Library
Maghanap
Home / Romance / SCALPEL'S KISS / SCALPEL'S KISS CHAPTER 8

Share

SCALPEL'S KISS CHAPTER 8

Author: MIKS DELOSO
last update Huling Na-update: 2024-12-06 00:08:21

“Bakit?!” sigaw niya sa sarili, habang ang mga luha’y tuloy-tuloy sa pag-agos. “Bakit kailangan nilang gawin ito? Wala ba akong halaga kahit kailan?!”

Muling bumalik ang eksena sa kanyang isip: si Stephan, ang lalaking sinumpaan niyang mahalin, ay hindi man lang siya nilapitan pagkatapos ng insidente. Nakita niyang bumagsak siya, nakita niyang umiiyak at humihingi ng tulong, ngunit mas pinili nitong alalayan si Pia.

“Hayop kayo!” sigaw niya, ngunit boses niya lang ang narinig sa loob ng tahimik na silid. “Hindi lang ninyo ako sinaktan, kinitil ninyo ang tanging bagay na nagbibigay sa akin ng lakas—ang anak ko!”

Bumalik siya sa kanyang pagkakahiga, pinilit na ipikit ang kanyang mga mata, ngunit ang sakit ay hindi siya nilubayan. Iniabot niya ang kamay niya sa tiyan niya, na parang hinahanap ang anak na hindi na niya mahahawakan.

“Anak, patawarin mo si Mommy…” humihikbi niyang sambit. “Hindi kita naipagtanggol. Hindi ko nagawang iligtas ka mula sa kanila. Pero nangangako ako, hahanapin
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 9

    Kinabukasan, maagang dumating si Vash sa ospital. Tahimik ang kwarto ni Champagne, maliban sa tunog ng monitor na sumusukat sa kanyang tibok ng puso. Nang pumasok siya, nakita niya itong nakaupo sa gilid ng kama, tahimik na nakatanaw sa kawalan. Pero nang makita si Vash, tumulo ang luha sa kanyang mga mata, parang muling nagkaroon ng lakas na magsalita.“Vash…” bulong niya, halos pabulong, ngunit puno ng emosyon.Lumapit si Vash at naupo sa tabi ng kama. “Kumusta ka na? Nakapagpahinga ka ba?” tanong nito, malumanay ang boses.Umiling si Champagne, at sabay hawak sa mga kamay ni Vash. Ang higpit ng kanyang pagkapit ay nagpapakita ng desperasyon. “Vash, please… gawin mo akong ibang tao. Isang bagong Champagne na hindi nila makikilala. Please, kailangan ko ng tulong mo.”Napakurap si Vash, halatang nagulat sa kahilingan nito. “Sigurado ka ba sa hinihingi mo? Ang kapalit nito ay tuluyang pagkawala ng dating ikaw. Kailangan mong talikuran ang nakaraan, pati na rin ang lahat ng bahagi ng iy

    Huling Na-update : 2024-12-06

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 10

    Lumipas ang ilang araw, at sa wakas, unti-unti nang gumaling si Champagne mula sa kanyang pisikal na sugat. Subalit ang sugat sa kanyang puso ay nanatiling sariwa, tila bawat tibok nito’y nagpapaalala ng trahedyang dinanas niya. Gayunpaman, sa tulong ni Vash, nagkaroon siya ng direksyon—isang plano para sa bagong simula.“Champagne, sigurado ka na ba dito?” tanong ni Vash habang nakaupo sa gilid ng kanyang kama sa ospital. Ang mga mata nito’y puno ng pagkaunawa ngunit may bahagyang pag-aalala. “Kapag sinimulan natin ito, wala nang atrasan. Kailangan mong maging matatag, hindi lang sa pisikal na aspeto kundi pati sa emosyonal.”Tumango si Champagne, ang mga mata’y determinadong puno ng luha. “Vash, wala na akong ibang tatahakin na landas. Wala nang babalikan. Ang ginawa ni Stephan at ni Pia sa akin… ang pagkawala ng anak ko… hindi ko matanggap. Hindi ko matitiis na hayaan silang lumigaya habang ako’y wasak na wasak. Kailangan kong lumaban. Kailangan kong magbago.”Napabuntong-hininga s

    Huling Na-update : 2024-12-06

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 11

    Sa loob ng klinika, sinalubong sila ng maaliwalas na espasyo. Ang mga empleyado’y nakangiti, puno ng propesyonalismo at paggalang kay Vash. Si Champagne naman ay bahagyang nailang—ang pakiramdam na tila hindi siya nababagay sa ganitong lugar. Pero mabilis itong nawala nang iginiya siya ni Vash sa isang pribadong opisina.“Magsisimula tayo sa unang hakbang,” sabi ni Vash habang inilalatag ang ilang mga dokumento. “Ito ang mga proseso na kailangang gawin. Hindi ito simple, pero bawat hakbang ay mahalaga. Gusto ko lang na siguraduhin mo sa akin na buo ang loob mo. Wala kang pagbabalikan. Mula rito, ikaw ay magiging ibang tao na.”Tumitig si Champagne sa mga papel, ramdam ang bigat ng mga salitang sinabi ni Vash. Alam niya ang ibig sabihin nito—ang pagbitaw sa lahat ng dati niyang kilala. Ang dating Champagne, ang babaeng pinaglaruan, niloko, at iniwang durog ay kailangang mawala.“Sigurado na ako,” sagot niya, mahina ngunit may lalim. Tumingin siya kay Vash, bakas ang luha sa kanyang mga

    Huling Na-update : 2024-12-06

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 12

    "She’s stable now," sabi ni Dr. Elaine, ang tono ng kanyang boses ay magaan. "We’ll need to keep an eye on her overnight, but I believe she’ll recover well."Si Vash, bagamat may kasiguraduhan sa mga salitang ito, ay hindi mapigilan ang alalahanin. Iniisip niya kung paano makakayanan ni Dianne ang lahat ng susunod na hakbang—hindi lamang sa mga pisikal na aspeto, kundi pati na rin sa emosyonal."You’re doing the right thing, Vash," sabi ni Dr. Elaine nang mapansin ang pagbabalik-loob ng mga pagninilay sa mukha ni Vash. "You’re giving her a second chance at life. Not many people get that."Tumango si Vash, bagamat hindi nakakasiguro sa mga saloobin ni Dianne, alam niyang ito ang tanging paraan upang maghilom ang sugat na nagmula sa mga taon ng sakit at pagtataksil.Habang nagpapagaling si Dianne, ipinaliwanag ni Vash sa kanya ang susunod na mga hakbang. "Dianne, your body will need time to heal before we move on to the next phase. After this, we’ll focus on sculpting your body to match

    Huling Na-update : 2024-12-06

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 13

    Sa Mansion ng Miranda, Habang hawak ang telepono, ramdam ni Amorsolo ang bigat ng kanyang dibdib. Ilang linggo na ang lumipas simula nang mawala si Champagne, at kahit gaano niya ito kinukumbinsi sa sarili na bumalik na lang si Champagne anumang araw, alam niyang may mali. Hindi ito ugali ng manugang niya. Mahal ni Champagne ang kanilang pamilya—lalo na ang kanyang yaman.Tinawagan niya ang anak na si Stephan, na nasa opisina ng Pineapple Soda Bottlers Company."Stephan," umpisa ni Amorsolo, puno ng pagkabahala ang boses. "Wala ka talagang balita kay Champagne? Hindi ba’t ikaw ang huling kasama niya bago siya mawala?"Sa kabilang linya, mabilis na sumagot si Stephan, iritable. "Pa, ilang beses ko na bang sasabihin? Wala akong alam kung saan pumunta ang babaeng iyon. Malay mo, may nakatagpo na siyang ibang lalaki. Sa ugali niya, hindi ako magtataka.""Stephan! Hindi magandang biro yan! Asawa mo siya, at—""Pa, uuwi lang yun kung kailan gusto niya." Biglang pinuputol ni Stephan ang tawa

    Huling Na-update : 2024-12-07

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 14

    Habang nagsasalita siya, ang mga mata ni Stephan ay puno ng takot at pagkabahala. Alam niyang ang lihim na kanilang tinatago ay napakabigat, at ang bawat hakbang ay kailangang maingat. Hindi lamang ang kanyang sariling buhay ang nakataya, kundi pati na rin ang kanilang mga plano.Pumangit ang mukha ni Pia sa narinig. "Paano kung may makakita sa kanya? Kung may makapagbigay ng impormasyon?" tanong ni Pia, ang boses niya'y nanginginig. Ang takot na kanyang nararamdaman ay nagsimulang maglaho sa kanyang pagkatao."Sabihin na lang natin na kung may makakita man kay Champagne, wala nang makikinig sa kanya." Sagot ni Stephan, ngunit ang kanyang mga mata ay hindi makapagtakip ng kalituhan. "Wala na siyang buhay—hindi na siya makakapagkwento pa ng kahit anong nangyari."Ang malamlam na liwanag ng silid ay nagbigay ng isang kakaibang pakiramdam ng takot. Si Pia ay hindi na nakatitig kay Stephan. Alam niyang kahit anong gawin nila, may nakatago pang panganib sa bawat hakbang. Ang isang maling g

    Huling Na-update : 2024-12-07

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 15

    Nakaupo sa tabi niya si Vash, ang hitsura ng kanyang mukha ay puno ng sinseridad at kabuntot ng isang pangako—na tutulungan siyang maging mas maligaya at malaya. Binibigyan siya ni Vash ng mga paalala kung paano pangalagaan ang sarili habang nagpapagaling:"Huwag mong gagamitin ang iyong mukha sa unang linggo, Champagne. Iwasan ang sikat ng araw at huwag magpapagod. Kailangan mong magpahinga para sa mabilis na paggaling," paliwanag ni Vash habang tinutulungan siya ni Nurse Elaine na ayusin ang mga benda sa mukha ni Champagne.Tumingin si Champagne kay Vash, ang mga mata niya’y puno ng pasasalamat at unti-unting nawawala ang kababaan ng loob. Hindi pa rin niya matanggap ang mga nangyari, ngunit may pag-asa na siya—isang pag-asang mula kay Vash, isang bagong daan na hindi niya iniisip noon.“Vash, hindi ko alam kung paano ko kayo pasasalamatan... Ang lahat ng ito... parang panaginip,” sabi ni Champagne, habang pinapahid ang mga luha na tumutulo mula sa kanyang mga mata.“Ito ang simula,

    Huling Na-update : 2024-12-07

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 16

    Ang liwanag ng silid ay tumama sa makinis na salamin na hawak ni Vash, tila sinasabi sa bawat sulok ng kwarto na isang mahalagang sandali ang magaganap. Nang tanggalin niya ang huling benda mula sa mukha ni Champagne, huminto ang oras. Naghari ang katahimikan sa pagitan nila, ngunit ang tensyon ay tila isang alon na bumalot sa silid.Nang tanggalin ni Vash ang huling benda sa mukha ni Champagne, tumigil ang mundo sa pagitan nila. Kinuha ni Vash ang isang malinis na salamin at maingat itong inilapit kay Champagne."Tingnan mo ang bagong ikaw," sabi ni Vash, ang boses niya ay may halong pag-aalala at excitement.Halos hindi makahinga si Champagne habang dahan-dahan niyang sinulyapan ang sarili sa salamin. Nang makita niya ang repleksyon niya, tumigil ang kanyang puso. Hindi ito ang dating mukha na puno ng sakit at mga alaala ng kanyang pagdurusa. Sa halip, ang nakita niya ay isang bago, napakagandang mukha—isang obra maestra ng modernong medisina at dedikasyon ni Vash."Vash…" mahinang

    Huling Na-update : 2024-12-08

Pinakabagong kabanata

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 30

    Tumigil si Vash, tinitigan ang babae nang may malalim na pag-unawa. Alam niyang malalim ang sugat na iniwan ng nakaraan ni Champagne—hindi lang pisikal, kundi lalo na sa kanyang puso at kaluluwa. "Champagne," sabi niya nang dahan-dahan, "ang bawat sugat ay may panahon ng paggaling. Ang mahalaga, ginagawa mo ang lahat ng makakaya mo. At ngayon, mahalaga na patawarin mo ang sarili mo."Nakatitig pa rin si Champagne sa salamin, hinayaan ang mga luha na malayang dumaloy. Hindi ito mga luhang dala ng kawalang pag-asa. Ito ang mga luhang bumubuhat sa kanya, nagbibigay-lakas, at nagpapaalala na may dahilan ang bawat sakit at sakripisyo."Para sa'yo, anak," bulong niya muli, ang kanyang tinig puno ng determinasyon. Ang larawan ng kanyang ultrasound noong buntis siya, at ang pagkamatay nito, ang nagsisilbing gasolina ng kanyang paghihiganti. Hindi siya matitinag. Hindi siya papayag na ang pagkawala ng anak niya ay manatiling walang hustisya.Muli niyang pinahid ang kanyang mga luha, tumayo nan

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 29

    Napangiti si Champagne. "Salamat, Vash. Alam kong lagi mo akong inaasikaso. Hindi ko alam kung paano ako magiging ganito kalakas kung wala ka."Tumitig si Vash sa kanya, ang mga mata nito puno ng sinseridad. "Champagne, ginagawa mo ito hindi dahil sa akin. Ginagawa mo ito dahil kaya mo. Ako’y nandito lang para suportahan ka. Isa ka sa pinakamalakas na taong kilala ko, at alam kong malayo pa ang mararating mo."Napatigil si Champagne. Hindi niya maipaliwanag, pero naramdaman niya ang init sa kanyang dibdib. Ang presensya ni Vash ay nagbibigay sa kanya ng kakaibang kapanatagan at lakas na hindi niya naramdaman noon pa man. Pero agad niyang pinutol ang damdaming iyon. Hindi ito ang tamang oras. Hindi pa ngayon."Tama ka, Vash," sabi niya habang iniwas ang tingin. "Kailangan kong maging handa. Para sa lahat ng haharapin ko.""At magiging handa ka," sagot ni Vash, puno ng kumpiyansa. "Ngayon, kain muna tayo."Sumunod si Champagne palabas ng kwarto, naglalakad nang maingat dahil sa kanyang

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 28

    Pinilit ngumiti ni Champagne. "Ang totoo, Vash, hindi lang ito tungkol sa pagbabagong pisikal. Gusto kong patunayan sa sarili ko na kaya kong bumangon. Gusto kong ipakita sa kanila na hindi nila ako tuluyang napabagsak."Tumayo si Vash at lumapit sa bintana ng kwarto, tinignan ang tanawin ng lungsod ng Bangkok sa ilalim ng liwanag ng buwan. "At iyon ang dahilan kung bakit nasa tamang landas ka. Huwag kang masyadong magpakain sa galit, Champagne. Ang galit ay makakatulong bilang motibasyon, pero kapag inubos ka nito, mawawala ang direksyon mo."Nanatiling tahimik si Champagne habang sinisipsip ang bawat salita. Hindi madaling lunukin ang payo, pero alam niyang tama si Vash. "Minsan," sabi niya, halos bulong, "gusto ko nang kalimutan na lang sila. Pero kapag naaalala ko ang ginawa nila sa akin... sa anak ko... bumabalik ang lahat ng sakit."Lumapit si Vash at tumingin sa kanya nang diretso, hawak ang kamay niya. "Champagne, hindi mo kailangang kalimutan ang sakit. Gamitin mo ito. Pero h

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 27

    “Salamat sa Diyos, Eric. Napakagandang balita nito!” sagot niya, puno ng emosyon. “Kumusta ka? Kumusta ang pakiramdam mo ngayon?”“Mas magaan na, Ate. Para bang isang malaking pasanin ang nawala. Alam kong mahirap ang mga susunod na hakbang, pero kaya natin ito. Lalo na ngayon na alam kong malapit nang magbago ang lahat.”Ngunit kasabay ng saya, hindi maiwasang sumagi sa isip ni Dianne ang mga gastos sa nalalapit na operasyon. Alam niyang mahal ito, at kahit gaano kalaki ang naipon nila, tila hindi pa rin sapat. Pigilin man niya, nagsimulang bumalik ang pangamba sa kanyang isipan.“Eric,” simula niya, “alam mo naman, di ba? Kahit ano, gagawin ko para matulungan ka. Huwag kang mag-alala sa pera. May paraan tayo.”Tahimik ang kabilang linya bago muling nagsalita si Eric. “Ate, alam kong malaki na ang mga sakripisyo mo. Pero huwag mo masyadong gawing pasanin ang lahat. Nandito rin kami para tumulong. Ayaw ni Mama na masyado kang ma-stress.”Ngumiti si Dianne kahit hindi siya nakikita ng

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 26

    Ang mga salita ni Drake ay paulit-ulit na umuugong sa kanyang isipan:"Ang pinakamahalaga ay ang magawa mong tama ang papel mo bilang surrogate. Kung magagawa mo iyon, wala nang ibang hihilingin pa."Paulit-ulit na bumabalik ang bawat salita, na parang isang malamig na alon na tinatangay ang bawat hibla ng emosyon sa kanyang puso. Kahit gaano niya pilit alisin ang bigat ng mga salitang iyon, hindi niya magawa. Sa bawat ulit nito sa kanyang isip, mas tumitindi ang kirot—parang isang paalala na siya ay bahagi lamang ng plano, isang tao na may layunin ngunit walang halaga higit pa roon.Habang siya ay nakaupo sa sofa ng kanyang kwarto, tahimik niyang hinaplos ang kanyang tiyan. Ramdam niya ang mahinang galaw ng bata sa loob nito, at kahit papaano, nagbigay iyon ng kaunting ginhawa. Subalit, kasabay ng aliw na iyon, naroon din ang sakit ng pagkakulong sa isang relasyon na tila hindi nagbibigay ng puwang para sa damdamin niya bilang isang tao."Ang tanga-tanga ko," bulong ni Dianne sa sari

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 25

    "Kaya ko pa, Vash," sagot ni Champagne nang may lakas ng loob, ngunit may kasamang ngiti na nagsasaad ng pasasalamat sa bawat sakripisyo at tulong na ibinibigay ni Vash. "Kaya ko pa."Matapos ang ilang saglit, binigyan ni Vash si Champagne ng mga post-operative instructions. Nagsimula siyang magsalita nang mahinahon, siguradong gusto niyang matulungan si Champagne na makabalik sa kanyang pinakamahusay na kondisyon."Mahalaga ang pag-iwas sa anumang pisikal na aktibidad sa loob ng mga linggong ito. Iwasan mong magbuhat ng mabigat, at huwag masyadong maglakad nang matagal. Ang pinaka-mahalaga sa ngayon ay ang pagpapahinga ng katawan mo para maghilom ito ng maayos," paliwanag ni Vash habang pinagmamasdan ang mga mata ni Champagne, na tila mas magaan na ang pakiramdam kaysa kanina."I will be here for you, Champagne. Gusto ko lang na makita mong muling bumangon, hindi lang pisikal kundi pati na rin sa iyong emosyonal na kalagayan. I know you're strong, and I know you’ll get through this,"

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 24

    "Bakit kaya hindi pa umuuwi si Champagne? baka may masama na nangyari?, bakit walang balita?" Tanong ni Amorsolo sa sarili, habang nakayuko siya, mahigpit na hawak ang hawakan ng kanyang mesa. Tinutok niya ang isip sa lahat ng mga posibleng dahilan ng pagkawala ni Champagne. Alam niyang matatag si Champagne at hindi ito basta-basta mawawala. Hindi ito katulad ng iba. Kung may mangyaring hindi maganda, malamang ay may dahilan, at kailangan niyang matuklasan ito.Hindi na nakapagpigil si Amorsolo. Naglakad siya papunta sa telepono at tiningnan ang listahan ng mga tao na maaari niyang tawagan. Ilang beses na niyang tinangka na kausapin ang kanyang anak na si Stephan, ngunit tila wala itong pakialam. Nanatili itong kampante sa kanyang posisyon, hindi tinatanggap ang alalahanin ng kanyang ama.Bumalik si Amorsolo sa harap ng bintana, tinatanaw ang mga halaman na tila walang pakialam sa nangyayari sa loob ng mansion. Pero siya ay ibang tao—bawat segundo ng katahimikan ay nagpapalalim sa tak

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 23

    Habang lumilipas ang mga araw, napansin ni Champagne ang sarili niyang mas madalas na iniisip si Vash. Sa bawat pag-aalalay nito sa kanya, sa bawat ngiti at titig na puno ng malasakit, unti-unti niyang nararamdaman ang kakaibang tibok ng kanyang puso. Hindi ito ang pangkaraniwang pasasalamat na nararamdaman niya para sa isang kaibigan o tagapagligtas. May kung anong mas malalim na damdamin ang bumubuo sa kanyang dibdib.Isang umaga, habang binabantayan ni Vash ang kanyang recovery routine, nahuli ni Champagne ang sarili niyang nakatitig sa kanya. Abala si Vash sa pagsusuri ng medical report niya, ngunit ang kanyang maamong mukha, ang seryosong ekspresyon habang nag-iisip, ay tila nag-iwan ng marka sa puso ni Champagne.“Okay ka lang ba, Champagne?” tanong ni Vash nang mapansin ang tahimik niyang pag-iisip.Bahagyang namula si Champagne at umiwas ng tingin. “Ah… oo, Vash. Pasensya na, parang nawala lang ako sa sarili ko.”Ngumiti si Vash, ang uri ng ngiting tila nagpapagaan ng lahat ng

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 22

    Ngunit, hindi nakaligtas ang mga mata ni Champagne sa mga kasalukuyang kaganapan na pumipigil sa kanya sa pagpapatawad at pagkakaroon ng katahimikan. "Anak," bulong niya habang nakatingin sa salamin, "malapit na kitang ipaghiganti. Hindi ko na kaya silang patawarin. Si Stephan at si Pia, dalawang talipandas na ginugol ang mga taon kong pagkabigo."“Alam ko, Champagne,” sagot ni Vash, puno ng malasakit. "Naiintindihan ko kung gaano kalalim ang sakit na nararamdaman mo. Ngunit, kailangan mo pa ring mag-isip nang maayos. Huwag mong hayaang sirain ng galit ang iyong bagong simula."Naramdaman ni Champagne ang hirap na dulot ng galit na naglalagi sa kanyang dibdib. Ang mga alaala ng kanyang asawa, si Stephan, at ang kalapastanganang ginawa ni Pia, ang kanyang secretary na naging kabit, ay patuloy na gumugulo sa kanyang isipan. Habang pinag-iisipan ito, ramdam niya ang malalim na sugat sa kanyang puso."Bakit nila ako ginanito, Vash?" tanong ni Champagne, ang kanyang boses ay puno ng sakit

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status