Habang kumakain, panay ang tanong sa amin ng daddy ni Edward tungkol sa aming buhay mag-asawa. “So, kamusta naman ang buhay niyong dalawa?” tanong niya, may konting kilig sa kanyang boses. Napatingin ako kay Edward at sabay kaming napangiti. “Masaya naman po,” sagot ko, “Medyo naninibago pa rin pero… masaya.” “Masaya lang?” biro ni Edward, kunwaring may tampo. “Ang sabi mo kanina, ako raw ang nagpapasaya sa’yo araw-araw!” Nagtawanan silang lahat, medyo nahiya ako sa kalokohan ni Edward. “Ewan ko sa’yo,” biro ko pabalik, tapos ay kinurot ko siya sa braso. Nakangiti ang Mommy ni Edward habang pinagmamasdan kami. “Alam niyo, natutuwa akong makita kayong dalawa. Hindi ko akalaing ang mga biruan ninyo noon ay magiging pagmamahalan ngayon. Claire, kung gaano ka kabait noon, nakita kong hindi ka nagbago.” Nagkatinginan kami ni Edward, at napangiti ako nang magaan. “Maraming salamat po, tita—ah, mommy,” sagot ko, natutuwang nasanay na rin sa bagong tawag ko para sa kaniya. “Basta’t tand
Hindi ko alam ang sasabihin. Wala akong ideya na alam ni Mommy ang tunay na sitwasyon. Gusto kong magpaliwanag, pero parang kinain ako ng hiya. Napansin niya siguro ang pagkabigla sa mukha ko, kaya’t tinapik niya ang kamay ko nang may pagmamahal. “Claire, gusto kong ipagpatuloy mo lang ang ginagawa mong pagpa-panggap,” mahinahon niyang sinabi. “Nakikita ko ang pagmamahal mo sa anak ko… at ganun din siya sa’yo. Salamat, anak. Sana, sa kalaunan, mauwi kayo sa totohanan.” Napalunok ako at napatingin sa kanya, hindi makapaniwala sa mga narinig ko. Hindi ko inaasahang ganito ang magiging reaksyon ni Mommy, na hindi niya kami huhusgahan, bagkus ay susuportahan pa. Para bang hinayaan niyang sundin namin ang agos ng sitwasyon, kahit alam niyang may mga aspeto nito na hindi perpekto. “Mommy…” mahina kong tugon, hirap makahanap ng tamang mga salita. “Hindi ko alam na alam niyo po… Pero… salamat po. Mahalaga po sa akin si Edward… at totoo po lahat ng nararamdaman ko para sa kanya.” Ngumiti s
AT THE OFFICE EDWARD MURPHY POV Isang tahimik na araw para sa akin. Mula pa sa labas ay natanaw ko na si Ricky na may kakaibang ngiti ng mapadaan kay Claire. Ngiting may pang-aasar. Napapailing lang ako habang pinagmamasdan itong papalapit sa aking opisina. Pagpasok pa lang ni Ricky ay sinimulan ako kaagad nito ng isang intrigang tanong "Edward I heard rumors about you and Claire?!, lagi daw kayong magkasama? totoo ba?!" tanong sa akin ni Ricky na nakangiti "ofcourse, asawa ko siya bakit hindi ko siya makakasama palagi" casual na sagot ko kay Ricky habang nakasandal sa swivel chair, may pilyong ngiti sa aking mga labi. Gulat na gulat si Ricky sa aking sinabi. "Oh come on! kelan pa pumasok sa idea mo ang idea na pagpapakasal" sabi ni Ricky ng aasar Inangat ko ang aking daliri at pinakita ang singsing as sign of marriage. "the fvck totohanan na ba yan?, bro hindi biro ang pinasok mo" sabi niya sa akin. Natawa lang ako sa kaniya "baka naman ginagawa mo ito dahil pabalik na si Le
“Oo nga, halata naman,” sabat ni Ricky. “Bro, kitang-kita naman kung paano ka naapektuhan sa bawat ngiti niya, kung paano nag-iiba ang aura mo kapag kasama siya. Pero… kaya mo bang bitawan lahat ng ito? pero ang tanong: handa ka bang lumayo kapag oras na?” Napaisip ako nang malalim. Sa simula, madaling sabihing kaya kong bumitaw kapag tapos na ang usapan. Pero ngayon, sa bawat araw na kasama ko si Claire, sa bawat ngiti at alitan, sa bawat palihim na sulyap niya na akala niyang hindi ko napapansin parang hindi ko na kayang isipin ang buhay ko nang wala siya. “Hirap naman niyan, Ricky,” sabi ko, pilit na tumawa para pagaanin ang usapan. “Parang ang hirap palang iwan ang isang taong nagawang pasayahin ang araw-araw ko. Pero natatakot din ako—baka sa huli, hindi ko rin siya mapanghawakan.” “Well, bro, minsan kailangan mo ring maging totoo sa sarili mo,” sabi ni Ricky, seryoso ang tono. “Ano ba talagang plano mo? Aasa ka lang ba na hindi siya mawawala? Kung si Claire talaga ang mahalag
"Claire baby, kahit na anong mangyari. Kahit na sinong magbalik I promise na ikaw at ikaw pa rin ang pipiliin ko." malambing niya akong hinalikan sa aking ulo.Nang matapos ang hapunan, ngumiti si Edward at tumayo, sabay abot ng kamay niya sa akin. “Claire, sumayaw tayo,” bulong niya, titig na titig sa akin. Nagulat ako, pero hindi ko napigilang mapangiti. “Edward, hindi ako marunong sumayaw,” sabi ko, pabirong tumanggi, pero may halong kilig. Ngumisi siya at hinawakan ang kamay ko, hindi tinatanggap ang pagtanggi. “Hindi importante kung marunong kang sumabay. Basta sabayan lang natin ang tugtugin ay okay na.” Sa pag-abot niya sa akin, narinig ko ang malambing na tunog ng isang banda na nakapwesto sa gilid ng terrace. Biglang tumugtog ang isang sweet na awitin, at napagtanto ko na inarkila ni Edward ang banda para sa sandaling ito. Ang bawat nota ng kanta ay nagdala ng kakaibang lambing sa hangin, at tila perpekto ang bawat ritmo para sa aming dalawa. Nakasandal ako sa kanyang di
AFTER 6 MONTHS CLAIRE SANCHEZ POV Sa Bahay ni Mommy ni Edward Anim na buwan na pala ang lumipas. Sino ang mag-aakala na ang kunwaring kasal namin ni Edward ay mauuwi sa isang malalim na pagsasama? Sa bawat araw na kasama ko si Edward, natututo ako ng mga bagay tungkol sa kanya na nagpapalalim ng aming koneksyon. Sa umagang ito, naisipan naming mag almusal sa hardin, parehas kaming nag kakape. Nagre-relax sa isang araw na walang hustle at stress sa opisina. Ngayon na lang ulit kami nagkasamang mag almusal ni Edward dito sa hardin namin. Maya-maya ay pinutol ni Edward ang katahimikan. “Claire, naisip mo ba noon na aabot tayo sa ganito? mula nung mga bata tayo magkasasama na tayo. Nakakatuwa lang balikan” tanong niya, bahagyang nakangiti habang nakatingin sa tasa niya. Napangiti rin ako, iniisip kung paano nga ba nagsimula ang lahat. “Be honest, Edward. Noong una, iniisip ko na hindi ko kakayanin. Kunwaring kasal… parang napaka-unreal. Pero ngayon… iba na ang pakiramdam. Masaya
“Lexie,” bati ni Edward, na tila nagulat ngunit pilit na nagpapakita ng pagiging kalmado. Lumapit si Lexie, at walang pag-aalinlangan, niyakap si Edward nang mahigpit. “Edward, it’s been so long,” bulong ni Lexie, tila ba hindi nila napapansin ang pagtitig ko sa kanila habang nakatayo ako sa tabi nila. Sa sandaling iyon, parang ako ang nakaramdam ng matinding pagka-ilang. Gusto kong bawiin ang pagkakapit ng kamay ko kay Edward, ngunit sa halip, nanatili ako sa tabi nito, nagpipilit na manatiling kalmado. "Lexie, this is Claire my wife" pagpapakilala sa akin ni Edward. Bahagya akong napangiti dahil akala ko ay papabayaan niya lang ako sa gitna ng lahat. Ngumiti naman siya sa akin “Hi, Claire. Naririnig ko ang tungkol sa inyo ni Edward… at ang bilis ng mga pangyayari. Pasensya na kung nagulat ako sa tungkol sa inyo, i mean me and Edward.... anyways nandito ako para iabot ang pasalubong sa family ni Edward and also kay Edward" tila walang pakielam nitong sabi sa akin. Napilitan ako
Habang naglalakad ako papunta sa mesa, naramdaman niyang sumusunod si Lexie, ang mga hakbang nito ay mabigat at may kasamang tensyon. Nang huminto siya, humarap si Lexie sa akin at nginitian ako nang plastik, may bahid ng malupit na panunuya. “Claire,” sabi ni Lexie, sinasadya niyang hinaan ang kaniyang boses para hindi siya marinig ng pamilya ni Edward. “Hindi ko talaga alam kung paano ka napasok sa buhay ni Edward. Nandiyan ka lang pala sa tabi, nag-aabang? Parang… isang second choice?” Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa, tila sinusuri ang aking buong pagkatao. “Ang simple mo naman. Wala kang dating, wala kang ka-class-class. Hindi ko nga maisip kung paano ka nagustuhan ni Edward. Siguro, nadala lang siya dahil gusto niya lang akong saktan. Kilala ko ang taste ni Edward and your not the one” pangungutya ni Lexie sa akin. Hindi ko pa rin siya pinapatulan, pinipilit kong pagtimpian ito. Pinapanood ko lang siya ng tahimik at may bahagyang ngiti sa aking mga labi, kahit pakiram
Tumango ako ng may ngiting nakakainsulto, bahagyang nag-isip at saka nagsalita “nabigyan ko na ng condo si Frances sa Ayala Subdivision bago kami bumalik ng Pilipinas. Pag-iisipan ko pa kung ano pa ang dapat kong ibigay sa kaniyang regalo. Sa mga oras nayun ay biglang dumating ang step-sister ni Frances na si Leonor, nanlaki ang mga mata niya sa sinabi kong binigyan ko ng unit si Frances sa Ayala Subdivision. “Ano? Binigyan mo ng condo si Frances sa Ayala Subdivision? Wow!. napakamahal ng condo dunn, kahit maliit lang ay inaabot ng halos 50-100million”Agad niyang kinapitan ang bisig ng kaniyang ina at excited na sinabing “Mommy, gusto kong tumira dun!”Muling namintog ang mga mata ni Leonor “Mommy, alam mo bang may kaibigan ako, yung parents niya binilhan siya ng unit duon, at napakaganda talaga. Sobrang elegante!”"Okay, okay." sumang-ayon naman ang kanilang ina ng walang pag-aalinlangan. Masayang hinalikan, yumakap ito at hinalikan ang kaniyang ina sa pisngi . “Eee… wow Mommy.. n
Muling itinaas ng madrasta ko ang kaniyang kamay pero sa pagkakataong ito ay agad kong hinawakan ang kamay niya at matapang kong sinabi “Nandiyan si Arthur sa labas, sigurado ka bang gusto mo kong sampalin ulit ng hindi napapansin ang bakat nito sa mukha ko?” Nang marinig ng madrasta ko ang pangalan ni Arthur ay galit niyang binawi ang kaniyang kamay sa akin, hindi na ako nag-aksaya pa ng oras. Agad na akong umakyat sa aking kwarto at kinuha ang mangilan ngilang kong gamit. Walang lingon akong nag-impake sa aking maleta. Iniwan ko ang lahat ng mga pinaglumaang gamit na binigay sakin ni Leonor na pinasa sa akin. Mga ilang damit, gamit at mga importanteng dokumento lang ang kinuha ko. Pagkababang-pagkababa ko ay narinig ko ang galit na sigaw ni Daddy “Punyeta kang bata ka! Sige sabihin na nating nagpakasal ka. Pero napakatanga mo talaga at nagpakasal ka sa isang Piloto na halos tinakwil ng kaniyang pamilya? Haha akala mo ba yayaman ka kung sasama ka sa kaniya! Sige nga tatanungin kit
IN THE PHILIPPINESAFTER THE EVENT IN LAS VEGASPagkadating namin ng Pinas. Kasama ko na si Arthur na umuwi sa aming bahay. Pero imbis na dumiretso sa bahay nila Daddy ay sinabihan muna ako ni Kuya na dadaanan namin ang kaibigang lawyer ni Arhtur na siyang kanang kamay din ng pamilya nila. “Frances, hindi na ako makakasabay sa inyo ni Arthur pag-uwi kila Daddy. Didiretso na ako sa Pad ng ate mo. I-su-surprise ko siya.” nakangiting sabi ni Kuya habang nakaakbay sa akin.“Kuya hindi kaya magalit si Daddy sakin?” medyo kinakabahan kong sabi“Huwag kang mag-alala. Hindi yun! Saka nandiyan si Arthur! Kaya nga niya dadaanan ang lawyer niya slash kanang kamay na si Joey”Nakatingin lang si Arthur at tatawa-tawa kay Kuya.“Huh? Ano yun parang bodyguard?”“Ganun na nga! Hindi mo pa nga lubusang kilala ang napang-asawa mo! “ napabuntong hininga si Kuya “okay! Si Arhtur ay mula sa pamilya ng mga namumuno dito sa Pinas, pero dahil sa tinalikuran ni Arthur ang magmando ng kanilang mga negosyo ay
Pagkatapos niyang sabihin ang kaniyang mga kondisyon ay malumanay akong sumagot sa kaniya. “Wag kang mag-alala Frances, kahit na nag retiro na ako sa pagiging professor at kahit pa hindi ako nag handle ng mga business ng pamilya namin, mayroon naman akong sapat na pera para ibili ka ng sarili mong condo.”Pagkasabi ko nuon ay sinulyapan ko si Frank . “okay Frank… ikaw ang saksi . Ipapalipat ko ang title of ownership ng unit ko sa makati. “ nakangiti kong sabi kay Frank. Napapailing na lang at tumango ito sa akin. “Okay Boss” pang aasar na sagot ni Frank.Agad kong kuha ang cellphone ko at tinawagan si Atty.“Good Morning Attorney. Nandito ako ngayon sa Las Vegas. i know na naka bakasyon ka. Pero hihingi sana ako ng pabor. Gusto kong ilipat mo sa pangalan ni Frances ang unit ko sa Makati! Isesend ko na lang sayo ang buong detalye. Okay?!” Hindi ko alam kung naniniwala ba siyang may kausap ako sa kabilang linya dahil sa biglang pag-abante niya pasulong sa front seat. Tingin pa lang
260ARTHUR POVHindi ko iniisip ang kung anumang sinasabi ni Frances ay Frank ngayon. Nagsisisi akong inalis ko kaagad ang aking daliri sa kamay ni Frances. “Tang ina ang sarap sa pakiramdam!” Bulong ko sa sarili ko. Ang lambot at ang kinis talaga ni Frances. Bahagya kong itinulak ang aking salamin sa tungko ng aking ilong. “Chill Arthur. Alalahanin mo biktima ka din , wag kang masyadong magpahalatang kinikilig ka.” Bulong ko sa aking sarili.Nagulat ako ng muling magtanong sakin si Frances. Seryoso siyang umusong paunahan at ang mukha niya ay nakadungaw malapit sa mukha ko. “Bakit hindi ka lumaban kanina kay Kuya? Alam naman nating lahat na biktima ka din, pero nagawa ka niyang saktan ng ganuon. “Uhm.. ganito kasi yan Frances, siguro kung nung mga kapabataan pa namin baka pinatulan ko talaga si Frank kasi mahina talaga ang pasensya ko noon. Pero dahil sa tumatanda na nami at alam ko din na nasaktan ko din ang kuya mo, kaya naiintindihan ko siya. Hindi ko sinalubong ang galit
“Hayst,... ano ka ba ? anong akala mo sakin tanga? Akala ko ba hindi ko alam na patay na patay ka sa kapatid ko? Isa pa bro, ikakasal na ako at wala akong tiwalang iwan si Frances sa kamay ng step siblings namin. Hindi ako bulag naghihintay lang ako ng tamang pagkakataon. Hindi ko lang ito magawa noon sa pinas dahil na din palaging nakaaligid sa kaniya si Andrew!” “Pero kahit na… hindi mo ba inisip na baka gusto talaga ni Frances si Andrew? Saka mukhang mahal naman siya ni Andrew?” sagot ko sa kaniya na may halong pagtataka. “Hindi niya mahal si Andrew!” “Huh?” “Arthur come on. Pareho nating kilala si Frances , kahit hindi ako nagsasalita noon. Alam ko ang nangyayari sa pagitan niyong dalawa. Siraulo ka! Noong iniwan ko sayo noon si Frances, ito na talaga ang plano ko! Pero napaka bagal mo. Kaya nga iniwan ko kayong dalawa sa bahay. Sa tingin mo talaga may flight ako ng araw na yun? Haha “ malakas siyang tumawa “WALA… nandun ako sa pad ni Christine… naglagay pa ko ng camera s
ARTHUR SALVADORNang tumalikod na si Frank ay inaya ko na si Frances na magtungo sa garahe. Habang naglalakad ay nakita ko sa kaniyang awra ang matinding pagkamuhi sa kahihiyang ginawa sa kaniya ni Joyce. Siguro nga ay hindi niya pa lubusang kilala ang kaniyang future sister-in-law, ang kawalang hiyaan ng pamilya ni Andrew. Alam na alam ko ang lahat dahil pina-imbestigahan ko ang bawat kilos ng pamilyang iyon, dahil kung sakaling alam kong safe at magiging masaya si Frances sa piling ng kaniyang mga in laws ay pakakawalan ko na siya. Hindi ko na siya hahabulin. Ngayon , kung hindi pa malinaw para kay Frances ang mga nangyayari. Siya na talaga ang pinaka-tangang tao sa buong mundo. Lingid sa kaalaman niya na sa kabila ng pag ngiti ng kaniyang mga in-laws sa kaniyang harapan ay siya namang pagka disgusto ng mga ito sa kaniya. Lalo na ang Mommy ni Andrew. Sabayan pa ng panganay nitong kapatid na si Joyce. Tinignan ko siya na tahimik lang na nakatayo sa tabi ko.“Okay ka lang ba Frances
Pero na-touch ako sa sinabi niyang bibigyan niya ako ng isang tahanan na mauuwian. Siguro nga way din ang pagpayag kong magpakasal sa kaniya para makawala ako sa mala-impyernong bahay ng aking ama kasama ang mga bruha kong 2nd family!. Pero pano na si Andrew... ang halos dalawang taong relasyon namin! ano bang dapat kong gawin? naaawa ako sa kaniya.Parang noong nakaraang araw lang ay pinagpa-planuhan na namin ni Andrew ang tungkol sa aming kasal. Excited siya alam ko iyon. Pero ako?, diyan tayo hindi sure!.Grrr…si Lyka talaga may kasalanan lahat ng ito ! Kung kailan medyo okay na ako at nakaka-move on na ako kay Arthur saka naman ako ginawan ng ganitong kalokohan. Bukod kay Kuya paano ko na naman haharapin sila Daddy? Ayst. Kakainis.Pero sa totoo lang, parang nagpapasalamat din ako sa nangyari dahil hindi kami in good terms ng family ni Andrew. Ang Mommy niya. Uff… Sa tuwing may family event sila Andrew pakiramdam ko ay ayaw sa akin ng Mommy niya at higit sa lahat ang nakakatanda
“Anong ginawa mo kay Frances? Putang ina ka! tinuturing kitang parang kapatid na, wawalang hiyain mo pala ang kapatid ko?!” malakas na sigaw ni Kuya Frank. Hindi naman nakaimik si Arthur, siguro nga ay totoo ang sinasabi niya kanina."My God Frank , hindi pa ba malinaw ang lahat sayo? Edi itong si Arthur ano pa nga ba? may nakakitang gumamit ng droga iyang si Arthur kagabi sa isang bar pagkatapos niyong mag-inuman! Hindi ba nauna siyang umalis ng bar at hindi sumabay sayo?!. Pag uwi niya dahil alam niyang itong si Frances ay nasa kabilang bar at nakikipag-kasiyahan kasama ng mga kaibigan niya kaya ayun. Nag offer ng isang drinks , at may naka-kitang may tinaktak itong si Arthur sa baso ni Frances. Ako Frank, wala akong masamang tinapay sa kapatid mo. concern din ako sa kaniya dahil kilala mo si Arthur?” “Tang ina ka Arthur! ““Oh…oh…. Teka lang bro huh? Hindi ba kaya ako umalis ng una dahil sa nilagay mo sa baso ko? Dun na ako nagsimulang nahilo” sagot ni Arthur“Siraulo. Bakit naman