LOGINShare
Copyright
Last Updated:
2020-08-23 23:37:31This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, and incidents are either the product of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events are purely coincidental.
Plagiarism is a crime.
This story includes studying, depression, failures, success, and other dramatic scenes. If you are not comfortable reading this kind of story, you are free to go to another story. Thank you! :)
Ps: I'm not a med student, though I studied a premed course I'm not really sure about what's happening inside the medical school and doctors. So all of the words written in this story is just my POVs, some are researched and some are in fictitious manner. Thank you :))
Credits for the new cover! ❤
2020
Related chapters
Pride of Love Prologue
PreludePrideIt's another toxic day here at the Emergency Room. Sa halos isang linggo ko na dito sa departmento na 'to ay parang hindi pa din ako nasasanay. This is really hard. Lalo na kapag 24 hours duty ka at sa ER ka lamang nakadestino.Nalipat kasi ako pansamantala galing general surgery dahil walang residente dito na galing doon.Magulo, masikip, maingay. Unang tingin pa lamang ay alam mo na kaagad kung ano ito. This is what public hospital emergency room look like. Dito dinadala ang halos lahat ng emergency patient, of course, what's the use of the word "Emergency" right?Malapit ng matapos ang shift ko, mga ilang oras na lang at makakauwi na ako para makaligo, makakain at makatulog. Ugh, sleep is life. I don't actually need to eat. All I need is to wash before going to bed, because even if I'm too tired to do so, I needed it. Hindi
Last Updated : 2020-08-23Pride of Love Chapter 01
"Jelai, gising na..." niyugyog ko ang balikat ng kapatid ko at nung nagmulat na siya ng mata ay sinabihan ko na siyang maligo, noong hindi pa siya tumatayo ay kaagad ko siyang sinipa ng mahina, I'm not that bully. Sapat lang iyon para magising siya bago ako tumayo para icheck ang niluluto.Today is Sunday, and for some, including us, today's family day. Magsisimba kaming mag-anak mamayang alas-siete sa bayan kaya maaga pa lang ay gumigising na kami para simulan ang araw. Lagi namang ganito. Siguro ay nasanay na kami dahil early bird talaga ang mga tao sa lugar namin.Lumapit sa akin si Jelai ng nakasimangot atsaka tinanong kung nasaan sina Mama at Papa, sinabi ko na namamasada ang mga ito. Nagpumilit kasi si Papa na mamasada ngayong madaling araw hanggang alas sais ng umaga, para dagdag kita at para daw mas mag enjoy kami ngayong araw kaya sinamahan muna siya ni mama.Kung ako ang tatanungin, kahit na kumain lamang kami
Last Updated : 2020-08-23Pride of Love Chapter 02
Pagbalik ko ng court ay mas dumoble ang bilang ng mga tao, mostly ay teen agers o di kaya ay nasa mid 20's. Nahirapan tuloy akong makapunta kina Jelai lalo pa at may dala din akong mga pagkain na pinadala nina Mama. Buti na lang din at hindi pa kami aalis, nag eenjoy din naman silang makipagkwentuhan kina mang Jose kaya ayos lang sa kanila na dito muna kami."Jelai.."Lumingon ang kambal at si Jelai sa akin, inabot ko naman sa kanila ang lalagyanan ng tubig nila at ang tig iisang cup ng street food. Nagstart na din ang laro at focus na focus ang lahat sa laban."Ate bat ang tagal mo?""Andami kasing bumibili, hindi naman ako makasingit kaya inantay ko munang maubos lahat ng tao sa stall. Bakit?""Wala lang, ang popogi nung players e." napatango naman ako. Yeah. When I saw the blue team earlier, they look like models."Oo nga. Teka anong school ba sila? Alam mo ba?"
Last Updated : 2020-08-23Pride of Love Chapter 03
Sobrang kaba ang nararamdaman ko, hindi din alam ni Jelai kung ano ang nangyari kay papa, basta daw ay nagtext si mama na magpunta kami ng ospital."Kanina ka pa daw t-tinatawagan ni mama... Pero di ka daw niya macontact.." hinilot ko ang sentido ko."Walang signal sa room namin kanina..." hinang hina ako. Hindi ako makaiyak dahil lalo lamang iiyak ang kapatid ko. Kailangan kong maging matatag dahil paniguradong humahagulgol din si mama sa ospital.Pagkadating namin sa ospital ay kaagad kaming nagtanong sa emergency room kung nandoon pa ba si papa. Itinuro naman nila kung saan ito nakahiga kaya dali dali namin iyong pinuntahan."Mama.." napatingin sa amin si mama na namumugto ang nga mata. Pagod siyang ngumiti atsaka kami niyakap.Nakita ko si papa na mahimbing ang tulog. Nakaswero ito at may oxygen din. Nakatutok sa kanya ang isang electricfan at hindi din siya nakakumot. Maluwa
Last Updated : 2020-08-23Pride of Love Chapter 04
Monday came and all of us looked exhausted already kahit na unang araw pa lang ng klase and mind you, the class haven't started yet."Natapos niyo ba ang coverage ng quiz?" Tanong ni Ailee. Sabay sabay naman kaming napailing samantalang si Yves ay tumango. We all grunt at him."What?" inosente nitong tanong. Sa aming magkakaibigan, Yves is the smartest. Kapag minsan ay nag gugroup study kami at siya ang magtuturo sa amin kapag may hindi kami naiintindihan."Can you please discuss it to us? Kahit yung ilang huling pages lang?" pakiusap ko."Pretty please!" dagdag pa ni Barbs at Kisses."Damn! Don't do that again! It give me creeps." umakto pa itong parang kinikilabutan kaya nagtawanan kami. Idiniscuss niya sa amin iyong last pages at kapag may di kami naiintindihan ay doon siya nagfofocus. This guy is better than our prof!"Do you have plans on taking medicine
Last Updated : 2020-08-23Pride of Love Chapter 05
Hindi ko na alam ang mga sumunod na nangyari, para bang lutang na lutang ako. Basta ang alam ko na lang ay nasa ospital na kami.Nilingon ko si Cosimo."Thank you sa paghatid." I said before turning my back. Hinatid niya kami sa ospital kung nasaan si papa. Hinanap kaagad namin iyong room niya pero wala na daw siya doon... Ang sakit.."Nasa morgue na po siya ma'am. Condolence po."Condolence... The least word I wanted to hear. Tinalikuran ko iyong nurse matapos sabihin kung saan ang daan papunta roon. I feel bad for what I did but it hurts a lot. Tinahak namin ang tahimik na pasilyo ng ospital. Makalipas ang ilang minuto ay narinig na namin ang iyak ng aming ina. Kaagad siyang dinaluhan ng kapatid ko at sabay silang umiyak. Napahinto ako, naestatwa di kalayuan sa kanila."Scianna.." Hindi ako tumingin kay Cosimo. Hindi pa din siya umaalis at sinamahan niya pa kami rito. I'm reall
Last Updated : 2020-08-23Pride of Love Chapter 06
Ako ang nagbabantay ngayon kay papa, pinagpahinga ko na muna si mama at ang kapatid ko dahil maghapon na silang kumikilos. Nakatulog naman ako ng ilang minuto kanina kaya ayos na 'yon."Hey, coffee?" napaangat ako ng tingin kay Zac. Nakapagpalit na ito ngayon ng damit, hindi basa ang buhok niya kaya siguro ay naghalfbath lang ito. Bawal maligo dito sa bahay, isa iyon sa mga pamahiin. Sumusunod kami sa ganon at nirerespeto naman iyon ni Zac, mabuti na lang at nandyan sina Yves. Sumama muna si Zac sa kanila para makapagbihis. Sasamahan ako ng mga kaibigan ko na magpuyat ngayon. I really appreciate them, their presence is enough though. But here they are, sacrificing their rest day helping me here. Noong kinausap ko sila tungkol doon, ay masyado lang nila akong pinaiyak sa naging sagot nila."We also love tito, Sci. He was so kind to us. It makes us sad because he left so early but we know that he'll be happy if we help with his burial."
Last Updated : 2020-08-23Pride of Love Chapter 07
Naging mahirap para sa amin ang mga sumunod na araw. Si mama ay pinagpahinga muna namin bago nagpasya na magtinda ulit sa pwesto. Noong mga unang araw na magtitinda siya ng wala si papa ay sinamahan ko muna siya na pick-up-in iyong mga gulay sa kabilang bayan, mas inaagahan namin ang pag-alis para makabalik ako kaagad at makapagready sa school.Hindi na muna kami magtitinda ng mga karne dahil kulang iyong puhunan namin. Mas humirap din kasi ngayon dahil bukod sa si mama na lamang ang naghahanap buhay ay graduating na si Jelai samantalang Internship na namin next sem. Mas mahal na ang babayaran at hindi ko alam kung saan kami kukuha ng pera.Sinubukan na naming manghiram sa side ni papa pero hindi iyon sapat para sa mga gastusin. Hindi rin naman sila makapagpapahiram ng sobrang laking pera dahil may kanya kanya rin silang pamilya. Habang sa side naman ni mama, ay paniguradong mahihirapan kami. Kahit pa sabihin natin na mayaman ang lolo at l
Last Updated : 2020-08-23
Latest chapter
Pride of Love Chapter 13
Kinabukasan ay maaga kaming nagising para mag-ayos at magtungo sa ospital. Alas otso ang schedule ng orientation at dapat ay kumpleto na kami bago pa maituro ng kamay ng orasan ang nasabing oras. Hindi naman sila nabigo dahil 7:50am pa lang ay kumpleto na kaming nag-aantay sa hallway ng laboratory.Habang naghihintay ay nagki-kwentuhan kami at nagsasabihan ng nararamdaman. Hindi ko maiwasang mapatingin sa paligid. There's a lot of patients, halos halata mong nahihirapan sila sa buhay. Ang ilan ay nakasuot lamang ng tsinelas at nakapambahay habang tahimik na nakatingin sa hawak na papel sa may gilid. Ang ilan ay umiiyak dahil may operasyong magaganap sa kamag-anak. Ang ilan ay itinatakbo sa emergency room.Pakiramdam ko huminto ang mundo ko para panooring gumalaw ang kanila. Naaalala ko ang lungkot na naramdaman noong nawala si papa. Kasi gaya nila ay mahirap lang din kami. Gaya nila ay sobrang nasaktan kami sa pagkawala ni papa. Gaya nila hindi ko d
Pride of Love Chapter 12
My phone rang again, hindi ko alam kung ilang beses na itong nagring. Nakuha na nitong malowbat kakatawag ni Zac. Ugh that guy. Napakahilig mampikon!"Why are you not in the mood? Do you want us to postpone it for a while? We can go later." Umiling ako kay Ailee.Zac's bluffing. He's not here. He's still at manila because they just got home from subic. He was just teasing me and yes, he won. I got really pissed.Itinuloy namin ang pag-gogrocery at paglilibot sa malapit. Sa puregold na muna kami bumili ng ibang isstock tapos ay sinilip namin iyong building malapit sa mcdo. Tatawid pa kami sa kabila kaya noong nakatawid na ay tawa kami ng tawa. Nakakatakot kasi dahil mabibilis iyong mga sasakyan. Masyadong matagal kung magooverpass pa kami kaya noong nakakita kami ng mag-jowang tumatawid ay nakisabay na kami."That's dangerous!" tatawa tawang sabi ni Ailee. Padangerous pang sinasabi pero natatawa naman.
Pride of Love Chapter 11
Kaagad kong pinalis ang luha ko noong nilingon ako ng mga kaibigan, nung napagtanto nilang malayo ako sa kanila ay huminto sila para antayin ako. Ngumiti ako nung nakalapit atsaka kami patuloy na naglakad papunta sa sasakyan.Pagdating kina Ailee ay kaagad kaming kumain ng lunch. Puno ng kwentuhan, asaran at tawanan ang table. Natatawa na din nga sa amin ang mga kasama sa bahay nina Ailee."Manang pagpasensyahan niyo na po ah? Di ko din alam bakit ganito mga kaibigan ko eh." ngisi ni Ailee kina manang."Syempre tropa ka namin, nahawa kami sayo so..." nagkibit balikat si Yves.Tahimik namang nakangiti sina manang habang pinapanood kami. Naiiling na din minsan sa sobrang kakulitan. Matapos kumain ay tumulong kami ni Barbs sa pag-aayos ng kusina, samantalang umakyat naman sina Yves sa taas para ihanda ang theater room nina Ailee while Ailee helped their househelp to prepare our food. Noong natapos sa paghu
Pride of Love Chapter 10
Naalimpungatan ako noong mga alas tres na ng umaga, lumipat ako sa kwarto para makatulog pa dahil inaantok pa ako. Nakatulugan ko si Zac kagabi at hindi ko alam kung anong oras niya pinatay ang tawag.Nagising ako ulit noong alas cinco na. Napabalikwas pa ako ng bangon dahil alas kwatro kami umaalis ni mama para magpunta sa bayan pero nung tingnan ko siya ay mahimbing pa din siyang natutulog. Maybe we need some rest today.Nagsimula na akong mag-ayos ng sarili, naghilamos at toothbrush na ako atsaka sinimulan ang gawaing bahay. Ganito ang ginagawa ni mama kada umaga noong kaya pa ng katawan niya, sobrang hirap pero tuwing naiisip ko na si mama ay ginagawa ito para sa amin, alam kong kaya ko ding gawin to para sa kanila.Nagluto muna ako ng agahan namin, matapos magluto ay nagwalis na ako sa palibot ng bahay. Mapuno kasi sa amin, kapag umiihip ang hangin ay nagsisilaglagan ang mga tuyong dahon kaya kinabukasan ay nakakalat na ito sa
Pride of Love Chapter 09
"Pasensya na po talaga tita!" panay ang paghingi ng tawad nina Dawn sa amin dahil sa nangyari kanina. Nandito kami ngayon sa isang restaurant malapit sa school nila. Kasama namin ang mga pinsan nila. Gulat na gulat kami dahil ang sabi nina Zac ay walang dadalo sa pinning nila, maski sila daw ay nagulat dahil ang alam nila busy ang mga ito dahil graduating, at ang iba ay nag-aasikaso ng business nila."Okay lang yon, Dawn. Bilib nga ako sa ginawa ninyo." ngiti ang isinukli ni mama. Nagkagulo kasi kanina sa pinning nila. May mga issues kasi silang gustong ilabas dahil sobrang dami daw ang iniyak nila doon. Hindi ko masyadong nasundan dahil ang bilis ng pangyayari. Nakita ko na lamang na halos lahat kami ay umiiyak na sa speech nila."Anyway. You guys tricked us. You told us that no one's coming into your pinning?" sabi ni Jelai, napatingin tuloy sa kanya ang lahat. Nakakahiya talaga ang babaeng ito! Susuwayin ko na sana pero nauna na si mama.
Pride of Love Chapter 08
Hindi ko alam kung matutuloy ba si Zac sa pagpunta rito ngayon, hindi namin alam ang numero ng isa't-isa, wala namang humingi sa amin. Hindi ko tuloy alam kung ano ang gagawin.Maaga pa lamang ay nasa palengke na kami ni mama, paunti unti ay bumabalik naman na ang dating sigla niya, but I know, it still hurt and she's doing this for us that's why I'm really proud of her, nawala sa kanya ang katuwang niya sa buhay at sigurado akong sobrang hirap nito para sa kanya at mas doble pa sa sakit na nararamdaman namin.Naging abala kami sa pag-aasikaso sa pwesto sa palengke. May pasok si Jelai ngayon kaya kami lang ni mama ang nandito, paminsan kapag walang customer sina aling Cecil ay ipinapatulong niya sa amin ang isa sa mga anak niya. Gaya na lamang ngayon. Pinagpahinga muna namin si mama dahil kanina pa ito nakatayo, ayaw niya pa kaya nagdesisyon na si aling Cecil na ipatulong sa akin si Robert."Wala kang pasok?" He asked. M
Pride of Love Chapter 07
Naging mahirap para sa amin ang mga sumunod na araw. Si mama ay pinagpahinga muna namin bago nagpasya na magtinda ulit sa pwesto. Noong mga unang araw na magtitinda siya ng wala si papa ay sinamahan ko muna siya na pick-up-in iyong mga gulay sa kabilang bayan, mas inaagahan namin ang pag-alis para makabalik ako kaagad at makapagready sa school.Hindi na muna kami magtitinda ng mga karne dahil kulang iyong puhunan namin. Mas humirap din kasi ngayon dahil bukod sa si mama na lamang ang naghahanap buhay ay graduating na si Jelai samantalang Internship na namin next sem. Mas mahal na ang babayaran at hindi ko alam kung saan kami kukuha ng pera.Sinubukan na naming manghiram sa side ni papa pero hindi iyon sapat para sa mga gastusin. Hindi rin naman sila makapagpapahiram ng sobrang laking pera dahil may kanya kanya rin silang pamilya. Habang sa side naman ni mama, ay paniguradong mahihirapan kami. Kahit pa sabihin natin na mayaman ang lolo at l
Pride of Love Chapter 06
Ako ang nagbabantay ngayon kay papa, pinagpahinga ko na muna si mama at ang kapatid ko dahil maghapon na silang kumikilos. Nakatulog naman ako ng ilang minuto kanina kaya ayos na 'yon."Hey, coffee?" napaangat ako ng tingin kay Zac. Nakapagpalit na ito ngayon ng damit, hindi basa ang buhok niya kaya siguro ay naghalfbath lang ito. Bawal maligo dito sa bahay, isa iyon sa mga pamahiin. Sumusunod kami sa ganon at nirerespeto naman iyon ni Zac, mabuti na lang at nandyan sina Yves. Sumama muna si Zac sa kanila para makapagbihis. Sasamahan ako ng mga kaibigan ko na magpuyat ngayon. I really appreciate them, their presence is enough though. But here they are, sacrificing their rest day helping me here. Noong kinausap ko sila tungkol doon, ay masyado lang nila akong pinaiyak sa naging sagot nila."We also love tito, Sci. He was so kind to us. It makes us sad because he left so early but we know that he'll be happy if we help with his burial."
Pride of Love Chapter 05
Hindi ko na alam ang mga sumunod na nangyari, para bang lutang na lutang ako. Basta ang alam ko na lang ay nasa ospital na kami.Nilingon ko si Cosimo."Thank you sa paghatid." I said before turning my back. Hinatid niya kami sa ospital kung nasaan si papa. Hinanap kaagad namin iyong room niya pero wala na daw siya doon... Ang sakit.."Nasa morgue na po siya ma'am. Condolence po."Condolence... The least word I wanted to hear. Tinalikuran ko iyong nurse matapos sabihin kung saan ang daan papunta roon. I feel bad for what I did but it hurts a lot. Tinahak namin ang tahimik na pasilyo ng ospital. Makalipas ang ilang minuto ay narinig na namin ang iyak ng aming ina. Kaagad siyang dinaluhan ng kapatid ko at sabay silang umiyak. Napahinto ako, naestatwa di kalayuan sa kanila."Scianna.." Hindi ako tumingin kay Cosimo. Hindi pa din siya umaalis at sinamahan niya pa kami rito. I'm reall
