“Mommy!” irit ni Khalid nang makababa sila sa sasakyan. Nasa hospital kasi sila ngayon para sa weekly check up ng bata. Ayaw magpa-check up ni Khalid–kahit sino naman yatang bata ayaw talaga sa doctor. Ngunit wala silang magagawa dahil kailangan imonitor ang kalagayan ni Khalid.“I don’t want to go!” palahaw nito. Inalo-alo niya ang paslit, “Kailangan bebe ko, e. Alam mo naman na hindi pa ikaw magaling and kailangan mo pa i-check ng doctor. Makinig ka mabuti, please? Gusto ko gumaling ka kaya need natin magpatingin sa doctor today.”“But they will hurt me again,” iyak nito. Napa awang ang labi niya sa narinig. Nakaramdam siya ng awa sa mumunting paslit. Sa pagkakaalam niya ay halos kada buwan na-hospital si Khalid. Sakitin raw kasi ito simula ng isilang. And to think the kid is afraid of being hurt, it broke her heart. “Bebe ko… the nurses and doctors aren’t hurting you but helping you to get better. Kasi if they will not help you. Your sickness might get worse,” katwiran niya. N
“Sorry po talaga, Sir. Nalingat lang po ako saglit,” hinging paumanhin ni Arabella kay Yohan De Ayala. Bumuntong hininga si Yohan, “No. Hindi mo kasalanan ‘yon. What happened today was that bitch faults.”“Kung hindi ho sana ako nalingat kanina. Hindi sana mangyayari iyon.”Umiling ito, “Stop blaming yourself. Khalid’s a bit different from others. Lalo na kung magtantrums ito. So it’s not your fault.”Nagpaalam si Yohan na may biglaang pupuntahan kaya siya ang naiwan sa bata. Hindi na siya nag-usisa pa, labas naman siya sa kung anuman ang gagawin ni Yohan. Nakatulog sa kaiiyak si Khalid. Hindi na sila tumuloy na lumabas dahil mukhang napagod ang bata sa pag-iyak. Sinundo rin sila ni Yohan at kinuwento niya ang nangyari. Ayaw niyang ilihim iyon. At ang pinaka mas ikinababahala niya ay tungkol kay Abegail. Alam niyang masama ang budhi nito lalo na sa kanya–given the fact the she married Hendrix instead of her. Pero pati bata sasaktan nito? Gaano ba ka itim ang budhi nito? “Mommy,” h
Buong magdamag hindi umuwi ang asawa ni Hendrix. Hindi siya mapakali, lalo pa’t nagtatrabaho si Arabella kay Yohan. Walang tiwala si Hendrix sa lalaki, lalo pa’t sa hilatsa nito ay hindi mapapagkatiwalan. At ang asawa niya ay madaling mamanipula kaya nag-aalala si Hendrix. Kagagaling lang ni Arabella sa kulungan at kamamatay lang ng Lola Mamay nito.“What?” iritadong asik ng kaibigan ni Hendrix na si Eos. “Do you know what time it is, Hendrix? What the fuck is wrong with you!”“Shut up, Dude. I need you to help me,” iritadong wika nito.“What the fuck! Are you high?”Kumunot ang noo ni Hendrix sa narinig, “Of course not! I told you I am asking for your help.”“Hmm. Nothing is free in the world anymore, Hendrix.”“I know. I will pay, mukha ka talagang pera!” Malakas na tawa ang narinig ni Hendrix mula sa kabilang linya. Matagal-tagal na rin silang magkaibigan ni Eos at alam niyang maaasahan niya ang kaibigan. Kababalik rin lang ni Eos mula misyon kaya ngayon niya lang ito nahagilap ma
Napatakip ng bibig si Arabella, hindi niya sinasadyang masukahan si Hendrix. Mabilis siyang ibinaba ni Hendrix. Hindi maipinta ang mukha ng lalaki habang nakatingin kay Arabella. Mabilis na kumapit si Khalid kay Arabella.“What the hell, Arabella!” nagngingitngit na reklamo ni Hendrix.Napangiwi si Arabella, ramdam niya pa ang pait na gumuguhit sa lalamunan niya. Saglit pa nang makabawi si Arabella, sinalubong niya ang masamang tingin ng asawang si Hendrix. “I told you ibaba mo ako but you didn’t listen. Pinairal mo ang—” tinakpan niya ang tenga ni Khalid na nakakapit sa kanya. “Ang pagiging gago mo!”Hiyang-hiya siya dahil nasukahan niya ang asawa ngunit hindi naman niya kasalanan iyon dahil matigas pa sa semento ang ulo ni Hendrix. Kung sana nakinig ito sa kanya hindi sana niya ito masusukahan.“Khalid!” Napalingon silang mag-asawa nang marinig ang boses ni Yohan, kunot ang noo nito. Huminto ito sa harap nila. Yohan De Ayala sighed as he saw his son clinging to Arabella. “Khalid,
Kunot ang noo ni Abegail nang hindi niya ma-contact si Hendrix. Madalas ay isang tawag niya lang ay nagkukumahog ito na puntahan siya. Ngayong araw ay nakailang tawag na siya ay hindi pa rin sinasagot nito ang tawag niya. Sa inis ay ibinato ni Abegail ang hawak na cellphone niya. Hindi siya mapakali! Iba ang pakiramdam niya ngayong araw! Mabilis siyang tumawag sa opisina ni Hendrix, ngunit wala ring sumasagot roon. Mas lalong nagngingitngit sa galit si Abegail. Napasigaw siya sa inis. Marahas na bumukas ang pinto at iniluwa ang ina niyang puno ng pag-alala. “What happened, Baby?” nagkukumahog na nagtungo kay Abegail ang inang si Anna. Hindi mapigilang mapa luha ni Abegail, “Mom! I can’t contact ni Hendrix. He might be with his criminal wife! Sana pala, pinapatay na lamang natin siya sa loob, Mommy!”“Baby! You can’t say that recklessly, baka may makarinig,” saway ng ina niya. Humingang malalim si Anna saka niyakap ang anak na umiiyak. “I told you right? You shouldn’t talk about wha
Napaungol si Arabella nang makaramdam ng uhaw. Unti-unti niyang minulat ang mga mata niya. Puting kisame ang bumungad sa kanya. Sinubukan niyang ibuka ang kanyang bibig ngunit walang lumalabas na boses mula sa kanya. Sinubukan niyang igalaw ang buong katawan niya ngunit hindi niya maigalaw. May nakita siyang babaeng dumungaw sa kanya ngunit hindi niya kilala. May dumating ring ibang tao at chi-neck si Arabella. Hindi pa rin siya makapagsalita at makagalaw kaya kurap lang ang tanging nagagawa niya. Walang maintindihan si Arabella sa mga nangyayari. Bumukas ang pinto, iniluwa ang isang may edad na babae, kasunod nito ang asawa nito. Nagpupuyos sa galit ang mga mata nito at huminto sa harapan niya at malakas na sinampal si Arabella. Napatulala si Arabella at hindi maalala kung sino ang babaeng nasa harapan niya. “You put my son in danger! Alam mo bang hanggang ngayon hindi pa rin gumigising si Hendrix?! Samantalang ikaw ay buhay na buhay na! I let you marry my son to save him from the
Isang linggo na sa hospital si Arabella simula nang magising siya at hanggang ngayon ay hindi pa rin nagigising ang asawa niya kuno. Araw-araw siyang tumatambay sa silid nito at umaalis lang siya sa tuwing dumadating ang biyenan niyang babae. Gusto nang umuwi ni Arabella ngunit hindi niya alam kung saan siya kukuha ng ibabayad sa mga bills at kung saan siya uuwi. Ang sabi ng doctor ang memoryang mayroon siya ay nasa quince anyos pa lamang siya. Kaya ang posibleng tinitirhan niya noon ay wala na ngayon at ang pinakamasakit sa lahat ay wala na ang Lola Mamay niya. Hindi niya pa nadadalaw ang puntod nito dahil hindi pa siya makaalis sa hospital. Napatayo nang tuwid si Arabella nang makarinig ng katok mula sa pinto. “Pasok,” wika pa ni Arabella. Bumukas ang pinto napalunok siya nang makitang pumasok ang biyenan niyang lalaki. “Hija,” wika nito nang maisara ang pinto. Napatayo si Arabella, “M-magandang umaga po, Sir.”Tumango ito, naglakad ito papalapit kay Arabella at huminto sa har
“Ellen!” saway ni Arabella rito, luminga linga si Arabella baka muling tumingin kay Ellen. “Baka may makarinig sa ‘yo.”“Hindi naman siguro pupunta rito Madame Lara,” kabado ring wika ni Ellen kaya natawa si Arabella. “Pero kung darating siya, iba talaga ang powers niya kung ganun man!” “Hindi naman siguro pupunta iyon dito. Ang akin lang, baka may makarinig na iba at magsumbong sa kanya. Mahirap na,” wika ni Arabella. “Ay wala namang magsusumbong dito siguro, Arabella. Alam naman ng lahat kung gaano ka…” hininaan ni Ellen ang boses nito. “Sama ang budhi ng pamilyang ‘to. Kaya nga bilib ako sa ‘yo at hindi ka nahawaan, eh! Mabait ka pa rin kahit ang daming umaapi sa ‘yo dito. Minsan ang sarap mong gawan ng rebulto, Teh! Sa sobrang bait mo inaabuso ka na,” umirap pa si Ellen.Wala sa bokabularyo no Arabella ang makipag-away, kung maaari ay umiiwas siya sa gulo. Ayaw niyang madawit sa kung anong away na wala namang katuturan. Pero ang marinig naa hinahayaan niya ang sariling apihin ng