Mag-log inShare
SCALPEL'S KISS CHAPTER 24
Huling Na-update:
2024-12-10 22:41:35Kaugnay na kabanata
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 25
"Kaya ko pa, Vash," sagot ni Champagne nang may lakas ng loob, ngunit may kasamang ngiti na nagsasaad ng pasasalamat sa bawat sakripisyo at tulong na ibinibigay ni Vash. "Kaya ko pa."Matapos ang ilang saglit, binigyan ni Vash si Champagne ng mga post-operative instructions. Nagsimula siyang magsalita nang mahinahon, siguradong gusto niyang matulungan si Champagne na makabalik sa kanyang pinakamahusay na kondisyon."Mahalaga ang pag-iwas sa anumang pisikal na aktibidad sa loob ng mga linggong ito. Iwasan mong magbuhat ng mabigat, at huwag masyadong maglakad nang matagal. Ang pinaka-mahalaga sa ngayon ay ang pagpapahinga ng katawan mo para maghilom ito ng maayos," paliwanag ni Vash habang pinagmamasdan ang mga mata ni Champagne, na tila mas magaan na ang pakiramdam kaysa kanina."I will be here for you, Champagne. Gusto ko lang na makita mong muling bumangon, hindi lang pisikal kundi pati na rin sa iyong emosyonal na kalagayan. I know you're strong, and I know you’ll get through this,"
Huling Na-update : 2024-12-10SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 26
Ang mga salita ni Drake ay paulit-ulit na umuugong sa kanyang isipan:"Ang pinakamahalaga ay ang magawa mong tama ang papel mo bilang surrogate. Kung magagawa mo iyon, wala nang ibang hihilingin pa."Paulit-ulit na bumabalik ang bawat salita, na parang isang malamig na alon na tinatangay ang bawat hibla ng emosyon sa kanyang puso. Kahit gaano niya pilit alisin ang bigat ng mga salitang iyon, hindi niya magawa. Sa bawat ulit nito sa kanyang isip, mas tumitindi ang kirot—parang isang paalala na siya ay bahagi lamang ng plano, isang tao na may layunin ngunit walang halaga higit pa roon.Habang siya ay nakaupo sa sofa ng kanyang kwarto, tahimik niyang hinaplos ang kanyang tiyan. Ramdam niya ang mahinang galaw ng bata sa loob nito, at kahit papaano, nagbigay iyon ng kaunting ginhawa. Subalit, kasabay ng aliw na iyon, naroon din ang sakit ng pagkakulong sa isang relasyon na tila hindi nagbibigay ng puwang para sa damdamin niya bilang isang tao."Ang tanga-tanga ko," bulong ni Dianne sa sari
Huling Na-update : 2024-12-11SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 27
“Salamat sa Diyos, Eric. Napakagandang balita nito!” sagot niya, puno ng emosyon. “Kumusta ka? Kumusta ang pakiramdam mo ngayon?”“Mas magaan na, Ate. Para bang isang malaking pasanin ang nawala. Alam kong mahirap ang mga susunod na hakbang, pero kaya natin ito. Lalo na ngayon na alam kong malapit nang magbago ang lahat.”Ngunit kasabay ng saya, hindi maiwasang sumagi sa isip ni Dianne ang mga gastos sa nalalapit na operasyon. Alam niyang mahal ito, at kahit gaano kalaki ang naipon nila, tila hindi pa rin sapat. Pigilin man niya, nagsimulang bumalik ang pangamba sa kanyang isipan.“Eric,” simula niya, “alam mo naman, di ba? Kahit ano, gagawin ko para matulungan ka. Huwag kang mag-alala sa pera. May paraan tayo.”Tahimik ang kabilang linya bago muling nagsalita si Eric. “Ate, alam kong malaki na ang mga sakripisyo mo. Pero huwag mo masyadong gawing pasanin ang lahat. Nandito rin kami para tumulong. Ayaw ni Mama na masyado kang ma-stress.”Ngumiti si Dianne kahit hindi siya nakikita ng
Huling Na-update : 2024-12-11SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 28
Pinilit ngumiti ni Champagne. "Ang totoo, Vash, hindi lang ito tungkol sa pagbabagong pisikal. Gusto kong patunayan sa sarili ko na kaya kong bumangon. Gusto kong ipakita sa kanila na hindi nila ako tuluyang napabagsak."Tumayo si Vash at lumapit sa bintana ng kwarto, tinignan ang tanawin ng lungsod ng Bangkok sa ilalim ng liwanag ng buwan. "At iyon ang dahilan kung bakit nasa tamang landas ka. Huwag kang masyadong magpakain sa galit, Champagne. Ang galit ay makakatulong bilang motibasyon, pero kapag inubos ka nito, mawawala ang direksyon mo."Nanatiling tahimik si Champagne habang sinisipsip ang bawat salita. Hindi madaling lunukin ang payo, pero alam niyang tama si Vash. "Minsan," sabi niya, halos bulong, "gusto ko nang kalimutan na lang sila. Pero kapag naaalala ko ang ginawa nila sa akin... sa anak ko... bumabalik ang lahat ng sakit."Lumapit si Vash at tumingin sa kanya nang diretso, hawak ang kamay niya. "Champagne, hindi mo kailangang kalimutan ang sakit. Gamitin mo ito. Pero h
Huling Na-update : 2024-12-11SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 29
Napangiti si Champagne. "Salamat, Vash. Alam kong lagi mo akong inaasikaso. Hindi ko alam kung paano ako magiging ganito kalakas kung wala ka."Tumitig si Vash sa kanya, ang mga mata nito puno ng sinseridad. "Champagne, ginagawa mo ito hindi dahil sa akin. Ginagawa mo ito dahil kaya mo. Ako’y nandito lang para suportahan ka. Isa ka sa pinakamalakas na taong kilala ko, at alam kong malayo pa ang mararating mo."Napatigil si Champagne. Hindi niya maipaliwanag, pero naramdaman niya ang init sa kanyang dibdib. Ang presensya ni Vash ay nagbibigay sa kanya ng kakaibang kapanatagan at lakas na hindi niya naramdaman noon pa man. Pero agad niyang pinutol ang damdaming iyon. Hindi ito ang tamang oras. Hindi pa ngayon."Tama ka, Vash," sabi niya habang iniwas ang tingin. "Kailangan kong maging handa. Para sa lahat ng haharapin ko.""At magiging handa ka," sagot ni Vash, puno ng kumpiyansa. "Ngayon, kain muna tayo."Sumunod si Champagne palabas ng kwarto, naglalakad nang maingat dahil sa kanyang
Huling Na-update : 2024-12-11SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 30
Tumigil si Vash, tinitigan ang babae nang may malalim na pag-unawa. Alam niyang malalim ang sugat na iniwan ng nakaraan ni Champagne—hindi lang pisikal, kundi lalo na sa kanyang puso at kaluluwa. "Champagne," sabi niya nang dahan-dahan, "ang bawat sugat ay may panahon ng paggaling. Ang mahalaga, ginagawa mo ang lahat ng makakaya mo. At ngayon, mahalaga na patawarin mo ang sarili mo."Nakatitig pa rin si Champagne sa salamin, hinayaan ang mga luha na malayang dumaloy. Hindi ito mga luhang dala ng kawalang pag-asa. Ito ang mga luhang bumubuhat sa kanya, nagbibigay-lakas, at nagpapaalala na may dahilan ang bawat sakit at sakripisyo."Para sa'yo, anak," bulong niya muli, ang kanyang tinig puno ng determinasyon. Ang larawan ng kanyang ultrasound noong buntis siya, at ang pagkamatay nito, ang nagsisilbing gasolina ng kanyang paghihiganti. Hindi siya matitinag. Hindi siya papayag na ang pagkawala ng anak niya ay manatiling walang hustisya.Muli niyang pinahid ang kanyang mga luha, tumayo nan
Huling Na-update : 2024-12-11SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 1
Ang hapon na iyon ay tila nagdadala ng bagyo para kay Champagne. Sa mga nakaraang buwan, unti-unti niyang naramdaman ang paglamig ni Stephan, ngunit pinili niyang balewalain ito. Pinalakas niya ang loob sa mga salitang ibinigay ng kanyang biyenan "Busy lang si Stephan. Alam mo naman ang trabaho niya." Ngunit sa kabila ng lahat, hindi niya maiwasang makaramdam ng sakit dulot ng mga bulung-bulungan na naririnig niya sa kasambahay at mga kaibigan—na may ibang babae ang kanyang asawa.Isang araw, nagpanggap si Champagne na aalis ng bahay. "Maaga akong babalik," sabi niya sa kasambahay, ngunit ang totoo, nakatayo siya sa gilid ng gate, nagmamatyag, umaasang mali ang kanyang mga hinala. Ilang oras siyang naghintay hanggang sa isang taxi ang huminto at bumaba ang isang babaeng tila perpekto ang katawan—seksing-seksi, may suot na bestida na halos hindi na kumapit sa kanyang balat. Nag-doorbell ito, at ilang sandali lang ay si Stephan na mismo ang nagbukas ng pinto.Tuwang-tuwa si Stephan sa
Huling Na-update : 2024-11-29SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 2
Habang binabaybay ni Vash Delos Santos ang madilim at liblib na kalsada pauwi sa Bulacan mula sa mahabang biyahe mula Bangkok, isang hindi pangkaraniwang lamig ang gumapang sa kanya. Ang paligid ay tahimik—masyadong tahimik. Ang kalsadang dinadaanan niya ay madilim, ang mga poste ng ilaw ay tila nalimutan ng panahon, at ang liwanag ng buwan ay pilit sinusubukan ang tumagos sa kapal ng ulap.Malapit na siya sa isang kurba ng kalsada nang mapansin niya ang isang bagay na nakahandusay sa gitna ng daan. Sa una, hindi niya maaninag kung ano ito—isang bagay na parang hindi natural na naroon. Binagalan niya ang takbo ng SUV at tumingin sa rearview mirror, pilit inaaninag ang anino nito sa harapan.“Ano kaya ’yun?” tanong ni Vash sa sarili habang kinakabahan. “Kalabaw siguro. O baka naman gulong na iniwan kung saan.”Puno ng pagdududa, huminto si Vash sa gilid ng kalsada at binuksan ang headlights para mas makita ang kalsada. Kinuha niya ang flashlight mula sa glove compartment ng sasakyan at
Huling Na-update : 2024-11-29
Pinakabagong kabanata
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 30
Tumigil si Vash, tinitigan ang babae nang may malalim na pag-unawa. Alam niyang malalim ang sugat na iniwan ng nakaraan ni Champagne—hindi lang pisikal, kundi lalo na sa kanyang puso at kaluluwa. "Champagne," sabi niya nang dahan-dahan, "ang bawat sugat ay may panahon ng paggaling. Ang mahalaga, ginagawa mo ang lahat ng makakaya mo. At ngayon, mahalaga na patawarin mo ang sarili mo."Nakatitig pa rin si Champagne sa salamin, hinayaan ang mga luha na malayang dumaloy. Hindi ito mga luhang dala ng kawalang pag-asa. Ito ang mga luhang bumubuhat sa kanya, nagbibigay-lakas, at nagpapaalala na may dahilan ang bawat sakit at sakripisyo."Para sa'yo, anak," bulong niya muli, ang kanyang tinig puno ng determinasyon. Ang larawan ng kanyang ultrasound noong buntis siya, at ang pagkamatay nito, ang nagsisilbing gasolina ng kanyang paghihiganti. Hindi siya matitinag. Hindi siya papayag na ang pagkawala ng anak niya ay manatiling walang hustisya.Muli niyang pinahid ang kanyang mga luha, tumayo nan
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 29
Napangiti si Champagne. "Salamat, Vash. Alam kong lagi mo akong inaasikaso. Hindi ko alam kung paano ako magiging ganito kalakas kung wala ka."Tumitig si Vash sa kanya, ang mga mata nito puno ng sinseridad. "Champagne, ginagawa mo ito hindi dahil sa akin. Ginagawa mo ito dahil kaya mo. Ako’y nandito lang para suportahan ka. Isa ka sa pinakamalakas na taong kilala ko, at alam kong malayo pa ang mararating mo."Napatigil si Champagne. Hindi niya maipaliwanag, pero naramdaman niya ang init sa kanyang dibdib. Ang presensya ni Vash ay nagbibigay sa kanya ng kakaibang kapanatagan at lakas na hindi niya naramdaman noon pa man. Pero agad niyang pinutol ang damdaming iyon. Hindi ito ang tamang oras. Hindi pa ngayon."Tama ka, Vash," sabi niya habang iniwas ang tingin. "Kailangan kong maging handa. Para sa lahat ng haharapin ko.""At magiging handa ka," sagot ni Vash, puno ng kumpiyansa. "Ngayon, kain muna tayo."Sumunod si Champagne palabas ng kwarto, naglalakad nang maingat dahil sa kanyang
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 28
Pinilit ngumiti ni Champagne. "Ang totoo, Vash, hindi lang ito tungkol sa pagbabagong pisikal. Gusto kong patunayan sa sarili ko na kaya kong bumangon. Gusto kong ipakita sa kanila na hindi nila ako tuluyang napabagsak."Tumayo si Vash at lumapit sa bintana ng kwarto, tinignan ang tanawin ng lungsod ng Bangkok sa ilalim ng liwanag ng buwan. "At iyon ang dahilan kung bakit nasa tamang landas ka. Huwag kang masyadong magpakain sa galit, Champagne. Ang galit ay makakatulong bilang motibasyon, pero kapag inubos ka nito, mawawala ang direksyon mo."Nanatiling tahimik si Champagne habang sinisipsip ang bawat salita. Hindi madaling lunukin ang payo, pero alam niyang tama si Vash. "Minsan," sabi niya, halos bulong, "gusto ko nang kalimutan na lang sila. Pero kapag naaalala ko ang ginawa nila sa akin... sa anak ko... bumabalik ang lahat ng sakit."Lumapit si Vash at tumingin sa kanya nang diretso, hawak ang kamay niya. "Champagne, hindi mo kailangang kalimutan ang sakit. Gamitin mo ito. Pero h
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 27
“Salamat sa Diyos, Eric. Napakagandang balita nito!” sagot niya, puno ng emosyon. “Kumusta ka? Kumusta ang pakiramdam mo ngayon?”“Mas magaan na, Ate. Para bang isang malaking pasanin ang nawala. Alam kong mahirap ang mga susunod na hakbang, pero kaya natin ito. Lalo na ngayon na alam kong malapit nang magbago ang lahat.”Ngunit kasabay ng saya, hindi maiwasang sumagi sa isip ni Dianne ang mga gastos sa nalalapit na operasyon. Alam niyang mahal ito, at kahit gaano kalaki ang naipon nila, tila hindi pa rin sapat. Pigilin man niya, nagsimulang bumalik ang pangamba sa kanyang isipan.“Eric,” simula niya, “alam mo naman, di ba? Kahit ano, gagawin ko para matulungan ka. Huwag kang mag-alala sa pera. May paraan tayo.”Tahimik ang kabilang linya bago muling nagsalita si Eric. “Ate, alam kong malaki na ang mga sakripisyo mo. Pero huwag mo masyadong gawing pasanin ang lahat. Nandito rin kami para tumulong. Ayaw ni Mama na masyado kang ma-stress.”Ngumiti si Dianne kahit hindi siya nakikita ng
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 26
Ang mga salita ni Drake ay paulit-ulit na umuugong sa kanyang isipan:"Ang pinakamahalaga ay ang magawa mong tama ang papel mo bilang surrogate. Kung magagawa mo iyon, wala nang ibang hihilingin pa."Paulit-ulit na bumabalik ang bawat salita, na parang isang malamig na alon na tinatangay ang bawat hibla ng emosyon sa kanyang puso. Kahit gaano niya pilit alisin ang bigat ng mga salitang iyon, hindi niya magawa. Sa bawat ulit nito sa kanyang isip, mas tumitindi ang kirot—parang isang paalala na siya ay bahagi lamang ng plano, isang tao na may layunin ngunit walang halaga higit pa roon.Habang siya ay nakaupo sa sofa ng kanyang kwarto, tahimik niyang hinaplos ang kanyang tiyan. Ramdam niya ang mahinang galaw ng bata sa loob nito, at kahit papaano, nagbigay iyon ng kaunting ginhawa. Subalit, kasabay ng aliw na iyon, naroon din ang sakit ng pagkakulong sa isang relasyon na tila hindi nagbibigay ng puwang para sa damdamin niya bilang isang tao."Ang tanga-tanga ko," bulong ni Dianne sa sari
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 25
"Kaya ko pa, Vash," sagot ni Champagne nang may lakas ng loob, ngunit may kasamang ngiti na nagsasaad ng pasasalamat sa bawat sakripisyo at tulong na ibinibigay ni Vash. "Kaya ko pa."Matapos ang ilang saglit, binigyan ni Vash si Champagne ng mga post-operative instructions. Nagsimula siyang magsalita nang mahinahon, siguradong gusto niyang matulungan si Champagne na makabalik sa kanyang pinakamahusay na kondisyon."Mahalaga ang pag-iwas sa anumang pisikal na aktibidad sa loob ng mga linggong ito. Iwasan mong magbuhat ng mabigat, at huwag masyadong maglakad nang matagal. Ang pinaka-mahalaga sa ngayon ay ang pagpapahinga ng katawan mo para maghilom ito ng maayos," paliwanag ni Vash habang pinagmamasdan ang mga mata ni Champagne, na tila mas magaan na ang pakiramdam kaysa kanina."I will be here for you, Champagne. Gusto ko lang na makita mong muling bumangon, hindi lang pisikal kundi pati na rin sa iyong emosyonal na kalagayan. I know you're strong, and I know you’ll get through this,"
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 24
"Bakit kaya hindi pa umuuwi si Champagne? baka may masama na nangyari?, bakit walang balita?" Tanong ni Amorsolo sa sarili, habang nakayuko siya, mahigpit na hawak ang hawakan ng kanyang mesa. Tinutok niya ang isip sa lahat ng mga posibleng dahilan ng pagkawala ni Champagne. Alam niyang matatag si Champagne at hindi ito basta-basta mawawala. Hindi ito katulad ng iba. Kung may mangyaring hindi maganda, malamang ay may dahilan, at kailangan niyang matuklasan ito.Hindi na nakapagpigil si Amorsolo. Naglakad siya papunta sa telepono at tiningnan ang listahan ng mga tao na maaari niyang tawagan. Ilang beses na niyang tinangka na kausapin ang kanyang anak na si Stephan, ngunit tila wala itong pakialam. Nanatili itong kampante sa kanyang posisyon, hindi tinatanggap ang alalahanin ng kanyang ama.Bumalik si Amorsolo sa harap ng bintana, tinatanaw ang mga halaman na tila walang pakialam sa nangyayari sa loob ng mansion. Pero siya ay ibang tao—bawat segundo ng katahimikan ay nagpapalalim sa tak
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 23
Habang lumilipas ang mga araw, napansin ni Champagne ang sarili niyang mas madalas na iniisip si Vash. Sa bawat pag-aalalay nito sa kanya, sa bawat ngiti at titig na puno ng malasakit, unti-unti niyang nararamdaman ang kakaibang tibok ng kanyang puso. Hindi ito ang pangkaraniwang pasasalamat na nararamdaman niya para sa isang kaibigan o tagapagligtas. May kung anong mas malalim na damdamin ang bumubuo sa kanyang dibdib.Isang umaga, habang binabantayan ni Vash ang kanyang recovery routine, nahuli ni Champagne ang sarili niyang nakatitig sa kanya. Abala si Vash sa pagsusuri ng medical report niya, ngunit ang kanyang maamong mukha, ang seryosong ekspresyon habang nag-iisip, ay tila nag-iwan ng marka sa puso ni Champagne.“Okay ka lang ba, Champagne?” tanong ni Vash nang mapansin ang tahimik niyang pag-iisip.Bahagyang namula si Champagne at umiwas ng tingin. “Ah… oo, Vash. Pasensya na, parang nawala lang ako sa sarili ko.”Ngumiti si Vash, ang uri ng ngiting tila nagpapagaan ng lahat ng
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 22
Ngunit, hindi nakaligtas ang mga mata ni Champagne sa mga kasalukuyang kaganapan na pumipigil sa kanya sa pagpapatawad at pagkakaroon ng katahimikan. "Anak," bulong niya habang nakatingin sa salamin, "malapit na kitang ipaghiganti. Hindi ko na kaya silang patawarin. Si Stephan at si Pia, dalawang talipandas na ginugol ang mga taon kong pagkabigo."“Alam ko, Champagne,” sagot ni Vash, puno ng malasakit. "Naiintindihan ko kung gaano kalalim ang sakit na nararamdaman mo. Ngunit, kailangan mo pa ring mag-isip nang maayos. Huwag mong hayaang sirain ng galit ang iyong bagong simula."Naramdaman ni Champagne ang hirap na dulot ng galit na naglalagi sa kanyang dibdib. Ang mga alaala ng kanyang asawa, si Stephan, at ang kalapastanganang ginawa ni Pia, ang kanyang secretary na naging kabit, ay patuloy na gumugulo sa kanyang isipan. Habang pinag-iisipan ito, ramdam niya ang malalim na sugat sa kanyang puso."Bakit nila ako ginanito, Vash?" tanong ni Champagne, ang kanyang boses ay puno ng sakit
