Chapter 2

“Ano pong nangyayari?” tanong ko sa nakasalubong na kasambahay paglabas ng aking kwarto kinaumagahan.

“Ang kapatid ‘nyo po kasi, Senyorita.”

“Ha? Napa ‘no si Agatha,” natataranta kong tanong. Patakbong tinungo ko ang silid sa dulong pasilyo ng ikalawang palapag ng mansiyon.

Abot-abot ang kabang aking nadama ng maabutan ang eksena sa loob. Mukhang kinakapos na naman sa hininga ang aking kapatid.

Agatha is my younger sister. She is just three years younger than me and is suffering from a heart disease. Anak siya ng aking madrasta sa aking ama. Siya ang dahilan kung bakit hindi ko magawang salungatin ng husto si Mama.

“Agatha is not getting better. Natatakot ako na baka hindi na sumapat ang pera natin para sa gamutan niya,” aniya sa akin ni Mama ng huminahon na ang lahat at kalmado nang natutulog ang aking kapatid.

“ What do you want me to do then?” diretsang tanong ko.

“Marry Garett Leviste and all of our problems will be solved,” may pinalidad sa boses ni Mama. And I don’t have a choice but to follow even if its against my will…again.

***

“Kanina ka pa tahimik, mahal. Hindi mo ba gusto itong niluto ko?” untag sa akin ni Marcus.

Agad akong umiling at nagpatuloy sa pagkain.

“Mamaya na ba talaga ang alis mo?” malungkot na tanong ko.

Ibinaba ni Marcus ang hawak na kutsara at uminom ng tubig bago ako inakbayan.

“Napag-usapan na natin ‘to di ba. Sandaling panahon lamang, Elora. Babalik din ako, pangako. Basta hintayin mo lang ako.”

I did not answer him back.

I hugged him instead, so tight like I don’t want to let him go and just stay like that forever.

Marcus did leave that day. The following days of my life become gloomy.

Dumalas ang pagdalaw ni Garett sa mansiyon. And everytime he would, I am force to face him with full pretensions. Luxury bags, branded shoes, priceless jewelries and other expensive gifts are what he would always bring that makes my stepmother more delighted at him. And from what I’ve heard from Mama, their family had already paid our debts in the bank. Pero ako, sa tuwing humaharap sa kanya ay mas lalong nalulubog sa kumunoy ng kalungkutan at kasawian.

“Your engagement party is in few days. May gusto ka bang ipadagdag o ipabago?” matamlay akong umiling.

“ How about the food, your gown or wanted guests?” muling tanong ni Mama.

“Why ask me now? My opinion doesn’t matter anyway. Ikaw rin naman ang masusunod, Mama. Kaya wala ring silbi ang pagtatanong mo.”

Ibinaba nito ang hawak na imbitasyon at hinarap ako.

“Oh! Come on, Elora. Akala ko ba malinaw sa’yo kung bakit mo…natin ‘to ginagawa?”

“Malinaw na malinaw po, Mama. Pero hindi ibig sabihin na sumasang-ayon ako ay maluwag sa loob akong susunod. I am nothing but a puppet for you. Kaya, kayo na po ang bahala.”

Then, the day of our engagement party came. Walang emosyon akong nakatitig sa aking repleksiyon sa salamin. My stepmother did very well. Napakaganda ng disenyo ng suot kong gown na mas nagpalitaw sa perpektong hubog ng aking katawan. The make up artist did well, too. The beauty of my face is well highlighted. Ang mga alahas na nagsisilbing aksesorya ng karangyaan sa akin ay naglalakihan at nagkikislapan ang bato. I look gorgeously elegant. Tila ako isang maharlika na napakaperpekto sa paningin.

But my eyes don’t have any spark and my heart doesn’t feel anything.

“Napakaganda mo, Elora.” Lumingon ako at ang namamanghang titig ni Nana Salve ang sumalubong sa akin. “ Pihadong matutuwa ang iyong Papa kung makikita ka lamang ngayon. Kamukhang-kamukha mo ang iyong ina!”

Malungkot akong ngumiti. “ Sana nga po, nandito si Papa. Ayokong ikasal kay Garett, Nana! Si Marcus ang mahal ko! At siya lamang ang gusto kong makasama habang buhay,” naiiyak na bigkas ko.

“Kung gayon, bakit ka pumapayag sa kagustuhan ng iyong Mama?”

“Dahil kailangan po…para kay Agatha.”

Kinabig ako ni Nana Salve habang marahang hinahagod ang aking likod upang patahanin.

“Ang sabi ko ay bilisan mong tawagin si Agatha. Napakatagal ‘nyong bumaba! Nakakahiya sa mga bisita! Kanina pa sila naghihintay,” anya ni Mama pagbaba namin ni Nana Salve. Dudugtungan pa sana ni Mama ang sasabihin niya pero lumapit na si Garett. He possessively snaked his arms around my waist and kissed me on my lips. Hindi ko inasahan iyon kung kaya’t bigla ko siyang naitulak sa dibdib.

  “I-I’m sorry,” paumanhin ko.

   I excused myself and find my way walking towards the back of our mansion. Naupo ako sa duyang yari sa yantok.

 “Elora…” tila tumigil sa pagtibok ang puso ko ng makita ang pinakamamahal na nakatayo ilang dipa ang layo sa akin.

   “Marcus,” bulong ko pero hindi ko siya magawang lapitan.

    Humakbang siya palapit at iniumang sa akin ang kanyang mga braso. He wants me to go near him and greet him with a hug. Katulad kung paano ko siya yakapin ng mahigpit sa tuwing kami’y nagkikita. Ngunit hindi ako natinag sa kinatatayuan. Kuyom ang mga palad at nagpipigil ng luhang umiling ako.

  “B-bakit ka nandito?” sinubukan kong patatatagin ang tinig ngunit bahagya pa akong nautal.

  “ Bumalik ako nang mabalitaan ko. Ikakasal ka sa iba? Pero paano ako? Nangako ka sa akin, Elora.”

    I took a deep breath. “ Hindi ko na kaya pang maghintay, Marcus.”

    “Pero, nandito na ako ngayon. Handa na akong humarap sa iyong Mama upang patunayan kung gaano kita kamahal!”

     Mabuti na lamang at madilim sa bahagi ko. Hindi niya makikita ang pagbalong ng aking mga luha.

   “I-I’m sorry Marcus…hindi ko na kaya pang maghintay. Makakaalis ka na,” tinalikuran ko na siya at pasimpleng pinunas ang aking namasang pisngi.

  “Ganoon kadali? Ipagpapalit mo ako agad? Bakit?”

   “Dahil tama si Mama at kailangan ko siyang sundin. Si Garett ang pakakasalan ko dahil kaya niya akong bigyan ng marangyang buhay. Kaya niyang ibigay ang lahat ng kayang bilhin ng pera. Kaya siya ang pinipili ko.” Hindi ko magawang lingunin siya dahil natatakot akong makita ang emosyon niya. Natatakot ako na baka bawiin ko ang bawat kasinungalingang aking sinambit. Natatakot akong baka hindi ko kayanin at tuluyan kong kalimutan kung bakit ko ito ginagawa.

  Ngunit nanigas ako sa kinatatayuan nang bigla niya akong yapusin mula sa aking likuran.

   “Huwag mong gawin sa akin ‘to Elora! Mahal na mahal kita! Kaya kong higitan ang kahit anong kaya niyang ibigay! Piliin mo lamang ako! Mahal mo ako, ‘di ba? Bakit magpapakasal ka sa iba?” pagsusumamo niya habang mahigpit akong yakap at panaka-nakang hinahalikan sa pisngi at leeg.

   Lihim akong napahikbi bago buong lakas na inalis ang kanyang mga brasong nakapulupot sa aking beywang.

  “Hindi na kita mahal, Marcus.”

   I turn around to face him. Buong tapang ko siyang hinarap kahit na ang totoo ay gusto ko ng maglupasay sa labis na sakit sa dibdib.

 “Si Garett ang pinipili ko dahil higit sa kaya niyang ibigay ay siya na ang mahal ko. Umalis ka na, Marcus. Wala ka ng maasahan pa sa akin,” sabay pihit ko pabalik sa loob ng mansiyon. Pagpasok ay saka ko pinakawalan ang aking mga kinikimkim na mga luha.

   Hindi pa tapos ang kasiyahan ng mga bisita pero hindi ko na sila kaya pang pakiharapan dahil sa bigat na nararamdaman. Umakyat na ako sa aking silid.

  “G-Garett?” gulat na sambit ko nang mabungaran ko itong nakatayo sa tabi ng bintana ng aking silid habang may tangan na kopita sa isang kamay.

  “Anong ginagawa mo rito sa silid ko? Your not allowed here,” sita ko.

  “Your going to be my wife soon and will definitely share the same room and…bed. So, I don’t see any problem of me being here.”

    May hatid na kilabot ang kanyang sinabi na tila pahiwatig ng hindi magandang mangyayari.

  “Tama ka. Pero hangga’t hindi pa nangyayari iyon hindi ka pa rin pwedeng basta na lang pumasok at manatili rito sa silid ko, lalo na kung walang permiso,” matabang kong sagot.

   Garett throw the wine glass his holding that it hit the wall near me. Nagkapira-piraso iyon at may ilan pang bubog ang aksidenteng tumama sa akin. Gulantang na hindi agad rumehistro ang kirot na dulot noon.

  Padabog siyang naglakad palapit sa akin at hinaklit ako sa braso.

  “ Nasa pangalan ko na ang mansiyong ito, pati na rin ang iba ‘nyo pang ari-arian. Kaya kahit saan ko gustong pumunta ay pwede kong gawin, kahit pa dito sa silid mo!”

  Nahihintakutan ako sa inaasal ni Garett. Ito ang unang beses na nagpakita siya ng ganitong pag-uugali.

 “ B-bitawan mo ako! Hindi mo pa ako pag-aari! Kaya wala ka pa ring karapatan!”

  Mas diniinan niya ang hawak sa akin at isinandal ako sa pader.

   “ Bakit? Sinong ipinagmamalaki mo? ‘Yong lalaking kalampungan mo, huh? Nakita ko kayo, Elora! Ngayong gabi pa talaga kung kelan ang engagement party natin!” nanlilisik sa galit ang kanyang mga mata at ramdam ko ang pagbaon ng kanyang mga daliri sa aking balat.

    “Oo!” sigaw ko. Pagod na akong magpanggap. Pagod na ako sa pagiging tau-tauhan. Enough is enough. I can’t take this anymore. “Dahil siya ang totoong mahal ko. Itigil na natin ito Garett. Hindi ko na kayang magpanggap. Kagustuhan lamang itong lahat ni Mama!”

   Dumaan ang labis na pagkabigla at sakit si mukha ni Garett ngunit sandali lamang dahil agad itong napalitan ng galit. Bumalasik ang kanyang anyo matapos ay pabalya akong itinulak sa kama. Pabalibag at malakas niyang isinara ang pinto bago ako kinubabawan. I try to push him away despite the terror in me. Nanlalaban ako pero sadyang malakas siya. Tuluyan akong napaiyak ng magawa niyang wasakin ang aking suot at simulan akong halikan.

  “Garett! Stop!”

     He stop and hug me tight.

  “ Kung gusto mong tumigil ako, sabihin mong ako ang mahal mo at pinapangako ko sa’yong hindi ka masasaktan.”

Patuloy pa rin sa paghikbing umiling ako.

  Umalis siya sa ibabaw ko. Nanlaki ang mata ko nang makitang tinatanggal niya ang suot na sinturon.

   Malakas akong napasigaw sa sumunod niyang ginawa na natigil lamang ng biglang bumukas ang pinto. ‘Yon ang aking huling naalala bago tuluyang nilamon ng kadiliman at nawalan ng malay.