Home / Romance / SCALPEL'S KISS / SCALPEL'S KISS CHAPTER 8

Share

SCALPEL'S KISS CHAPTER 8

Author: MIKS DELOSO
last update Last Updated: 2024-12-06 00:08:21

“Bakit?!” sigaw niya sa sarili, habang ang mga luha’y tuloy-tuloy sa pag-agos. “Bakit kailangan nilang gawin ito? Wala ba akong halaga kahit kailan?!”

Muling bumalik ang eksena sa kanyang isip: si Stephan, ang lalaking sinumpaan niyang mahalin, ay hindi man lang siya nilapitan pagkatapos ng insidente. Nakita niyang bumagsak siya, nakita niyang umiiyak at humihingi ng tulong, ngunit mas pinili nitong alalayan si Pia.

“Hayop kayo!” sigaw niya, ngunit boses niya lang ang narinig sa loob ng tahimik na silid. “Hindi lang ninyo ako sinaktan, kinitil ninyo ang tanging bagay na nagbibigay sa akin ng lakas—ang anak ko!”

Bumalik siya sa kanyang pagkakahiga, pinilit na ipikit ang kanyang mga mata, ngunit ang sakit ay hindi siya nilubayan. Iniabot niya ang kamay niya sa tiyan niya, na parang hinahanap ang anak na hindi na niya mahahawakan.

“Anak, patawarin mo si Mommy…” humihikbi niyang sambit. “Hindi kita naipagtanggol. Hindi ko nagawang iligtas ka mula sa kanila. Pero nangangako ako, hahanapin
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Vilma Ramos
parang sirang plaka ang authur nito paulit-ulit haist
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 9

    Kinabukasan, maagang dumating si Vash sa ospital. Tahimik ang kwarto ni Champagne, maliban sa tunog ng monitor na sumusukat sa kanyang tibok ng puso. Nang pumasok siya, nakita niya itong nakaupo sa gilid ng kama, tahimik na nakatanaw sa kawalan. Pero nang makita si Vash, tumulo ang luha sa kanyang mga mata, parang muling nagkaroon ng lakas na magsalita.“Vash…” bulong niya, halos pabulong, ngunit puno ng emosyon.Lumapit si Vash at naupo sa tabi ng kama. “Kumusta ka na? Nakapagpahinga ka ba?” tanong nito, malumanay ang boses.Umiling si Champagne, at sabay hawak sa mga kamay ni Vash. Ang higpit ng kanyang pagkapit ay nagpapakita ng desperasyon. “Vash, please… gawin mo akong ibang tao. Isang bagong Champagne na hindi nila makikilala. Please, kailangan ko ng tulong mo.”Napakurap si Vash, halatang nagulat sa kahilingan nito. “Sigurado ka ba sa hinihingi mo? Ang kapalit nito ay tuluyang pagkawala ng dating ikaw. Kailangan mong talikuran ang nakaraan, pati na rin ang lahat ng bahagi ng iy

    Last Updated : 2024-12-06
  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 10

    Lumipas ang ilang araw, at sa wakas, unti-unti nang gumaling si Champagne mula sa kanyang pisikal na sugat. Subalit ang sugat sa kanyang puso ay nanatiling sariwa, tila bawat tibok nito’y nagpapaalala ng trahedyang dinanas niya. Gayunpaman, sa tulong ni Vash, nagkaroon siya ng direksyon—isang plano para sa bagong simula.“Champagne, sigurado ka na ba dito?” tanong ni Vash habang nakaupo sa gilid ng kanyang kama sa ospital. Ang mga mata nito’y puno ng pagkaunawa ngunit may bahagyang pag-aalala. “Kapag sinimulan natin ito, wala nang atrasan. Kailangan mong maging matatag, hindi lang sa pisikal na aspeto kundi pati sa emosyonal.”Tumango si Champagne, ang mga mata’y determinadong puno ng luha. “Vash, wala na akong ibang tatahakin na landas. Wala nang babalikan. Ang ginawa ni Stephan at ni Pia sa akin… ang pagkawala ng anak ko… hindi ko matanggap. Hindi ko matitiis na hayaan silang lumigaya habang ako’y wasak na wasak. Kailangan kong lumaban. Kailangan kong magbago.”Napabuntong-hininga si

    Last Updated : 2024-12-06
  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 11

    Sa loob ng klinika, sinalubong sila ng maaliwalas na espasyo. Ang mga empleyado’y nakangiti, puno ng propesyonalismo at paggalang kay Vash. Si Champagne naman ay bahagyang nailang—ang pakiramdam na tila hindi siya nababagay sa ganitong lugar. Pero mabilis itong nawala nang iginiya siya ni Vash sa isang pribadong opisina.“Magsisimula tayo sa unang hakbang,” sabi ni Vash habang inilalatag ang ilang mga dokumento. “Ito ang mga proseso na kailangang gawin. Hindi ito simple, pero bawat hakbang ay mahalaga. Gusto ko lang na siguraduhin mo sa akin na buo ang loob mo. Wala kang pagbabalikan. Mula rito, ikaw ay magiging ibang tao na.”Tumitig si Champagne sa mga papel, ramdam ang bigat ng mga salitang sinabi ni Vash. Alam niya ang ibig sabihin nito—ang pagbitaw sa lahat ng dati niyang kilala. Ang dating Champagne, ang babaeng pinaglaruan, niloko, at iniwang durog ay kailangang mawala.“Sigurado na ako,” sagot niya, mahina ngunit may lalim. Tumingin siya kay Vash, bakas ang luha sa kanyang mga

    Last Updated : 2024-12-06
  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 12

    "She’s stable now," sabi ni Dr. Elaine, ang tono ng kanyang boses ay magaan. "We’ll need to keep an eye on her overnight, but I believe she’ll recover well."Si Vash, bagamat may kasiguraduhan sa mga salitang ito, ay hindi mapigilan ang alalahanin. Iniisip niya kung paano makakayanan ni Dianne ang lahat ng susunod na hakbang—hindi lamang sa mga pisikal na aspeto, kundi pati na rin sa emosyonal."You’re doing the right thing, Vash," sabi ni Dr. Elaine nang mapansin ang pagbabalik-loob ng mga pagninilay sa mukha ni Vash. "You’re giving her a second chance at life. Not many people get that."Tumango si Vash, bagamat hindi nakakasiguro sa mga saloobin ni Dianne, alam niyang ito ang tanging paraan upang maghilom ang sugat na nagmula sa mga taon ng sakit at pagtataksil.Habang nagpapagaling si Dianne, ipinaliwanag ni Vash sa kanya ang susunod na mga hakbang. "Dianne, your body will need time to heal before we move on to the next phase. After this, we’ll focus on sculpting your body to match

    Last Updated : 2024-12-06
  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 13

    Sa Mansion ng Miranda, Habang hawak ang telepono, ramdam ni Amorsolo ang bigat ng kanyang dibdib. Ilang linggo na ang lumipas simula nang mawala si Champagne, at kahit gaano niya ito kinukumbinsi sa sarili na bumalik na lang si Champagne anumang araw, alam niyang may mali. Hindi ito ugali ng manugang niya. Mahal ni Champagne ang kanilang pamilya—lalo na ang kanyang yaman.Tinawagan niya ang anak na si Stephan, na nasa opisina ng Pineapple Soda Bottlers Company."Stephan," umpisa ni Amorsolo, puno ng pagkabahala ang boses. "Wala ka talagang balita kay Champagne? Hindi ba’t ikaw ang huling kasama niya bago siya mawala?"Sa kabilang linya, mabilis na sumagot si Stephan, iritable. "Pa, ilang beses ko na bang sasabihin? Wala akong alam kung saan pumunta ang babaeng iyon. Malay mo, may nakatagpo na siyang ibang lalaki. Sa ugali niya, hindi ako magtataka.""Stephan! Hindi magandang biro yan! Asawa mo siya, at—""Pa, uuwi lang yun kung kailan gusto niya." Biglang pinuputol ni Stephan ang tawa

    Last Updated : 2024-12-07
  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 14

    Habang nagsasalita siya, ang mga mata ni Stephan ay puno ng takot at pagkabahala. Alam niyang ang lihim na kanilang tinatago ay napakabigat, at ang bawat hakbang ay kailangang maingat. Hindi lamang ang kanyang sariling buhay ang nakataya, kundi pati na rin ang kanilang mga plano.Pumangit ang mukha ni Pia sa narinig. "Paano kung may makakita sa kanya? Kung may makapagbigay ng impormasyon?" tanong ni Pia, ang boses niya'y nanginginig. Ang takot na kanyang nararamdaman ay nagsimulang maglaho sa kanyang pagkatao."Sabihin na lang natin na kung may makakita man kay Champagne, wala nang makikinig sa kanya." Sagot ni Stephan, ngunit ang kanyang mga mata ay hindi makapagtakip ng kalituhan. "Wala na siyang buhay—hindi na siya makakapagkwento pa ng kahit anong nangyari."Ang malamlam na liwanag ng silid ay nagbigay ng isang kakaibang pakiramdam ng takot. Si Pia ay hindi na nakatitig kay Stephan. Alam niyang kahit anong gawin nila, may nakatago pang panganib sa bawat hakbang. Ang isang maling g

    Last Updated : 2024-12-07
  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 15

    Nakaupo sa tabi niya si Vash, ang hitsura ng kanyang mukha ay puno ng sinseridad at kabuntot ng isang pangako—na tutulungan siyang maging mas maligaya at malaya. Binibigyan siya ni Vash ng mga paalala kung paano pangalagaan ang sarili habang nagpapagaling:"Huwag mong gagamitin ang iyong mukha sa unang linggo, Champagne. Iwasan ang sikat ng araw at huwag magpapagod. Kailangan mong magpahinga para sa mabilis na paggaling," paliwanag ni Vash habang tinutulungan siya ni Nurse Elaine na ayusin ang mga benda sa mukha ni Champagne.Tumingin si Champagne kay Vash, ang mga mata niya’y puno ng pasasalamat at unti-unting nawawala ang kababaan ng loob. Hindi pa rin niya matanggap ang mga nangyari, ngunit may pag-asa na siya—isang pag-asang mula kay Vash, isang bagong daan na hindi niya iniisip noon.“Vash, hindi ko alam kung paano ko kayo pasasalamatan... Ang lahat ng ito... parang panaginip,” sabi ni Champagne, habang pinapahid ang mga luha na tumutulo mula sa kanyang mga mata.“Ito ang simula,

    Last Updated : 2024-12-07
  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 16

    Ang liwanag ng silid ay tumama sa makinis na salamin na hawak ni Vash, tila sinasabi sa bawat sulok ng kwarto na isang mahalagang sandali ang magaganap. Nang tanggalin niya ang huling benda mula sa mukha ni Champagne, huminto ang oras. Naghari ang katahimikan sa pagitan nila, ngunit ang tensyon ay tila isang alon na bumalot sa silid.Nang tanggalin ni Vash ang huling benda sa mukha ni Champagne, tumigil ang mundo sa pagitan nila. Kinuha ni Vash ang isang malinis na salamin at maingat itong inilapit kay Champagne."Tingnan mo ang bagong ikaw," sabi ni Vash, ang boses niya ay may halong pag-aalala at excitement.Halos hindi makahinga si Champagne habang dahan-dahan niyang sinulyapan ang sarili sa salamin. Nang makita niya ang repleksyon niya, tumigil ang kanyang puso. Hindi ito ang dating mukha na puno ng sakit at mga alaala ng kanyang pagdurusa. Sa halip, ang nakita niya ay isang bago, napakagandang mukha—isang obra maestra ng modernong medisina at dedikasyon ni Vash."Vash…" mahinang

    Last Updated : 2024-12-08

Latest chapter

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 179

    Ramdam ko ang kanyang kamay na humahagod sa aking ari habang inaabot ko at sinasaliksik ang kanyang katawan gamit ang aking kamay at mata. Madali siyang gustuhin, sabik na sabik sa pakiramdam ng kanyang mainit, basang butas na bumabalot sa akin. Pagkatapos ng ilang minuto, matigas na ang titi ko at, nang hindi naghihintay ng kumpirmasyon, sumisid ako muli. Hindi lang ang kanyang p**i ang sabik na yumayakap sa akin, kundi pati na rin ang buong katawan niya. Nagmamalupit ako sa kanyang yakap, nagsusumikap na dalhin siya sa r***k. Hinihimas ko ang kanyang malambot, pamilyar na mga labi, s********p ang kanyang mga tigas na u***g, anumang maisip ko para mapasaya siya. Dahil pangalawang round na ito, mas matagal akong makakapagtrabaho bago ako labasan, at gusto kong gamitin ang pagkakataong iyon para mapasaya ang aking baby Sugar. Nagpapalitan kami ng pwesto at nagsimula kaming makipag-wrestling, hindi para sa labanan ng kapangyarihan, kundi para magdagdag sa masaganang halo ng mga sensa

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 178

    Hinila niya ang sarili mula sa aking yakap, hinahaplos ang aking tumitigas na ari na may mapanlikhang ngiti, pagkatapos ay humarap at nagmadaling pumunta sa aming silid-tulugan. Sinimulan kong sundan siya, pero natapilok ako sa aking pantalon at kinailangan pang tapusin ang paghubad bago ko siya masundan. Pagdating ko sa pintuan ng kwarto, nakatayo siya sa gitna ko at ng kama, ang kanyang wedding dress nakalugmok sa kanyang mga bukung-bukong."Ang tagal mo," tumatawa siya habang dumadating ako.Baka balang araw ang tanawin ng kanyang hubad na katawan ay maging pamilyar na sapat na hindi na ako magpapaantala. Pero hindi ngayong gabi. Ang ganda-ganda niya, ang kanyang puting lace na lingerie ay pumapansin sa kanyang mga pinaka-sensitibong bahagi na labis na kaiba sa simpleng kababaang-loob ng kanyang damit. Ang bra ay may mga paru-paro na nakabrod sa mga utong at ang kanyang--"Buong panahon ba ay wala kang suot na underwear?" tanong ko."Oo, hindi ko mahanap yung thong na gusto ko

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 177

    Hindi pa natatapos ang kanilang sayaw, isang malakas na hiyawan ang dumating mula sa mga bisita. "Kiss! Kiss! Kiss!" ang sigaw nila, ang kanilang mga mata ay masaya at punung-puno ng kasiyahan. Tumawa si Sugar at Vash, nagkatinginan at bahagyang nag-pause, ngiting-ngiti ang bawat isa, hanggang sa tumango si Vash at bumulong, "Puwede ba, mahal?""O-o," sagot ni Sugar, nahihiya ngunit ang puso'y puno ng kilig. "Baka magka-crush ako sa'yo, Vash."Ang mga mata ni Vash ay kumislap ng tuwa, "Bakit, hindi ba kita kayang i-crush, mahal?""Siguradong hindi!" sagot ni Sugar, ngunit hindi napigilan ng kanyang mga labi ang magtulungan at magtaglay ng isang matamis na halik. Hindi na napigilan pa ng mga bisita, nagsimula silang maghiyawan at magpalakpakan. Tumawa ang lahat sa saya."Haha! 'More! More! More!'" isang malakas na hiyaw mula sa isang bisita ang nagsimula. Kasunod nito ang kalansing ng mga wine glasses na naging tanda ng kasiyahan at kaguluhan sa paligid. Ang tunog ng mga baso na tinata

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 176

    "Oo nga," wika ni Herbert, ang mga mata ay puno ng pagnanasa at pagmamalaki. "Tinutulungan ni Vash ang aming anak na bumangon mula sa lahat ng dilim na kanyang dinaanan. Hindi matutumbasan ang saya na nararamdaman namin bilang mga magulang."Muling nagsalita si Sharon, ang ina ni Vash, ang boses niya ay puno ng pagmamahal kay Sugar, "Hindi ko akalain na darating tayo sa puntong ito. Sugar, anak, masaya kami na ikaw ang napili ng anak namin. Walang kasing saya.""Salamat po, Tita Sharon," sagot ni Sugar, ang kanyang boses ay maluha-luha. "Walang mas hihigit pa sa pasasalamat ko sa inyo. Kung wala po ang pagmamahal at suporta ninyo, hindi ko siguro nakayang magpatuloy."Sa kabila ng lahat ng luha, ng mga kasayahan, at mga damdaming pumapaloob sa kanilang mga puso, ang kasal na ito ay hindi lamang tungkol sa dalawang tao na nagmamahalan. Ito ay isang patunay na ang bawat isa sa kanila, kasama na ang kanilang pamilya, ay lumaban at nagtagumpay. Ang kasal ay isang bagong simula ng pagmamah

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 175

    Nakatayo si Sugar sa harap ng salamin, ang gown na suot niya ay isang eleganteng white lace dress na may intricate beading at kumikinang sa bawat galaw. Parang prinsesa siya sa suot na iyon, pero halatang hindi pa rin siya makapaniwala na ikakasal na talaga siya kay Vash."Ma, ayoko namang magmukhang Christmas tree sa dami ng palamuti," reklamo niya, parang may pagkabahala."Excuse me, anak. Hindi ito Christmas tree. Ito ang modern Cinderella look! Saka ito ang kasal mo. Gusto kong maging engrande!" sagot ni Mercy, ang mga mata niyang kumikislap sa kasiyahan.Napapalatak na lang si Sugar, hindi alam kung anong sasabihin. Pero habang tinitingnan niya ang sarili sa salamin, ang mga mata ni Vash ang nahanap niya. Si Vash, tahimik na nakaupo sa isang sulok ng bridal boutique, ang mukha’y may seryosong ekspresyon, ngunit halatang ipinagmamalaki siya."Alam mo, Vash, parang hindi ko pa rin magets na ikakasal na tayo," wika ni Sugar, habang tinutukso siyang tinatanaw ng kanyang mga mata.Ngu

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 174

    Kinabukasan, masayang binalita ni Sugar sa kanyang mga magulang na ikakasal na siya, at laking tuwa ni Mercy at Herbert nang malaman ito. Pinakita niya ang engagement ring na ibinigay sa kanya ni Vash, na galing pa sa lola nito, hanggang sa kanyang ina at ngayon sa kanya—isang 6-karat diamond gold ring. "Talaga, anak? Pero ayoko pang mamatay sa kaba!" sigaw ni Mercy habang pilit na pinakakalma ang sarili. Nakaupo siya sa harap ng kanyang anak na si Sugar at asawang si Herbert, na nakatulala kay Sugar. Para silang nakakita ng multo, o mas malala pa—isang engagement ring.Mataas ang kilay ni Mercy habang nakatitig sa makintab na singsing sa kamay ng anak. "Anak, hindi ko alam kung matutuwa ako o mahihimatay. Kailan pa ‘to? Bakit ngayon mo lang sinabi? At... Diyos ko, anim na karat ba ‘yan? Baka mamaya, pag nawala ‘yan, maibenta na pati bahay natin!"Natawa si Vash, na tahimik na nasa tabi ni Sugar. Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ng kasintahan at tiningnan ito ng puno ng pagmamahal.

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 173

    Hinawakan ni Vash ang kamay niya at idiniin iyon sa kanyang puso. "Ako rin, Sugar," mahina nitong sagot. "Akala ko kakayanin kong lumayo sa'yo. Pero hindi ko kaya. Hindi ko kayang hindi ka nakikita. Hindi ko kayang hindi maramdaman ang init mo sa tabi ko."Napaluha si Sugar. "Ano'ng gagawin natin ngayon?" bulong niya, puno ng pag-aalinlangan. "Ganito," sagot ni Vash, hinila siya papasok sa bahay at mahigpit siyang niyakap. "Pakasal na tayo, Sugar."Nagulat siya, ngunit kasabay nito ang pagbilis ng tibok ng kanyang puso. "Mahal kita," bulong ni Vash sa kanyang tainga. "At hindi ko hahayaan na mapunta ka pa sa iba o malayo ka sa akin. Gusto kong magising sa umaga na ikaw ang katabi ko. Gusto kong ipagmalaki sa mundo na ikaw ang babaeng mahal ko. Kaya pakasal na tayo."Nanginginig ang labi ni Sugar, hindi makapaniwala sa sinabi nito. "Hindi ko alam kung anong isasagot ko," bulong niya, nangingiti ngunit umiiyak. Ngumiti si Vash, hinaplos ang kanyang pisngi, at hinalikan siya sa noo. "Sab

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 172

    Sa loob ng isang linggo, parang nawalan ng saysay ang mundo ni Vash. Kahit anong pilit niyang ituon ang isip sa trabaho, kahit gaano karaming pasyente ang harapin niya araw-araw, may isang bagay siyang hindi kayang ayusin—ang puso niyang uhaw sa presensya ni Sugar.Isang linggo lang ang lumipas mula nang maghiwalay sila, pero para kay Vash, parang isang buong buhay na. Lagi niyang naiisip ang matamis na ngiti ni Sugar, ang paraan nitong tumingin sa kanya na parang siya lang ang lalaking mahalaga sa mundo nito. At ang huli nilang sandali bago ito tuluyang bumalik sa pamilya nito—ang yakap, ang pagtitig, ang tila hindi kayang sabihin ng kanilang mga puso.Nagkikita sila paminsan-minsan, oo. Pero hindi sapat. Hindi sapat ang mabilis na sulyap, hindi sapat ang ilang minutong pag-uusap. Hindi sapat para sa isang lalaking handang ibigay ang lahat para lang makasama ang babaeng minamahal niya.At ngayong gabi, hindi na niya kayang tiisin pa.Walang pag-aalinlangan, sumakay siya ng sasakyan a

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 171

    Malalim ang buntong-hininga ni Vash habang nakatayo sa balkonahe ng kanyang penthouse. Mula roon, tanaw niya ang lungsod na kumikislap sa liwanag ng gabi. Pero kahit gaano kaganda ang tanawin, hindi nito mapunan ang kakulangang nararamdaman niya sa puso.Si Sugar. O mas tamang sabihin—si Champagne.Matapos ang lahat ng nangyari, matapos ang kanilang laban para sa hustisya, napagdesisyunan ni Sugar na bumalik sa piling ng kanyang mga magulang. Naiintindihan ni Vash ang desisyon niya. Matagal na panahong nawala si Champagne sa kanila. Ngayon, gusto niyang bumawi. Gusto niyang maranasan muli ang buhay na nawala sa kanya—ang buhay bilang isang anak nina Herbert at Mercy.Ngunit hindi maitatangging masakit ito para kay Vash.Nasanay siyang laging nasa tabi ni Sugar, siya ang naging lakas nito sa mga panahong wala siyang ibang masasandalan. Pero ngayon, parang bigla siyang nawalan ng lugar sa mundo niya."Miss mo na siya, 'no?" isang pamilyar na tinig ang pumukaw sa kanyang atensyon.Si Dr.

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status