Chapter 1

"Saan po kayo pupunta, Nana Salve?” tanong ko ng makita itong naggagayak.

“ Sa bayan, mamimili.” Si Nana Salve ang pinakamatandang kawaksi dito sa mansiyon. Maliit pa lamang ako ay naninilbihan na siya sa amin.

“ Pwede po ba akong sumama?” tanong ko.

“ Magpaalam ka muna sa Mama mo. Baka mapagalitan tayo ‘pag isinama kita ng walang paalam,” pagpaalala nito sa akin.

Paniguradong tulog pa si Mama.

Madaling araw na ‘yon kung umuwi mula sa pagsusugal sa casino kaya baka mabulyawan ako pag naistorbo ko.

  “Hindi na po! Akong bahala sa inyo!”

   Nakangiting sumampa ako sa unahan ng naghihintay na sasakyan.

   Pagdating sa bayan, naunang naglakad papasok sa pamilihan si Nana Salve.

“Huwag kang lalayo, Elora. Bibilisan ko ang pamimili para makauwi tayo kaagad,” bilin nito sa akin ng mapansin ang nahuhuli kong paghakbang. Tinanguan ko ito bago ko hinayon ang eskinita patungo sa bilihan ng mga tela. Dikit-dikit ang mga tindahan sa gawi rito. Bihira rin ang namimili sa parteng ito. Isa-isa kong sinisilip ang bawat espasyong madaanan sa pag-aasam na makita ang aking hinahanap.

   Malakas akong napatili ng may biglang yumapos sa aking beywang. I was about to utter his name when he instantly landed his lips on mine. Awtomatikong napapikit ako.

   Nangingiting hinampas ko siya sa braso matapos ng halik. Pinagsalikop niya ang aming mga kamay bago iginiya papasok sa dulong bahagi ng tindahan kung saan ito tumutuloy. This place is our secret fortress. Dito, malaya naming naipahahayag ang pag-ibig sa isa’t isa.

  Nakakandong ako sa kanyang habang mahigpit na yakap namin ang isa’t isa.

  “Namiss kita, Elora,” bulong niya.

  Napakagat ako sa aking labi at agad pinamulahan ng pisngi. Ibayong kilig ang hatid sa akin sa tuwing sasambitin niya ang tawag sa akin.

  “Mas namiss kita.”

  “ Mas mamimiss kita pag nagpunta ako sa Maynila.”

    Napasimangot ako sa sinagot niya.

    “Hindi na ba talaga kita mapipigilan pang umalis?” malungkot na tanong ko.

    Hinawi niya ang ilang takas na hibla ng aking buhok at iniipit ito sa likod ng aking tenga bago masuyong hinaplos ang aking pisngi.

    “ Alam mo naman ang dahilan kung bakit kailangan kong lumayo. Gusto kong maging karapat-dapat para sa’yo, para pag humarap ako sa’yong Mama ay matanggap niya ako. Lalayo ako pero pansamantala lamang. Pag balik ko, pakakasalan kita at hinding-hindi na tayo ulit magkakalayo pa. Mahal na mahal kita, Elora.”

  Napakabilis nang tibok ng aking puso dahil sa katulad na damdamin.

  “ Mahal na mahal din kita, Marcus. Maghihintay ako sa pagbabalik mo, pangako…”

    Our lips lock again into a more passionate kiss. It went deeper and deeper. Pero bago pa mauwi sa hindi dapat na tagpo ay huminto na kami.

Marcus respects me that much that he said he will only take me after we got married. And it makes me adore and love him more.

  “Nagpunta ka sa bayan ng hindi ka nagpapaalam sa akin, Elora?” natigil ako sa paghakbang ng mabungaran si Mama na nakatayo sa bukana ng mansiyon. Nakatungo ang ulo na lumapit ako at nagbeso rito.

   “ Sumama lang po akong mamili, Mama.”

    Pinukol niya ako ng isang matalim na titig. “Huwag mo akong nililinlang, Elora. Sa tingin mo ba hindi ko malalaman ang kalokohang ginagawa mo? Kalat na kalat ang balitang pakikipagrelasyon mo sa bastardong iyon! Tigilan mo ang pakikipagkita sa hampaslupang iyon dahil walang magandang maidudulot sa’yo. Isa kang heredera! Isang lalaking mula sa mayaman at kilalang angkan ang nararapat sa’yo!”

    “ Huwag ‘nyo po sanang pagsalitaan ng ganyan si Marcus. Hindi ‘nyo siya kilala para husgahan at alipustahin,” pagtatanggol ko sa lalaking aking mahal.

    “ Hindi ko na siya kailangan pang kilalanin. Nagagawa mo na nga akong sagot-sagutin ngayon. I am disappointed with you! Kung nabubuhay lamang ang iyong Papa, sigurado akong siya pa mismo ang magsasabi sa’yong lumayo sa lalaking ‘yon!”

    Pero imposible. Dahil matagal ng patay si Papa.

   “Go to your room and fix yourself. May bisitang darating mamayang hapunan. Ang gusto ko ay magmukha kang presentable at elegante.”

    Wala akong nagawa kundi ang tumalima.

     Hustong maihanda sa sarili nang kumatok ang isa sa mga kasambahay sa aking silid.

    “Senyorita, dumating na po ang mga bisita. Pinapatawag na po kayo ni Senyora.”

     Walang kangiti-ngiting lumabas ako ng silid.

      I know my stepmother. Kung hindi mayaman, malamang ay pulitiko ang aming panauhin. Palagi namang ganito. Kahit walang okasyon ay may magarbong handaan dito sa mansiyon na dinadaluhan ng mga piling mayayaman dito sa aming probinsiya. And I don’t have a choice but to put on my best and ride her charades. Alam kong hindi na kami ganoon kayaman kumpara noong nabubuhay pa si Papa. And I know very well what she’s up to. She’s luring every rich people in this small town to become friends with us, to invest in our cattle farm and give favors for our business. Sinasadya niya ang lahat ng ito upang ipakita sa buong probinsiya na matayog pa rin ang aming pamilya. Nang sa gayon ay maipagpatuloy niya ang kanyang walang pakundangang pagsusugal at maluhong pamumuhay.

  Hinanda ko ang isang matamis ngunit pekeng ngiti. Ilang ulit ko na ba itong nagawa? Kaya sanay na ako.

  “Oh, there she is!” ani Mama pagkakita sa akin. Agad nabaling sa akin ang paningin ng mga nakaharap sa hapag. “ Everyone, I would like you to meet my unica hija, Elora.”

   “Good evening po.” Isa-isa ko silang tinitigan. Isang matandang lalaki, isang matandang babae at isa pang lalaki na sa tantiya ko ay hindi nalalayo ang edad sa akin.

   “Tama ka nga Miranda, napakaganda ng iyong anak,” ani ng may edad ng lalaki.

    Tumayo ang mas nakababatang lalaki at pinaghila ako ng upuan.

    “You are beautiful indeed but words are not enough to describe how lovely you are. I’m Garett Leviste,” inilahad niya sa akin ang isang kamay na atubili kong tinanggap.

   “Elora,” matipid na sagot ko bago tuluyang naupo.

   “Bagay na bagay sila balae. Siguradong magiging maganda at gwapo rin ang magiging apo natin.”

    Nagsalubong ang kilay ko sa narinig. Hindi ako ganoon kamangmang para hindi maintindihan ang sinabi ng ginang. Nagtatanong ang tinging ipinukol ko kay Mama. But she just glared at me with a warning look. I shut my mouth and quietly wished for this dinner to be over soon. Hindi ako mapakali sa kinauupuan lalo na at hindi ko matagalan ang presensiya ni Garett sa aking tabi. Panay ang hawak at bulong niya sa akin na hindi ko nagugustuhan. Tanging si Marcus lamang ang nais kong gumawa ng mga ganoong bagay sa akin. Nang sa wakas ay magpaalam ang mga bisita. Nakaramdam ako ng pandidiri ng halikan ako sa pisngi ni Garett bago ito lumunad sa kanilang sasakyan pero hindi ko pinahalata.

    “Anong palabas na naman ito, Mama?”

   “Hindi ito palabas, Elora. Si Garett ang nakatakda mong mapapangasawa. Magiging parte ka ng pamilya Leviste. Garett is planning to run for Mayor in the coming election. Kailangan niya ng asawang makakatuwang para sa kumpanya. Were lucky that they chose you to be the future first lady of this town plus, the perks of their money and power.”

   Nawindang ako sa narinig.

   “ Hindi ko siya gusto at mas lalong hindi ko siya mahal. Bakit mo gagawin sa’kin ‘to, Mama?”

   “Baon tayo sa utang, maging itong mansiyon ay nakasangla sa bangko. Tanging ang mga Leviste lamang ang nagpakita ng interes na tulungan tayo.”

   Gusto kong pangilabutan sa bawat binibigkas ni Mama.

   “Kaya ipakakasal mo ako sa lalaking ngayon ko lamang nakita?”

    “At kanino mo gusto? Sa isang kargador na mas mahirap pa sa daga?”

   “Mahal ko ang taong nilalait mo, Mama!”

    Sumusobra na siya sa pangmamaliit kay Marcus.

   “ Mas gugustuhin ko nang maikasal ka kahit walang pag-ibig. Hindi ka mabubuhay ng pagmamahal lamang!”

     I gritted my teeth. Conversing with her is getting me frustrated.

    “Sa tingin mo ba hindi mabigat sa loob ko ang desisyon kong ito? We need to maintain our name and wealth. Not just for me or you, but also for your sister. Kung ayaw mong magpakasal, fine! Konsensiya mo na ‘yan!” bitaw niya bago nagmartsa palayo sa akin.

    Naiwan akong nangingitngit ang kalooban.