Chapter 4: Hospital Romance
"Where did you go, Immanuel?!" Parang kulog ang boses ni mommy nang makauwi ako sa bahay.Dumiretso ako sa sofa namin pagkatapos kong ihagis ang mga pinamili namin ni tita sa sahig. Hinilot ko ang aking sentido while my body is resting on its comfortable back rest.Hindi ko alam kung bakit masakit ang ulo ko. Masakit ba dahil kanina ko pa iniisip kung bakit magkasama si Emma at Caius sa cinema o dahil ba nalipasan ako ng gutom?Nakapamaywang sa harap ko si mommy at masama ang timpla ng mukha."Ano na naman 'yang pinagbibili mo? Did you use your money? Immanuel, kasasabi ko lang sa'yo—"Narinig ko ang marahang halakhak ni tita Erica. Dahan-dahan siyang umupo sa sofa while holding a wine of glass."Relax, I was with Imma, Aera." She said after taking a small sip.Kumunot ang noo ni mommy. "You spoiled again your niece!""She deserves it. Bakit mo pipigilan ang anak mo sa ganiyang bagay? Aera, we only live once. Hayaan mo na. Mababalik natin ang pera pero ang buhay hindi.""That's not the point, ate!" Sigaw ni mommy. "She's still in high school but look how she dresses! Baka sa pagpapaganda niya tumagilid ang grades niya!"Dumating si daddy, ama, at ina na galing kusina. They went over us. Tumabi sa akin si ina at niyakap ako. Sa kabila naman ay si ama. Daddy went over to mommy to console her."Give her an ultimatum, then. Kapag bagsak ang grades niya ngayon grading, control her, Aera. Hindi iyong idaraan mo sa galit."Tumabi si daddy kay mommy. He slowly touched her waist. "Erica, we did what we could do. It's just… naspo-spoiled ang anak namin.""Hinayaan ko na nga na magpakulay siya ng buhok, tapos ganiyan ang gagawin niya?" Tiningnan ni mommy ang mga pinamili namin.She kneeled on the floor at isa-isang binuksan ang mga paper bag. Tumambad ang mga kinapos sa tela kong mga damit na pinamili."Marami kayong pinamili, Erica." Ani ina. "Masusuot mo ba 'yan, apo?"Tumango ako."God! Immanuel! You already have a lot of clothes! Bakit bumili ka pa?" Inangat ni mommy ang isang damit. It was a red bandana top inspired. "And Jesus Christ, why is this revealing again?!"Tahimik lang ako. Ayaw kong makisali dahil iyon panigurado ang magiging butas ko. Kapag sumagot ako, paniguradong ayon ang magiging rason ni mommy para kontrolin ako lalo.I'm a big girl already! I can decide by myself. Bakit ba kailangan akong kontrolin?"That's the new fashion. Outdated ka na ba, Aera?" Si tita Erica."Erica, that's enough." Si ama.Ina leans and whisper on my ears. "Saan ka pumunta?" Tanong ni ina habang nagtatalo si mommy at tita."Pumunta ako kila Emma." Bulong ko.Tumango si ina. "Next time magsabi ka. Nag-alala ang mommy mo noong mag-isang umuwi ang tita mo rito at hinahanap ka kung nakauwi ka na ba.""It was an emergency.""Kahit na."Hindi na ako umimik at nakipagtalo kay ina. May point naman si ina that I should've told my mom about it. I understand her reactions and feelings dahil hindi naman agad ako nagsabi, maging kay tita Erica.Kaya lang naman naging ganito ang reaksyon ni mommy because she loves me.Hindi ko na nasundan ang pagtatalo ng magkapatid. Nagulat na ako ng humarap sa akin si mommy at dinuro ako."The school year just started, Immanuel! Sinasabi ko sa'yo, if I see failing grades, you'll never be spoiled again!""Hush, honey…""No!" Sigaw ni mommy. "Immanuel is running as a salutatorian in her school and hearing those complaints taint her image! Lalo na iyong maikli ang mga palda niya! Tapos ano? Saan ka pumunta? Hindi ka pumasok?!""Aera, kumalma ka," si Ina. "Immanuel might rebel if you keep on spreading hate. Try to calm down and let's settle this for once.""Immanuel won't listen unless pagalitan 'yan!"Napabuntong hininga ako."Mommy, n-nag-aaral naman ako…" Pagsisinungaling ko.Aminado naman ako sa sarili kong I'm not doing the best in me. Mas inuuna kong makipag-usap sa iba't ibang lalaki at magpaganda ng image sa social media."Jesus! One of your teachers told me that you had a terrible performance on your oral presentation. Anong nag-aaral, Immanuel?"I pouted.Last year ko na as a grade 10 student. At least, I want to have a long-term boyfriend.But hell, after getting to know them and exchanging I love yous, I realize a lot of things about them. Nakaka-disappoint and turn off. In the end, I always find ways to cut the ties.Kaya walang boyfriend ang tumatagal sa akin."Nag-aaral ako, mom. Naka-one point ahead nga ako sa nerd kong kaklase."I heard tita Erica giggles."Really, Immanuel?" Si mommy. Her face looks sarcastic."I'm smarter than him. That means, maganda ang performance ko. Hindi ako mawawala sa pagiging salutatorian ko, mommy.""Immanuel, do you hear yourself? It's just a point ahead. How about your overall performance?"Mas mataas ako ng one point. What's the problem? I can compete because I'm smart! Bakit hindi na lang ma-appreciate iyong small things? Why do they only seem to acknowledge major accomplishments? Big achievements often build upon smaller ones, so what's the fuss?"That doesn't matter!" Hindi ko mapigilang mapasigaw sa inis.My mom looked shocked at my sudden shout. Namutla ako. I realized that was a wrong move."Sumusobra ka na!"Mom was about to slap me. "Tumigil ka na, Aera!"Tumayo si ina at sinapo ang sampal ni mommy na para dapat sa akin. Malakas iyon at halos mangudngod si ina sa sahig."Ina…" Tawag ni mommy nang mahimasmasan ang ginawa ni ina para sa akin."Ina!" Agad kong niyakap si ina at chineck ang kaniyang pisngi.Napansin kong namula ito and she's panting. "Ina, are you alright? Can you still hear me?"Agad akong pinaalis ni ama at siya ang kumalinga kay ina."Oh! Not, now!"Napansin ko ang pagtaas-baba ng dibdib ni ina. Namimikit ang kanyang mga mata at hindi nagbibigay ng tugon."Imma, call an ambulance. Right now!" Si mommy.Lumapit na rin si tita Erica at mommy at sinusubukang kunin ang atensyon ni ina but my ina closed her eyes.Ilang araw rin akong napa-absent dahil sinugod sa ospital si ina. Ako ang kasama ni ama sa pagbabantay, kasama ang dalawang kasambahay namin.Mom was really ashamed of what she did. Hindi siya makabisita sa kahihiyan. Galit din si ama sa kanya. Si tita Erica naman ay madalang dumalaw.Natutulog si ama sa paanan ni ina habang hawak-hawak ang kamay ng asawa.Lumapit ako kay ama at hinawakan ang magabilaang balikat niya. "Ama, ako na..."Tumayo si ama, namimikit-mikit pa ang mga mata. "Salamat, apo. Babalik ako mamayang hapon."Tumango ako. Kahit na mas gusto ko na siyang pagpahingahin at bukas na lang bumalik. Inilalayan siya ng isang kasambahay namin.Ang kasama ko namang kasambahay ay nagsimulang ilagay ang prutas sa tabi ng bed ni ina."Belinda, pagkatapos mo riyan bilhan mo ako ng tubig. Nauuhaw ako.""Sige po, ma'am."Natapos si Belinda at umalis din kaagad.Habang wala si Belinda at tulog pa si ina, inilagay ko ang phone sa bedside table. My cam is open. Bahagya akong lumayo sa phone ko.From this proximity, hanggang baywang lamang ang kita sa akin. I am wearing a white off shoulder long sleeve dress and a black corset. Naka-full make-up ako at wavy ang hindi kahabaan kong buhok. I partnered my clothes with black and white combat shoes.Tumunog ang kanta so I started to dance along with it. I just wave my body and had some hand gestures habang sinasabayan din ang pagkanta.Tumagilid ako sa phone and bend my body over while waving it. Ito ang usong-usong step ngayon.Biglang bumukas ang pinto.Napahinto ako at titig sa taong iniluwal nito. Both of us are looking at each other while I can still hear the music from my phone.He's wearing a white uniform at may pin. May hawak din siyang mga papel. I've seen him before, kasama noong babaeng nurse na tumitingin parati kay ina.He has a white complexion, clean cut hair, thick brows, deep set eyes, and a pointed nose. This nurse is tall! Mas matangkad siya sa mga lalaki kong kaklase. Bahagya ring malaki ang katawan.Umayos ako ng tayo at nginitian ang poging nurse."Hello!"Kinuha ko ang phone at pinatay ito."Ma'am, i-check ko lang po ang patient bago ka mag-Tiktok. Okay lang po ba?"I chuckled. "Oo naman!"The nurse started to check on my ina. Hindi ko maiwasang mapatulala sa side view profile niya while doing his task."Ilang taon ka na?" Tanong ko.Ngayon lang kaming dalawa nakapag-usap nang ganito. Usually kasi nakabuntot siya sa babaeng nurse."I'm 22 years old.""Hindi pala nalalayo ang edad natin.""How about you? Ilang taon ka na?""I'm only 15 years old.""High school?"Tumango ako. "Malapit na ako mag-college after two years. Pero you can court me naman now. Age doesn't matter."Kung pogi.Bahagya siyang tumawa at nagsulat sa hawak niyang papel. "Intern lang ako rito. P'wede mong maging boyfriend ang—""Ikaw ang gusto ko."Lumingon siya sa akin. "Really, huh?" He smirked. "Well, you're pretty and you look like a grown-up woman."I shrug off my shoulder. Well, I'm Immanuel. Of course, maganda ang lahing pinagmulan ko."Thanks. I'm aware of it."He chuckled. Inilahad niya ang kanyang kamay sa akin. "My name is Mavie."Mabilis kong tinanggap ang kaniyang kamay. "Imma."Mavie is handsome and he's definitely my type. It would be a good relationship with someone older than me, at least I perceive. Pangarap ko iyon. Iyong maihatid at sundo ng college boyfriend from my school.Kinagat ko ang pang-ilalim na labi when my phone rang. Tiningnan ko si ina na inaasikaso ni yaya."Ina, I have to call Emma about academics. I'll be out for a while." Pagsisinungaling ko.She nodded. "Bumalik ka pagkatapos."Her health is starting to get better but her doctor advises her to stay in for the meantime for further assessment.Pabor naman sa akin na mag-stay rito dahil wala akong iniisip na academics. All I have to do is…Pumunta ako sa exit door bago sinagot ang tawag."Good afternoon," I heard his husky voice."Kagigising mo lang, Mavie?""Yes. Mamaya pa shift ko riyan. Kumain ka na?"Hindi ko mapigilang mapasimangot. "Mamaya aalis na ako…""Uh-huh… I'll try to go there now. Can you wait for me?"It actually turns me off to wait for him. Dapat siya ang maghintay sa akin! But I like Mavie.We've been talking for almost a week na. Siya na yata ang pinakamatagal kong naka-usap. And probably why this works for us dahil parati kaming nagkikita. Kasi kung hindi, baka itigil ko na ang kung ano ang mayroon sa aming dalawa."Oo naman." Sagot ko."Alright. I'll just prepare and go there. See you, Imma."Namatay ang phone at hindi ko maiwasang tingnan ang wallpaper ko. Selfie namin ni Mavie noong pumunta ulit siya after I flirted with him.Side view profile ang pose niya samantalang ako ay nakapangalumbaba at ngisi sa kamera. Nakasuot siya ng white uniform at ako naman ay floral tube dress.Kung hindi lang pogi itong si Mavie, hindi ko naman siya pagtiya-tiyagain hintayin para makita siya.My phone beep and I saw Emma's message. Gusto ko mang tingnan ay hindi ko na ginawa. I'll probably talk to her kapag wala na akong business dito sa hospital.Bumalik ulit ako at nadatnan kong naroon ang doktor ni ina. Tahimik akong pumasok at umupo sa sofa katabi ng yaya."Yes, ma'am. I already gave a call to your family that you can be discharged at the hospital."Nanlaki ang mata ko. This is my last day here at the hospital?! That means hindi ko na makikita si Mavie!"Seryoso ba talaga iyan?""Opo, lola.""I thought she has to take some tests for further assessment doc?" Singit ko."Fortunately, miss, we didn't find anything wrong on her tests. Everything is normal, that's why she can be discharged."I heave a sigh.Naka-upo ako hagdan kung saan parati kaming nagkikita ni Mavie.Bumukas ang pinto at iniluwal nito si Mavie. Basa pa ang malinis niyang buhok. May dala rin siyang baunan at tumbler.He tried to smile kaya lumabas ang mga biloy sa magkabilaan niyang mga pisngi. When he saw me not smiling back, napawi iyon.He sat beside me."Are you okay?"I made up my mind. Ayaw ko na ring patagalin pa dahil hindi ako mag-aaksaya ng panahong mag-stay sa taong hindi ko naman nakikita in the future.Ayaw ko na rin dahil hindi ko kakayanin na hindi ko siya makikita. Gusto ko araw-araw ko siyang kasama. Hindi ko kakayaning hindi kami nagkikita, baka ikamatay ko iyon."Mavie, let's stop here."Kumunot ang kaniyang noo. When he realized what I meant, binitawan niya sa tabi ang mga hawak at hinarap ako."You want us to stop what we have? The thing we have in between?"Tumango ako at umiwas ng tingin. Pangarap ko na noon pang magkaroon ng boyfriend na ahead sa akin. Ngayong na-experience ko na, sapat na sa akin iyon.Hindi ko man siya boyfriend, masaya na ako sa pagpapakilig niya. Hanggang doon lang."Why?""You are a kind and gentle person, Mavie. Ayaw ko na itong patagalin pa…" Ngumiti ako. "Madi-discharge na si ina. That means, we won't see each other…"Umiwas siya ng tingin pero nang subukas niya akong tingnan, napansin kong namumua ang kanyang mga mata. "And?" Napipiyok niyang tanong."Mavie, hindi na tayo magkikita kapag na-discharge na ang ina ko—""Imma, I can visit your house. I can make time for you—""Hindi mo naiintindihan, Mavie.""I understand, Imma. I understand that we have different time and priorities and since I understand our situations, I'm willing to make time with you so we can work it out."That shut my mouth. I wasn't expecting Mavie to be this understanding and mature. Ang buong akala ko ay katulad din siya ng ibang mga lalaki na once I push away, they'll be sad boy na.Mavie is different. Hindi ito maganda para sa akin. Hindi ko kakayanin na mature si Mavie.Tumayo ako."I made up my mind, Mavie. Thank you for everything."That was the last time I saw Mavie. It was a whirlwind hospital romance for us. Masaya akong pinaranas niya ang dream kong magka-boyfriend ng college at hanggang doon lamang iyon.Chapter 5: MagandaThe sun hid in the gloomy clouds. Umihip ang malakas na hangin at tinangay ang nakalugay kong buhok.I wore a pastel purple hoodie underneath my school uniform. Ang palda ko ay medyo pinahaba ko na rin dahil hindi ako tinigilan ni mommy.“Emma!” Sigaw konang makapasok sa school.Lumingon siya sa akin. Kaming dalawa pa lamang ang narito sa loob. Maaga akong pumasok para personal siyang tanungin.I can actually ask this on chat but I was too busy with Mavie. Isa pa, I won't be able to see her reaction!“Imma, ikaw pala.” Aniya.Umupo ako sa kanyang tabi at napansing binabasa ang notes niya.“Bakit ka pala absent ng ilang linggo? Hinahanap ka ng mga teacher natin. Kahit ako walang maisagot kasi wala ka namang sinabi.”“Nagkaroon ng emergency sa bahay. I had to go with my ama dahil na-ospital si ina.”Tumango si Emma. "Kumusta si ina ngayon?""She's fine now…"Inilagay ni emma ang notebook sa armchair ko. Sinarado ko iyon at pumangalumbaba. Mariin ko siyang tiningnan at
Chapter 6: GalitI am 30 minutes ahead sa time ng class namin. Hindi ko rin ine-expect na makakasabay ang best friend ko sa parking.Busangot ako habang papunta kami sa room ni Emma. Mainit ang ulo ko dahil hindi ako maka-get over na inapakan ni Caius ang aking pride.Damn him.Diretso ang lakad ko at kunot ang noo samantalang si Emma ay nagmumulti-tasking. Naglalakad habang nagtitipa sa sarili niyang phone. Nakahawak ako sa kaliwang braso ni Emma para alalayan kung sakaling mabunggo man.Gusto ko sana i-open kay Emma ang nangyari kaya lang childhood friends nga pala sila."Kailangan daw ng representative?" Tanong ni Emma sa kalagitnaan ng paglalakad namin.Marami na ang mga estudyante sa paligid ng corridor. Maingay pero walang buhay ang mga silid na nadaraanan namin. Lahat ng estudyante ay nasa labas para magdaldalan at magharutan.Huminto siya at gano'n din ako. Hindi maalis ang ngiti sa kaniyang labi habang ako ay manlisik na ang mata."May upcoming event daw agad sa Friday. Kaila
Chapter 7: Slippers"Caius!" Sigaw ko sa classroom.Lahat ng mga kaklase ko ay tumingin. Maging ang katabi kong si Emma na may isinusulat para sa program.Taas-baba ang dibdib ko sa galit.That jerk! Hindi pumasok! The program will start in five minutes pero walang sumusulpot na Jologs."Imma, okay ka lang?" Lumapit si Allen at hinawakan ako sa balikat."Hindi. Hindi ako okay!" Huminga ako nang malalim. "Kapag nakita ko talaga 'yang nerd na 'yan, aahitin ko ang kilay niya!"Natawa si Allen. "Gusto mo bang ako na lang anh partner mo?"Nawala ang pagkakunot ng noo ko sa sinabi ni Allen. Narinig ko ang pang-aasar ng mga kaibigan niyang mga lalaki.I hissed. "Hindi na. Kaya ko 'to."I'm a running salutatorian for nothing. Lahat ng line ni Caius ay pinalitan ko on the spot. The program went well kahit ako lang mag-isa ang nagsasalita sa harap.Marami rin ang active students noong nagpa-ice breaker ako dahil nagkaroon ng problema sa USB ng magpe-perform."Kunot na naman noo mo. Halatang bad
Chapter 8: UmbrellaI was taught that people are kind either when you have everything or when they need something from you.But kindness should not be driven by external forces; it should occur naturally when you choose to help and be kind to others.I doubted Cauis' kindness when he helped me go to the parking lot and wait for my driver to come. He was just there helping me because I am his crush's friend. If I am not, Caius would've probably closed his eyes and walked away.Tumayo ako sa kinauupuan ko para kunin ang bag.Nahagip ng mata ko si Caius na nakatingin kay Emma at nagsusulat pa rin ng notes. Sa tabi ni Caius ang ibang transferee na nagtatawanan habang nagliligpit ng gamit.Gusto ko mang mainis kay Caius ay hindi ko naman magawa. Just the thought that he helped even with that kind of reason shuts me up. He somehow saved me from being stuck in the room.Umirap ako habang tinatanggal ang pink hoodie ko. Pagkatanggal ko ay bahagyang umangat ang maiksi kong palda. I immiediatel
Chapter 9: BratMy weak body is resting well on my comfortable bed. Bumukas ang ilaw ng kwarto ko as well as my tired eyes.My mom immediately sat beside my bed as soon as she saw me. Hinaplos niya ang aking kamay. From her gaze, I can see her soft eyes."Uminom ka na ng gamot?" Malambing na tanong ni mommy.Marahan akong tumango. "Yes, mommy..."I could hear my different voice when I answered my mother. Ganito talaga ako kapag may sakit, nag-iiba ang boses."I've already informed your advisor that you need to take a leave of absence. Kailangan mong gumaling agad, Imma. Malapit na pala ang examination ninyo."I bit my lower lip. Malapit na nga ang examination namin pero walang pumasok sa kokote ko.Damn it. I'll try to study by myself kapag gumaling na ako."I'll study harder, mommy."Her face softened more as she heard my assurance that I will study even in my weakest state. I actually cannot."Alright." She nods, as if my mom trusts me well to excel. "Do you need anything?""I need
Chapter 10: I Like"Why did you add it?"Umirap ako sa tanong ni Caius. Naka-upo siya sa gilid ko habang nakapangalumbaba gamit ang isang kamay. His left hand is pointing out the paper I showed to him."They have the same x!" Pagalit kong sagot."Uh-huh?"Tinuro ko ang papel kung saan ko sinagutan ang ibinigay niyang problemang pinagtatalunan namin."Caius, bobo ka ba? Parehas silang x kaya pinag-add ko.""That's the reason why you have to repeat the remedial quizzes."Kumunot ang noo ko. "E parehas nga silang x! Kapag y, e di add din!"Bahagya siyang natawa. "Are you going to add everything?""Should I have divided it?"Napa-iling si Caius, hindi makapaniwala sa patanong kong sagot.Kinuha niya ang ballpen sa kamay ko at may isinulat sa papel. Dahan-dahan siyang nagsulat doon.Pumangalumbaba ako habang pinapanood siyang seryosong magsulat."Caius, huwag ka nang magpakahirap d'yan. They have the same value, so you must add them both." Sambit ko."You don't always add them, Immanuel."
Chapter 11: Over My Dead BodyPakiramdam ko may kulang sa akin. Even though I see the best in me, tingin ko mayroong wala sa akin na mayroon si Emma.Napabuntong hininga ako.Tinapos lang namin ni Caius ang session. Pagkatapos no'n ay pinauwi ko na rin siya dahil nawala ako sa mood.My grandparents, on the other hand, kept asking me about Caius. Paulit-ulit ko ring isiniksik sa kokote nila na siya ang tinuruan ko, kahit ako talaga iyong tinuruan niya."Tita, maganda naman ako 'di ba?" Tanong ko sa kabilang linya.Nakatingin ako sa kisame ng kwarto ko habang nasa tainga ang phone. Nakataas ang isa kong kamay sa ere at kunyari may inaabot sa kisame."Of course!"Napasimangot ako. "Sinasabi mo lang yata 'yan kasi paborito mo ako…"She chuckled. "No, hija. You're really pretty. Bakit mo naitanong?""I have this classmate…""Uh-huh?"Ininaba ko ang kamay. Umupo ako nang maayos sa sofa at saka inayos ang pagkakalagay ng phone sa aking tainga."Mabait siya minsan. Madalas hindi. But whenever
Chapter 12: Caius Wren VonshiksalIt was such a busy week for us students. Maraming event na dapat salihan at may ibang subject na nire-require kaming sumali for the sake of having high grades.Hindi kami halos magkausap ni Emma dahil busy siya sa gampanin niya at ako naman, kahit isa sa mga officer, na muse lang naman, busy ako maghabol ng mga na-miss ko.S’yempre bonus na lang kapag may time akong mag-TikTok at Facebook.At dahil marami akong na-miss na quizzes and lessons, isa sa magiging pambawi ko ang pagsali kahit na super labag sa kalooban ko.I was actually contemplating to joining any events kasi katatapos ko lang kasing magpaganda pero mastre-stress na naman ako sa preparation ng sasalihan ko."You are?" Tanong ng judge.Hinawakan ko ang mikropono. "I am Immanuel Erica Botero from grade 10 section one."Aside from having intelligence, I also have some talents na hindi ko masyadong ginagamit. I admit na I’m not better compared to those who really have the same talent as mine.
The EndI never felt this feeling before. Like after the rain, I am experiencing a rainbow now. Para akong nasa alapaap knowing that I am now on good terms with Emmarose.On the other hand, Caius seems nice ever since na naging okay kami ni Emma. I didn't ask him to buy me food last time when he bought Emma's cravings, but he bought me food, too! Tuwing nagkakasabay rin kaming pumasok, Caius would always open the door for me. It's something that he has never done before for me.Except sa mga taong nasa paligid ko, especially my family who treats me like a trash. With mere rumors my image was distorted from their perspective. As much as I want to clear it, nothing will ever happen when ears only listen to what they believe in.Whatever. Masaya na ako kay Emma and Caius. They are enough.I understand their relationship now. Emma is still into his ex-boyfriend, while Caius is very concerned to Emma since buntis ang kaibigan namin.Naramdaman kong may kumalabit sa aking balikat. Nilingon
Chapter 20: ReconciledThe stars are far away from us. We can never reach them after several attempts of raising our hands in the sky in the hopes of aligning them together. It's something we can never do, just like changing someone's judgment about us.Even though I want to explain my side, at least to my family, I just couldn't. They really think ako ang may scandal and buntis, gaya ng mga sabi-sabi sa comment section ng post na iyon. Marami pang masasakit na salita at panghuhusga ang mababasa roon, and that’s when I realize that not everyone likes me.I thought I was well-liked because of my pretty face, but no. Halos lahat ng mga ka-batch ko ay galit sa akin.Ang sakit lang kasi ang akala kong unang makikinig sa akin ay pamilya, mali pala ako. I also tried to call my tita Erica to feel like I have someone beside me pero she just yelled at me after hearing about the scandal.I guess that's how people around me perceived me. Kailangan kong tanggapin lahat ng judgment nila towards me
Chapter 19: Issues"Next time na lang, Imma, ha?"Tumango ako kay Anjelika after she removed her arms from hugging me.Noong nilabhan ni Caius ang damit ko at pinatuyo, busy naman si Kairus kaya kaming dalawa lang ni Anjelika ang nagka-usap sa hapag.I actually enjoyed the time I spent with her. She's gregarious at hindi kami naubusan ng pag-uusapan. Well, it was all about me lang naman and a bit of Caius' life."I'll probably visit here again. Sana nandito kayo para makapasok ako ng bahay."Lumingon si Anjelika sa loob. Narito kami ngayon sa labas ng gate nila. I followed her vision line and saw the two brothers at the lawn while talking seriously."Pinagsasabihan niya si Caius. He doesn't behave that way, e. Ngayon lang siya nagmamatigas. He's kind, though.""Sa akin hindi siya kind."She laughed. "Naku! Feeling ko type ka niyan at denial lang siya. Ganiyan din kuya niya sa akin noon. Kunyari suplado pero type pala ako."Hindi ko maiwasang mapangiti sa sinabi ni Anjelika. May chance
Chapter 18: BrotherAll my life, I’ve been liked and chased by people I dislike. For me, I can either turn them down or play along with them. Boys my age only like the idea of being engaged in a relationship with beautiful girls because they can brag about it, claiming girls like a trophy they just won.Pakiramdam ko noon nasa akin na ang lahat. I have everyone’s attention, e. But life fucked me up now. The challenge of chasing someone who doesn't like me. I never imagined my life chasing someone like Caius kasi he was a fucking nerd with jologs outfit.Never I imagine myself liking him. Sa totoo lang, I don’t understand why I keep chasing him. Wala naman akong laban sa bestfriend ko kung siya ang gusto.But a part of me knows I have a chance. Emma wouldn't be two-time, right? She already has a boyfriend. Kung aangkinin niya pa si Caius, akin na lang. Ibigay niya na si Caius sa akin.Umuwi kaagad ako pagkatapos akong i-turn down ni Caius. I don't want to be a laughing stock there afte
Chapter 17: Last DanceKinapa ko ang noo. I can feel a big bump on my forehead. Mahipdi iyon nang bahagya kong madiinan. Sa ibang parte naman ay maliliit pa but they don't hurt that much."Ang malas!" I exclaimed. "Kung kailan pa may prom, saka ako tinigyawat!"I feel so ugly.I actually want to attend prom pero sa tagal kong panunuyo kay Caius, niwala akong nakuhang ‘oo’ sa kaniya. Sa ganda at sexy kong ito, he turned me down! Bulag na nga yata talaga siya. Ang daming naghahabol sa akin dahil ang ganda-ganda ko.Huminga ako nang malalim habang nakapangalumbaba sa pasimanong hanggang dibdib ko ang taas dito sa rooftop. Tanaw ko mula rito ang laki ng school namin.Damn these pimples. Hindi na natanggal!I feel so damn ugly.Mula rito sa itaas, marami akong nakitang nagbibigayan ng bulaklak. It's Valentine's day kaya talagang maraming mag-aabutan ng tsokolate at bulaklak. Hindi ako masaya sa nakikita. I feel so bitter.If only Caius reciprocates my feelings, siguro hindi ako nagmumukmok
Chapter 16: Prom DateHindi na muling nasundan ang pagsabay naming umuwi ni Caius after I blackmailed him. Okay na rin kasi hindi ko na siya nakitang sabay umuwi kasama si Emma, although I always see them together in school.Kung hindi hindi niya kasabay umuwi si Emma, okay lang na hindi rin kami magsabay umuwi ni Caius. Pero kung sabay sila, dapat kaming dalawa rin, 'no!"Caius!" Sigaw ko pagka-dismiss sa amin ng class before ng vacant namin.Tumingin sa direksyon ko si Caius at Emma na naka-upo sa likod ng room kasama ang Tres Marias. As soon as Emma saw me, nauna siyang maglakad kasabay ng mga kaklase ko palabas ng room namin."Emma, wait!"Hinarang ko kaagad si Caius."Lunch?" I asked with a smile plastered on my face.Magkasalubong ang kaniyang mga kilay.Wala akong pakialam kung galit siya. What's important for me is that he's with me.He sighed deeply. "Ilang beses ko bang sasabihing ayaw ko?" Caius asked. "I don't like you, Immanuel."Narinig ko ang pagtawa nila Alaiza na nag-
Chapter 15: WalletMasama ang timpla ng umaga ko. Hindi ako pinatulog kaiisip kung bakit sabay sila at kung bakit galit na galit ako!Hindi ko matanggap.Iyon siguro iyon kaya masama ang loob ko nang makita silang dalawa.Dahil hindi ako magpapatapak ng pride, buo ang desisyon kong hindi magpaapi. I have to show Caius na kahit anong tulak niya sa akin palayo ay hindi ako lalayo sa kaniya."I don't want you to sit beside me, Immanuel."Iyon ang parating sinasabi ni Caius tuwing tatabi ako sa kaniya or ang dapat niyang katabi ay si Emma."I want to sit beside you." Saad ko. "But if you don't want me to sit beside you, okay lang din naman sa akin if I sit on you."Napansin kong namula ang kaniyang tainga."Seal your mouth, brat." Aniya at hinarap ang direksyon ni Alaiza. Likod na lamang niya ang nakikita ko.I couldn't help myself but laugh whenever I tease Caius. Parating namumula ang kaniyang pisngi sa mga pilya kong banat.Natutuwa ako sa tuwing nakikita kong may epekto ako sa kaniya
Chapter 14: SabayPinasadahan ko ng tingin ang sarili sa mirror wall ng kwarto ko. Kitang-kita ko ang buong kong repleksyon.I'm wearing my school uniform. Hapit na hapit ang aking pantaas at halos bumukas na ang una hanggang ikatlong butones ng aking uniporme because of my boobs.My blue-checkered patterned skirt is three inches above my knees. Kaya lagi akong nasisita dahil sa taas ng palda ko.Ang buhok ko ay nakahati sa gitna. Sa magkabilaang parte ay may pink clip na malalakinat iba't ibang disenyo pa.Umalingawngaw ang boses ni Caius sa aking tainga."You said you're pretty but I don't see anything from you."Fuck you, Caius!Pagkatapos kong amining may itsura ka, ipapamuka mo ulit sa aking ang pangit-pangit ko?Kung hindi ka lang g'wapo, baka hindi kita pagtutuunan ng pansin.At dahil ginagalit mo ako, hindi ako magpapatalo.I'll make sure you'll be mine. Pagkatapos kitang pagsawaan, iiwan din kita gaya ng kung paano ko iwan ang mga lalaking pinagsawaan ako.Your head will turn
Chapter 13: Insecure"Pangit ba, Imma?"Pakiramdam ko napahiya ako. Buong akala ko pangit si Caius. Ilang beses ko siyang minalit pero bakit ganiyan?Bakit ganiyan ang itsura niya ngayon sa entablado?He's handsome as hell.And damn it. Hindi ko mapigilang isipin na bakasiya iyong naghatid kay Emma."S-si Caius ba t-talaga 'yan?""Bulag ka ba?"Binalik ko ang tingin kay Caius sa harap. They lined up there katabi ang mga partner nila."Siya talaga iyan?""Oo nga!"Ipinokus ko ang tingin kay Caius.Marami ang nagsisitilian noong talent na nila. Ang kanina'y mataas na sigawan sa bet kong contenstant ay napalitan ng katahimikan.Lumakas lamang noong si Caius at Alaiza na.He looks proud of himself while showing his talent in dancing. Ang akala ko'y lampa at tatanga-tanga ay may angas pala sa pagsayaw.Mali ako ng hinusgahan.Para akong sinampal ng kahihiyan.Ang akala ko kasi pangit talaga siya. Hindi niya afford ang katulad ng ginagawa kong pag-aayos sa mga mamamahaling salon.Damn it.I