เป็นแฟนเนย!

Ep.18

วันต่อมา~

10.50 น.

"มีไรอ่า แล้ววันนี้นายไม่ไปไหนหรอ? " ฉันถามขึ้นทันทีที่คิงเดินเข้ามาในห้องของฉัน

อ้อ! เมื่อวานหลังจากที่เราตกลงจะคุยกัน เราก็แลกเบอร์แลกไลน์กันไว้คุยกันโดยที่ฉันเป็นคนขอเอง จะหาว่าฉันใจง่ายก็ได้นะ แต่ถ้าเล่นตัวมากแล้วเขาเกิดเปลี่ยนใจขึ้นมาทำไงอะ โอกาสมีมาให้ถึงขนาดนี้แล้ว ก็ต้องรีบคว้าไว้สิ

พอหลังจากที่เขากลับห้องเขาไป ฉันก็ไลน์ไปเล่าให้พวกเพื่อนของฉันฟัง พวกมันอิจฉาฉันใหญ่เลย พวกมันบอกว่าคนแบบคิง ที่จีบยากๆ ที่ไม่สนใจใคร แต่มาพูดแบบนี้กับฉัน ส่วนฉันก็ได้แต่นอนดิ้นด้วยความเขินอยู่คนเดียว

ส่วนพี่นิวก็ไลน์มาหาฉันบอกว่าวันนี้จะเข้ามาหา แล้วอีกสองวันจะกลับบ้านไปหาป๊ากับแม่ แล้วอาทิตย์หน้าก็จะบินกลับฝรั่งเศสเลย

"ไปผับตอนเย็น" เขาตอบแล้วนั่งลงที่โซฟาที่เดิมที่เขานั่งเมื่อวาน แล้วหยิบรีโมทขึ้นมาเปิดทีวี

"ไปด้วย! " ฉันพูดแล้วนั่งลงข้างๆ เขา ซึ่งเขาก็พยักหน้าตอบ มันดีนะที่เขาไม่เย็นชาใส่ฉันเหมือนเมื่อก่อน แต่ก็ยังไม่พูดเยอะอยู่ดี ที่เขามาห้องฉันตอนนี้ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขามาทำไม เขาแค่ไลน์มาบอกฉันว่าเดี๋ยวไปหา อีกยี่สิบนาทีต่อมา เขาก็บอกว่าถึงแล้ว ฉันก็เลยไปเปิดประตูให้เขาเข้ามานี่แหละ

"แล้วที่มานี่มีอะไรหรอ? " ฉันถามเขาที่ตอนนี้นั่งอยู่เฉยๆ ไม่ได้พูดอะไร คือมันก็งงๆ มั้ย

"ก็เปล่า ไม่มีอะไร" เขาตอบ อ่าว! ไม่มีอะไร แต่ก็มา...>//< แบบนี้แสดงว่าอยากเจอใช่หรือเปล่า ฉันคิดแบบนี้ได้ใช่มั้ย ไม่ผิดใช่มั้ย กรี๊ดดดด

"อ๋อออออ แล้วกินข้าวยัง? " ฉันพยายาถามด้วยเสียงปกติ ถึงแม้ใจจะเต้นแรงแค่ไหนก็เถอะ แล้วที่ฉันถามก็เพราะฉันยังไม่ได้กินน่ะสิ หิวแล้วด้วย!

"ยัง" เขาตอบแล้วเอนหลังพิงลงไปกับโซฟาที่เขานั่งอยู่ ดูรายการทีวีหน้าตาเฉย

"กินมั้ย เดี๋ยวทำให้กิน" ฉันถามเขา

"เอาดิ ก็เริ่มหิวแล้วเหมือนกัน" เขาตอบ

"หรือจะไปกินข้างนอกดีอะ? " ฉันถาม

"แล้วแต่เธอเลย"

"งั้นกินที่นี่แหละ ฉันขี้เกียจเปลี่ยนชุด" พอฉันพูดเสร็จเขาก็มองชุดที่ฉันใส่อยู่

"มันก็ไม่ได้แย่อะไรนี่" เขาพูด ตอนนี้ฉันใส่แค่เสื้อยืดธรรมดาๆ กับกางเกงขาสั้นเองนะ ฉันมองว่ามันแย่มากๆ แค่ลงไปซื้อของที่ร้านสะดวกซื้อฉันยังคิดเยอะเลย

"มันแย่! " ฉันบอกเขา

"ยังไง? " เขาถามฉัน แล้วทำหน้างงๆ หมอนี่ไม่เคยมีแฟนหรือไงนะ ทำไมถึงไม่รู้จักผู้หญิงขนาดนี้!

"คือ โอเค! มันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น แต่ความมั่นใจอะ ผู้หญิงมันต้องมีปะ? แล้วการแต่งตัวให้ดูดีมันก็เป็นส่วนหนึ่งของการสร้างความมั่นใจของผู้หญิงไง ทีนี้เข้าใจยัง? " ฉันอธิบายให้เขาฟัง

"เข้าใจแล้ว" เขาตอบ

"รออยู่นี่ เดี๋ยวไปทำอะไรให้กิน" ฉันพูดก่อนจะลุกเดินเข้าไปในครัว เพื่อไปทำอะไรกิน คือจริงๆ ฉันทำกับข้าวไม่เป็นหรอก แต่วันนี้ฉันจะทำให้เป็นพิเศษเลย รับรองอร่อยแน่ๆ

ผ่านไปซักพัก~

"คิงง~ เสร็จแล้วมากินเร็ว" ฉันยกข้าวออกมาวางที่โต๊ะกินข้าว ก่อนจะเรียกคิงที่นั่งดูทีวีอยู่ให้มากินข้าว คิงหันมามองแป๊ปนึง ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินมาที่โต๊ะกินข้าว

"? " หน้าเขาเป็นเครื่องหมายคำถามทันทีที่เขาเดินมาถึง

"อะไรหรอ? " ฉันถามเขาทันทีที่เห็นสีหน้าของเขา

"ข้าวเวฟ? ที่บอกว่าทำทำให้กินนี่คือเอาเข้าไมโครเวฟหรอ? " เขาถามฉันกลับ

"ก็ใช่น่ะสิ นี่ฉันตั้งใจทำสุดๆ เลยนะ" ใช่แล้ว ฉันเวฟอาหารกล่องให้เขากิน ฉันตั้งใจมากจริงๆ นะ มีกับข้าวตั้งสี่อย่างแหนะ

"ทำกับข้าวไม่เป็น ทีหลังก็บอกก่อนสิ" เขาพูดพร้อมกับเลื่อนเก้าอี้ออกแล้วนั่งลง

"ทำเป็นสิ! " แล้วฉันก็นั่งลงตรงข้ามกับเขา

"ทำอะไรเป็นบ้าง? " คิงถามแล้วมองหน้าฉัน

"ก็นี่ไง" ฉันพูดแล้วชี้ไปที่กับข้าวที่วางอยู่ตรงหน้า

"แบบนี้ไม่เรียกทำหรอกนะ"

"ก็ฉันทำได้แค่นี้" คนอุตส่าห์ทำให้ บ่นอยู่ได้ หลังจากนั้นคิงก็ไม่ได้พูดอะไรต่อเราก็ลงมือกินข้าวกัน แล้วก็คุยเรื่องอื่นกันไปเรื่อยแหละ

เขาบอกว่าสัปดาห์หน้าเขาต้องไปคุยงานที่โรงแรมของเขาสาขาเชียงใหม่ เขาเลยชวนฉันไปด้วยและฉันก็ตอบตกลงไปในทันที ฉันดีใจมากที่ได้ยินคำชวนจากเขา ถ้าเป็นเมื่อก่อนนะ เหอะ! ไม่มีทางหรอก

ในขณะที่เรานั่งกินข้าวกันอยู่นั้นเสียงโทรศัพท์ฉันที่วางอยู่โต๊ะหน้าทีวีก็ดังขึ้น เป็นเสียงแจ้งไลน์น่ะ ฉันเลยลุกไปหยิบมาเปิดดู ว่าใครเป็นคนทักมา

ติ้ง! ติ้ง!

- พี่นิว –

พี่นิว : ไอ้แสบ

พี่นิว : อยู่ห้องมั้ย? เดี๋ยวไปหา

พี่นิวนั่นเองที่ทักมา ก็เมื่อวานพี่นิวบอกว่าจะมาหานี่เนอะ นี่ฉันลืมพี่ชายตัวเองไปได้ยังไงเนี่ย มัวแต่สนใจเรื่องตัวเอง รู้สึกว่าตัวเองเป็นน้องที่แย่จัง

เนย : อยู่ๆ มาเลยยย

พี่นิว : เค อีก 5 นาที เตรียมมาเปิดประตูห้องได้เลย

เนย : ห้ะ! เดี๋ยวๆ พี่นิวอยู่ไหนแล้ว?

-จบการสนทนา-

แล้วพี่นิวก็ไม่ได้ตอบฉันอีกเลย อีกห้านาทีงั้นหรอ ถ้าพี่นิวมาเจอคิงตอนนี้ จะว่าอะไรฉันมั้ยนะ? ก็เมื่อวานฉันบอกไปว่าคิงเป็นคนรู้จัก เป็นคนรู้จักแล้วมาอยู่ในห้องฉันได้ยังไง

แต่นั่นไม่เท่าไหร่ ประเด็นคือคิงเป็นผู้ชายไง แล้วอยู่ด้วยกันสองต่อสอง แต่เมื่อวานพี่นิวก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่นา ไม่มีไรหรอกมั้ง ฉันคงคิดมากไปเอง

"เมื่อกี้คุยกับใคร? " คิงถามฉัน ตอนนี้เขากำลังเก็บจานที่เรากินกันเมื่อกี้อยู่ ทำไมน่ารัก กินละเก็บด้วย ><

"พี่นิวอ่ะ นายไม่ต้องเก็บหรอกเดี๋ยวฉันเก็บเอง..." พอฉันพูดจบ คิงก็เงียบไม่พูดอะไรต่อ พร้อมกับหยุดมือที่กำลังเก็บจานอยู่ด้วย

พอฉันมองหน้าเขา ก็เห็นเขาทำหน้าเหมือนคนกำลังหงุดหงิดอยู่ หงุดหงิดอะไร? แค่บอกว่าเดี๋ยวเก็บจานเองเนี่ยนะ!?

"มันเป็นใคร เป็นอะไรกับเธอ!? " คิงพูดขึ้นด้วยเสียงนิ่งๆ แต่ก็แฝงไปด้วยความหงุดหงิด

"ใคร พี่นิวอะนะ? " ฉันถามเขากลับ ดูเหมือนตอนนี้เขาจะเริ่มเก็บอาการหงุดหงิดไว้ไม่อยู่แล้ว

แต่ไม่รู้สิ! พอเห็นสีหน้าแบบนี้มันทำให้ฉันรู้สึกว่าเขากำลังหึงฉันอยู่ และมันก็ทำให้ฉันรู้สึก...อยากแกล้ง

"พี่นิวเป็นคนที่ฉันระ..." ฉันกำลังจะบอกว่าพี่นิวเป็นคนที่ฉันรัก แต่ยังพูดไม่จบเสียงกดออดหน้าประตูห้องก็ดังขึ้นมาก่อน

ออดดด ออดด~

"อ๊ะ สงสัยพี่นิวมา" ฉันพูดกับเขา แล้วกำลังจะเดินไปเปิดประตูให้ แต่กลับถูกคิงดึงแขนไว้ก่อน

"เนย ตอบฉันมา! " คิงถาม รู้มั้ยว่าตอนนี้ฉันรู้สึกว่าฉันมีความสุข ที่ได้เห็นสีหน้าของคิงตอนนี้ คิง...ฉันว่านายชอบฉันแล้วแหละ นายแค่ปากแข็ง

"เดี๋ยวนายก็รู้เองแหละ" ฉันพูดแล้วแกะมือของเขาออกจากแขนก่อนจะเดินไปเปิดประตูให้พี่นิว

"เปิดช้าจังนะ ทำไรอยู่" พี่นิวถามฉันก่อนจะเดินเข้ามาในห้อง แล้วก็มาเจอคิงที่ยืนทำหน้าหงุดหงิดอยู่ ฉันรู้ว่าเขาพยายามจะไม่แสดงอาการ แต่มันคงปิดไม่อยู่แหละมั้ง

"ผู้ชายคนเมื่อวานนี่ มาทำไรอีก? " พี่นิวถามฉันอีกครั้ง ด้วยสีหน้าที่ต้องการคำตอบ ฉันควรแกล้งคิงต่อไปมั้ยหรือยังไง

"คุณกับเนยเป็นอะไรกัน!? " อยู่ๆ คิงก็พูดขึ้น คิงถามพี่นิวด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่

"แล้วคุณล่ะ เป็นใคร? " พี่นิวถามคิงกลับ แล้วมองหน้าคิง อย่างไม่ยอม พี่นิวคงรับรู้ได้ถึงน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจของคิงแหละมั้ง ปกติพี่ชายฉันจะเป็นมิตรกับทุกคนเลยนะ

"..." คิงไม่ตอบก่อนจะหันมามองฉันด้วยสีหน้าที่ต้องการคำตอบอย่างมาก! เห็นหน้าแบบนี้แล้วฉันแกล้งต่อไม่ลงเลยค่ะ แถมยังรู้สึกผิดด้วย

"แล้วถ้าผมเป็นอะไรกับเนย มันเกี่ยวอะไรกับคุณ? " พี่นิวพูดต่อ แล้วดูสีหน้าคิงตอนนี้ดิ

"โอเคๆ คิง...นี่พี่นิวเป็นพี่ชายฉัน" ฉันรีบบอกคิงเพราะกลัวว่าเขาจะโมโหมากไปกว่านี้ คือฉันก็ไม่ได้รู้จักนิสัยเขาดีขนาดนั้นหรอก แต่กันไว้ดีกว่าแก้

"พี่ชาย!? " คิงเปลี่ยนจากสีหน้าที่หงุดหงิดเป็นตกใจแทน แต่ไม่ได้ตกใจมากขนาดนั้นนะ

"ใช่ ผมเป็นพี่ชายเนย" พี่นิวพูด

"พี่นิว นี่คิงเป็นเอ่อ..."

"เป็นแฟนเนย! "!!! ในขณะที่ฉันไม่รู้ว่าต้องแนะนำคิงว่าเป็นอะไร อยู่ๆ คิงก็พูดขึ้น ทำให้หน้าฉันร้อนขึ้นมาทันที

เป็นแฟนเนย!! ? >//< ยังไม่ได้เป็นสักหน่อย เขาพูดออกมาได้ไง แต่มันก็ทำให้ฉันเขินได้ไม่น้อยเลยนะ

>//<

___________________

*****โปรดติดตามตอนต่อไป*****