KABANATA 3

"Nagsisi akong sumama pa ako sayo dito," nakanguso kong reklamo kay Nhovaine.

Tumawa lang ito sa akin na parang walang narinig at umorder ng whiskey sa bartender.

"Dalawang whiskey, Cevi. Thank you," malanding aniya ito sa bartender at kumindat.

Iba talaga 'tong babaeng 'to. Simula ng iwan ito ni Izione naging ganyan na siya. Hindi ko na alam kung ano pa ang advice na ibibigay ko sa kaniya. Hindi naman kasi nakikinig.

"Alam mo, Labrina, if I we're you magsasaya nalang ako. Kaysa naman maging kj pa. Libre ang lahat ng inumin dito. Lalo na't kasama mo ako," she proudly said.

Napailing-iling nalang ako sa inasta nito.

"Libre ang inumin pero banta hindi? Huwag ako, Nhovaine," inis na saad ko. "Pag ako napahamak dahil sayo ipapakulong talaga kita kahit pinsan kita," dinuro ko siya sa inis ko. "Dinamay mo pa ako sa kalokohan mo. Tapos sasabihan mo akong kj," sarkastikong saad ko dito. "If I were you, hahanapin ko na ang lalaking iyon."

She just look and at me and nodded. "Do I have any other choice." seryosong saad nito at tumalikod sa akin.

Ininom niya ang whiskey ng isang lagukan. Napairap nalang ako sa kaniya. Tumawa lang ito sa inasta ko.

"Let's go," ngumisi ito bago nagsimulang maglakad.

Malanding naglakad ito. Napa-iling nalang ako at sumunod na lamang sa kaniya. Nandito kami sa Bar at dito namin kikitain 'yong Heese na sinasabi niya sa akin.

Ang ganda ng bar. Sa sobrang ganda nito hindi mo talaga aakalaing may mga madilim na sekreto ang mga nandito.

Lahat sila ay may katayuan. Tiningnan ko ang buong paligid. Mayroong chandelier sa gitna, may limang malalaking stole at lahat sila ay may mga bartender. Hindi pangkaraniwang bartender lang. Ramdam ko palang pagpasok ko kanina. Iba ang bar na ito.

Hindi ito ordinaryong bar.

"Multi billionaire ang mga pumapasok dito, Labrina," biglang bulong sa akin na Nhovaine.

Siguro nahalata nito na malalim ang iniisip ko.

I look at her. "All of them?" I ask innocently.

She nodded. " Yes," she smile.

Well, their suit shouted power within them.

We continue walking until our feet delivered us into a door.

The guard stop us, Nhovaine raised her I brows. "She's my cousin, Gord and Hord."

They are twins. Hindi ko maalis ang mata ko sa kanila. They're identical twins for god sake and it's make me wonder how their mother know them.

It's not my first time to see twins but it's my first time to see twins that have the same attitude and personality.

Parang clone lang ang isa sa kanila. Ang galing sigurong gumiling ang ama nila at sagad na sagad at baon na baon hanggang kalamnan para lang makabuo ng dalawang perpektong kambal.

Pag nagka-asawa ako sisiguraduhin kong taga baon sagad na sagad talaga abot hanggang baga para quadruplets. Isang panganakan lang.

Body built to much perfect. Halatang nagwo-work out talaga sila. They're eyes are Hazel blue and emotionless. At ang kulay pula nitong buhok na siya namang bumagay sa mata nila.

Bodyguard but their appearance are very attractive.

Walang kahit sinong babae ang hindi bubuka ang bulalak sa kanilang dalawa.

Binigyan daan nila kami. Walang salita ang lumabas mula sa kanila. They're eyes are enough for you to back out.

I still look at them with amazed and confused.

Siniko ako ni Nhovaine. Tumingin ako sa kanya. Tiningnan niya na ako ng nanlilisik na mga mata at umiling-iling.

"What? I'm just amazed. Kung paano sila ginawa ng magulang nila. Sobrang perpekto. Mula sa buhok, kilay, mata, ilong, labi at ang matitipuno nilang katawan. Grabe. Ang galing ng ama nila. Binaon talaga sa kasulok-sulokan ng ina nila," manghang aniya ko.

Napatingin sa akin ang kampal. Ngumiti lang ako sa kanila ng peke saka nag peace sign.

"Thoughts ko lang po," I pouty said.

Napatampal nalang sa si Nhovaine sa noo nito sa mga pinagsasabi ko. "Alam mo minsan wala rin preno iyang bibig mo. Mapapahiya ako sa'yo 'e," bulong nito sa akin. At kinurot ang tagiliran ko.

I just shrugged. "Just saying."

Nang makita ko na ng malapitan ang malaking pinto napanganga nalang ako. Ang laki nito ay pang limang katao. At ang taas nito ay pang-tatlohan.

It's not an ordinary door.

Nhovine grab her purse and get a card. It's made of metal that look a like of an ordinary door. She swiped it in a monitor in the side of the door and the door just open. I saw the bloody hallway. For the first time in my life I feel unsafed.

Nakakakilabot ang mapulang mga baldosa. At ang ilaw na nagbibigay liwanag sa hallway ay pula din. Ito na ba ang tinatawag nilang.....

"Welcome to the Red Room," she extended her left like introducing me with someone.

We started walking.

I don't know why. I felt something in my chest. Is it a sign for me to leave this place immediately?

I know it's not just a simple bar anymore.

"I know what's bothering you. Simula ng pumasok tayo sa pintuang iyon," she said and stop from walking.

Napatigil rin ako ako sa paglalakad. Siya kasi ang nasa unahan dahil sa kabisado niya ang lugar na ito.

I look at her, frowning.

"This is not just a simple bar, Labrina. It's a hell," she look at me. " It's a hell for those teenager's selling their dignity for money," napanganga ako sa sinabi niyang iyon.

Why? How come?

"One of them is Misty," she seriously said.

She start walking again.

Ang daming pinto. Parang nasa isang hotel ka lang ngunit pula ang lahat. Ang pinto ay kulay dugo.

Dumiretso lang kami ng lakad hanggang sa lumiko kami sa kaliwang bahagi.

In the edge of the hallways was a red carpet stairs.

We walk in that red carpet like a celebrity.

"Ang laki naman ng bar na ito. Bar pa ba ito o bahay na?" wala sa sariling tanong ko kay Nhovaine.

"Bar ito, Labrina. Isang exclusive bar. Hindi mo aakalaing bar ito pag umaga. Sa gabi lang ganito. Sa gami lang din ganito ang ang mga ito. Ang pulang pintuan nanakikita mo? Pag may araw kulay puti na iyan. Parang walang nangyayare sa gabi. May mga position ang mga pumapasok dito. Protektado din ito ng matataas ang position sa gobyerno,"

Halatang ang dami na nitong alam. Sino ba namang hindi kung dito ka namamalagi tuwing sasapit ang gabi.

Nang maka-abot na kami sa taas. Napanganga nalang ako.

Literal na wala akong masabi. Ang ganda ng nasa taas puro puti at halatang malinis ang bawat bahagi.

I just follow her all the way until I saw a big door. In the middle of the hallway? It's the one and only door in the hallway. There is no rooms unlike sa first floor. It's not red too it's all white.

Nadaanan na namin ang malaking pintuan at hindi ko ito maiwasang hindi tingnan. Curiosity is killing me. I don't know why. But I felt a dark aura behind those door.

"That big door? Is a dungeon. We called it dungeon for a reason," she said. I look at her. She's face shows no emotions at all. This girl is really a good pretender.

She go to the right way. I just followed her.

She wear a fitted sleeveless dress that almost show her butts matching with a leather jacket and a black Dr. Martens boots. She's a sizzling hot sexy chick in that outfit while I was wearing a black halter top matching a black coat above the knee, black bell bottons pants and a Chelsea boots. Simple yet seductive.

"Dungeon? How come?"

She look at me while continue walking. "It's not a simple dungeon, Labrina. Hindi iyon katulad ng ibang dungeon na nagpapataw ng parusa dahil iyon ay...." Sinadya nitong putol sa dapat na sa sabihin upang mabitin ako. Naghintay ako ng sagot niya. I was so curious about that dungeon.

Tiningnan ko siya ng patanong. "Iyon ay ano?" Inis na tanong ko.

Ayaw ko na binibitin ako.

That's big door I mean dungeon it's give me chills in my spine.

"Parausan," nanlaki ang mata ko sa narinig.

Hindi ako makapaniwala sa narinig. Tiningnan ko muli ang dungeon na iyon.

Nakakakilabot talaga ang pintuan. Parang papasok ka sa impyerno. May sungay pa naman sa taas ng pintuan at ang doorknob nito hindi pang ordinaryo.

Umakyat na kami muli sa hagdanan. At halos tumulo ang dugo sa utak ko ng makita ko ang third floor.

"Bahay?" Wala sa sariling tanong ko.

Tumango lang ito at ngumiti. "Correction. Hell House," sarcastikong aniya nito.

Totoo namang hell house puro ba naman buto ang mga gamit. Kahit ang chandelier. Parang nasahimlayan ka lang.

"Follow me and," she point her one finger on me. "Don't you dare obey me just this night," she come closer to my ears and whisper. "Don't stay away from me no matter what." She seriously said.

Lumayo na ito sa akin matapos sabihin ang mga iyon at nagpatuloy maglakad hanggang sa pinakagitna.

"Bahay talaga ba ito?"

"Oo, bahay ng mga taong nagbebenta ng laman magkapera lang,"

Nakikita ko ang kumpolan ng mga tao malayo pa lang. Puro nakaitim ang nga ito. At ang mga babaeng walang saplot sa katawan na gumigiling sa gitna ng stage. At ang iba naman ay nasa kandungan na ng ibang mga lalaki at gumagawa ng milagro.

"Sa first floor, simpling bar lang 'yon. The red hallway is the red room kung saan nagbebenta ng katawan gamit ang video call. The second floor is the dungeon, once you enter there there's no turning back. Curiosity? It's not working here," she pause for a minute before spoke again.

"Nakapasok ako doon dati. No'ng una palang akong nakapunta dito. Just like you, I was curious too."tumingin ito sa akin ng seryoso ang mukha.

"Kung ano ba ang nasa loob ng mga pintuan na ating dinaanan. Pero isang pagkakamali iyon. Dahil sa kuryosidad na iyon malapit na akong magahasa," she smile sadly.

She reminiscing the past like it was happened yesterday. I can't imagine the trauma she got when that day happened.

Bumalik ang tingin nito sa daanan. "But someone save me and he was the owner of this place, Labrina. It's hell, yes, pero nanatili ako dito. Dito ako naging matatag at naging palaban. The owner of this bar was protecting me from danger. Hindi kita dinala dito para mapahamak ka. Dinala kita dito for you to feel protected and safe like I do. Pinagsisihan ko din na hindi ko sinunod ang sinabi ni Kuya Lycan. Huwag akong lumayo sa kaniya. Pero hindi ko siya sinunod kaya malapit na akong mapahamak dahil sa katigasan ng ulo ko." Mahinahon at may sensiridad na aniya nito sa akin.

Walang luha ang lumabas sa mga mata niya. Puno ito ng katapangan. Sa lahat ng nangyare sa kaniya she was still thankful for it. Because of that she was brave and the things that happened to her was strengthen her soul.

She was positive and empowered woman right now. Ready to fight whatever war she will face. She knows, I know she was ready but I don't know if I am ready to face my own battle with braveness and courageous to win.

Hindi at wala akong alam na pinagdaanan niya iyon. Wala siyang sinabi sa akin. Maybe, she was thinking I will go crazy and go to the Philippines in no time.

"You are so brave, Nhovaine. Facing those things ? I don't know if I will survive it all. Sa scandal pa nga lang na kumalat malapit na akong sumuko, ano pa kaya iyang actual na at ikaw na talaga 'di ba? At alam mo kung ano ang mas hinangaan ko sayo hindi ko nakikita ang pagsisisi sa iyong mga mata. Ibang-iba ka sa Nhovaine na nakilala ko. Palaban na ang Nhovaine ngayon at palaging positibo sa buhay hindi tulad ng dati. Mahina at negatibo lagi," Nginitian niya ako at niyakap.

Hindi ko alam bakit? Pero bigla akong nabuhayan ng loob na labanan ang kahit na anong pagsubok na dumating. Madami man na huhusga pero alam kong makakaya ko iyon dahil alam kong mayroon akong sila. Ang mga taong naniniwala at nagtitiwala sa akin.

And Kuya Lycan? What is the connection between Kuya Ly and this bar?

"But can I ask you something? Ano kinalaman ng bar na ito kay Kuya Lycan?"

Malapit na kami sa pinto ng bigla itong huminto. "Kuya Lycan and the owner of this bar are best friend's, Labrina,"

Naestatwa ako sa kinatatayuan ko ng marinig iyon.

"Kuya Lycan and the owner of this bar are best friend's,"

"Kuya Lycan and the owner of this bar are best friend's,"

"Kuya Lycan and the owner of this bar are best friend's."

Parang sirang plaka na paulit-ulit kong naririnig. Paano? Bakit?

Walang sinabi sa akin si Kuya Ly. Wala akong alam dito. Wala akong alam na pumapasok si Kuya Lycan sa ganitong bar.

His innocent smile appear on my mind.

It can't be. Kuya Lycan is not part of this. No!

"Labrina, alam ko kung ano ang tumatakbo sa isip mo. Kung tatanungin mo ako sa bagay na iyan mas mabuti kung sa kaniya ka magtanong. I can't tell you any details about it. I am not the right person you can seek for answers in your questions. He is."

Tuluyan na kaming nakapasok sa loob. Inilibot ko ang tingin at halos lumuwa ang mata ko sa nakita ko. Ilang metro lang ang layo. May kahalikan itong babae. Hubot habad na at ang mga kamay nito ay nasa iba't-ibang parte na ng katawan ng babae.

Nakakadiri ang lugar na ito. Nakakapanindig balahibo.

Tumigil na sila sa ginawa nila at tumawa ang babae. Rinig ko ang malanding tawa nito. Kahit dumadagundong pa ang musika sa loob ng lugar.

Hindi ko alam kung ano ang tawag sa lugar na ito.

Ang likod at ang figura nito ay hindi ko makakalimutan. Ang taong dahilan kung bakit ako umalis ng bansa. Akmang tatalikod na ako ng biglang humarap ito sa akin.

Our eyes meet. Shocked covered his face. The red lipstick on his lips, face and down to his jeck is the evidence how many girls he kissed and make out with.

Ang mga mata nito ay hindi umiwas ng tingin sa akin. Natulos ako sa kinatatayuan ko sa mga oras na iyon. Hindi ako nasabihan ni Nhovaine that he was here also....

"Lejadro......"