumain, Sinamantala ko na ang pagkakataon habang natutulog ang gwapong ito kanina,” aniyang pinagmasdan ang anak kong nasa stroller nito at gising na gising.“Salamat po, Manang Sela,” sabi ko.Tinitigan niya ako. “Nauunawaan ko ang lahat, Sam. At masaya
Paggising ko kinabukasan, naramdaman kong nakayakap pa rin si Marius sa akin. Malapit ang mukha niya sa akin. Mahimbing pa rin siyang natutulog. Parang isang baby. Napangiti ako saka ko itinaas ang isa kong kamay ay pinadaanan ang matangos at perpekto niyang ilong. Napakasarap niyang pagmasdan. Napakagwapo niya at gaya ng nauna ko ng sinabi, maswerte ako at ako ang babaeng pinili niya. Ilang sandali pa at hindi na ako nakatiis. Kumilos ako at hinalikan ko siya sa pisngi. Nagdulot ng kiliti sa mga labi ko ang papatubo niyang bigote. Pagkatapos ay ang kanyang mga labi. Ginawa ko iyong dahan-dahan. Para hindi siya magising. Pero nabigo ako."Good morning, Handsome," sabi ko habang nakangiti."Good morning, Beautiful," sagot niya habang hinahaplos ang aking mukha. "Napakaganda ng umaga kapag ikaw ang kasama ko."Ngumiti ako habang pinamumulahan ng mga pisngi. Sa simpleng mga salitang iyon ay totoong naramdaman ko ang wagas na pagmamahal sa akin ni Marius. At hindi lang iyon, nabasa ko rin
KALUSKOS sa kusina ang narinig namin ni Marius nang makababa kami ng hagdan. Bumungad sa amin si Manang Sela na abala sa paghahanda ng almusal. Ang aroma ng tuyo at sinangag ay pumuno sa buong bahay. Kasama namin si MJ na ibinaba ko sa crib na inayos ni Marius makalipas ang ilang sandali."Good morning, Manang Sela," bati ni Marius habang palapit sa mesa."Good morning din sa inyo, Marius, Sam," ang matandang magada ang ngiti sa mga labi. “Kumain na kayo habang mainit pa ang kape at sinangag,” aniya pang ibinaba sa mesa ang dalawang mug ng mainit at bagong timplang kape."Salamat, Manang Sela. Amoy pa lang, busog na ako," biro ko saka naupo na rin.“O siya, sasaglit na muna ako sa palengke para mamili ng iluluto ko mamayang pananghalian at hapunan,” pagsasabi ng matanda.“Naku huwag na ho, Manang Sela. Kaming dalawa nalang ni Sam ang sasaglit sa grocery mamaya. Para hindi na rin kayo mapagod,” pigil naman dito ni Marius.May point naman doon ang binata. Matanda na rin kasi si Manang S
“MAGANDA, at mukhang masarap,” bulong ni Celso kasabay ang pasilay ng isang mapanganib na ngisi sa kanyang mga labi.Ang totoo, miss na miss na niya si Lena. At mula nang mabalitaan niya ang tungkol sa pag-uwi ni Marius dito sa lugar nila kasama ang mag-ina nito, agad siyang nagkaroon ng pag-asa. Naisip kasi niya na marahil, o baka naman kapag naipagbigay alam niya kay Lena ang tungkol rito, baka umuwi na ito. Pero nagkamali siya.Hinanap niya si Lena sa Maynila gamit ang address na nahingi niya sa tiyahin nitong si Lourdes. Hindi naging madali para sa kanya na hingin iyon sa matanda. Pero matapos ang mahaba-habang pakiusapan at pangungumbinsi ay napagtagumpayan rin niya iyon. Pinuntahan niya ang address na may halong pananabik dahil makikita na niya sa wakas ang babaaeng mahigit isang taon na rin niyang hindi nasisilayan. At habang nasa byahe siya, ang nasa isipan niya ang ang matinding pagnanasang nararamdaman niya para kay Lena.Bilang anak ng Kapitan ng kanilang barangay ay
MAALINSANGAN ang panahon nang araw na iyon. Kaya sa halip na sa kwarto namin ay minabuti ni Marius na sa guest room na muna ilagay ang crib ng aming anak. Iyon lang kasi ang isa sa dalawang kwarto sa bahay na iyon na may aircon. At dahil nagpaalam na rin si Manang Sela sa kaninang after lunch na magpapahinga, dahil nga sa init ng panahon ay sa kwarto kung nasaan si MJ na rin ito natulog.Iniwan ko si Marius sa library dahil may tinatapos itong trabaho. Habang naisipan ko namang mag-freshen up sa pamamagitan ng paglulunoy sa bathtub.Habang pinupuno ko ng tubig ang bathtub ay noon ko rin sinimulang maghubad sa harapan ng malaking salamin. At katulad ng madalas mangyari mula nang makasama ko sa bahay na iyon ni Marius. Tumambad sa paningin ko ang maliliit na markang ginawa sa akin ng mismong bibig at mga labi ng binata.Agad akong pinamulahan. Kasabay iyon ng pakiramdam na sana ay kasama ko ngayon si Marius sa banyong iyon. Sa loob ng aking silid.“Marius,” anas ko pa saka naupo s
NASIYAHAN ako sa nangyari bagaman nang mga sandaling iyon ay para na naman akong sinisilaban sa tindi ng init ng katawan na nararamdaman ko. Hindi naman nagtagal sa ganoong paraan ng pagpapaligaya sa akin si Marius. Sa huli kasi ay hinugot din niya ang daliri niya palabas ng hiwa ko saka walang anumang paliguy-ligoy na nga niyang sinunggaban ang aking naghihintay na talaba para suyuin ng gamit ang bibig nito.Nakagat ko ang aking lowerlip sa labis magkakahalong ligaya at paghahangad na nagtatalo ngayon sa katawan ko. Nagtatalo gawa ng kadahilanang hindi nila malaman kung sino ang magiging o dapat na maging mas dominante nang mga sandaling iyon.Pero para akin. Nang mga sandaling iyon ay hindi na mahalaga kung alin ang dominante sa mga ito. Masyado kasing mainit ang pakiramdam ko na para bang sinasabi ng pagkababae ko na mas pansinin ko ang ginagawa ni Marius. At sa tingin ko ay tama siya.Agresibo ang bibig ni Marius. At may palagay akong wala sa plano niya ang lubayan ako hangga’t
MALAKAS ang kabog ng dibdib ni Lena pero mas pinagsikapan niyang huwag iyong pansinin. Sa madaling salita, minabuti niyang ignorahin ang lahat at piliting maging kalmado. “Hey,” ang lalaking katabi niya na ngayon ay nakaupo sa harapan ng manibela. Hinawakan nito ang kamay niya saka iyon itinaas at dinampian ng halik. “Everything will be okay,” anito sa kanya saka ngumiti. Simpleng ngiti ang pumunit sa mga labi ni Lena. Pagkatapos ay pinisil niya ang kamay ni Calum na hindi binitiwan ang kanya. “Kung sakali pala parang gusto kong maging kapitbahay ka nalang,” ani Calum na tumawa ng mahina bago nito pinatakbo ang bagong bili nitong SUV. Takang napalingon si Lena nang marinig ang sinabing iyon ng binata. “Seryoso ka?” tanong niya. Nangungusap ang mga matang sandali siyang sinulyapan ni Calum bago nito nakangiti pa ring sinagot ang kanyang tanong. “Mukha ba akong nagbibiro?” ang isinagot nito sa kanya saka siya kinindatan. Humaplos sa puso ni Lena ang ginawing iyon ng binat
NAKAGAT ko ang aking lowerlip nang simulan akong paulanan ni Marius ng hindi makataong kaligayahan gamit ang dila at bibig niyang sinusuyo ang aking bukana. At dahil nga nakatali ang dalawang mga kamay ko gaya ng hiningi ko sa kanya kanina na gusto kong gawin niya ay literal na wala na nga akong iba pang pwedeng gawin kundi ang tanggapin ang walang patumanggang ligaya na nagaganap ngayon sa buo kong pagkatao.“This is so good, mmmnnn—Sam,” ang mga sinasabi ni Marius habang nasa kalagitnaa siya ng pagkain sa pagkababae ko ay nakadagdag rin sa orgasmong nararamdaman ko.Suminghap ako. Nakikita ko kung paano niya panggigilan ang ginagawa niya sa hiyas na nasa pagitan ng aking mga hita. Pero alam kong hindi ito magpapaawat. Lalo na ngayon obvious ang panginginig ng buong katawan ko.Hindi ko naman talaga mapigilan ang magkaganoon. Kahit kung tutuusin ay pinipilit ko.Sinusubukan ko ng maging mahinahon at kontrolin ang lahat. Pero dahil nga yata goal ni Marius ang marinig ang pag-iingay ko
HINDI ko alam kung dahil ba sa ininom kong alak pero talagang hindi lang ang pakiramdam ko ang nag-aalab nang mga sandaling iyon. Pati na rin ang lakas ng loob ko. Dahil nang hindi ako makatiis, kinuha ko ang kamay ni Marius saka ko iyon inilagay sa hiyas na nasa pagitan ng aking mga hita. Bilang pagtugon sa ginawa ko ay magkakasunod ang paghingang pinakawalan ni Marius. Kasunod niyon ay ang biglaang pagbabago ng paraan ng paghalik niya. Napansin ko kasing bigla itong naging marahas. Kung tutuusin expected ko naman na ang tungkol sa bagay na iyon. Tungkol sa pwede niyang gawin. Pero sa kabila ng katotohanang ang lahat ng ginagawa ni Marius kadalasan ay inaasahan ko na, dumarating pa rin talaga sa point na nasosorpresa ako dahil nagbabago ang istilo niya. Kung hindi naman ay binibigla niya ako. “Ang init mo ngayon, Sam,” aniya sa akin nang simulan niyang paliguan ng maliliit na haliit ang mukha ko. Pababa sa aking leeg. “Oh, Marius, palagi naman akong mainit kapag nasa ganitong e
IYON ang unang pagkakataon matapos naming magkahiwalay ni Marius na nakasama ko siya sa isang passionate na inuman. Kaya naman pala gusto niyang dito kami sa kwarto niya ay may nakahanda na itong dalawang baso at isang espesyal na wine na nasa isang maliit at candlelit na mesa. Mula nang umalis ako sa bahay na iyon isang taon na rin mahigit ang nakalilipas ay ngayon lang ulit ako pumasok sa loob ng silid ni Marius. At iyon ang dahilan kaya medyo naiilang ako. “Gusto kasing maisayaw kita ng sweet kaya kita niyaya dito,” ani Marius na binuksan ang maliit nitong component sa loob kwarto. Ilang sandali pa at pumapailanlang na ang isang maganda at malamyos na love song. “Halika na,” aniya sa akin sabay lahad ng kamay. Tinanggap ko iyon. “First and last yata nating ganito eh sa condo ko ano?” ani Marius na kinuha ang kopita na nasa maliit na mesa saka uminom ng wine. Ngumiti lang ako sa tahimik na pinagmasdan ang mukha niya. “Teka, alam kong gwapo ako eh. Pero huwag mo naman akong titi
MASAYA ako sa lahat ng nangyayari sa buhay namin ni Marius. Sa totoo lang wala na akong mahihiling pa dahil ang lahat ay umaayon sa mga gusto ko. Sa lahat ng pinapanalangin at pinapangarap ko.“Mabuti naman at happy ka. Kunsabagay, wala naman akong ibang pinangarap kundi ang makita kang masaya. Alam mo ba iyon ha? Sana lagi kang maging masaya kasi love kita,” ani Calum na kausap ko sa kabilang linya.Awtomatiko na ang matamis na ngiting pumunit sa mga labi ko. Nasa veranda ako noon ng kwarto ko. Palubog na ang araw at abala na si Manang Sela sa pag-aasikaso sa kusina habang si MJ naman ay nasa crib nito. Gising na gising at nakikipaglaro sa mga laruang nakabitin doon.“So, tell me, kumusta ka naman diyan sa Davao,” ang naisipan kong itanong nang manatiling tahimik si Calum na nasa kabilang linya.“Okay naman. Ang totoo malapit na akong bumalik ng Manila. Maybe this week,” sagot niya.Lalong umaliwalas ang mukha ko sa narinig. “Really? Saan mo gustong tumuloy? Doon ba sa bahay ko?”“Hi
“WOW,” ang tanging sinambit ni Calum. Tumango si Lena saka matamis na ngumiti. Deep inside nami-miss niya si Marius. Alam niya iyon at sigurado siya. At kung noon ang nakasaksak sa utak niya ay ang isang beses na namagitan sa kanilang dalawa, ngayon, nakatitiyak siyang ang malalim at magandang pagkakaibigan nila noon ang hinahanap niya. Iyon ang dahilan ng madalas na kalungkutan niya. Huli na nga lang siguro para sa kanya na mapagtanto iyon. At kung tutuusin, hindi niya iyon mare-realize kung hindi lang dahil sa ginawang ito ni Calum. Kung hindi lang dahil sa pag-uusap na ito.“Pero wala na siya,” iyon ang malungkot na pagtatapat ni Lena sabay lingon sa binata.Noon niya nakitang nagsalubong ang mga kilay ni Calum dahil sa sinabi niya. “You mean, dead? Patay na ang bestfriend mo?” tanong-sagot ng binata sa tono na tila humihingi ng paglilinaw sa sinabi niya.Magkakasunod na umiling si Lena saka humugot at nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga. Kahit ilang beses pa yat
ISANG amused na tawa ang pinakawalan ni Calum bago nito kinurot ng bahagya ang pisngi ni Lena.“Syempre tungkol sa iyo,” anitong naupo sa tabi niya saka siya inakbayan.Sa ginawang iyon ni Calum ay biglang nakaramdam ng tila kapaguran ang dalaga. Hindi niya alam kung para saan ang kapagurang iyon. Pero kung mayroon man siyang isang bagay na natitiyak, iyon ang ang kaligayahang bigla niyang naramdaman ngayon.“Alam mo bang ang kailangan lang nating dalawa ngayon ay isang mabuti at magandang usapan para magkaunawaan?” ang pagpapatuloy pa ni Calum.Hindi maunawaan ni Lena kung para saan ang sinasabi iyon ni Calum. Pero bigla ay parang nakita niya sa katauhan ng binata ang matalik niyang kaibigan. Walang iba kundi si Marius. Sa naisip ay muli siyang napaiyak.“Hey! Bakit na naman?” tanong ng binata saka mahinang tumawa.Hindi maunawaan ni Lena kung sa papaanong paraan hindi siya napipikon kahit pa tumatawa si Calum sa ganoong mga sitwasyon. Siguro kung ibang lalaki ito baka napikon
“KAUSAPIN mo ako, Lena,” giit nito sa tono na nakikiusap.Napabuntong hininga si Lena saka hinarap ang lalaki. Katulad ng inasahan niya, sinundan siya nito hanggang sa kanyang apartment. At dahil nga hindi niya gustong may makakita sa kanila ay minabuti niyang papasukin na ito.“Ano bang gusto mong pag-usapin natin, Celso?” tanong ng dalaga.“Ang tungkol sa atin. Sa ating dalawa, Lena. Hindi naman yata tamang ganito nalang ang lahat? Miss na miss na kit at gustong-gusto ko nang maranasan muli ang mga dati nating ginagawa,” anito sa kanya.Nakita ni Lena na humakbang si Celso palapit sa kanya. Natayo noon ang dalaga sa may mesa sa kusina. Habang ito naman ay nasa dalawang hakbang ang layo mula sa kanya.“Miss na miss ko na ang lahat ng ginagawa natin sa kubo, Lena,” anito sa kanya.Parang sinampal si Lena sa narinig. Pagkatapos niyon ay isang dry na tawa ang pinakawalan niya.“Sex? Iyon ang dahilan mo kaya nandito ka? Gusto mo akong ikama at nami-miss mo ang lahat ng bagay na hi
MABILIS na nagsalubong ang mga kilay ni Lena nang makilala ang lalaking nakatayo at nakatingin sa kanya sa di-kalayuan. Pauwi pa lamang siya galing sa kanyang shift. Kapuputok lang ng araw. At dahil sa ibang bansa ang kompanya na pinagtatrabauhan niya ay iba ang timezone sa Pilipinas.“Kumusta kana, Lena?” Nang makalapit sa kanya si Celso ay iyon agad ang naging pagbati nito sa kanya habang matamis na nakangiti.Titig na titig si Lena sa mukha nito. “Mabuti naman ako. Ikaw? Kumusta ka? Bakit ka nandito? Paano mo nalaman na dito ako nagtatraaho?” ang magkakasunod ko pang tanong.“Sa tiyahin mo,” ang maikli nitong sagot sa kanya.Agad na nagsalubong ang mga kilay ni Lena. Kasama na rin doon ang labis na pag-aalalang biglang nabuhay sa puso niya. “May nangyari ba sa Tiya Lourdes ko?” hindi naitago ng dalaga ang magkahalong nerbiyos at takot sa kanyang puso.Noong ngumisi si Celso. “Wala, walang nangyari sa kanya. Pero sa sinabi mong iyon, mukhang meron na akong ideya ngayong kung paa