CHAPTER 4
MABILIS na palingos si Justine sa para alamin ang kaluskos na narinig, nakita nya ang isang napaka cute at maliit na aso, nakasabid ang tali nito sa isang maliit na sanga, marahil ay nakaalpas eto. Dali dali nya etong pinuntahan.
"What are you doing here, nasan ang amo mo?" wika nya sabay tingin sa dog tag. "Hercules! wow ha! ang lakas ng sense of humor ng amo mo at talagang Hercules pa ang ipinangalan sayo, eh halos kaseng laki ka lang ng kutsara ah!" natatawa nyang kausap dito.
Luminga-linga sya sa paligid dahil nagbabakasakali sya na nasa kalapit lang ang owner ng aso. Medyo dulong bahagi na kase ng resort kung saan sya naroon. Kinuha nya ang aso at itinali malapit sa kanya bago ipinagpatulog ang ginagawa, habang hinihintay ang pwedeng maghanap dito.
Halos dalwang oras din sya sa lugar at walang naghahanap dito. Nakita nya etong tila nauuhaw. Luminga linga sya sa paligid, nakita nya na merong malapit na kainan sa kintatayuan nya, iniwan nya ang ibang gamit at isang maliit na bag lang ang binitbit papunta sa naturang lugar upang bumili ng tubig, siniguro muna nya na hindi makakaalpas si Hercules.
Dumeretso agad sya sa counter bumili ng bottled water.
"By the way Miss, meron ako napulot na aso, baka meron sa mga guess or customers nyo na maghanap saan ko ba pwedeng iwan?" Magalang na tanung nya sa babae.
"Pwede nyo po sya iwan sa Lost and Found Station ng resort" suhestyon ng babae.
"Maari bang sakin muna sya, kawawa naman kase kapag iniwan ko dun si Hercules" napatingin sa kanya ang babae na tila nagtataka.
"Po?" tanung nito.
"Yung aso, Hercules kase ang nakalagay sa name tag nya" sagot nya habang sumesenyas pa. "pahamak ka talaga Hercules"
"I see, okay ma'am, kunin po namin yung contact number and room number nyo para just in case na meron maghanap mainform namin kayo agad" sabi ng babae habang kumukuha ng ballpen at papel.
"Great!"
Nagmamadali syang lumakad palabas ng lugar na iyon habang inilalagay sa bag ang wallet nya kaya hindi nya napansin ang bultong papalapit sa kanya.
"What the-" galit na boses ng lalaki.
Sapo ang noo na lumayo sya sa pagkakasubsob sa dibdib nito, "ang bango, when was the last time na napadikit ako sa katawan ng lalaki? that's three months ago" wika nya sa isip nya.
"Aray" d***g ko. habang nakatingin sa mga gamit ko sa lapag na tumilapon dahil nakabukas ang aking maliit na bag.
Nakakunot na mukha ng lalaki ang sumalubong sa akin, ngunit kahit yata nakabusangot eto makikita pa rin ang gandang lalaki nito, gwapo ang lalaki, matangos ang ilong, may katangkaran eto kaya halos nakatingala na sya sa taas nyang 5'8". Tila nabatubalani sya sa kaharap.
"Are you blind?"narinig nyang sigaw nito.
"Tsk!" inis na sambit nito. "gwapo nga masungit naman!" tila nainis na rin sya sa inasta ng lalaki, "hindi man lang mag sorry sya na nga ang nabukulan sa matigas nitong muscles!"
Abat-, Antipatiko! Gwapo ka sana kaso hindi kaseng gwapo ng mukha mo ang ugali mo hmp!" naiinis na isa-isa nyang pinulot ang nagkalat nyang gamit, wala syang pakialam kung makita ang kanyang singit "hmp maputi naman!"
"Here! sa susunod titingnan mo ang dinadaanan mo para hindi ka ndi-digrasya." wika nito na hindi nya namalayan na nakipulot pala ng iba nyang gamit. "tingnan mo etong isang eto nanermon pa talaga!"
"Well, Thank you Lolo!" Padabog kong inabot sa kanya ang mga gamit ko ngunit bigla nitong pinigilan ang kamay ko na nakatingin sa aking daliri.
"Where did you get that?!" pabilang tanung nito sa kanya. "Bakit wala ba syang "K" na magsuot ng singsing? tsura nito!"
"Mind your own business!" pahiklas kong binawi ang kamay ko at mabilis na tinalikuran ang lalaki. Nanghahaba ang nguso nya habang naglalakad.
"Kainis!! ang kapal ng K! wag ka lang magpapakita sakin kukurutin talaga kita ng pinong-pino!" gigil na bulong bulong nya.
Malapit na sya sa pinag-iwanan nya sa aso ng makita nya na hindi eto nag-iisa, isang lalaki ang kasama nito habang hinahaplos haplos ang katawan nito.
"I have been looking for you everywhere. How did you get here?" kausap nito sa aso.
"Ehem! excuse me!" tikhim nya para kunin ang atensyon nito.
Napatingin sa kanya ang lalaki sabay ngumiti. Gwapo eto at may biloy, Palakaibigan ang dating ng mukha nito.
"Hi, ikaw ba ang nakakita kay Hercules?" nakangiting tanong nito.
"Yes! and you are the owner, right?" natatawang tanong nya, ng muli nyang marinig ang pangalan ni hercules.
"Yes, By the way I'm Lemar, Thank you dahil inalaagan mo sya" sabay lahad ng kamay nito, nakatitig eto sa kanya habang nagsasalita.
"You are welcome, Justine” sabay abot sa kamay nito na nakalahad, Sinimulang nyang ligpitin ang ibang naiwan na gamit.
“You are very talented, ”wika nito habang nakatingin sa painting na iginuhit nya.
"Really?"
"Yes! Past time mo?" tanong pa nito.
"NO! Trabaho, kailangan eh!" prangka nyang sagot sa lalaki.
“Well, you know what, meron akong offer sayo, bakit hindi mo na lang ibenta sakin yan, for sure makakagawa ka pa ng katulad nyan”
"Talaga!?"
"Sure!"
"RICHEL" nahinto ang balak sanang paghabol nya sa babae ng marining nya ang pagtawag sa kanya.
Napatulos sya sa kinatatayuan ng marinig ang pamilyar na pamilyar na boses ng yun ng babae na kahit ilang taon pa ang lumipas ay hindi nya makakalimutan. Bumuntong hininga sya bago lumingon dito. Nakita nyag nakatayo ng ilang distansya si Amie, halata ang pag-aalangan sa mata nito. Sya na ang dahan-dahang lumapit dito.
"Kumusta ka?" tanong nito sa kanya ng magkaharap sila ng malapitan.
"Alive and kicking!" sagot nya sa pinasayang boses, habang nagkikibit ng balikat.
"Ikaw, kumusta ka na? Ilan taon na rin, four years?" dagdag pa nya.
"It's five years actually" pagtatama ni Amie.
"Sorry, halos hindi ko na matandaan" ngiti nya dito, halos wala na syang maramdamang sakit sa ginawa nito sa kanya, pero malaki ang naging epekto nun sa buhay at pananaw nya. Nakita nya ang mapait na ngiti sa mga labi nito.
"Sorry din for what happen-"
"No! It doesn't matter now," putol nya sa sasabihin nito. Dati galit sya sa dalaga pero ngayon biglang gumaan ang pakiramdam nya.
"Bye the way, excuse me muna meron lang akong importanteng gagawin" Wika nya dito, hindi na nya hinintay ang sagot nito at dali-daling tumalikod, nagbabakasali na makita pa nya ang dalaga.
***Itutuloy***
CHAPTER 5 {LEMAR POV) Kasalukuyan sakay sya ng Yate na maghahatid sa kanya sa Isla kung saan andun ang Hermano Ranch and Resort, isa etong bagong magbubukas na resort sa Southern Tagalog, maganda ang location nito napakatahimik ng lugar at malayo sa pollution, bagay sa mga gustong takasan ang magulong buhay sa syudad. Malayo eto sa pinaka mainland na halos 45 minutes na byahe sa yate. Mayaman at luntian pa rin ang mga bundok na matatanaw mula sa dagat habang nagba byahe, tahimik at mababait ang mga lokal na nakatira dito. Mula sa yate nakikita na nya ang talon na pinakapangunahing attraction sa lugar, at ang magagandang rock formation sa paligid. Ang talon ang nagsisilbing source of power ng resort dahil sakop pa ng resort ang bahaging yun. Bukod sa Solar sytem gumagamit din ang resort ng hydroelectric power dahil sa lakas ng current ng talon na nakatayo sa gilid ng bundok malapit sa dagat, restricted area eto. Isa ang Hermano Ranch and Resort sa nagsusulong ng oldest and largest
CHAPTER 6 {JUSTINE POV} HERMANO BUILDING basa ko sa pangalan ng building na nasa harapan ko. Nalaman nya na si Lemar pala ang naghahanap sa kanya, personal etong pumunta sa studyo para makausap sya matapos masiguro na dun sya nagta trabaho nagkataon naman na wala ako ng araw na yun, nagulat pa ako ng tumawag eto sa telepono nung hapon para ibigay ang address ng opisina nito tungkol sa painting. "Eto na yun! Ang lakas siguro makasosyal ng kapag nagtrabaho dito" Excited akong pumasok sa building, mabilis akong pumunta sa reception area pagkatapos akong i-check ng guard. "Ah Miss Good Morning, saan po dito ang office ni Mr. Lemar Hermano?" magalang kong tanong sa receptionist. "Do you have an appointment with Mr. Hermano?" Formal na sagot nito. "Yes!" mabilis kong sagot. "Your name, please?" "Justine Mae Lucas" Mabilis nitong tumingin sa hawak na file. "Okay, ipapahatid kita sa opisina nya" sabi nito. Magalang akong tumango dito, nagdial eto at merong kinausap sa telepono. I
CHAPTER 7{RICHEL POV}*****WARNING: MATURED CONTENT ******Nung una madiin ang paghalik ko sa babae hanggang sa gumaan na parang tinutudyo-tudyo ko, hindi nagtagal ginaya na rin nya ang ginagawa ko sa kanya, Halatang walang karanasan ang babae kaya lalo nag-init ang aking pakiramdam. Pinagapang ko ang aking kamay sa kanyang hita pataas sa kanyang dalawang di*d*b, napaliyad ang babae sa aking ginawa, tila hindi nya maintindihan kung saan ipapaling ang ulo sa kilitng hatid ng aking kamay. Ilang saglit pa bumaba ang aking kamay sa gitna ng kanyang dalawang hita at nilaro ang nakatagong yaman dun."You're so sweet baby" bulong ko sa kanyang tainga habang hinahalikan eto. Nakakahalina ang amoy nito. "Vanilla"Ibinaba ko ang zipper ng aking pantalon, muli hinanap ko ang kanyang labi at hinalikan ng mariin, ipinasok ko ang aking dila sa loob ng kanyag bibig at sabik na sinimsim ang kanyang tamis.Hinahawakan ko ang kanyang maliit na bewang at itinaas ang kanyang bestida."Come here" halos h
CHAPTER 8 {JUSTINE POV} Nagkita kami sa lobby ni Lemar at lumabas ng resort papunta sa kabilang bahagi nito sakay ng club car. "Bahagi pa rin ba eto ng resort? Ang ganda!" humahangang saad nya habang nakatingin sa paligid, nag-aagaw ang dilim at liwanag kaya kita ang ganda ng paligid sa kulay gintong langit. "Hindi na, private part na eto, Ito ang Hermano Villa. Family house eto ng mga Hermano." "Ahh" tumatango-tangong sagot nya. Mula sa malayo kita nya ang isang magandang mansyon, malalaki ang haligi nito na tila hindi kayang yakapin ng isang tao lang. Sinalubong agad sila ng nakaputing kasambahay. "Magandang gabi ser!" bati nito sabay tingin sa kanya. "Magandang gabi po Ma'am" tila nahihiyang bati nito sa kanya. Napangiti naman sya. "Magandang gabi manang," tanong ni Lemar sa matanda. "Kay ganda naman ng gelpren mo Ser" wika nito. Napatawa ng bahagya si Lemar bago lumapit sa matanda at may ibinulong. Tila nanlalaki naman ang mata ng matanda na parang gulat na gulat. "Ah gan
CHAPTER 9TILA binuhusan ng malamig na tubig ang buong katawan ni Justine, hindi sya makakibo sa kanyang pagkakatayo, parang nanigas din pati ang dila nya at wala syang maapuhap na salita.Tatlong buwan na nakararaan mula ng ibigay nya ang sarili nya sa lalaking hindi nya nakilala dahil sa alak.“Hindi ako makapaniwala na kaharap ko ngayon ang nagwasak ng kepyas ko! At kung sinusuwerte ka nga naman ang lalaking eto pa!” kapilyahan na tumatakbo sa isip nya.Dahan-dahan nyang kinapa ang singsing na ibinigay sa kanya ng lalaki.“W-wala akong alam sa sinasabi mo?” sagot nya dito makalipas ang ilang sandaling pagkabigla.“Oh come on! Alam ko na ikaw ang babaeng yun or gusto mo ipaalala ko pa sayo ang mga ginawa natin..” panghahamon nito habang unti-unting lumalapit sa kanya.“-kung paano mo isinigaw ang pangalan ko habang inihahatid kita sa ikalawang langit?” naghatid ng kili sa kanyang buong pagkatao nang dumampi ang labi nito sa kanyang tenga.Dahan-dahan syang lumingon sa gawi ng lalaki
CHAPTER 10 NAKATITIG lang sya sa binata habang hinihintay ang pagsagot nito. “You will be needing a quite place to make your artwork” sagot nito. “Oh I see!” hmp akala ko naman ibabahay na nya ako! Pilyang wika nya sa isip. Iginala nya ang mga mata sa loob ng cabin, nakakita sya ng dalawang pinto. Lumapit sya sa isang pinto para buksan. “Everything you need is here” sambit ng lalaki habang nakatingin sa bawat kilos nya. And true enough halos lumaki ang mata nya ng makita na puno ng art work materials ang silid. Lumingod sya sa lalaki. “Thank you so-” “I want the best for my resort” putol nito sa sasabihin nya. Lihim syang nadisappoint sa narinig. Akala ko pa naman, he wants the best for me! kausap nya sa sarili nya. “O-of course!” sagot ko na lang dito. Nagpatuloy sya sa paglilibot sa loob, sa kusina at sala, pinakahuli nyang binalikan ang huling pintuan, Isa etong maliit na silid na tamang tama lang para sa isang tao. “It’s used to be Amie’s room” wala sa loob na sabi ni
CHAPTER 11 “SINO ba si Amie?” hindi nya maitago ang pagkainis sa boses. Malalim na bumuntunghininga si Richel at tumingin sa malayo, Mahabang sandali etong hindi nagsalita kaya buong akala nya ayaw nitong sabihin sa kanya kung sino ang babaeng kanina pa sumisira sa maganda nyang mood. “Someone special” maiksing sagot nito. “Special?” tanong ko na tila inuudyukan eto na magbigay pa ng ibang impormasyon tungkol sa babae. Ngunit nanatiling tahimik si Richel. Hanggang sa makauwi sila hindi na nya muli pang binuksan ang paksa tungkol kay Amie. “JUSTINE!” napalingon si Justine sa tumawag sa kanya sa lobby, hindi na nya hinintay si Richel at walang lingon na iniwan nya eto paghinto pa lang ng club car. Nakita nya si Lemar na humahangos palapit sa kanila. “My God! Where have you been? Kagabi ka pa kita hinahanap, bigla ka na lang nawala sa Villa, pinuntahan kita sa room mo kanina sabi ng staff lumabas ka daw” mahabang salaysay nito. “Ah eh, kuwan-” “She’s with me!” singit ni Richel na
CHAPTER 12 NGUNIT bago pa eto tuluyang makalapit nakarinig sila ng tunog ng papalapit na bangka. Napalingon si Richel dito, si Lemar ang dumating kasama ang ilang staff. “ Akala ko umalis ka na?” nakabusangot na tanong nito sa bagong dating. “Whoa, am I interuptiong something?” tanong nito na nagpalipat-lipat ang tingin sa kanilang dalawa. “Mind your own business!” papilosopong sagot nito sa pinsan. “Anyway kaya ako bumalik kase personal kang pinapasundo ng iyong mama!” “What?” “Yes!” nakapamewang na sagot ni Lemar sa pinsan. “What is she doing here??” “Why don't you ask her?” Nakamasid lang si Justine sa pag-uusap ng magpinsan. “Get dress, sumabay ka na samin or maiiwan ka dito” baling sa kanya ni Richel. “Ang sungit naman nito!” bulong nya na nanunulis ang nguso habang inaabot ang kanyang mga damit, sa bangka na lang sya magbibihis kase ipapatong lang naman nya sa suot ang kayang hinubad na damit. “May sinasabi ka?” Tanong ni Richel sa dalaga. “Wala, ang sabi ko lahat
Chapter 33 MAG-IISANG linggo na sila dito sa Manila dahil na rin sa tulong ni Lemar, ayaw nya sana dito dahil nag-aalala sya na baka may makakita sa kanya na kakilala nya, pero dahil sa maselan ang kanyang kalagayan dahil sa kambal ang pinagbubuntis nya , mas minabuti ng binata na dito sya mamalagi sa condo nito, bago lang daw ang unit, kinuha lang daw eto ng binata last year dahil sa ganda ng location, Mabuti na lang daw at naisipan nitong kunin ang unit kahit pa wala sa plano nito ang tumira sa Manila dahil nasa probinsya ang buhay nito. Kasama nya si Jill na tumira dito dahil na rin sa suhestyon ng binata na mabilis namang sinang-ayunan ng kaibigan. “Kapag may kailangan ka tawagin mo lang ako, nasa kusina lang ako” sabi ni Jill sa kaibigan. “Wag mo na kase akong isipin, ayos lang ako dito, okay” sabi nya sa kaibigan, sinamaan sya nito ng tingin, hindi nya mapigilang mapatawa sa hitsura nito na tila ba kakain ng tao, ewan ba nya sa kaibigan nya pinaglihi yata sa sama ng loob da
Chapter 32 KULAY puting kisame ang sumalubong sa kanyang ng magmulat sya ng mata, iginala nya ang paningin sa loob ng silid, napakuntot ang kanyang noo ng makita ang isang babaeng nakayupyop sa gilid ng kanyang kama. Tila pamilyar sa kanya ang bulto nito ngunit nais nyang makasiguro kaya niyugyog nya ang balikat nito. Bahagyang umungol eto bago pabalikwas etong tumunghay sa kanya. “Jill?” nasorpresa nyang bulalas. “Thank God, you’re awake!” “B-bakit-, P-paanong-?” hindi nya maapuhap ang sasabihin. “Tumawag sakin ang staff ng ospital para maipaalam ang nangyari sayo, kung hindi pa meron mangyayari sayong masama hindi ko pa malalaman?” sa himig nito ang pagtatampo. Sumagi sa isip nya na ang kaibigan nga pala ang nakalagay na contact nya in case of emergency, eto kase ang pinakamalapit sa kanya sa kanilang magkakaibigan. Wala naman syang planong ilagay ang kahit sino sa mga magulang nya dahil may mga kanya-kanya na etong buhay. Bigla nyang naalala ang nangyari sa kanya kanina kaya
Chapter 31MAGANDA ang ayos ng simbahan dahil araw ng kasal ng isang Hermano, isa sa pinakamaimpuwensyang pamilya sa bayang yun. Ngunit eto ang araw ng pagluluksa ng puso ni Justine, Hindi sya lumalabas ng bahay dahil bawat sulok yata ng bayang yun ay ang kasal nina Richel at Olivia ang bukang bibig ng mga tao. Kung gaano daw kaganda ang bride at bagay na bagay daw silang dalawa. Nakabandera sa buong social media ang kasalan pati sa social media page ng Resort.Lemar Calling….“Where are you?” bungad nito ng sagutin nya ang tawag.“Home” walang gana nyang sagot.“Where?” “Sa apartment” maiksi nyang muling sagot.Tila natahimik ang kabilang linya.“Are you okay?”“O-Of course!” sagot nya. Napalatak naman ang binata sa sagot nya.“I’m so stupid! Of course your not!” na pa-tsk pa eto.‘Where are you?” tanong nya sa lalaki.“Church! I’m so bored!” sabi nito.Napatawa sya ng mahina.“I miss that!”“Miss what?”“Your laugh, you must do that more often!” sabi ng binata bago bumuntunghininga
Chapter 30 MINABUTI ni Justine na manatili na lang muna sa apartment, nakapagdesisyon na sya na kalimutan ang lalaki, pinipilit nyang mging normal muli ang buhay nya kahit mahirap. Araw ng Linggo naisipan nyang mamalengke dahil paubos na ang supplies nya, tamang-tama kase makakadaan na rin sya sa simbahan. Nawili sya sa pamimili ng mga prutas at gulay dahil napakamura at sariwa kumpara sa lungsod kaya hindi nya napansin ang isang sasakyan na huminto malapit sa kinatatayuan nya. “Justine?” Mabilis syang napalingon sa boses na tumawag sa kanya. Nanlaki ang mata nya ng makilala eto. “Lemar!?” malalaki ang hakbang na nilapitan sya ng lalaki. “What are you doing here?” “Namimili ako ng supplies” nakita nya na umiling eto. “Hindi yan ang ibig kong malaman, Bakit wala ka sa Hermano?” tahimik syang napayuko. “Hindi na ako nagta-trabaho dun” sagot nya dito, tumitig eto sa kanya na tila nakikisimpatya sa kanya. “Let’s have coffee” aya nito sa kanya na mabilis nyang sinang-ayunan, um
Chapter 29 Dere-deretso syang pumasok sa kanyang opisina, tila kakapusin sya ng hininga sa emosyon na nararamdaman nya. Nilampasan nya ang ilang empleyado nya na hindi pinapansin ang pagbati ng mga eto. Sandali syang huminto sa tapat ng table ng kanyang secretary. “I don't want to receive any calls.” sab nya dito. “How about Ms Olivia-” “I said, Any calls! is that so hard to understand?” sigaw nya dito na ikinagulat nito, never pa syang nagtaas ng boses dito ngayon lang. Mabilis nya etong tinalikuran at pumasok sa opisina nya. “Y-yes sir!” sagot nito. “Don’t disturb me!” pahabol nya dito. Napaupo sya sa kanyang swivel chair pagkapasok pa lang nya ng opisina. Itinukod nya ang kanyang dalawang siko sa table at yumuko bago humawak sa kanyang batok. Ilang sandali sya sa ganun posisyon bago tumayo at bumuntunghinga, napaharap sya sa bintana na nakaharap sa dagat. Naalala nya ng hitsura ni Justine, puno ng hinanakit ang mata nito na tumalikod sa kanya. Hindi nya mapigilang maawa sa da
Chapter 28DUMIRETSO na sila ng ospital Pagkatapos nilang kumain, nag text sya sa kanyang step-father na parating sya, kahit masama ang loob nya dito nagpasalamat pa rin sya dahil hindi nito pinababayaan ang kanyang ina. Hindi naman nya eto masisisi at wala syang magagawa kung hindi sya nito matanggap-tanggap bilang anak.Mahinang katok ang ginawa nya bago binuksan ang pinto. Mukha ng kanyang step-father ang nabungaran nya.“Justine!” tawag nito sa kanya.“Kumusta po si Mama?” tanong nya dito.“Mabuti naman sya ngayon, kaso kailangan nyang maoperahan sa lalong madaling panahon para maalis ang bara sa kanyang puso,” malungkot na saad nito.“God!” mahina nyang sambit.“Nagising sya kanina at hinahanap ka nya,” imporma nito.Tumango sya ng bahagya, minasdan nya ang hapis na mukha ng kanyang ina at hinawakan ang kamay nito. “Kailan pa sya may sakit?” tanong nya dito habang sa kanyang ina pa rin nakatingin.“Matagal na, kaso aayaw nyang ipaalam sayo dahil baka mag-alala ka,”Ilang sandali
CHAPTER 27 Mabilis silang nakarating sa cabin na hindi sya kinikibo ng asawa, nitong mga nakaraang araw napapansin nya ang madalas nitong pagsusungit na hindi naman nito ginagawa dati, hindi na lang nya masyadong pinapansin dahil baka nag-a-adjust pa sa bago nilang buhay. Pinagmasdan nya eto habang naglalakad, hindi eto mahirap mahalin, bukod sa hindi papahuli ang ganda nito sa mga babaeng nalink sa kanya at kay … Aime! Mabigat syang napabuntunghininga, Malaki ang sugat na iniwan sa kanya ni Amie, sinikap nyang ibaling sa iba ang pagtingin upang mabawasan ang sakit ngunit pagtataksil din ang kanyang napala at hindi nya alam kung maghihilom ang sakit na nilikha ng mga pangyayari. Naisip nyang bigla si Olivia, aaminin nyang nagamit nya ang babae sa panahon na nagluluksa sya dahil sa pang-iiwan sa kanya ni Amie, pero mas matinding sakit ang ibinigay nito. Naipilig nya ang kanyang ulo. Nakita nyang huminto eto at lumingon sa kanya, napakunot noo sya dahil ang putla-putla ng mukha nit
CHAPTER 26 NAGKATINGINAN silang mag-asawa ng umalis ang dalawa. Panunumbat ang nasa mga mata ni Justine ng tumingin sya kay Richel. “Kaya ba pinapunta mo ako dito?” “Hey, of course not!” hindi maintindihan ni Richel kung bakit gusto nyang kumbinsihin ang kanyang asawa para hindi eto magalit. “What a nice surprise, huh?!” sabi pa nito. Tinangka nya etong hawakan ngunit umilag lang eto, umalis eto sa pagkakaupo sa kanyang upuan, at lumakad papuntang sofa at dun eto pasalampak na umupo habang nanunulis ang nguso. Lihim syang napangiti sa hitsura nito. Dimampot nito ang mga magazine at nagbubuklat, ng maramdaman nyang tila wala etong balak kausapin sya, umupo na sya sa kanyang upuan at nagsimula ng magtrabaho. Pasulyap-sulyap sya sa asawa na ngayon ay nakahiga na sa sofa habang nagbabasa, nakasimangot pa rin ang mukha nito. “She look good on my sofa bed” naisip nya habang nakatingin dito, naaaliw nyang pinagmasdan eto na komportableng nakahilata sa sofa. Maya-maya pa narinig nyang b
CHAPTER 25 NAPAPANGITI sya habang ka-chat ang asawa, pagkatapos ng kanyang meeting bigla nyang naisip ang kanyang eto, kinuha nya ang kanyang cellphone at balak sana nyang tawagan ngunit bigla nyang naisip na mag online, lately kase nakikita nya ang asawa na kung ano-anong kinakalikot sa social media nito, palihim nya etong tini-tingnan. Hinanap nya ang profile ng asawa tamang-tama naman na nakita nya na may bagong upload na profile picture, nakaramdam sya ng selos sa mga nakita nyang comment na nila-like ng asawa. Nagsend sya ng request dito, naiinip sya dahil ang tagal nitong i-accept ang friend request. Nakaguhit pa sa mga labi nya ang ngiti ng biglang tumunog ang kanyang cellphone. MAMA CALLING... Agad nya etong sinagot sa pag-aakalang baka may nangyari sa kanyang papa. “Hello, Ma!” sagot nya. “Son, galing kami sa bayan ni Olivia, dadaan kami dyan sa office mo!” “Ma!-” “Malapit ng umalis si Olivia kaya naisip nya na mag unwind muna dyan sa resort!” Napabuntunghininga sya