ช่วยฉันที!

Ep.11

King talk.

"เฮ้ยๆ ไอ้คิงนั่นมันเนยนี่หว่า แล้วผู้ชายคนนั้นใครวะ? " ไอ้ฟิวส์พูดขึ้นขณะที่ผมกำลังยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม ผมหันไปมองตามที่มันชี้ ผมก็เห็นเนยกำลังยืนคุยกับผู้ชายอยู่

ตอนนี้ผมนั่งกินเหล้าอยู่ที่โต๊ะประจำกับไอ้ฟิวส์แค่สองคน ส่วนคนอื่นๆ ยังไม่มากัน นั่งตรงนี้สามารถมองเห็นข้างล่างได้ชัดเจนเลยล่ะครับ

"..." ผมมองไปที่สองคนนั้นนิ่งๆ

"มึงๆ มีลูบแขนกันด้วยว่ะ" ไอ้ฟิวส์พูดขึ้นอีกครั้ง

"..." ผมเงียบไม่ได้พูดอะไร แต่มองภาพนั้นนิ่งๆ สองคนนั้นคุยอะไรกันก็ไม่รู้ แต่ไอ้ผู้ชายคนนั้นมันยกมือขึ้นมาลูบต้นแขนเนียนๆ ของเธอ แล้วเธอก็ไม่มีท่าทีว่าจะห้ามหรือปัดออกเลย แถมยังยิ้มคุยกับไอ้นั้นหน้าระรื่นอีก

ไม่รู้สิ...ผมรู้สึกหงุดหงิด หลังจากวันนั้นที่เนยบอกว่าจะไม่มาวุ่นวายกับผมอีก ผมก็ไม่ได้เจอเธออีกเลยครับ จนกระทั่งวันนี้

ตอนที่เธอเดินออกจากห้องทำงานผมวันนั้น ผมรู้ว่าเธอกำลังจะร้องไห้ ผมไม่ได้โง่ที่จะดูไม่ออก แต่ผมก็พยายามจะเรียกเธอไว้แต่เธอก็ไม่ฟัง เธอคงไม่อยากให้ใครเห็นน้ำตาของเธอแหละ

วันนั้นผมขับรถตามเธอไปนะ ผมเห็นเธอนั่งร้องไห้ นั่งกินเบียร์คนเดียว ดีนะที่เธอดื่มไม่หนัก เธอดูเหม่อลอยมาก ส่วนผมก็นั่งมองเธออยู่แบบนั้นแหละ

ผมก็ไม่เข้าใจว่าผมไปนั่งเฝ้าเธอทำไม จนถึงตีหนึ่งเหมือนเธอจะได้สติ เธอก็กลับคอนโดไป จากนั้นผมก็ใช้ชีวิตปกติของผม ผมดีใจที่ได้ใช้ชีวิตแบบเดิม แต่ผมก็รู้สึกเหมือนขาดๆ อะไรไป ซึ่งผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร

"ไอ้คิง ...แม่งจูบกันด้วยว่ะ!! " ผมเห็นแล้ว แถมเนยยังดูเต็มใจอีก ผมมองภาพนั้นพร้อมกับยกเหล้าขึ้นมาดื่มจนหมดแก้ว

"กูขอ On the rock" ก่อนที่ผมจะยื่นแก้วไปให้ไอ้ฟิวส์เพื่อให้มันส่งให้พนักงานเติมให้อีกที

"เนยเขาไม่จีบมึงแล้วหรอวะ กูไม่เห็นตามมึงมาเลยช่วงนี้" ฟิวส์ถามพร้อมกับรับแก้วไปส่งให้พนักงาน

"อืม" ผมตอบมันแต่สายตายังอยู่ที่เนยกับไอ้บ้านั่นที่ยังจูบกันอยู่

"เฮ้ย! นั่นมันใส่อะไรลงไปในแก้ววะ" ไอ้ฟิวส์ที่มองอยู่เหมือนกันพูดขึ้นมาอย่างสงสัย ไอ้บ้านั่นมันอาศัยจังหวะที่เนยเผลอไปกับการจูบ แล้วแอบใส่ยาลงไปในแก้ว คงไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคือยาอะไร มันคงกะจะวางยาเนยสินะ แต่ดูเนยก็เหมือนจะเต็มใจอยู่นะคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง

"ไอ้คิง เนยกำลังจะโดนวางยา! " ไอ้ฟิวส์บอกผม

"กูรู้แล้ว" ผมตอบมันพร้อมกับยกเหล้าที่พึ่งเติมมาจนหมดแล้ว

"มึงไม่รู้สึกอะไรหรอวะ!? " ไอ้ฟิวส์ถามผมที่ยังคงจ้องไปที่สองคนนั้นอยู่ ซึ่งตอนนี้คุยอะไรกันอยู่ก็ไม่รู้

"รู้สึก" ผมตอบมันไปตรงๆ ผมรู้สึกจริงๆ ครับ...มันเป็นความรู้สึกที่หงุดหงิดมาก แถมยังโมโหมากๆ อีกต่างหาก

"รู้สึกแล้วไม่คิดจะทำอะไรเลยหรอวะ เนยกำลังจะโดนวางยานะเว้ย" ไอ้ฟิวส์ยังคงพูดต่อ

"ก็ดูเต็มใจกันนี่" ผมตอบมัน

"แล้วมึงยอมหรอ!? ถึงจะดูเต็มใจ แต่ไอ้บ้านั้นก็ไม่ควรวางยานะ มึงว่ามันไม่สกปรกไปหน่อยหรอ!! " นั่นสิ ผมจะยอมหรอ จะยอมให้เนยไปกับไอ้นั่นจริงๆ หรอ แล้วจะไปห้ามด้วยเหตุผลอะไรล่ะ

"..." ผมเงียบไม่พูดอะไร

"ถ้ามึงไม่ทำอะไรสักอย่าง ตัวมึงเองแหละที่จะเสียใจ! " ไอ้ฟิวส์พูดขึ้นมาอีกครั้ง ฟิวส์มันเป็นเพื่อนกับผมมานาน ผมกับมันสนิทกันมาก มันมักจะมองผมออกเสมอ แต่คราวนี้ผมไม่รู้ว่าที่มันพูดไปมันหมายถึงอะไร ทำไมผมต้องเสียใจ

ผมมองไปที่สองคนนั้นอีกครั้ง ตอนนี้เนยหันหน้าไปหาเพื่อนเธอที่โต๊ะ ผมก็เห็นไอ้บ้านั่นมันใส่ยาลงไปเพิ่มพร้อมกับใช้นิ้วคนเพื่อให้ยาละลาย

ก่อนที่ผมจะตัดสิใจรีบลุกขึ้นแล้วเดินลงไปข้างล่างอย่างรวดเร็ว! ตอนนี้ผมรู้แค่ว่าผมต้องทำอะไรสักอย่าง เพื่อไม่ให้เนยกินเหล้าแก้วนั้น เพราะถ้ากินไปเนยอาจช็อคได้เพราะจำนวนยาที่ใส่อยู่ในนั้นมันเยอะมากพอสมควรเลยแหละ คืนนี้มันกะจะเอาไม่หยุดเลยหรือไงวะ!

เวลาตอนนี้ข้างล่างคนค่อนข้างเยอะและเบียดกันมาก มันเลยทำให้ผมเข้าถึงตัวเนยได้ค่อนข้างยาก แต่พอมาถึงผมกลับเห็นเนยยกเหล้าแก้วนั้นไปเกือบครึ่งแล้วครับ ผมต้องรีบหยุดเธอก่อนที่เธอจะดื่มมันไปมากกว่านี้

ผมเข้าไปกระชากแก้วเหล้าออกจากปากเธออย่างแรง แล้วจัดการเททิ้งลงในถังน้ำแข็ง ก่อนจะหันไปตวาดใส่เธอเสียงดัง

"รู้ตัวมั้ย! ว่าทำบ้าอะไรอยู่!!! " ผมพูดแล้วจ้องหน้าเธอด้วยความโมโห บอกเลยว่าตอนนี้ผมไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลย และตอนนี้เนยเองก็ดูตกใจมากที่เห็นผมอยู่ตรงนี้

"...คิง" เธอเอ่ยชื่อของผมออกมาเบาๆ เหมือนเธอยังตกใจอยู่

"ทำบ้าไรของมึงวะ!? " ไอ้ผู้ชายคนนั้นถามขึ้นด้วยความไม่พอใจ

"มึงนั่นแหละจะทำอะไร! " ผมหันหน้าไปถามมันกลับ พร้อมกับสายตาของมันที่ดูตกใจ แต่ไม่นานมันก็ปรับให้เป็นปกติเหมือนเดิมก่อนจะตอบคำถามของผม

"กูไม่ได้ทำอะไร กูแค่ให้เนยกินเหล้า มึงยุ่งอะไรด้วยวะ!? " มันพูดกับผมด้วยน้ำเสียงที่ดูโมโห แต่ผมก็โมโหเหมือนกัน!

"อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะว่าในแก้วมันมีอะไร!! มึงออกไปจากที่นี่ซะ! ก่อนที่กูจะเรียกคนมาเก็บมึง! " ผมพูดขึ้นด้วยความโมโห ก่อนจะดึงเนยให้เดินตามออกมา แล้วเดินไปหยุดอยู่ที่การ์ดคนหนึ่งที่ดูแลความเรียบร้อยอยู่ในผับ

"จัดการสั่งสอนผู้ชายคนนั้นซะ" อย่าคิดว่าผมจะปล่อยไปง่ายๆ ไอ้พวกชอบเล่นสกปรกแบบมันต้องเจอสั่งสอนสักหน่อย

"ครับนาย" ผมพยักหน้าก่อนจะดึงเนยออกมาจากผับ แต่เหมือนเนยจะพึ่งได้สติ เธอเลยเริ่มมีปฏิกิริยาขัดขืน

"ปล่อยฉันนะ! จะพาฉันไปไหน!? " เนยพูดพร้อมกับพยายามจะแกะมือผมที่จับแขนเธออยู่ออก

"..." ผมเงียบไม่พูดอะไร แต่ก็ไม่ยอมปล่อยแขนเธอให้เธอเป็นอิสระ

"นี่พูดไม่ได้ยินหรือไง ฉันบอกให้ปล่อย" เธอยังคงไม่หยุดความพยายามที่จะให้ผมปล่อย ผมดึงเธอออกมาถึงลานจอดรถ ก่อนจะปลดล็อครถแล้วดันเธอให้เข้าไปนั่ง ก่อนจะรีบขึ้นรถไปสตาร์ทรถทันที

"เดี๋ยวไปส่ง! " ผมบอกเธอเสียงนิ่งๆ ขณะที่กำลังจะออกรถ

"แต่ฉันยังไม่อยากกลับ! " เนยตอบ

"ทำไม หรือเธออยากไปกับไอ้บ้านั่น!? " ผมถามเธอด้วยความหงุดหงิด ไม่รู้สิ...พอนึกถึงเหตุการณ์เมื่อกี้ มันก็ทำให้ผมหงุดหงิดขึ้นมาดื้อๆ

"ถ้าใช่แล้วยังไงหรอ!? " เธอถามผมกลับด้วยความไม่พอใจ แล้วยังมองหน้าผมอย่างไม่ยอมแพ้ ผมชักจะหงุดหงิดมากกว่าเดิมแล้วสิ

"แล้วนายจะมาอะไรกับฉันทำไม!? มันไม่สมใจนายแล้วหรอที่ไม่ต้องมีฉันคอยตามตื้อ! " ใช่ มันควรจะเป็นแบบนั้น แต่แล้วมันกลับไม่ใช่ ผมไม่ชอบที่เธออยู่ใกล้กับไอ้บ้านั่น ไม่ชอบที่มันสัมผัสตัวเธอ ไม่ชอบที่มันจูบเธอ

"..." ผมเงียบไม่ตอบอะไร แล้วหันไปมองหน้าเธอนิ่ง ผมว่าผมสังเกตเห็นเหงื่อที่ผุดออกมาตามกรอบรูปหน้าของเธอ พร้อมกับที่เธอดูหายใจหอบๆ ผมว่ายามันเริ่มออกฤทธิ์แล้วแหละ ผมต้องรีบพาเธอกลับไปที่คอนโดให้เร็วที่สุด

"ตอบฉันสิ! นะ...นายจะมายุ่งกับฉันอีกทำไม!? " เธอยังคงถามผมต่อ

"…" ผมไม่รู้ว่าเธอต้องการคำตอบแบบไหน ผมเลยเลือกที่จะไม่ตอบ แต่ยื่นมือไปเร่งแอร์ให้เย็นขึ้น เพราะดูเหงื่อเธอเริ่มออกเยอะกว่าเดิม ผมรีบเหยียบคันเร่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

"คะ คิง! ฉะ ฉันรู้สึกแปลกๆ " เนยพูดเสียงสั่นๆ มือไม้ของเธอเริ่มอยู่ไม่เป็นสุข อารมณ์เธอก็เริ่มเปลี่ยนไป

"เธอใจเย็นๆ ก่อนนะ" ผมยื่นมือไปดึงมือเธอมาจับไว้ข้างนึง มือเธอเย็นมากแต่เย็นแบบชื้นๆ มีเหงื่อซึมออกมา

"ฉัน...ทนไม่ไหวแล้ว มัน...มันร้อนไปหมด ...ฉันเป็นอะไร? เหล้า...เหล้าแก้วนั้น! " เธอพูดเหมือนเธอพึ่งนึกได้

"เธอโดนวางยา" ผมบอกเธอไป มือของผมยังคงจับมือเธอไว้อยู่

"ฉันร้อน ฉันไม่ไหวแล้ว" เธอพูดพร้อมกับพยายามแกะมือผมที่จับมือเธอไว้ออก แต่ผมก็ไม่ยอมปล่อย เธอจึงใช้มืออีกข้างของเธอลูบไล้ไปตามตัวของตัวเองไปมาอย่างบ้าคลั่ง

เธอเลื่อนมือไปที่หน้าอกของเธอเอง หน้าอกที่ผมเคยจับแล้ว มันนุ่มมือมาก! เธอลงมือเคล้นนวดหน้าอกของตัวเองด้วยมือข้างเดียว

แต่รู้มั้ยครับ...ว่ามันดูเซ็กซี่มาก ผมไม่ใช่พระอิฐประปูนนะ ผมก็เป็นผู้ชายคนนึง ผมมองและมีอารมณ์มันก็ไม่แปลกหรอกครับ แต่ผมต้องบอกกับตัวเองไว้ว่าตอนนี้เธอไม่มีสตินะ ผมต้องห้ามใจตัวเองไว้ก่อน

"คิง...ช่วยฉันด้วย ฉันไม่ไหวแล้ว" เธอพูดออกมาด้วยเสียงกระเส่า อีกนิดจะถึงคอนโดแล้ว ผมรีบเหยียบคันเร่งให้เร็วขึ้นอีก

"ช่วยยังไง? " ผมถามเธอไป ผมรู้ว่ามันเป็นคำถามโง่ๆ ที่ไม่น่าถาม แต่ผมก็อยากรู้ว่าเธอจะตอบยังไง

"ช่วยเอากับฉันที!! "

King talk end.