Mag-log inShare
Kabanata 028
Huling Na-update:
2024-11-05 13:02:02Makaraan ang ilang araw matapos ang aming pagbisita kay Ate Christy, naging abala kami ni Edward sa pagsasaayos ng lahat ng papeles para sa kanyang pagpapagamot. Sa tuwing naiisip ko ang sakripisyo at tulong ni Edward, napapangiti ako kahit pa may pangamba sa puso ko. Alam kong napakalaki ng pinasok naming laban, pero sa tuwing nakikita ko si Edward, nararamdaman kong kaya ko lahat.
Isang umaga, habang nag-aayos kami sa sala, lumapit si Edward na may dalang dokumento. "Claire, may isa pang kailangan nating asikasuhin," sabi niya habang nakatingin sa akin nang seryoso."Anong kailangan, Edward?" tanong ko, ramdam ang kaba sa boses ko."May kailangan tayong kumpirmahin para sa kaso. Kailangan nating makita ang dating mga doktor ni Ate Christy para makuha ang mga dokumento at eksaminasyon noon pa man ,mga record na maaaring makatulong sa pagdinig sa kaso," paliwanag niya.Tumango ako, alam kong magiging mahirap ang proseso, pero alam kong tamKaugnay na kabanata
Play Me, I’m Yours Kabanata 029
Edward POVHabang nagmamaneho ako pauwi mula sa ospital, tahimik lang si Claire sa tabi ko, ngunit ramdam ko ang pasasalamat niya. Paulit-ulit siyang humihinga nang malalim, at sa bawat sandali ay naririnig ko ang kanyang mga bulong ng “Salamat, Edward.” Hindi niya matigil ang pasasalamat sa akin, at sa tuwing naririnig ko ito, napapaisip ako kung paano niya napagtitiisan ang lahat ng sakit at bigat na dinadala niya para kay Ate Christy. Ang tagal ng panahon na pinagtiisan niya ang ganuong sitwasyon. Napailing na lang ako sa aking sarili.Hindi ko rin akalain na ganuon pala kalala ang pinagdaanan ni Christy. Hindi ko inisip na magkakaroon siya ng ganitong klaseng pagsubok sa buhay. Hinawakan ko ang kamay ni Claire habang patuloy akong nagmamaneho, pinaparamdam ko sa kanya na hindi siya nag-iisa. “Claire, nandito lang ako para sa’yo, para kay Christy. Huwag kang mag-alala, hindi kita iiwan sa laban na ‘to,” bulong ko sa kanya.
Play Me, I’m Yours Kabanata 030
Natahimik kami ni Edward, at sa mga sandaling iyon, tila nawala ang buong mundo sa paligid. Humalik siya sa akin at ilang minuto pa kaming nagmuni muni. Nakaupo pa rin ako sa kanyang kandungan, at kahit walang salitang lumalabas sa aming mga labi, alam kong pareho kaming nakadarama ng isang bagay na higit pa sa anumang pwedeng ilarawan ng mga salita. Tinitigan ko siya, at sa mga mata niya, nakita ko ang lalim ng kanyang pagmamahal, ang pangakong hinding-hindi siya bibitaw. Hinaplos niya ang buhok ko, pinalapit ako nang bahagya, at sa malamig na opisina, naramdaman ko ang init ng kanyang pagyakap. "Claire…"bulong niya, boses na puno ng damdaming hindi ko mawari. "Hmm?" tugon ko, nakatitig pa rin sa kanya, ninanamnam ang sandaling iyon. Ngumiti siya, isang ngiti na parang nagsasabing sa kabila ng lahat ng pagsubok, andito siya para sa akin. "Hindi ko maipaliwanag… pero alam mo bang ikaw ang nagbibigay ng direksyon sa lahat ng ginagawa ko? Alam mo bang lately nagiging stress relie
Play Me, I’m Yours Kabanata 031
CLAIRE POV Habang papalapit kami sa bahay ng mga magulang ni Edward, naramdaman ko ang kakaibang kaba sa dibdib ko. Parang ang bilis ng tibok ng puso ko, at hindi ko maiwasang kabahan sa pagharap sa kanila. Alam kong nakilala na nila ako noon pa, noong bata pa kami ni Edward. Pero ngayon ay ibang kwento na dati’y magkababata kami; ngayon ay asawa na ako ng anak nila. Huminga ako nang malalim at sinubukang kalmahin ang sarili. Hinawakan ni Edward ang kamay ko, at nagbigay siya ng isang mapanatag na ngiti. “Andito lang ako, Claire,” bulong niya sa akin, at kahit papaano’y gumaan ang pakiramdam ko. Pagdating namin sa loob ng bahay, sinalubong kami ng mga magulang niya, parehong nakangiti. Agad akong pinakilala ni Edward, hawak pa rin ang kamay ko, “Mom, Dad, gusto kong ipakilala sa inyo ang asawa ko—si Claire. Kilala niyo naman po siya yung kababata ko nuon sa Nueva Ecija?! Nung nakatira pa tayo sa farm” sabi ni Edward na walang pag aalinlangan sa kaniyang mga magulang Naramdaman
Play Me, I’m Yours Kabanata 032
Habang kumakain, panay ang tanong sa amin ng daddy ni Edward tungkol sa aming buhay mag-asawa. “So, kamusta naman ang buhay niyong dalawa?” tanong niya, may konting kilig sa kanyang boses. Napatingin ako kay Edward at sabay kaming napangiti. “Masaya naman po,” sagot ko, “Medyo naninibago pa rin pero… masaya.” “Masaya lang?” biro ni Edward, kunwaring may tampo. “Ang sabi mo kanina, ako raw ang nagpapasaya sa’yo araw-araw!” Nagtawanan silang lahat, medyo nahiya ako sa kalokohan ni Edward. “Ewan ko sa’yo,” biro ko pabalik, tapos ay kinurot ko siya sa braso. Nakangiti ang Mommy ni Edward habang pinagmamasdan kami. “Alam niyo, natutuwa akong makita kayong dalawa. Hindi ko akalaing ang mga biruan ninyo noon ay magiging pagmamahalan ngayon. Claire, kung gaano ka kabait noon, nakita kong hindi ka nagbago.” Nagkatinginan kami ni Edward, at napangiti ako nang magaan. “Maraming salamat po, tita—ah, mommy,” sagot ko, natutuwang nasanay na rin sa bagong tawag ko para sa kaniya. “Basta’t tand
Play Me, I’m Yours Kabanata 033
Hindi ko alam ang sasabihin. Wala akong ideya na alam ni Mommy ang tunay na sitwasyon. Gusto kong magpaliwanag, pero parang kinain ako ng hiya. Napansin niya siguro ang pagkabigla sa mukha ko, kaya’t tinapik niya ang kamay ko nang may pagmamahal. “Claire, gusto kong ipagpatuloy mo lang ang ginagawa mong pagpa-panggap,” mahinahon niyang sinabi. “Nakikita ko ang pagmamahal mo sa anak ko… at ganun din siya sa’yo. Salamat, anak. Sana, sa kalaunan, mauwi kayo sa totohanan.” Napalunok ako at napatingin sa kanya, hindi makapaniwala sa mga narinig ko. Hindi ko inaasahang ganito ang magiging reaksyon ni Mommy, na hindi niya kami huhusgahan, bagkus ay susuportahan pa. Para bang hinayaan niyang sundin namin ang agos ng sitwasyon, kahit alam niyang may mga aspeto nito na hindi perpekto. “Mommy…” mahina kong tugon, hirap makahanap ng tamang mga salita. “Hindi ko alam na alam niyo po… Pero… salamat po. Mahalaga po sa akin si Edward… at totoo po lahat ng nararamdaman ko para sa kanya.” Ngumiti s
Play Me, I’m Yours Kabanata 034
AT THE OFFICE EDWARD MURPHY POV Isang tahimik na araw para sa akin. Mula pa sa labas ay natanaw ko na si Ricky na may kakaibang ngiti ng mapadaan kay Claire. Ngiting may pang-aasar. Napapailing lang ako habang pinagmamasdan itong papalapit sa aking opisina. Pagpasok pa lang ni Ricky ay sinimulan ako kaagad nito ng isang intrigang tanong "Edward I heard rumors about you and Claire?!, lagi daw kayong magkasama? totoo ba?!" tanong sa akin ni Ricky na nakangiti "ofcourse, asawa ko siya bakit hindi ko siya makakasama palagi" casual na sagot ko kay Ricky habang nakasandal sa swivel chair, may pilyong ngiti sa aking mga labi. Gulat na gulat si Ricky sa aking sinabi. "Oh come on! kelan pa pumasok sa idea mo ang idea na pagpapakasal" sabi ni Ricky ng aasar Inangat ko ang aking daliri at pinakita ang singsing as sign of marriage. "the fvck totohanan na ba yan?, bro hindi biro ang pinasok mo" sabi niya sa akin. Natawa lang ako sa kaniya "baka naman ginagawa mo ito dahil pabalik na si Le
Play Me, I’m Yours Kabanata 035
“Oo nga, halata naman,” sabat ni Ricky. “Bro, kitang-kita naman kung paano ka naapektuhan sa bawat ngiti niya, kung paano nag-iiba ang aura mo kapag kasama siya. Pero… kaya mo bang bitawan lahat ng ito? pero ang tanong: handa ka bang lumayo kapag oras na?” Napaisip ako nang malalim. Sa simula, madaling sabihing kaya kong bumitaw kapag tapos na ang usapan. Pero ngayon, sa bawat araw na kasama ko si Claire, sa bawat ngiti at alitan, sa bawat palihim na sulyap niya na akala niyang hindi ko napapansin parang hindi ko na kayang isipin ang buhay ko nang wala siya. “Hirap naman niyan, Ricky,” sabi ko, pilit na tumawa para pagaanin ang usapan. “Parang ang hirap palang iwan ang isang taong nagawang pasayahin ang araw-araw ko. Pero natatakot din ako—baka sa huli, hindi ko rin siya mapanghawakan.” “Well, bro, minsan kailangan mo ring maging totoo sa sarili mo,” sabi ni Ricky, seryoso ang tono. “Ano ba talagang plano mo? Aasa ka lang ba na hindi siya mawawala? Kung si Claire talaga ang mahalag
Play Me, I’m Yours Kabanata 036
"Claire baby, kahit na anong mangyari. Kahit na sinong magbalik I promise na ikaw at ikaw pa rin ang pipiliin ko." malambing niya akong hinalikan sa aking ulo.Nang matapos ang hapunan, ngumiti si Edward at tumayo, sabay abot ng kamay niya sa akin. “Claire, sumayaw tayo,” bulong niya, titig na titig sa akin. Nagulat ako, pero hindi ko napigilang mapangiti. “Edward, hindi ako marunong sumayaw,” sabi ko, pabirong tumanggi, pero may halong kilig. Ngumisi siya at hinawakan ang kamay ko, hindi tinatanggap ang pagtanggi. “Hindi importante kung marunong kang sumabay. Basta sabayan lang natin ang tugtugin ay okay na.” Sa pag-abot niya sa akin, narinig ko ang malambing na tunog ng isang banda na nakapwesto sa gilid ng terrace. Biglang tumugtog ang isang sweet na awitin, at napagtanto ko na inarkila ni Edward ang banda para sa sandaling ito. Ang bawat nota ng kanta ay nagdala ng kakaibang lambing sa hangin, at tila perpekto ang bawat ritmo para sa aming dalawa. Nakasandal ako sa kanyang di
Pinakabagong kabanata
Play Me, I’m Yours Kabanata 071
Hindi ko alam kung saan pupunta si Claire, pero isang bagay ang sigurado: hindi ko siya kayang mawala. Kailangan kong makita siya, humingi ng tawad, at patunayan sa kanya na handa akong baguhin ang lahat para sa kanya. Agad kong kinuha ang cellphone ko at tinawagan siya. Isa, dalawa, tatlong beses pero wala akong makuhang response dahil puro promt voice message ang sinasabi. “The number you dialed is currently unreachable.” “F**k!” Napasigaw ako at halos ihagis ang cellphone sa sahig. Nanginginig kong tinawagan si Janice pero hindi siya sumagot. Alam kong kasama ni Claire si Janice. Kung hindi man ay tatawagan ko rin si Lander. Anong oras na hindi pa rin kumokontak sakin si Claire. Hindi niya ito usual na ugali. Madalas pag nagtatampo siya ay umuuwi din siya kagaad. Pero bago ang lahat, kailangang ayusin ko ang sarili ko. Simula ngayon, tatapusin ko na ang mga gulo sa buhay ko. Si Claire lang ang mahalaga sa akin, at hinding-hindi ko hahayaan na tuluyang masira ang relasyon namin
Play Me, I’m Yours Kabanata 070
EDWARD POV Pagmulat ng mga mata ko, agad akong nakaramdam ng paninikip ng dibdib. Agad na inikot ng mata ko ang paligid ng kwartong iyon. Hindi ito ang bahay namin ni Claire. Nilingon ko ang gilid ng kama, at doon ko nakita si Lexie. Nakahiga siya sa tabi ko, nakangiti na para bang alam niyang naipit ako sa isang sitwasyon na hindi ko matatakasan. Tinignan ko ang sarili ko. Wala akong saplot. Mabilis akong tumayo at dinampot ang mga gamit ko sa sahig. “Good morning, Edward,” malandi niyang bati habang iniunat ang katawan niya sa kama, parang sinasadya niyang ipakita ang hubad niyang katawan. “Anong ginawa mo, Lexie?” sigaw ko habang nagmamadaling isuot ang aking pantalon. “Ano’ng nangyari kagabi?!” Napangisi siya, parang aliw na aliw sa kalituhan ko. “Ano pa nga ba? It was a great night, Edward. You were amazing,” malandi niyang sagot. “Huwag mo akong gawing tanga, Lexie!” Galit kong sigaw habang kinuha ko ang natitirang sapatos ko. “Nilagyan mo ng drugged ang inumin ko kagabi?
Play Me, I’m Yours Kabanata 069
“Doon sa rest house mo,” mabilis kong sagot. “Gamitin natin ang private plane mo para madala siya roon nang walang makakaalam.” Napaisip si Lander bago tumango. “Tama ka. Ligtas siya roon. Ako na ang bahala sa transportasyon at lahat ng kailangan niya.” Habang pinapanood ko si Claire sa loob ng kwarto niya, hindi ko mapigilan ang galit at lungkot na nararamdaman ko. Wala siyang kamalay-malay sa lahat ng ngyayari sa kaniya, nakaratay siya roon, mahina, buntis, at nasa bingit ng panganib ang buhay. Napakabait niyang tao. Lahat na ng sakripisyo ginawa niya para sa ibang tao, lalo na para kay Edward, pero ito ang igaganti sa kanya? Napakalaki ng utang na loob ko sa kaniya dahil sa ginawa niyang pagtulong sa akin nung panahong walang wala ako. Lumingon ako kay Lander at ang mga kamay ko ay mahigpit na nakatikom. “Lander, hinding-hindi ko mapapatawad si Edward sa ginawa niya sa kaibigan natin. Alam kong wala tayo sa posisyon para pigilan o itago natin si Claire dahil sa huli desisyon pa
Play Me, I’m Yours Kabanata 068
JANICE POVAng lakas ng kabog ng puso ko habang nakaupo kami ni Lander sa waiting area ng ospital. Pero higit sa lahat ang matinding galit para kay Edward ankg nangingibabaw sa akin. Hindi ko matanggal sa isip ko ang nakita kong kotse na bumangga kay Claire at hindi ako pwedeng magkamali plate number ni Edward iyon! Wala akong ibang kilalang may ganung sasakyan kundi siya lang, sigurado ako. At kung totoo ngang siya ang gumawa nito kay Claire, siguradong pagsasamantalahan nito ang pagkakataon na mahina si Claire para siguraduhing matatahimik na siya ng tuluyan. Hindi ko alam kung bakit nagawa yun ni Sir Edward.“Fvck Lander kawawa naman ang kaibigan natin , palagi na lang ba siyang makakaranas ng paghihirap sa mga taong mahal niya?!. " inis kong sabi kay Lander“Janice, calm down. Maayos na si Claire, sabi ni Marco,” ani Lander, pilit akong pinapakalma habang hawak ang nanginginig kong kamay.Umiling ako, malalim ang hinga. “Hindi, Lander. Hindi ako tatahimik hangga’t hindi ko nalalam
Play Me, I’m Yours Kabanata 067
Mabilis ding dumating si Janice sa bahay. Hindi niya ako pinagmaneho dahil alam niyang masama ang loob ko. Habang nasa loob kami ng sasakyan niya ay para akong batang humahagulgol habang sinasabi kay Janice ang lahat. “Claire, hindi mo dapat iniinda ’yan, masyado kang nagpapa affected. ” mahinahon niyang sabi. Pero halata sa boses niya ang galit. Hindi nagtagal, tinawagan niya si Lander. Ilang minuto lang, dumating na ito sa bahay niya, mukhang handang-handa akong tulungan. “Tara, Claire. Magpagpag muna tayo. Hindi mo dapat iniiyakan ang mga taong hindi naman deserving sa’yo,” ani Lander, puno ng determinasyon. Nagtagal kami ng tatlong oras sa bahay ni Janice. Sa bawat hikbi ko, may payo silang binibigay, pilit akong binubuo mula sa pagkawasak. Nakikinig ako, pero ang bigat pa rin sa dibdib. Kaya naman nang mag-aya si Lander na lumabas para mag-relax, pumayag na rin ako. Pagdating namin sa bar, sinubukan kong kalimutan ang lahat. Inilabas nila ako sa dancefloor, nagbiro-biruan
Play Me, I’m Yours Kabanata 066
CLAIRE POV Isang araw na naman ang bubunuin ko dito sa bahay. Sa totoo lang inip na inip na talaga ako, kung ano ano na lang ang ginagawa ko hanggang naghihintay kay Edward na umuwi. Hindi ko naman masyadong mabisita si ate Christy ngayon dahil nilipat na siya ng ward dahil sa mas lumalala niyang sitwasyon dahil sa isang bagay na palagi niyang binabanggit. Bata! Baby! Anak niya! Yana ng paulit ulit niyang sinisigaw kaya naman pinagbawalan muna akong dumalaw dahil nananakit na siya ngayon. Habang nag iisip ako ay biglang tumunog ang cellphone ko. Pagtingin ko, pangalan ni Margarette ang lumitaw sa screen. Huminga ako nang malalim bago sagutin ang tawag, dahil alam ko na ang pag-uusapan namin. “Claire, ano ba?! Hanggang kailan mo itatapon ang ganitong oportunidad?!” bungad niya, galit na galit ang boses. “Marge, hindi naman sa itinatapon ko,” sagot ko, pero ramdam ko na ang pagputok ng tensyon. “Huwag mo na naman akong bigyan ng dahilan Claire,” mabilis niyang balik. “Alam kong
Play Me, I’m Yours Kabanata 065
Ang aking mga kamay ay nakadiin sa kaniyang braso, ramdam na ramdam ko ang pagtibok ng aking talong sa masikip na pagkababae ni Claire. "Claire, hanggang ngayon ang sikip sikip mo pa rin. Akin ka lang at walang ibang pwedeng gumalaw sayo kundi ako lang." mahina kong bulong sa kaniyang tainga habang tuloy ang malakas na pagsalpak ng aking talong sa kaniyang loob. Lalong napapa arko ang kanyang likod at malalakas na halinhin ang bumalot sa loob ng silid. Ibinagsak niya ang kaniyang ulo na nakatungkod sa higaan at itinulak ng husto ang kaniyang pwet sa kaniyang balakang hudyat na mag ibaon ko ang aking talong sa kaniyang kaloob looban. Nararamdaman ko ang katas ni Claire na kanina pa lumalabas sa kaniyang pagkababae na dumadaloy sa kaniyang hita kaya lalo akong ginaganahan. Kinapitan ko ang kaniyang utong na namamaga sa sobrang pagnanasa hinayaan ko ang aking mga daliring laruin ito habang ang aking labi ay nakapako sa pagsipsip sa kaniyang leeg.Nasa leeg niya ngayon ang aking mukha a
Play Me, I’m Yours Kabanata 064
Walang tigil ang ginagawang pang aakit ni Claire sa akin pabalik sa bahay. Hindi niya binitiwan ang paglalaro sa aking talong. Hindi ko kayang pigilan ang aking sarili, sa tuwing mapapadaan kami sa likuan ay hindi ko maiwasang laruin ang pagkababae ni Claire. Lalo kong binilisan ang pagmamaneho dahil hindi ko na kayang kontrolin ang matinding pagnanasa na nararamdaman ko.Pagdating sa tapat ng bahay bago pa bumaba ang pang sarado ng garahe ay lumapit na ako kay Claire na ng mga sandaling iyon ay may kinukuhang gamit mula sa trunk ng aking sasakyan. Mariin kong idiniin ang mga kamay ko sa trunk ng sasakyan . Patalikod ko siyang pinatuwad at mabilis kong winasak ang kaniyang pang ibabang saplot. Huminto ang pinto sa garahe sa kalagitnaan ngunit wala akong pakialam. Gabi na at walang tao sa tahimik na kalye sa aming subdivision at dahil isa ito sa mga exclusive village ay malalayo ang agwat ng mga bahay. Agad ko siyang inundayan ng aking galit na galit na talong. Mabilis ko siyang kinaba
Play Me, I’m Yours Kabanata 063
EDWARD POV Tahimik ang biyahe namin ni Claire habang binabaybay ang isang liblib na kalsada pauwi sa bahay namin. Ang headlights lang ng aking sasakyan ang nagbibigay liwanag sa paligid, at ang katahimikan ng gabi ay para bang sinasabing kami lang ang tao sa mundo. Binasag niya ang katahimikan, ng kaniyang pagiging mapang asar. Naging komportable na kami ni CLaire sa isa't isa. Ang boses niya’y malambing pero may halong pang-aakit. “Edward, seryoso, ganito ba lagi ang pamilya mo? Ang intense nila. Akala ko kanina, mamamatay na talaga si Mommy mo.” Napatingin ako sa kanya at bahagyang natawa. “Pasensya ka na. Ganyan talaga si Mommy, mahilig sa drama. Pero natawa ako kay Mommy sa rason niya kung bakit niya ginawa yun. Dahil lang sa pagkakaruon ng apo kaya nila yun nagawa. Ang lala nito ngayon. I can’t beleive na ganun kalala sila Mommy. At take note kinutsaba pa sila tito at ang hospital.” Tatawa tawa kong sabi kay Claire “sinabi mo pa” sagot niya, ang kilay niya’y bahagyang nakata
