CHAPTER 10 NAKATITIG lang sya sa binata habang hinihintay ang pagsagot nito. “You will be needing a quite place to make your artwork” sagot nito. “Oh I see!” hmp akala ko naman ibabahay na nya ako! Pilyang wika nya sa isip. Iginala nya ang mga mata sa loob ng cabin, nakakita sya ng dalawang pinto. Lumapit sya sa isang pinto para buksan. “Everything you need is here” sambit ng lalaki habang nakatingin sa bawat kilos nya. And true enough halos lumaki ang mata nya ng makita na puno ng art work materials ang silid. Lumingod sya sa lalaki. “Thank you so-” “I want the best for my resort” putol nito sa sasabihin nya. Lihim syang nadisappoint sa narinig. Akala ko pa naman, he wants the best for me! kausap nya sa sarili nya. “O-of course!” sagot ko na lang dito. Nagpatuloy sya sa paglilibot sa loob, sa kusina at sala, pinakahuli nyang binalikan ang huling pintuan, Isa etong maliit na silid na tamang tama lang para sa isang tao. “It’s used to be Amie’s room” wala sa loob na sabi ni
CHAPTER 11 “SINO ba si Amie?” hindi nya maitago ang pagkainis sa boses. Malalim na bumuntunghininga si Richel at tumingin sa malayo, Mahabang sandali etong hindi nagsalita kaya buong akala nya ayaw nitong sabihin sa kanya kung sino ang babaeng kanina pa sumisira sa maganda nyang mood. “Someone special” maiksing sagot nito. “Special?” tanong ko na tila inuudyukan eto na magbigay pa ng ibang impormasyon tungkol sa babae. Ngunit nanatiling tahimik si Richel. Hanggang sa makauwi sila hindi na nya muli pang binuksan ang paksa tungkol kay Amie. “JUSTINE!” napalingon si Justine sa tumawag sa kanya sa lobby, hindi na nya hinintay si Richel at walang lingon na iniwan nya eto paghinto pa lang ng club car. Nakita nya si Lemar na humahangos palapit sa kanila. “My God! Where have you been? Kagabi ka pa kita hinahanap, bigla ka na lang nawala sa Villa, pinuntahan kita sa room mo kanina sabi ng staff lumabas ka daw” mahabang salaysay nito. “Ah eh, kuwan-” “She’s with me!” singit ni Richel na
CHAPTER 12 NGUNIT bago pa eto tuluyang makalapit nakarinig sila ng tunog ng papalapit na bangka. Napalingon si Richel dito, si Lemar ang dumating kasama ang ilang staff. “ Akala ko umalis ka na?” nakabusangot na tanong nito sa bagong dating. “Whoa, am I interuptiong something?” tanong nito na nagpalipat-lipat ang tingin sa kanilang dalawa. “Mind your own business!” papilosopong sagot nito sa pinsan. “Anyway kaya ako bumalik kase personal kang pinapasundo ng iyong mama!” “What?” “Yes!” nakapamewang na sagot ni Lemar sa pinsan. “What is she doing here??” “Why don't you ask her?” Nakamasid lang si Justine sa pag-uusap ng magpinsan. “Get dress, sumabay ka na samin or maiiwan ka dito” baling sa kanya ni Richel. “Ang sungit naman nito!” bulong nya na nanunulis ang nguso habang inaabot ang kanyang mga damit, sa bangka na lang sya magbibihis kase ipapatong lang naman nya sa suot ang kayang hinubad na damit. “May sinasabi ka?” Tanong ni Richel sa dalaga. “Wala, ang sabi ko lahat
CHAPTER 13 HINUBAD ni Justine ang singsing at minasdan eto, pagkatapos ay isinuot nya sa kanyang kwentas para magmukhang palawit nito. Napangiti sya ng maalala kung paano napunta sa kanya ang singsing na yun. Hinihintay nya na kunin ng lalaki ang singsing kase alam naman nya na lasing sila pareho ng gabing yun. “Baka bayad nya eto sa pagwasak sa kepyas ko” pilya nyang sabi sa isip. Lumakad sya at humarap sa salamin at pinagmasdan ang sarili. “Sisiguraduhin ko na iibig ka rin sa gandang eto!” kausap nya sa sarili sa harap ng salamin. Ilang sandali din syang nagpaikot-ikot dun habang suot ang isang puting bestida na bigay pa sa kanya ni Marian, hanggang itaas ng tuhod ang haba nito, hinihintay nya si Richel, sinabi nito kahapon na susunduin sya para lumipat sa cabin kaya nagpaganda sya at inihanda ang sarili. Nagmamadali syang pumunta sa pinto ng tumunog eto, huminga muna sya ng malalim at inayos muli ang sarili bago binuksan ang pinto, ngunit nadismaya sya ng makita ang sekretary
CHAPTER 14 PUTING kisame ang bumungad sa kanya pagmulat pa lang ng kanyang mata. Masakit ang ibabang bahagi ng kanyang likod. “Thank God at gising ka na!” napatingin sya sa direksyon ng nagsalita bago napasimangot ng makita si Richel. Bakas sa boses ng lalaki ang pag-aalala. “Kung hindi mo ba naman ako ginulat sana wala ko dito ngayon.” paninisi nya sa lalaki. “Sorry na okay, hindi ko naman akalain na magugulatin ka pala, mabuti at hindi ka nagkaron ng fracture, anyway sabi ng doctor pwede ka na umuwi, dun ka muna sa Villa titira habang nagpapagaling, masyadong malayo kung sa Cabin ka and besides hindi ka pa makakalakad dahil nabugbog ang balakang mo” mahabang paliwanag nito. Napatingin sya sa binata at napatitig dito. “What, gutom ka ba?” tanong nito. “Oo, pero nabusog na ako dahil mukha mo pa lang ulam na” sabi ng isip nya “Hindi, naisip ko lang, hindi ka ba natatakot sa nanay mo? Kase ako natatakot ako sa tigre mong nanay na kulang na lang lapain ko, grrrr! Tapos dun mo pa a
CHAPTER 15 {RICHEL POV} Hindi nya maintindihan ang kanyang sarili bakit tila gustong gusto nya laging makita si Justine. Pinuntahan nya eto sa cabin para makita at marinig ang boses nito, maramdaman ang yakap at mahawakan ang malambot nitong balat, at ang matatamis nitong labi. Tahimik Ang cabin ng pumasoK sya, alam nya agad kung saan pupuntahan ang dalaga. Pagbukas nya ng pinto nakita nya etong nakaupo sa mataas na upuan, nakasuot eto ng maikling maong short na kita ang mahaba at makinis nitong hita - what a view! Wala sa loob na nasambit ko ang aking iniisip dahilan para magulat eto at mahulog. Mabuti na lang at walang pinsalang natamo ang dalaga. Tumawag si Mama ng araw na ilalabas sya sa ospital, pumunta ako sa aming bahay, Matagal na akong hindi nakatira kasama ang mga magulang ko at sa Villa piniling manatili mula ng maghiwalay kami ni Amie.- Ang Villa sana ang magiging regalo ko sa kanya pagkatapos ng aming kasal. “Richel, wag mong kalilimutan na darating si Olivia, ikaw
CHAPTER 16TAHIMIK ang buong lamesa kung saan sabay-sabay silang kumakain ng hapunan, magkatabing nakaupo sina Richel at Olivia sa isang panig, samantalang nasa kabilang panig naman sya, halos hindi nya magalaw ang pagkain nya dahil tila naaalibadbadran sya sa babaeng higad na katabi ng binata.“Hi, Justine, right?” agaw nito sa atensyon nya.Taas noo naman syang sumagot.“Yes!”“What is your job here?, which seems very important that Richel allowed you to live in the Villa” tila may kahulugan na tanong nito, nahimigan nya din ang selos sa boses nito.“Olivia!” saway dito nit Richel.
CHAPTER 17 “JUSTINE!?” tawag nito sa pangalan nya sabay takip ng kamay sa bibig. “Manang, husshh!” saway nya dito, habang inilalagay ang hintuturo sa sariling labi para senyasan na tumahimik eto. “Anong ginagawa mo sa kwarto ni Ser?” pabulong na tanong nito. “Ha ah-eh, wala naman sya dyan! Hindi ko alam kung nasan!” tanggi nya sa matanda, meron namang katotohanan ang sinabi nya dahil hindi nya talaga alam kung nasaan si Richel dahil wala na eto pag-gising nya. “HA? Saan naman pupunta ang batang yun?” sabi nito sabay silip sa pintuan ng kwarto. Nagkibit lang sya ng balikat bago napailing kay Manang. “O sya pumasok ka na sa kwarto mo at baka may makakita pa sayo dine, eh daig mo pa ang suman na tinalupan diyan sa suot mo, masyadong malakas ang tama sa iyo ng tuba! Dali ka!” makahulugang sambit ng matanda, habang umiiling. Tiningnan nya muli ang sarili bago napangiwi, bakat ang kanyang dibdib sa suot na manipis na damit, dali-dali syang humakbang papunta sa kanyang silid. Napasa