Capitulo Catorce

“Ayos ka lang, Hija?” tanong ni Nanay Martha sa kanya.

Ngitian niya lang ang ito. “Ayos lang naman, Nanay. Chill-chill lang muna ako.”

“Chill-chill? ‘Di ka ba lalamigin niyan?” biro pa ng matanda.

Napaghagikgik pa siya. “Nanay naman.”

“Biro lang. Akala ko hindi ka na babalik pa dito,” malungkot nitong aniya.

Iyon naman talaga ang plano. Kaso hawak siya sa leeg ng mga Leviste. No matter where she goes as long as she is still a Leviste–wala siyang matatakbuhan. Kayang-kaya siyang ibagsak ng mga ito. Wala kasing nakasaad sa kasunduan nila kung kailan matatapos. Ang tanging naksaad lamang doon ay gampanan niya ang pagiging Mrs. Leviste niya.

“Wala akong choice Nanay. Alam mo naman,” wika niya pa.

Malungkot na ngumiti ang matanda sa kanya at hinawakan ang kamay niya, “Darating ang panahon na magiging masaya ka rin anak. Magiging malaya ka at malayo sa lungkot dahil nararapat lang sa ‘yo ang maging masaya.”

“‘Di ‘ho yata ako trip ng kasiyahan, Nay. Kahit anong pilit kong abutin iyon, lumala