Capitulo Quince

“Ni hindi niyo nga ako dinalaw sa kulungan sa loob man lang ng isang taon. Pinakiusapan ko kayo na sana alagaan niyo si Mamay habang wala ako. Ang iniwan kong pera tinakbo niyo. Ako pa ngayon ang bastos at makasarili?” hindi makapaniwala na usal niya.

“Hoy, babae! Hindi namin kasalanan kung nakulong ka. Inalagaan naman si Mama kahit papaano, ah? Ang sabihin mo madamot ka at gahaman ka sa pera!” sigaw ng tiyahin niya.

“Hindi ako gahamang kagaya niyo. Na walang ibang iniisip kundi pera lang!” sigaw niya pa, wala na siyang pakialam kung marinig pa ng mga kasambahay. Alam naman nila kung gaano ka gulo ang buhay na mayroon siya.

“Madamot kang putang ina ka!” akmang sasapalin siya ng tiyuhin nang biglang humarang si Lance.

Mapakurap siya sa gulat, hindi niya aakalain na ihaharang ni Lance ang sarili. Ito ang tinamaang ng sampal ng tiyuhin niya. Hindi niya alam at napansin ang presensya ni Lance, masyado siyang nadadala sa emosyon niya.

“Mawalang galang na ‘ho. Pero hindi po kami mangingi