"At iyon ang gagawin ko," sagot ni Champagne, habang tumitingin sa sariling repleksyon sa salamin. "Ipapakita ko sa mundo kung sino ako ngayon."Habang bumubuo siya ng bagong sarili sa harap ng salamin, tila lumalayo siya sa dating Champagne na puno ng sakit at hinagpis. Sa bawat make-up session, sa bawat pagpili ng tamang damit, at sa bawat hakbang sa runway, nagiging mas matatag siya—isang babae na handang harapin ang mundo, at ang mga taong sumira sa kanya."Champagne, anong masasabi mo sa bago mong sarili?" tanong ni Vash isang araw matapos ang isang training session.Tumingin si Champagne kay Vash, ang kanyang mukha ay puno ng determinasyon. "Ang dating Champagne ay patay na, Vash. Ngayon, ang Sugar na ang harap sa kanila—at siya ang babawi ng lahat ng ninakaw nila sa akin." Sa loob ng training studio, ramdam ang pagiging seryoso ni Champagne habang dumalo siya sa isang workshop tungkol sa personal styling. Sa harap niya ay nakalatag ang iba’t ibang kulay ng tela, accessories, at
Sa araw ng competition, ang buong venue ay puno ng excitement at enerhiya. Ang mga ilaw ay kumikislap, at ang musika ay sumasabay sa mga hakbang ng bawat modelong rumarampa. Ngunit sa gitna ng lahat ng ito, si Sugar Reyes ay tila isang bituin na kumikinang nang higit pa sa iba. Ang bawat hakbang niya sa catwalk ay puno ng grace, confidence, at ang ningning ng isang pro—isang modelong handang kunin ang koronang matagal nang nawasak sa kanya.Habang rumarampa si Sugar, ang mga mata ng madla ay nakatutok sa kanya. Ang kanyang evening gown na kumikinang sa ilalim ng mga ilaw ay nagbigay sa kanya ng aura ng isang prinsesa. Ang bawat galaw niya ay eleganteng nagpapakita ng natural na ganda at lakas. Sunod-sunod na mga papuri ang naririnig niya, at sa bawat hakbang, mas tumitibay ang loob niya."Wala ng makakapigil sa kanya," ang bulong ni Vash mula sa gilid ng stage. Kitang-kita ang pagkaka-proud niya kay Sugar. Ang babaeng minsang nawalan ng tiwala sa sarili, ngayon ay isang simbolo ng tap
Sa gabing iyon, hindi lang siya nanalo sa isang competition—si Sugar Reyes ay nanalo sa kanyang buhay.Ang araw na iyon ay puno ng tensyon at lihim. Si Amorsolo ay matagal nang hindi kumportable sa mga nangyayari sa buhay ng anak niyang si Stephan, ngunit may isang bagay na hindi maipaliwanag na pakiramdam ang nagdudulot ng pagka-aligaga sa kanya—si Champagne, ang daughter in law niya. Ilang buwan na ang lumipas simula nang hindi na ito umuwi, at hindi siya pinapansin ng kanyang anak. Hindi siya makapaniwala sa mga kasunod na pangyayari. Sa kanyang isipan, hindi siya mapakali at ano ang sasabihin niya kapag nagtanong ang kanyang dating amo at balae na ngayon.Muling dumaan si Amorsolo sa mga kalsada ng Bangkok patungo sa kumpanya ni Stephan, ang Pineapple Soda Company. Tinutok niya ang kanyang mga mata sa mga salamin ng opisina na may isang layunin—ang makita at makausap ang kanyang anak. Hindi siya titigil hanggang malaman kung nasaan si Champagne. Ngunit habang siya'y papalapit na s
Si Amorsolo ay parang nawalan ng lakas, hindi makapaniwala sa kanyang naririnig. Muling bumangon ang galit sa kanyang dibdib. "Anak, ano'ng nangyari sa'yo? Pati ikaw, hindi mo na iniisip ang pamilya mo! Hindi ba't alam mo ang kahihinatnan nito?" Galit na galit na sinabi ni Amorsolo. "Magsisi kayo, Stephan. Baka kayong magbayad ng malupit sa ginawa niyo!"Lumingon siya kay Pia, na ang mga mata ay puno ng takot at mga luha. "Tama na! Hindi mo ba nakikita, Pia? Nagdadala ka pa ng malas sa buhay ni Stephan!" Tinuro ni Amorsolo si Pia, ang galit ay hindi matitinag. "Dahil sa'yo, natulungan mo pa siya magtago sa kasalanan! Kung hindi ka pumasok sa buhay niya, hindi kami aabot dito! Baka kung anong gulo ang dulot mo sa buhay namin!"Si Pia, na hindi na kayang tiisin ang galit ni Amorsolo, ay lumuhod sa harap niya. Ang mga luha ay patuloy na dumadaloy mula sa kanyang mata. "Tito, please... Hindi ko po sinadya! Mahal ko po si Stephan!" Ang kanyang boses ay may halong pagnanasa at panghihinayan
Naglalakad sina Vash at Jasmine sa terminal ng Bangkok International Airport. Ang bagong katauhan ni Jasmine bilang Sugar Reyes ay lubos na napansin sa kanyang bagong anyo—isang modernong babae na puno ng kumpiyansa at lakas. Mula sa kanyang pormal na kasuotan na may hint ng high fashion hanggang sa kanyang postura, isa siyang bagong tao.Habang naghihintay ng flight pa-Pilipinas, naupo sila sa waiting area. Kalmado si Vash ngunit mababanaag ang pag-aalala sa kanyang mga mata. Si Sugar naman, hawak ang kanyang passport at ticket, ay tila naiinip ngunit hindi maikakaila ang excitement na nararamdaman niya."Ready ka na ba talaga, Sugar?" tanong ni Vash habang nakatitig sa kanya.Tumango si Sugar. "Handa na ako, Vash. Para sa anak ko, para sa hustisya, at para sa bagong buhay na sisimulan ko." Napatingin siya sa labas ng bintana ng terminal, pinagmamasdan ang mga eroplano. "Hindi ko akalain na darating ako sa puntong ito. Dati, takot na takot akong humarap sa mundo, pero ngayon... paran
Sumang-ayon si Sugar, at sa bawat kalsadang tinatahak nila patungo sa bahay ng kanyang pamilya, ang damdaming naglalaban sa kanyang dibdib ay palakas nang palakas—galit, takot, at higit sa lahat, determinasyon.Nang makarating sila sa tapat ng bahay ni Amorsolo, tumingin si Sugar sa taas ng bahay. Dito siya pinalaki, dito siya ipinanganak, ngunit dito rin siya pinagtaksilan. "Ito na," sabi ni Sugar, ang tinig ay malumanay ngunit puno ng kahulugan."Huwag mong kalimutan, Sugar," sabi ni Vash, ang mga mata ay nakatuon sa kanya. "Lahat ng laban na to ay hindi lang para sa katarungan mo, kundi pati sa lahat ng mga nanakit sa'yo. Magsimula tayo ng tama."Ngumiti si Sugar, isang ngiti ng tapang, at siya ay bumangon mula sa sasakyan. "Babalik ako, at babawiin ko ang lahat ng nawala sa akin."Pagpasok nila sa bahay, ang bawat pader ay may kwento. Ang bawat sulok ay nagtataglay ng mga alaala ng masasakit na panahon, ngunit sa pagkakataong ito, ang mga alaala ng nakaraan ay hindi na magiging ha
Habang patuloy ang pag-angat ni Sugar Reyes sa industriya ng modeling, hindi lang siya naging simbolo ng kagandahan, kundi pati na rin ng tagumpay. Sa bawat bagong gig at proyekto, ang kanyang pangalan ay naging isang brand na tumatak sa isip ng mga tao. Ang mga fashion show sa Bangkok at ang mga photoshoot sa mga kilalang lugar ay hindi na mabilang, at sa bawat hakbang na ginagawa niya, ang pangalan ni Sugar ay patuloy na lumalakas.Nagpatuloy ang paglago ng kanyang karera, at hindi na nagtagal, si Vash, na hindi lang isang successful na cosmetic surgeon kundi isang negosyante din, ang naging manager ni Sugar. Si Vash, na may malalim na kaalaman sa industriya ng estetika at business, ay hindi lang nagpakilala sa kanya sa mga fashion events, kundi pati na rin sa kanyang sariling negosyo, ang Vlash Aesthetique. Ang klinika, na kilala sa pagbibigay ng mataas na kalidad ng kosmetikong serbisyo, ay mabilis ding naging isang pangalan sa industriya hindi lang sa Bangkok kundi pati na rin sa
"Sigurado ka ba?" tanong ni Stephan, ang kanyang mata ay nagsisimulang mag-isip at mag-alala. "Baka may mga bagay tayong hindi nakikita. Kung matutuloy tayo sa pagkakaroon ng modelo, ang mga kasunod nito ay hindi lang magiging negosyo, kundi mas malaking gulo."Ngunit si Pia, na puno ng pananabik at determinasyon, ay hindi nagpatinag. "Hindi na tayo makakapaghintay pa, hon," sabi ni Pia, ang kanyang mga mata ay kumikislap ng sigla at pagnanasa sa tagumpay. "Magtulungan tayo. Ito na ang simula ng lahat."Ang mga salitang iyon ay nagsilbing simula ng isang masalimuot na plano. Hindi nila alam na sa bawat hakbang na gagawin nila upang makuha si Sugar Reyes bilang modelo, ay may mga desisyong hindi na nila kayang bawiin. Habang ang tagumpay ay unti-unting umaabot sa kanila, ang mga lihim ni Sugar ay patuloy na lumalapit—mga lihim na maaaring magbukas ng isang bagong yugto ng kanilang buhay, na puno ng pagsubok at pagbabayad ng kasalanan.Habang tumataas ang kasikatan ni Sugar Reyes at lum
Ramdam ko ang kanyang kamay na humahagod sa aking ari habang inaabot ko at sinasaliksik ang kanyang katawan gamit ang aking kamay at mata. Madali siyang gustuhin, sabik na sabik sa pakiramdam ng kanyang mainit, basang butas na bumabalot sa akin. Pagkatapos ng ilang minuto, matigas na ang titi ko at, nang hindi naghihintay ng kumpirmasyon, sumisid ako muli. Hindi lang ang kanyang p**i ang sabik na yumayakap sa akin, kundi pati na rin ang buong katawan niya. Nagmamalupit ako sa kanyang yakap, nagsusumikap na dalhin siya sa r***k. Hinihimas ko ang kanyang malambot, pamilyar na mga labi, s********p ang kanyang mga tigas na u***g, anumang maisip ko para mapasaya siya. Dahil pangalawang round na ito, mas matagal akong makakapagtrabaho bago ako labasan, at gusto kong gamitin ang pagkakataong iyon para mapasaya ang aking baby Sugar. Nagpapalitan kami ng pwesto at nagsimula kaming makipag-wrestling, hindi para sa labanan ng kapangyarihan, kundi para magdagdag sa masaganang halo ng mga sensa
Hinila niya ang sarili mula sa aking yakap, hinahaplos ang aking tumitigas na ari na may mapanlikhang ngiti, pagkatapos ay humarap at nagmadaling pumunta sa aming silid-tulugan. Sinimulan kong sundan siya, pero natapilok ako sa aking pantalon at kinailangan pang tapusin ang paghubad bago ko siya masundan. Pagdating ko sa pintuan ng kwarto, nakatayo siya sa gitna ko at ng kama, ang kanyang wedding dress nakalugmok sa kanyang mga bukung-bukong."Ang tagal mo," tumatawa siya habang dumadating ako.Baka balang araw ang tanawin ng kanyang hubad na katawan ay maging pamilyar na sapat na hindi na ako magpapaantala. Pero hindi ngayong gabi. Ang ganda-ganda niya, ang kanyang puting lace na lingerie ay pumapansin sa kanyang mga pinaka-sensitibong bahagi na labis na kaiba sa simpleng kababaang-loob ng kanyang damit. Ang bra ay may mga paru-paro na nakabrod sa mga utong at ang kanyang--"Buong panahon ba ay wala kang suot na underwear?" tanong ko."Oo, hindi ko mahanap yung thong na gusto ko
Hindi pa natatapos ang kanilang sayaw, isang malakas na hiyawan ang dumating mula sa mga bisita. "Kiss! Kiss! Kiss!" ang sigaw nila, ang kanilang mga mata ay masaya at punung-puno ng kasiyahan. Tumawa si Sugar at Vash, nagkatinginan at bahagyang nag-pause, ngiting-ngiti ang bawat isa, hanggang sa tumango si Vash at bumulong, "Puwede ba, mahal?""O-o," sagot ni Sugar, nahihiya ngunit ang puso'y puno ng kilig. "Baka magka-crush ako sa'yo, Vash."Ang mga mata ni Vash ay kumislap ng tuwa, "Bakit, hindi ba kita kayang i-crush, mahal?""Siguradong hindi!" sagot ni Sugar, ngunit hindi napigilan ng kanyang mga labi ang magtulungan at magtaglay ng isang matamis na halik. Hindi na napigilan pa ng mga bisita, nagsimula silang maghiyawan at magpalakpakan. Tumawa ang lahat sa saya."Haha! 'More! More! More!'" isang malakas na hiyaw mula sa isang bisita ang nagsimula. Kasunod nito ang kalansing ng mga wine glasses na naging tanda ng kasiyahan at kaguluhan sa paligid. Ang tunog ng mga baso na tinata
"Oo nga," wika ni Herbert, ang mga mata ay puno ng pagnanasa at pagmamalaki. "Tinutulungan ni Vash ang aming anak na bumangon mula sa lahat ng dilim na kanyang dinaanan. Hindi matutumbasan ang saya na nararamdaman namin bilang mga magulang."Muling nagsalita si Sharon, ang ina ni Vash, ang boses niya ay puno ng pagmamahal kay Sugar, "Hindi ko akalain na darating tayo sa puntong ito. Sugar, anak, masaya kami na ikaw ang napili ng anak namin. Walang kasing saya.""Salamat po, Tita Sharon," sagot ni Sugar, ang kanyang boses ay maluha-luha. "Walang mas hihigit pa sa pasasalamat ko sa inyo. Kung wala po ang pagmamahal at suporta ninyo, hindi ko siguro nakayang magpatuloy."Sa kabila ng lahat ng luha, ng mga kasayahan, at mga damdaming pumapaloob sa kanilang mga puso, ang kasal na ito ay hindi lamang tungkol sa dalawang tao na nagmamahalan. Ito ay isang patunay na ang bawat isa sa kanila, kasama na ang kanilang pamilya, ay lumaban at nagtagumpay. Ang kasal ay isang bagong simula ng pagmamah
Nakatayo si Sugar sa harap ng salamin, ang gown na suot niya ay isang eleganteng white lace dress na may intricate beading at kumikinang sa bawat galaw. Parang prinsesa siya sa suot na iyon, pero halatang hindi pa rin siya makapaniwala na ikakasal na talaga siya kay Vash."Ma, ayoko namang magmukhang Christmas tree sa dami ng palamuti," reklamo niya, parang may pagkabahala."Excuse me, anak. Hindi ito Christmas tree. Ito ang modern Cinderella look! Saka ito ang kasal mo. Gusto kong maging engrande!" sagot ni Mercy, ang mga mata niyang kumikislap sa kasiyahan.Napapalatak na lang si Sugar, hindi alam kung anong sasabihin. Pero habang tinitingnan niya ang sarili sa salamin, ang mga mata ni Vash ang nahanap niya. Si Vash, tahimik na nakaupo sa isang sulok ng bridal boutique, ang mukha’y may seryosong ekspresyon, ngunit halatang ipinagmamalaki siya."Alam mo, Vash, parang hindi ko pa rin magets na ikakasal na tayo," wika ni Sugar, habang tinutukso siyang tinatanaw ng kanyang mga mata.Ngu
Kinabukasan, masayang binalita ni Sugar sa kanyang mga magulang na ikakasal na siya, at laking tuwa ni Mercy at Herbert nang malaman ito. Pinakita niya ang engagement ring na ibinigay sa kanya ni Vash, na galing pa sa lola nito, hanggang sa kanyang ina at ngayon sa kanya—isang 6-karat diamond gold ring. "Talaga, anak? Pero ayoko pang mamatay sa kaba!" sigaw ni Mercy habang pilit na pinakakalma ang sarili. Nakaupo siya sa harap ng kanyang anak na si Sugar at asawang si Herbert, na nakatulala kay Sugar. Para silang nakakita ng multo, o mas malala pa—isang engagement ring.Mataas ang kilay ni Mercy habang nakatitig sa makintab na singsing sa kamay ng anak. "Anak, hindi ko alam kung matutuwa ako o mahihimatay. Kailan pa ‘to? Bakit ngayon mo lang sinabi? At... Diyos ko, anim na karat ba ‘yan? Baka mamaya, pag nawala ‘yan, maibenta na pati bahay natin!"Natawa si Vash, na tahimik na nasa tabi ni Sugar. Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ng kasintahan at tiningnan ito ng puno ng pagmamahal.
Hinawakan ni Vash ang kamay niya at idiniin iyon sa kanyang puso. "Ako rin, Sugar," mahina nitong sagot. "Akala ko kakayanin kong lumayo sa'yo. Pero hindi ko kaya. Hindi ko kayang hindi ka nakikita. Hindi ko kayang hindi maramdaman ang init mo sa tabi ko."Napaluha si Sugar. "Ano'ng gagawin natin ngayon?" bulong niya, puno ng pag-aalinlangan. "Ganito," sagot ni Vash, hinila siya papasok sa bahay at mahigpit siyang niyakap. "Pakasal na tayo, Sugar."Nagulat siya, ngunit kasabay nito ang pagbilis ng tibok ng kanyang puso. "Mahal kita," bulong ni Vash sa kanyang tainga. "At hindi ko hahayaan na mapunta ka pa sa iba o malayo ka sa akin. Gusto kong magising sa umaga na ikaw ang katabi ko. Gusto kong ipagmalaki sa mundo na ikaw ang babaeng mahal ko. Kaya pakasal na tayo."Nanginginig ang labi ni Sugar, hindi makapaniwala sa sinabi nito. "Hindi ko alam kung anong isasagot ko," bulong niya, nangingiti ngunit umiiyak. Ngumiti si Vash, hinaplos ang kanyang pisngi, at hinalikan siya sa noo. "Sab
Sa loob ng isang linggo, parang nawalan ng saysay ang mundo ni Vash. Kahit anong pilit niyang ituon ang isip sa trabaho, kahit gaano karaming pasyente ang harapin niya araw-araw, may isang bagay siyang hindi kayang ayusin—ang puso niyang uhaw sa presensya ni Sugar.Isang linggo lang ang lumipas mula nang maghiwalay sila, pero para kay Vash, parang isang buong buhay na. Lagi niyang naiisip ang matamis na ngiti ni Sugar, ang paraan nitong tumingin sa kanya na parang siya lang ang lalaking mahalaga sa mundo nito. At ang huli nilang sandali bago ito tuluyang bumalik sa pamilya nito—ang yakap, ang pagtitig, ang tila hindi kayang sabihin ng kanilang mga puso.Nagkikita sila paminsan-minsan, oo. Pero hindi sapat. Hindi sapat ang mabilis na sulyap, hindi sapat ang ilang minutong pag-uusap. Hindi sapat para sa isang lalaking handang ibigay ang lahat para lang makasama ang babaeng minamahal niya.At ngayong gabi, hindi na niya kayang tiisin pa.Walang pag-aalinlangan, sumakay siya ng sasakyan a
Malalim ang buntong-hininga ni Vash habang nakatayo sa balkonahe ng kanyang penthouse. Mula roon, tanaw niya ang lungsod na kumikislap sa liwanag ng gabi. Pero kahit gaano kaganda ang tanawin, hindi nito mapunan ang kakulangang nararamdaman niya sa puso.Si Sugar. O mas tamang sabihin—si Champagne.Matapos ang lahat ng nangyari, matapos ang kanilang laban para sa hustisya, napagdesisyunan ni Sugar na bumalik sa piling ng kanyang mga magulang. Naiintindihan ni Vash ang desisyon niya. Matagal na panahong nawala si Champagne sa kanila. Ngayon, gusto niyang bumawi. Gusto niyang maranasan muli ang buhay na nawala sa kanya—ang buhay bilang isang anak nina Herbert at Mercy.Ngunit hindi maitatangging masakit ito para kay Vash.Nasanay siyang laging nasa tabi ni Sugar, siya ang naging lakas nito sa mga panahong wala siyang ibang masasandalan. Pero ngayon, parang bigla siyang nawalan ng lugar sa mundo niya."Miss mo na siya, 'no?" isang pamilyar na tinig ang pumukaw sa kanyang atensyon.Si Dr.