"ANO bang sinasabi mo?" iyon ang mga salitang kusang nanulas sa mga labi ko. Hindi ko na rin nagawa pang itago sa tono ko ang labis na iritasyon. Dahil iyon naman talaga ang nararamdaman ko nang mga sandaling iyon. Naiirita ako. Nagagalit. At higit sa lahat, nasasaktan. Pero sa lahat ng negatibong emosyon na iyon, mas pinili kong maging kalmado pa rin. Isang nakakalokong tawa ang pinakawalan ni Marius bago ito nagbuka ng bibig para magsalita. "Huwag ka nang magmaang-maangan, Samantha. Alam mo kung anong ibig kong sabihin. Alam mo kung anong sinasabi ko. Tapos ngayon ganito ang ibubungad mo sa akin?" anitong muling nagpakawala ng dry na tawa bago itinuloy ang iba pa nitong gustong iparating sa akin. "Ang ayos-ayos ng naging usapan natin tapos nilanlang mo lang pala ako," pagpapatuloy ni Marius. Para akong sinampal sa sinabing iyon ni Marius. Kaya hindi ko na rin napigilan ang anghang ng mga salitang lumabas sa bibig ko nang magsalita ako. "Huwag kang magmalinis diyan. Ikaw ang un
HINDI nag-aksaya ng panahon si Marius.Hindi ko tiyak kung alam niya na na unti-unti niya akong iwinawala sa sarili kong katinuan. Pero ganoon ang nangyayari sa akin. Dahil kung ako mahusay akong manamantala ng pagkakataon kanina nang makita kong nako-corner ko na siya sa pag-uusap namin. Ganoon rin siya sa akin.Naglabas-masok ang daliri niya sa pagkababae ko. Pagkatapos ay muli niya akong siniil ng halik. Nanginig ng husto ang mga tuhod ko. Wala na, talagang talo na ako. Talagang purong pagbigay nalang talaga ang mangyayari sa akin nito. At ganoon na nga ang kinahinatnan ng lahat.Naging maalab ang eksenang iyon sa pagitan namin ni Marius. Marahil dahil pareho kaming nananbik sa isa’t-isa.Oo. Hindi lang paulit-ulit na ibinulong ni Marius sa akin ang tungkol sa deklarasyong iyon. Kundi nagawa rin niyang iparamdam sa akin ang paghahangad niyang maging isa kami. Nauunawaan ko naman ang lahat. Alam ko rin kung bakit. Dahil mahigit isang taon kaming nagkahiwalay. At hindi naman nagawa a
KUNG tutuusin dapat sanay na ako sa ganoong pamamaraan ni Marius. Dapat sana ay sanay na akong nararamdaman sa istilo at dahas ng mga halik niya. Dahil palagi noon ganoon naman talaga ang ginagawa niya. Ang mga warnings niya sa akin ay naipararating niya sa akin kung paano niya ako halikan.Hindi rin naman ako nagpatalo. Hindi ko binitiwan ang pagkalalaki niyang alam kong mamaya lang ay magiging dahilan ng walang katapusang pag-iingay na maglalandas sa lalamunan ko. At gaya ng sinabi niya sa akin kanina, ang mga iyon ang isa sa mga na-miss niya sa akin.Kahit pa sabihing malaki ang galit ko kay Marius hindi rin naman ako magiging maramot sa kanya. Give and take lang. Dahil gusto ko rin namang maging mapagbigay siya sa akin sa pagkakataong ito.Sino ba namang babaeng nagmamahal ang aayaw sa isang nakakapasong sandali kasama ang lalaking ito? Dahil ako, kahit ilang beses pa gaya ng nasabi ko na, willing akong magpaubaya kay Marius ng paulit-ulit. Ibibigay ko sa kanya ang katawan ko. Per
ISANG pamilyar na pagsibasib ag tila lubid na humila sa akin pabalik sa kasalukuyan. Noon ko lang din napagtanto na sinimsimulan na palang lapastanganin ni Marius ang pagkababae ko gamit ang bibig niya. At napakasarap niyon. Sa hindi ko namamalayang pagkilos ay nagawa palang baguhin ni Marius ang posisyon naming dalawa. Dahil sa pagkakatanda ko ako ang kaninang sumusuyo sa pagkalalaki niya. Sa naisip ko ay agad na nabuhay ang pakiramdam na parang hinahamon ako ng lalaking ito. Na parang gusto niyang subukin ang kakayahan ko. O baka naman ay nitong magpatalo at gusto nitong patunayan sa akin na wala pa rin itong pinagbago na mahusay pa rin ito sa pagpapaligaya ng babae. Bagay na hindi ko na rin naman ipinagtataka dahil alam kong natural na iyon sa kanya.Ilang sandali pa at muling sinupsop ni Marius ang bukana ko. Dahilan kaya muli akong napasinghap gawa ng matinding sensasyong naramdaman ko.Sa tingin ko ay sinadyang gawin sa akin iyon ni Marius. Marahil napansin niyang lumilipad ang
GAYA ng madalas mangyari sa akin, literal akong napanganga na para bang tinamaan ng kidlat dahil sa ginawang iyon ni Marius. Ramdam na ramdam ko ang mainit niyang dila sa hiwa ko. At iyon ang nagdulot at nagparamdam sa akin ng hindi makataong agos ng kuryente sa bawat himaymay ng katawan ko.“Oh, goodness, keep going!” utos ko kay Marius.Nang hindi ako makatiis ay mas pinili kong ibaba sa sofa ang ulo ko saka ipikit ang mga mata ko. Nanginginig ang buong katawan ko. Pero napakasarap ng ginagawa ni Marius. At kahit sa isip ko lang ay paulit-ulit at sa hindi mabilang na beses ay nagawa ko nang magmura.Naghahabol ako ng paghinga. Muli akong dumaing at nagpatuloy pa rin si Marius sa paglalabas-masok ng dila niya sa hiwa ko. Hanggang nang sa hindi na nga ako nakatiis. Kusang kumilos ang mga kamay ko saka maingat na sumabunot kay Marius. Ang ginawa kong iyon naman ay para ang nagbigay ng signal kay Marius upang bigyan ako ng mas malupit pag pagsuyo. At sa puntong iyon nga ay muli na nama
HINDI na ako umaasa pang babaguhin ni Marius agad-agad ang ayos naming dalawa. Kung tutuusin, ako ang nakaibabaw. Ako ang nakaupo sa kandungan niya. Dapat ako ang may kontrol sa sitwasyon. Pero hindi ganoon ang nangyari. Dahil eventually, para lang akong iniligay niya doon upang patuloy na parusahan.Maintained ang timbang ko. Hindi ako mabigat at para kay Marius alam kong sing-gaan lang ako ng dahon. Pero sa kabila niyon ay kitang-kita ko pa rin ang nagngangalit nitong muscles at ugat sa braso sa bawat sandaling pinipili nitong igalaw ako.Hindi naging mahirap para kay Marius na manipulahin ang sitwasyon. Hawak pa rin niya ang puwitan ko habang patuloy niya akong isinasalya paupo sa kandungan niya. At ako, parang inalisan ng dila. Walang masabing kahit anong salita. Para akong isdang inalis sa tubigan. Naghahabol ng paghinga. At higit sa lahat, parang isang inakay na hinihintay ang inang ibon upang bigyan ako ng makakain. Dahil nanatiling nakanganga akong bibig ko. At doon kumakawal
SA ganoong pamamaraan ipinagpatuloy ni Marius ang pagpapaulan ng kaligayahan sa akin. Nasa ibabaw pa rin naman niya ako. Pero katulad ng madalas mangyari, kontrolado niya ang lahat ng nangyayari. Hinayaan ko siya. Alam ko namang alam niya ang ginagawa niya.Knowing him, hindi lang iilang beses nang nagawa niyag magpaligaya ng ibang babae. Sa isiping iyon ay isang katanungan ang naglaro sa isipan ko.Kung sakali bang gustuhin kong maulit ito nang hindi ko inaamin ang totoo kong nararamdaman kay Marius. Ano na kaya ang kaibahan ko sa ibang babaeng nakasama nito? Ang mga babaeng nahumaling rito na nagawa nitong ikama. Kahit kung tutuusin walang mutual understanding katulad ng sa amin.Muli akong napadaing sa naramdaman ko na namang pagtama ng pagkalalaki niya sa kaibuturan ko. Hinihingal na ako, sa totoo lang. At alam kong aware doon si Marius. Pero mukhang wala naman siyang planong ihinto ang ginagawa niya. Dahil nakikita niyang gustong-gusto ko ang lahat ng iyon.“Oh, Marius, malapit
MABILIS kong iniyakap sa matipunong katawan ni Marius ang dalawang braso ko nang magkaroon ako ng pagkakataon. Ibig sabihin, binitiwan rin niya ang mga kamay ko. Pero syempre ginawa niya iyon dahil sa mga hita ko naman siya kumapit. Dahil sa ginawa niyang iyon ay agad akong napadaing gawa ng matinding pressure na naramdaman ko habang nilalapastangan niya ang pagkababae ko. Nawala rin sa pagkakakayakap a kanya ang mga bisig ko dahil kusa siyang kumawa nang simulan niyang paulanan ng hindi makataong pagpapasinaya ang aking kasarian. Napasigaw ako. Malakas ang sigaw na pinakawalan ko. Hindi ko napigilan ang sarili ko dahil ang totoo nabigla rin ako sa ginagawang iyon ni Marius. Masyado niya akong inilutang sa alapaap dahil sa nakakatakot na kaligayahang biglang gumahit sa pagkatao ko gawa ng naging pagkilos niyang. “Marius, oh goodness papatayin mo ba ako sa sarap?” ang padaing kong tanong saka ko iyon sinundan ng isang pino subalit mahabang halinghing.Isang simpleng ngiti lang ang