Mag-log inShare
SCALPEL'S KISS CHAPTER 171
Huling Na-update:
2025-02-06 15:23:05
Kaugnay na kabanata
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 172
Sa loob ng isang linggo, parang nawalan ng saysay ang mundo ni Vash. Kahit anong pilit niyang ituon ang isip sa trabaho, kahit gaano karaming pasyente ang harapin niya araw-araw, may isang bagay siyang hindi kayang ayusin—ang puso niyang uhaw sa presensya ni Sugar.Isang linggo lang ang lumipas mula nang maghiwalay sila, pero para kay Vash, parang isang buong buhay na. Lagi niyang naiisip ang matamis na ngiti ni Sugar, ang paraan nitong tumingin sa kanya na parang siya lang ang lalaking mahalaga sa mundo nito. At ang huli nilang sandali bago ito tuluyang bumalik sa pamilya nito—ang yakap, ang pagtitig, ang tila hindi kayang sabihin ng kanilang mga puso.Nagkikita sila paminsan-minsan, oo. Pero hindi sapat. Hindi sapat ang mabilis na sulyap, hindi sapat ang ilang minutong pag-uusap. Hindi sapat para sa isang lalaking handang ibigay ang lahat para lang makasama ang babaeng minamahal niya.At ngayong gabi, hindi na niya kayang tiisin pa.Walang pag-aalinlangan, sumakay siya ng sasakyan a
Huling Na-update : 2025-02-06SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 173
Hinawakan ni Vash ang kamay niya at idiniin iyon sa kanyang puso. "Ako rin, Sugar," mahina nitong sagot. "Akala ko kakayanin kong lumayo sa'yo. Pero hindi ko kaya. Hindi ko kayang hindi ka nakikita. Hindi ko kayang hindi maramdaman ang init mo sa tabi ko."Napaluha si Sugar. "Ano'ng gagawin natin ngayon?" bulong niya, puno ng pag-aalinlangan. "Ganito," sagot ni Vash, hinila siya papasok sa bahay at mahigpit siyang niyakap. "Pakasal na tayo, Sugar."Nagulat siya, ngunit kasabay nito ang pagbilis ng tibok ng kanyang puso. "Mahal kita," bulong ni Vash sa kanyang tainga. "At hindi ko hahayaan na mapunta ka pa sa iba o malayo ka sa akin. Gusto kong magising sa umaga na ikaw ang katabi ko. Gusto kong ipagmalaki sa mundo na ikaw ang babaeng mahal ko. Kaya pakasal na tayo."Nanginginig ang labi ni Sugar, hindi makapaniwala sa sinabi nito. "Hindi ko alam kung anong isasagot ko," bulong niya, nangingiti ngunit umiiyak. Ngumiti si Vash, hinaplos ang kanyang pisngi, at hinalikan siya sa noo. "Sab
Huling Na-update : 2025-02-06SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 1
Ang hapon na iyon ay tila nagdadala ng bagyo para kay Champagne. Sa mga nakaraang buwan, unti-unti niyang naramdaman ang paglamig ni Stephan, ngunit pinili niyang balewalain ito. Pinalakas niya ang loob sa mga salitang ibinigay ng kanyang biyenan "Busy lang si Stephan. Alam mo naman ang trabaho niya." Ngunit sa kabila ng lahat, hindi niya maiwasang makaramdam ng sakit dulot ng mga bulung-bulungan na naririnig niya sa kasambahay at mga kaibigan—na may ibang babae ang kanyang asawa.Isang araw, nagpanggap si Champagne na aalis ng bahay. "Maaga akong babalik," sabi niya sa kasambahay, ngunit ang totoo, nakatayo siya sa gilid ng gate, nagmamatyag, umaasang mali ang kanyang mga hinala. Ilang oras siyang naghintay hanggang sa isang taxi ang huminto at bumaba ang isang babaeng tila perpekto ang katawan—seksing-seksi, may suot na bestida na halos hindi na kumapit sa kanyang balat. Nag-doorbell ito, at ilang sandali lang ay si Stephan na mismo ang nagbukas ng pinto.Tuwang-tuwa si Stephan sa
Huling Na-update : 2024-11-29SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 2
Habang binabaybay ni Vash Delos Santos ang madilim at liblib na kalsada pauwi sa Bulacan mula sa mahabang biyahe mula Bangkok, isang hindi pangkaraniwang lamig ang gumapang sa kanya. Ang paligid ay tahimik—masyadong tahimik. Ang kalsadang dinadaanan niya ay madilim, ang mga poste ng ilaw ay tila nalimutan ng panahon, at ang liwanag ng buwan ay pilit sinusubukan ang tumagos sa kapal ng ulap.Malapit na siya sa isang kurba ng kalsada nang mapansin niya ang isang bagay na nakahandusay sa gitna ng daan. Sa una, hindi niya maaninag kung ano ito—isang bagay na parang hindi natural na naroon. Binagalan niya ang takbo ng SUV at tumingin sa rearview mirror, pilit inaaninag ang anino nito sa harapan.“Ano kaya ’yun?” tanong ni Vash sa sarili habang kinakabahan. “Kalabaw siguro. O baka naman gulong na iniwan kung saan.”Puno ng pagdududa, huminto si Vash sa gilid ng kalsada at binuksan ang headlights para mas makita ang kalsada. Kinuha niya ang flashlight mula sa glove compartment ng sasakyan at
Huling Na-update : 2024-11-29SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 3
“Ano bang nangyari sa’yo, miss?” bulong niya sa sarili habang pinagmamasdan ang babae na mabilis na itinutulak papasok sa operating room. Wala kang ginawa para masaktan nang ganito. Pero ipapangako ko—kung anuman ang pinagdadaanan mo, hindi kita iiwan.Habang tinutulungan ng mga doktor ang babae, napansin ni Vash ang isang bagay na kumislap mula sa kamay nito. Isang singsing. Kinuha niya ito at maingat na tiningnan. Ang disenyo nito ay tila mamahalin, isang piraso ng alahas na maaaring magsabi ng maraming kwento.“Champagne...” bulong niya nang mapansin ang nakaukit na pangalan sa loob ng singsing.Habang nakaupo si Vash sa waiting area ng ospital, tahimik niyang iniisip ang hindi maipaliwanag na koneksyon niya sa babaeng nasa kabilang silid. Sa loob ng maraming oras, hindi niya magawang umalis, kahit wala siyang obligasyon na manatili. Bakit ako nandito? tanong niya sa sarili. Ngunit ang sagot ay parang nakabaon sa likod ng kanyang isipan—isang pakiramdam na kailangang masigurado niy
Huling Na-update : 2024-11-29SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 4
Si Vash, na nasa tabi niya, ay tahimik na nakaupo, pinapanood ang kanyang paghihinagpis. Ramdam niya ang bigat ng emosyon sa hangin, at kahit hindi niya lubos na naiintindihan ang lahat ng pinagdadaanan ni Champagne, alam niyang ito ang uri ng sakit na hindi madaling maghilom. Maingat niyang hinawakan ang kamay ng babae, mahigpit ngunit puno ng malasakit."Champagne," mahinang tawag niya, pilit na pinapakalma ang nanginginig niyang boses. "Nasaan ang pamilya mo? Magulang mo?" maingat ngunit puno ng pag-aalalang tanong ni Vash habang nakatitig sa mukha ni Champagne. Kita niya ang bakas ng kawalan sa mga mata ng babae, parang isang bangungot na hindi pa natatapos.Napayuko si Champagne, nanginginig ang mga kamay na mahigpit na nakayakap sa kumot na nakatakip sa kanya. "W-Wala sila dito..." mahina niyang sagot, pilit pinipigilan ang luhang gustong bumagsak muli. "Nasa Canada sila. Matagal na silang naninirahan doon. Hindi nila alam ang nangyayari sa akin."Napalunok si Vash. Ramdam niya
Huling Na-update : 2024-11-29SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 5
Nang makauwi si Stephan at Pia, magkasunod silang pumasok sa sala ng bahay, ngunit hindi pa man sila nakakaupo, naramdaman na nila ang presensya ng matinding tensyon. Andoon sa may sofa ang kanyang ama, si Amorsolo, ang matandang lalaki na may matalim na tingin. Nang makita sila, isang mabigat na tanong ang lumabas mula sa bibig ni Amorsolo, punong-puno ng galit at disapointment.“Asan na ang mayaman mong asawa, Stephan?” tanong ni Amorsolo, ang mga mata’y sumisilip mula sa ilalim ng salamin sa mata. “Diba sabi ko sayo, wag mong dadalhin dito ang kabit mo? Ano ka ba? Hindi ka ba nag-iisip?”Ang mga salitang iyon ay parang mga suntok sa dibdib ni Stephan. Hindi na bago sa kanya ang matalim na mga salita ng ama, ngunit hindi niya rin maiwasan ang mag-init. Pinilit niyang magpigil, ngunit ang kasunod na tanong na ipinukol ng ama ay tila pinalalalim ang sugat na matagal nang nararamdaman sa kanyang dibdib.“Pa, wala akong pakialam kung saan siya pumunta!” sagot ni Stephan, ang kanyang bos
Huling Na-update : 2024-12-05SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 6
“Pia, tandaan mo ang pinag-usapan natin,” binalaan siya ni Stephan, ngunit ang tono nito’y mapang-akit, halos nanunuyo. “Wala nang babalikan. Ang nangyari kanina ay isang bagay na dapat manatili na lang sa nakaraan. Naiintindihan mo ba?” Lumapit siya sa kanya, hinawakan ang kanyang kamay, at sa boses na tila puno ng kasiguraduhan, idinugtong, “Ako ang bahala sa atin.”Sa kabila ng pagyakap na iyon, hindi maalis kay Pia ang pakiramdam na siya’y isang tauhan lamang sa larong hindi niya lubos na nauunawaan. Mahal niya si Stephan, oo, ngunit ang pagmamahal bang iyon ay sapat upang mapanatili ang kanilang lihim na nag-ugat mula sa kanilang pagtataksil?Nang gabing iyon, habang natutulog si Stephan, si Pia naman ay nanatiling gising, nakaupo sa gilid ng kanilang kama. Hindi siya mapakali. Sa kanyang mga alaala, bumabalik ang tunog ng sigaw ni Champagne. “Bakit? Bakit ninyo ako ginanito?” ang sigaw nito habang pilit na nagbubuno sa kanila sa gilid ng hagdan. Hindi niya gustong mangyari iyon.
Huling Na-update : 2024-12-05
Pinakabagong kabanata
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 173
Hinawakan ni Vash ang kamay niya at idiniin iyon sa kanyang puso. "Ako rin, Sugar," mahina nitong sagot. "Akala ko kakayanin kong lumayo sa'yo. Pero hindi ko kaya. Hindi ko kayang hindi ka nakikita. Hindi ko kayang hindi maramdaman ang init mo sa tabi ko."Napaluha si Sugar. "Ano'ng gagawin natin ngayon?" bulong niya, puno ng pag-aalinlangan. "Ganito," sagot ni Vash, hinila siya papasok sa bahay at mahigpit siyang niyakap. "Pakasal na tayo, Sugar."Nagulat siya, ngunit kasabay nito ang pagbilis ng tibok ng kanyang puso. "Mahal kita," bulong ni Vash sa kanyang tainga. "At hindi ko hahayaan na mapunta ka pa sa iba o malayo ka sa akin. Gusto kong magising sa umaga na ikaw ang katabi ko. Gusto kong ipagmalaki sa mundo na ikaw ang babaeng mahal ko. Kaya pakasal na tayo."Nanginginig ang labi ni Sugar, hindi makapaniwala sa sinabi nito. "Hindi ko alam kung anong isasagot ko," bulong niya, nangingiti ngunit umiiyak. Ngumiti si Vash, hinaplos ang kanyang pisngi, at hinalikan siya sa noo. "Sab
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 172
Sa loob ng isang linggo, parang nawalan ng saysay ang mundo ni Vash. Kahit anong pilit niyang ituon ang isip sa trabaho, kahit gaano karaming pasyente ang harapin niya araw-araw, may isang bagay siyang hindi kayang ayusin—ang puso niyang uhaw sa presensya ni Sugar.Isang linggo lang ang lumipas mula nang maghiwalay sila, pero para kay Vash, parang isang buong buhay na. Lagi niyang naiisip ang matamis na ngiti ni Sugar, ang paraan nitong tumingin sa kanya na parang siya lang ang lalaking mahalaga sa mundo nito. At ang huli nilang sandali bago ito tuluyang bumalik sa pamilya nito—ang yakap, ang pagtitig, ang tila hindi kayang sabihin ng kanilang mga puso.Nagkikita sila paminsan-minsan, oo. Pero hindi sapat. Hindi sapat ang mabilis na sulyap, hindi sapat ang ilang minutong pag-uusap. Hindi sapat para sa isang lalaking handang ibigay ang lahat para lang makasama ang babaeng minamahal niya.At ngayong gabi, hindi na niya kayang tiisin pa.Walang pag-aalinlangan, sumakay siya ng sasakyan a
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 171
Malalim ang buntong-hininga ni Vash habang nakatayo sa balkonahe ng kanyang penthouse. Mula roon, tanaw niya ang lungsod na kumikislap sa liwanag ng gabi. Pero kahit gaano kaganda ang tanawin, hindi nito mapunan ang kakulangang nararamdaman niya sa puso.Si Sugar. O mas tamang sabihin—si Champagne.Matapos ang lahat ng nangyari, matapos ang kanilang laban para sa hustisya, napagdesisyunan ni Sugar na bumalik sa piling ng kanyang mga magulang. Naiintindihan ni Vash ang desisyon niya. Matagal na panahong nawala si Champagne sa kanila. Ngayon, gusto niyang bumawi. Gusto niyang maranasan muli ang buhay na nawala sa kanya—ang buhay bilang isang anak nina Herbert at Mercy.Ngunit hindi maitatangging masakit ito para kay Vash.Nasanay siyang laging nasa tabi ni Sugar, siya ang naging lakas nito sa mga panahong wala siyang ibang masasandalan. Pero ngayon, parang bigla siyang nawalan ng lugar sa mundo niya."Miss mo na siya, 'no?" isang pamilyar na tinig ang pumukaw sa kanyang atensyon.Si Dr.
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 170
Sa labas ng korte, ang pamilya ni Sugar ay nagsama-sama, ang puso ay puno ng pag-asa.Mercy: (Niyakap si Sugar ng mahigpit.) "Anak, mahal kita. Hindi ko na kayang mawala ka muli. Huwag mong hayaang ang mga taong ito ang magtakda ng kapalaran mo."Herbert: (Tumayo at nagpatuloy sa pagtulong kay Sugar.) "Hindi pa tapos ang laban. Kasama ka namin hanggang dulo."Sugar: (Nagngiting matamis habang tinitingnan ang kanyang pamilya.) "Ito na ang simula ng bagong laban. Hindi ko na kayang magtago. Hindi ko na kayang magpasakop sa takot. Ang katarungan ay darating, at ito ang aming pagkakataon."At habang nagsasalita si Sugar, ramdam nila ang lakas ng pagkakaisa at tapang. Ang bagong simula ay nagsimula na.Ang huling hearing ay naganap, at sa wakas, pinatawan ng guilty si Stephan at Pia. Sa loob ng courtroom, ramdam ang matinding tensyon. Ang mga mata ni Sugar ay naglalaman ng matamis na luha, hindi ng sakit, kundi ng ligaya at kagalakan. Si Vash, na matyagang nanatili sa kanyang tabi, ay hind
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 168
Samantala, si Mercy at Herbert ay hindi makapaniwala na buhay ang kanilang anak. Tuwang-tuwa sila at punong-puno ng pasasalamat dahil muli nilang natagpuan si Champagne, na ngayon ay si Sugar. Ngunit sa kabila ng kanilang saya, alam nilang hindi pa tapos ang laban.Habang nag-uusap sila, naramdaman nila ang matinding kaligayahan, ngunit alam nilang kailangan nilang tapusin ang lahat ng ito."Ang saya ko, Mercy, buhay siya," sabi ni Herbert, ang tinig ay puno ng emosyon. "Pero kailangan pa rin managot si Stephan at Pia.""Oo, kailangan nilang magbayad sa lahat ng ginawa nila," sagot ni Mercy. "Buhay siya, at salamat sa Diyos, pero hindi pwedeng makaligtas ang mga taong nagpasakit sa kanya."Matapos ang ilang araw, dumating ang araw ng hearing para sa kaso nila laban kay Stephan at Pia. Alam nilang hindi madali ang laban na ito, ngunit may lakas sila dahil buhay si Sugar at handa na siyang lumaban para sa kanyang pamilya.Kinabukasan, nagtipon sila sa korte. Habang papasok si Sugar, ram
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 167
Sa kabilang banda, patuloy ang pagwawala ni Stephan."HINDI ITO PWEDE! DAPAT PATAY KA NA, CHAMPAGNE!" halos mabaliw niyang sigaw habang pilit na nagpupumiglas sa pagkakaposas. "PINAGLARUAN MO LANG KAMI! HINDI MO MAIINTINDIHAN KUNG ANO ANG PINAGDAANAN KO!"Lumapit si Sugar kay Stephan at tinitigan siya sa mata—ang dating lalaking minahal niya, na ngayon ay isang kriminal na lamang sa kanyang paningin."Alam mo kung ano ang pinagkaiba natin, Stephan?" bulong niya. "Pareho tayong nasaktan, pero ako—ginamit ko ang sakit para bumangon. Ikaw? Ginamit mo ito para sirain ang buhay ng iba."Napangisi si Stephan, pilit na tinatago ang takot sa kanyang mukha. "Akala mo ba mananalo ka? Mas marami akong koneksyon kaysa sa iniisip mo, Champagne."Pero hindi natinag si Sugar. Lumapit siya nang bahagya at bumulong, "Hindi na ako si Champagne. Ang babaeng iyon ay pinatay mo. Ang kaharap mo ngayon ay si Sugar Reyes. At tandaan mo ito, Stephan... Wala ka nang kontrol sa akin."Dahan-dahang umatras si Su
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 166
Pinakawalan ni Mercy ang isang hikbi, lumuluha habang papalapit sa kanya. "Champagne... anak... Ikaw nga ba talaga?""Ako po ito, Ma." Napaluha na rin si Sugar. "Sorry kung hindi ko agad sinabi sa inyo. Natakot ako. Natakot akong hindi niyo ako makilala. Pero hindi ko na kaya... Ayokong magtago habang ang mga taong sumira sa atin ay malayang nakangisi!""Anak!" Napayakap nang mahigpit si Mercy sa kanya. "Ikaw nga! Ikaw nga ito!"Natahimik si Herbert, tinitingnan ang anak na hindi niya akalaing makikita pang muli. Maya-maya’y lumapit siya at niyakap silang pareho. "Champagne..." mahina niyang bulong. "Patawad kung hindi kita nailigtas noon."Ngunit bago pa lumubog sa emosyon ang lahat, isang malakas na sigaw ang pumuno sa presinto. "HINDI! IMPOSIBLE!"Lumingon ang lahat kay Stephan, na ngayon ay halos maputla na sa galit at gulat. "Hindi ka pwedeng mabuhay! PINATAY KA NA NAMIN!"Ngunit ngayon, kitang-kita sa mukha niya ang tunay na takot. Humakbang palapit si Sugar, ang dating panga
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 165
Tumitig si Vash sa kanya. Nakita niya ang kirot sa mga mata nito, ang sakit ng posibilidad na mawala si Sugar sa buhay niya kapag bumalik na ito bilang si Champagne. Ngunit hindi siya makasarili. Mas mahalaga kay Vash ang kaligayahan ni Sugar kaysa sa sarili niyang pangamba."Kung 'yan ang desisyon mo, susuportahan kita," sagot niya sa wakas. "Pero anong plano mo? Paano mo ipapakilala ang sarili mo sa kanila?"Humugot ng malalim na hininga si Sugar. "Pupunta ako sa presinto. Magpapakilala ako. Sasabihin ko ang totoo."Napakurap si Vash, halatang nag-aalangan. "Hindi kaya delikado 'yon? Paano kung hindi sila maniwala?""Alam kong mahirap paniwalaan ang isang bagay na parang imposible, pero andiyan ka; ikaw ang kaisa-isahang saksi noong nahimatay ako sa daan, at dahil sa pagiging eksperto mo bilang cosmetic surgeon, napabago mo ako," sagot ni Sugar, pilit na pinapatibay ang sarili. "Pero kailangan kong subukan. Kailangan kong ipaglaban ang sarili kong kwento."Sa kasalukuyan, dahan-daha
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 164
Ang mga pulis na nasa silid ay nagkatinginan. Maging si Pia, na nasa kabilang selda, ay hindi nakapagsalita. Ang kanyang mukha ay maputla, at ang kanyang mga labi ay nanginginig. "Stephan... bakit mo sinabi?!" sigaw niya, tila hindi makapaniwala na tinraydor siya nito.Matalim ang titig ni Amorsolo kay Stephan. "Anak, paano mo nagawang itago ito?!" Sigaw niya, halos masakal sa galit at hinagpis. "Bakit mo hinayaang mangyari ito?! Champagne was innocent! Wala siyang kasalanan sa inyo!"Biglang bumukas ang pinto ng presinto, at pumasok sina Herbert at Mercy. Halos hindi makalakad si Mercy sa sobrang panghihina. Ang kanyang mga mata ay namumula sa kaiiyak. Si Herbert, bagama’t matapang ang tindig, ay bakas sa mukha ang sakit na dinadala. "Pinuntahan namin kung saan niyo tinapon si Champagne, wala kaming nakitang bakas ng bangkay niya! Wala kayong konsensya, tinuring ko kayong kapamilya!" galit na sabi ni Herbert. "Patawarin mo, anak ko, balae, handa akong magpakulong alang-alang sa anak
