In a span of seconds, minutes, hours, days, and years. Something might happen to you that will change your life. In which Ember Brefew agreed to have a dinner with the cruel and richest bachelor in the city of Manila, Hidalgo Edralin to get their company's biggest project but ended up getting stood up. One fateful night, all of the unfortunate things entered her life. And all she could do is accept it. How will she survive?
Lihat lebih banyak“Where are you going?” He asked darkly.Napatalon ako roon. I was caught red-handed. Hindi ko inaasahan na ma-aabutan niya ako ngayon. Kung nagising siya ng wala ako, panigurado, sisisihin ko ang sarili ko dahil imbes na lumayo ako, may nangyari pa sa amin kagabi. “Come here.” He commanded.Parang tambol ang puso ko. Nakapagbihis na ako’t lahat-lahat. May hinanda na rin akong script sa kaniya kung sakaling puntahan niya na naman ako. Tapos ang usapan. Sasabihan ko siya na lalayuan ako at huwag ng guluhin pa.Pero ngayon, nasira ang plano ko. I was defeated. He knew it. Dahan-dahan akong lumapit sa kaniya. His arms wrapped around me and he slightly squeezed my body as his lips kissed the bridge of my nose, to my cheeks, and before it travelled to my lips to kiss me.“Are you trying to escape me?” He asks, eyes narrowing.I looked at him, guilty. “Hindi pa tapos ang usapan natin, Ember. Kaya huwag mong subukan na tumakas ulit dahil itatali na talaga kita sa kama ko.”Kinabahan ako sa
HIDALGO’S P.O.V.KANINA pa ako nakatanaw kay Ember sa malayo nang may lumapit sa akin na pamilyar na mukha.It was Eden. The supermodel. Hindi ko alam kung ano talaga ang sadya niya pero alam ko kung nilalandi ako. At hindi ito bago sa akin. My eyes went to Ember's direction again. Nilapitan siya ng kaniyang pinsan at ni Cevier. Cevier’s a good business partner. But heck, right now, I want to punch him. May sinabi siya kay Ember na dahilan para tumingin ito sa direksyon ko.I saw the disappointed look on her face. Bago ito nagpatuloy sa pakikipag-usap sa kasama niya. While this girl in front of me couldn't take a hint.“You know, all you have to do is lay down…I'll do the rest.” Hinaplos niya ang dibdib ko at wala na akong ibang maramdaman kung hindi pangdidiri sa babae.I know that she's finding some ways just to lay down tonight. But I'm not interested. Kung kanina’y sumasagot ako sa hindi importanteng tanong niya, ngayon, nauubos na ang pasensya ko sa babaeng ito.“Look, I'm not in
“I'm not here just to be your friend, Ember.”Narinig ko noong lumabas ang dalawa sa hotel room ko.I looked at his reflection in the Mirror. Seryoso ang kaniyang mukha at unti-unting naglakad patungo sa akin.Suminghap ako nang bigla niyang pinalandas ang kamay niya sa likod ko. It went from my nape to my lower back. Nanindig ang balahibo ko. Napalunok ako. It stopped at the top of the fabric of the dress.“The back of your dress is too low.” He growled.“Well, too bad, I love my dress, Hidalgo.”Hindi ko maiwasan sabihin iyon.I glared at him. Ano naman kung maikli ang backless na ‘yan? Umiling ako at tumayo na. Kakaaya ko lang sa kaniya na pumunta na kami sa venue kanina. E ngayon, parang gusto ko nalang mag-stay dito para kausapin siya.Hindi nalang siya nagsalita at sumunod nalang sa akin na lumabas ng room at naglakad papuntang elevator. Nang makarating sa Venue, agad din kaming dinumog ng mga kakilala. Kaso lang, nagkalayo kami ni Hidalgo dahil may mga iilang mga importanting t
This is absurd.I know that this is a crazy idea. Nakaupo ako ngayon sa isang table ng high end na restaurant. Hidalgo was in front of me, giving his orders to the waiter. Sinalinan ako ng tubig ng isa pang waiter na lumapit sa amin.I stared at it for the whole time he was talking to the other waiter. “What do you want?” Napatingin ako sa kaniya.“Pasta, please.”He stared at me for a second. I froze. For a moment, he seemed like a deer stuck in headlights. My hands were shaking when I grabbed the glass filled with water. I took a sip on it, hoping that it would calm my nerves.“I wanted to talk about what happened-”“There’s nothing to talk about, Mr. Edralin.”“Hidalgo,” He corrected. He looked at me sternly. Animo’y kaunting panunuya ko ay may gagawin siyang hindi tama para sa akin.“Engr. Hidalgo.”Suminghap siya. It was a long, long, sigh that it bothered me.“You say my name like we didn’t share something…”“And I choose to forget all that, Mr. Hidalgo. That was a year ago. D
It was easy to manage the company dahil pinalaki naman ako para mamahala sa kompanya. But forgetting him was the worst. It had been one year yet my dreams were still filled with him. With us. Na pati pag-idlip ko’y takot ako.Hawak ko ang kwintas na binigay niya sa akin. Sa tuwing nangungulila ako para sa kaniya ay lagi kong sugot iyon. This was not I expected when I thought I could forget him. Napapikit ako no’ng tumama sa akin ang pang-umagang araw. Nagpasya nalang ako na maligo at mag bihis para sa trabaho.“Oh, I hired a new driver. Umalis na kasi ‘yong dating driver natin, Hija. You should bring him and…I’ll double your security discreetly. I don't want anything to happen to you.”“Okay, Pa. Uminom ka rin ng maintenance mo.” I said. Bago nginuya ang adobong manok.“Hija,” tawag niya. His eyes were gentle. Nilapag ko ang kubyertos. He held my hand and squeezed it.“Pa,” Napatingin ako sa kaniya.“I know it's too much to ask this but…I want a grandchild. Malapit na akong mamatay
Pinanood ko ang mga kahoy na nadaanan namin. Sakto lang ang bilis ng pag-andar ng sasakyan. Mang Carl was quiet as we drove past Cervantes. Si Manang Berta ay nasa tabi ko. Nagpumilit siyang sumama dahil gusto niya akong ihatid sa bahay naming sa Maynila. Mga ilang oras din ang biyahe namin bago nakarating sa aming exclusive village.“Good afternoon, Ma’am!” The guard that usually greets me, looked at me with his eyes wide. May sinabi siya sa walkie talkie bago kami tuluyan na pinapasok.Everything was familiar. I’ve been here before. I’ve known the guards. This was the village that I grew up to. The memories, all of it, came back, flashing in my mind. And then I wondered, paano si Papa? How did he survive all those months knowing that his daughter was nowhere to be found? Ni kahit isang bangkay man lang ay wala. It was difficult, I’m sure.Huminto ang sasakyan sa isang pamilyar na modern mansion. Lumabas na ako sasakyan. Ang iilang mga kasambahay ay napahinto sa pagwawalis ng mga tu
Isang pinakamalaking cake ang nasa harap ko. It seemed to me that I was in the cafe. Pamilyar ang lugar. Pero hindi ko mawari kung saan talaga ito. “Ember…”“Ate Ember!”The voices kept calling me. Then suddenly the atmosphere became eerie. Dumilim ang paligid. Paulit-ulit na nangyayari iyon. I was back to this dark alley. Then someone was chasing me again. Hindi na isang malaking anino kung hindi dalawa. I squirmed uncomfortably on my bed. My body was frozen. I couldn’t control it. Hanggang sa naabutan ako ng mga anino.“AH!!”I sat on my bed. Hinihingal at puno ng pawis ang katawan. Namataan ko si Marian na tila takot sa akin.“Ate.”Umiling ako at humiga ulit. Na nanaginip na naman ako. My head throbbed. Ember. Who’s Ember?Mas lalo pang sumakit ang ulo ko no’ng sinubukan kong alalahanin ang pangalan na ‘yon. Pamilyar sa akin ‘yon. Pero hindi talaga mawari sa utak ko ang pangalan na ‘yon. Kung sino, kung ano ang mukha ng taong ‘yon. Wala. Simula noong nandito ako. ‘Yon nalang ang
“Hidalgo.”He tightened his arms around me. I groaned. Mahigit isang oras na simula no’ng ginawa naming ‘yon. At paniguradong nagtataka na ang mga tao kung nasa’n na kami ni Hidalgo! Beer pa naman ang pinag-uusapan dito. Pumuti na ang mga mata ng bisita kakahintay sa amin.“Let’s stay here for a bit. I don’t want you to leave after having sex with me, Christine. It feels wrong that way.”Mas lalo akong sumimangot. Hindi naman sa gano’n. Ang akin lang naman, may naghihintay na bisita. Pero hindi ko kayang isaboses ‘to ngayon dahil hindi pa ako maka move on sa ginawa namin kanina. I leaned my face to his chest.“Sige na, Hidalgo. Kailangan na natin bumalik doon. Baka hinahanap na tayo nila Manang. At saka, hindi naman one night stand ‘to, ah.”“Shut that mouth, Christine. That is a forbidden word. Hindi ako papayag na maging ka one night stand mo lang. I am your boyfriend for pete’s sake!” His voice vibrated against me. Natawa ako dahil tila nairita siya sa sinabi ko.“Hindi nga one nig
“Hidalgo, saan ‘to?”Narinig ko sa labas. Agad akong tumayo para silipin sa bintana. Hidalgo was carrying a few things. Ano ‘to?! May lechon na dala si Hidalgo! May mga pagkain rin! Lumabas ako sa bahay para daluhan ang mga tauhan ng mga Edralin.“Magandang umaga, Christine. Ihahatid ko lang ‘tong mga pagkain para sa birthday ni pareng Carl.”Tiningnan ako ni Hidalgo. I narrowed my eyes. Akala ko ba a-attend lang ng birthday? Bakit siya pa ang naghanda ng mga ito? Nakakahiya na talaga ‘to. May mga inumin pang dinagdag. Iniwan ko si Hidalgo sa labas at pumunta sa kusina kung saan nagluluto si Manang Berta.“O, ano’ng meron?”I pursed my lips. Busy sa paghahalo si Manang sa kaniyang niluluto kaya hindi siya makatingin sa akin at hindi niya mabasa ang ekspresyon ko. Napakamot ako sa leeg ko.“Ah, kasi si Hidalgo nagdala na ng mga pagkain at beer.”“Ano?! Naku ito talagang bata na ‘to! Hindi na sana siya nag-abala. Nasa’n ba siya ngayon?”“Nasa labas po.”“Haluin mo muna ito, Christine. S
"Ate, sige na please?"Si Vixen, pinsan ko, na nakatingin sa'kin habang nagmimix ng ingredients ng cake."Ayaw ko nga," sagot ko nang hindi siya tinitingnan."Eh, paano ba 'to, kailangan talaga ni Daddy, e."Nagpakawala ako ng marahas na hangin. At mariin siyang tiningnan. "Bakit hindi nalang ikaw? Tutal, maganda ka naman. Siguradong mapapa-oo mo 'yung client n'yo.""May kailangan pa akong ayusin sa mga report bukas. And your Father asked for you to do it, too." she replied."Ano?! Bakit ako? Maraming babae diyan! Magaganda naman ang mga employee's sa kompanya natin, ah? And besides, busy ako sa café. Marami rin ang mga orders."She groaned. Halatang iritable na sa'kin. Nagpatuloy ako sa ginagawa ko. Naroon lang siya sa harap ko, nakatayo. She crossed her arms as I glanced back at her."Please? Babawi ako sa'yo, promise!"I sighed and stopped. "I don't know how to seduce men, Vixen." Humalakhak siya. I glared at her. What's funny about it? I rolled my eyes as I waited for her to fini...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Komen