EDWARD POVHabang abala ako sa pakikipag-usap sa mga magulang ko, naramdaman kong may presensya sa likod ko. I turned around, at nakita ko si Lexie na naglalakad papalapit sa akin. Hindi ko alam kung bakit, pero may konting kaba sa dibdib ko. Ang mga mata ko ay agad na humarap sa kanya, ngunit ang puso ko hindi ko na kayang pigilan.Sa totoo lang, hindi ko na siya gustong kausapin. I was perfectly fine without her in my life. Pero andiyan siya, palaging nagmamasid, palaging nandiyan, tulad ng isang anino na hindi ko kayang iwasan. Napatingin din ako kay Claire sa kaniyang kinauupuan.Isang matamis na ngiti ang binigay sa akin ni Lexie “Edward, pakiramdam ko iniiwasan mo na talaga ako. Dahil ba to kay Claire? ang tagal na nung nangyari satin dati. Lahat ng nagawa ko noo, pinagsisihan ko na ng husto. Alam ko at naiintindihan ko na may nangyari sa ating dalawa, pero hindi mo ba kayang makipag-usap? "Sumulyap ako kay Claire, na tahimik na nakaupo sa may sulok ng sala. Hindi ko kayang ipa
Claire POV Habang nakikipag-usap ako sa Mommy at Daddy ni Edward, nararamdaman ko ang init ng kanilang pagtanggap. Ang mga tawanan, ang mga kwento nila, parang walang problema. Ngunit sa kabila ng lahat ng kasiyahan, hindi ko maiwasang mapagawi ang aking mga mata sa bar area. Doon ko nakita si Edward, kasama si Lexie. Parang tinusok ang puso ko nang makita ko silang magkasama, nag-uusap nang seryoso parang walang problema. Naramdaman ko agad ang pagbigat ng aking dibdib, at ang sakit ay mabilis na kumalat sa aking katawan. Hindi ko kayang tingnan silang magkasama. Bakit ko pa sila pinapansin? Bakit ko pa ito pinapapasok sa aking isipan? Ngunit hindi ko kayang alisin ang tingin ko sa kanila. Bigla, napatingin si Edward sa akin. It felt like time stopped. Nanlaki ang mga mata ko, nagulat ako sa mga mata niyang tinutok sa akin, ang mga mata niyang puno ng galit. Parang ako na lang ang nasa paligid, ang matalim na tingin na binalik niya sa akin ay parang isang saksak na dumaan sa pus
Nang kami ay nakahiga na, alam kong sinubukan makipag-ayos sa akin ni Claire, nilambing niya ako pero tinanggihan ko siya may kurot sa puso ko ang ngyayari . "Please Claire gusto ko ng magpahinga, pagod ako." sabi ko sa kaniya. Hindi naman siya nagpumilit sa akin. Pagbalik ko sa aking pwesto, tumagilid ako at iniiwasan ang mga mata ni Claire. Wala akong sinabing kahit ano, pero sa loob-loob ko, puno ako ng selos at pagsisisi. Nagpanggap ako na hindi ko ito dinibdib, ngunit sa bawat segundo, naramdaman ko ang sakit sa puso ko. Pinilit kong kalmahin ang sarili ko, pero ang mga sinabi ni Lexie ay naglalaro sa aking isip. Nang mag dikit ang katawan naming magkatalikuran sa kama, ay naramdaman kong tumagilid siya, ngunit hindi ako tumingin sa kanya. Nagtimpi ako, pigil na pigil ako sa pagnanasang maangkin si Claire. Gusto kong magtanong kung bakit kami nagkaganito, gusto kong magsalita. Hindi ko kayang magsalita, pero sa bawat galaw niya, ramdam ko ang sakit. Nagdaan ang mga araw
Hindi ko matanggap na ang taong dati ay palaging nandiyan, ang kausap ko sa bawat sandali, pero ngayon naging ganito. Parang ang init ng lahat ng nagdaang buwan ay nawala, at sa bawat silip ko sa kanya, ang malamig na hangin na nararamdaman ko ay mas tumitindi. Hindi na din kami nagsasabay ng pagpasok sa opisina. Isang araw pagpasok ko ng opisina, agad kong naramdaman ang malamig na aura na bumabalot sa paligid ko. Dumaan siya sa harap ng desk ko, tumingin siya sa akin sandali, pero ang mga mata niya ay walang emosyon. Wala na ang dati niyang init at kagalakan na palaging nakatanim sa kanyang mga mata kapag kami’y nag-uusap. Kaya naman naglakas loob na akong kumatok sa kaniyang opisina. “Edward,” tawag ko, parang sinusubukang magsimula ng isang normal na araw. “Gusto ko sanang makausap ka kung hindi ka busy?" nag-aalinlangan kong tanong Tinutok ko ang mga mata ko sa kanya, ngunit walang pagbabago sa ekspresyon niya. Nagpatuloy siya sa ginagawa, tila hindi ako narinig. Ang sakit
“Janice,” sabi ko habang nagsisipag-inom kami, “iniisip ko na baka kasi dahil sa pagbabalik ni Lexie, kaya siya nanlamig. Baka kasi siya pa rin ang iniisip niya. I mean what if mahal niya pa rin talaga si Lexie?” Nakatingin ako sa baso ko, ngunit ang mga salitang iyon ay nagpainit sa loob ko. Hindi ko kayang tanggapin ang posibilidad na baka ang pagkawala ni Lexie sa buhay ni Edward ang dahilan kung bakit lang ako pumasok sa eksena. Baka naging panakip butas lang ako dahil wala pa siya. Si Janice ay nagpatuloy sa pag-inom at hindi makasagot sa tanong ko, ngunit si Tristan ay napansin agad ang lungkot sa aking mga mata. “Claire, kung gusto mong magtanong, magtanong ka. Kung gusto mong malaman, sabihin mo na lang. Wala kang dapat ikatakot. huwag kang magpanggap na okay ka lang kahit na hindi naman pala talaga.” Habang nagsasalita si Tristan, para bang naaalis ang mga piraso ng mga tanong sa aking ulo. Pero kahit anong gawin ko, hindi ko kayang malaman kung bakit ako ganito. Na para
CLAIRE SANCHEZ POV "I don't Claire kung manlalaki ka ng manlalaki hindi kita pakikielaman, pero magkaruon ka ng delikadesa. Hinatyin mong matapos ang kontrata natin, at kung hindi mo na ako asawa sa papel gawin mo ang gusto mong gawin. Nakakadiri ka!" sigaw niya sa akin ng sundan niya ako sa kusina. Tinignan ko siya ng matalim. Tipong tatagos sa kaniyang pagkatao "Isa lang masasabi ko sayo Edward! Wala kang karapatang pagsalitaan ako ng ganyan. Hindi mo ako kilala at hindi mo alam ang mga pinagsasasabi mo" nangingig kong sagot sa kaniya. Tumawa siya sa akin " hindi ko alam?! kating kati ka?, ano kinamot ka ba ng lalaking kasama mo?!" "Fvck You!" galit kong sigaw sa kaniya. "ito lang sasabihin ko sayo Claire. May ilang buwan pa ang kontrata bago ka makawala sa akin. Pag-ma-may-ari pa rin kita!" hiyaw niya sa akin. Sabay talikod. Napayuko na lang ako ng iwan ako ni Edward sa kusina. Papaiyak na ako ng magulat ako. Mabilis na naglakad pasulong sa akin si Edward. Seryoso ang mga
Bahagya niyang kinapitan ang aking balikat at mariin na ipinasok ang kaniyang pagkalalake. Nararamdaman ko ang pagsagad na kaniyang ginagawa na umaabot sa aking puson. Para naman akong mababaliw ng halikan niya ang aking batok kasabay ng ginagawa niyang pagbayo sa aking likuran. “Ahh Edward, sige pa harder , aah.... Ahhh...... ahhh..... oh God harder” malandi kong hinawi ang aking buhok papunta sa kaliwang bahagi ng aking balikat hudyat iyon para ituloy ni Edward ang pagsipsip na kaniyang ginagawa sa aking batok.“Oh sh*t “ para namang biglang nghina ang aking mga kalamnan sa hita ng tila may sumabog na katas mula sa aking pagkababae. Muli na namang naglakbay ang kaniyang mga kamay sa aking sus* at nahiga sandali. Mabagal ang bawat pag ulos ng kaniyang sandata mula sa aking likudan habang kami ay nakahiga. Maya-maya ay pumapatong siya sa aking ibabaw. Kinagat kagat niya ang aking ut*ng. Naramdaman ko na lang ang kaniyang mainit na daliri na muli na namang naglaro sa pagitan ng aking
Malalakas na ungol at tunog ng paghahampasan ng aming pawisang katawan ang maririnig sa buong kwarto. Tumagal iyon ng ilang minuto, pinaghiwalay niya ang pagkakadikit ng aking mga hita saka niya pinagpatuloy ang kaniyang pagbayo. Nilapit niya ng kaniyang mukha sa aking mukha. Pumapatak ang kaniyang pawis sa aking katawan."AHHH LALABASAN NA AKO, AYAN NA UGHHHH" malakas na sigaw niya saka ako napahiga siya sa aking dibdib . Kasabay ng pagtalsik ng kaniyang likido sa aking puson ang paglabas ng aking katas.Naramdaman ko din ang paglabas ng aking likido sa pagtalsik ng mainit na katas ng aking asawa. Mabilis siyang tumayo sa higaan matapos ang aming pagtatalik. Napatingin ako sa kaniya. Napaka komplikado talaga ng buhay naming dalawa. "Pwede bang dito na lang muna ako matulog?" Sabi ko sa kaniya habang naglalakad siya papasok sa banyoNakatalikod lang siya sa akin at walang tingin tingin na sumagot "hindi pwede, bumalik ka na sa kwarto mo Claire , maliligo lang ako at sana sa pagbalik
THIRD PARTY POVNgayon, alam na ni Frances na gusto lang ni Arthur na ilabas niya ang kaniyang galit na nararamdaman sa kaniyang 2nd family. Kung paano niya nalamang may hinanakita siya? Ayun ang hindi niya alam. Dahil duon ay unti unting nanumbalik ang init ng pagmamahal niya para kay Arthur. Sa mga sandaling ito, nang makita ni Roy ang pagiging malapit ng dalawa, hindi siya makapaniwalang nagkakasundo ang dalawa. May iba silang plano para kay Frances pag-alis ni Frank at hindi nila inaasahang mauunahan sila ni Arthur na mapakasalan siya sa Las Vegas. Dahil sa impluwensya ng aming pamilya , hindi na nagsalita ng masasama sa akin ang Daddy nila Frank. Kaya imbis na magalit ay pilit siyang ngumiti. Isang pilit na ngiti. “ahh Arthur! Kailan kaya… yung pera?… kailan mo ibibigay sa amin?…” “ahmm no worries po, ibibigay ko ngayon din!”Napabuga ng malalim na hininga si Roy at bahagyang tatawa tawa sa kaniyang asawa at anak na si Leonor na buong pagyayabang. Habang nakatingin si Arthur
Sa totoo lang kung titignan ko ang kalagayan ng pamilya ni Frances ay walang wala naman talaga sila kundi lang dahil kay Frank hindi naman sila makakakilala ng malalaking tao. Isa iyan sa sa nakikita kong dahilan kung bakit humingi ng tawad ang Daddynila sa kanila . Malamang ay isa din iyan sa rason kung bakit pinaghihigpitan na ng mga ito si Frances. Dahil mawawalan na sila ng pinaka-malaking mag suporta. Tumingin ako kay Frances at pinalamlam ko ang aking mga mata. “Gusto mo ba nitong mga collection ng labubu ng parents mo?”Alam kong nabighani si Frances sa isa sa mga item, dahil unang tingin pa lang ay tuwang tuwa na siya dito. Napako ang mata niya sa isang painting mula sa likha ng isang sikat na artist sa europe. Sa pagkakaalam ko ay ayundin din ang pinaka mahal na nabili ng pamilya nila noong nag travel sila dahil na din kay Frank. Kaya lang isa sa mga nakakatawa ng mga sandaling tangkain kong hawakan ito na nakalagay sa isang glass cabinet ay agad na nagsalita ang Daddy ni
Tumango ako ng may ngiting nakakainsulto, bahagyang nag-isip at saka nagsalita “nabigyan ko na ng condo si Frances sa Ayala Subdivision bago kami bumalik ng Pilipinas. Pag-iisipan ko pa kung ano pa ang dapat kong ibigay sa kaniyang regalo. Sa mga oras nayun ay biglang dumating ang step-sister ni Frances na si Leonor, nanlaki ang mga mata niya sa sinabi kong binigyan ko ng unit si Frances sa Ayala Subdivision. “Ano? Binigyan mo ng condo si Frances sa Ayala Subdivision? Wow!. napakamahal ng condo dunn, kahit maliit lang ay inaabot ng halos 50-100million”Agad niyang kinapitan ang bisig ng kaniyang ina at excited na sinabing “Mommy, gusto kong tumira dun!”Muling namintog ang mga mata ni Leonor “Mommy, alam mo bang may kaibigan ako, yung parents niya binilhan siya ng unit duon, at napakaganda talaga. Sobrang elegante!”"Okay, okay." sumang-ayon naman ang kanilang ina ng walang pag-aalinlangan. Masayang hinalikan, yumakap ito at hinalikan ang kaniyang ina sa pisngi . “Eee… wow Mommy.. n
Muling itinaas ng madrasta ko ang kaniyang kamay pero sa pagkakataong ito ay agad kong hinawakan ang kamay niya at matapang kong sinabi “Nandiyan si Arthur sa labas, sigurado ka bang gusto mo kong sampalin ulit ng hindi napapansin ang bakat nito sa mukha ko?” Nang marinig ng madrasta ko ang pangalan ni Arthur ay galit niyang binawi ang kaniyang kamay sa akin, hindi na ako nag-aksaya pa ng oras. Agad na akong umakyat sa aking kwarto at kinuha ang mangilan ngilang kong gamit. Walang lingon akong nag-impake sa aking maleta. Iniwan ko ang lahat ng mga pinaglumaang gamit na binigay sakin ni Leonor na pinasa sa akin. Mga ilang damit, gamit at mga importanteng dokumento lang ang kinuha ko. Pagkababang-pagkababa ko ay narinig ko ang galit na sigaw ni Daddy “Punyeta kang bata ka! Sige sabihin na nating nagpakasal ka. Pero napakatanga mo talaga at nagpakasal ka sa isang Piloto na halos tinakwil ng kaniyang pamilya? Haha akala mo ba yayaman ka kung sasama ka sa kaniya! Sige nga tatanungin kit
IN THE PHILIPPINESAFTER THE EVENT IN LAS VEGASPagkadating namin ng Pinas. Kasama ko na si Arthur na umuwi sa aming bahay. Pero imbis na dumiretso sa bahay nila Daddy ay sinabihan muna ako ni Kuya na dadaanan namin ang kaibigang lawyer ni Arhtur na siyang kanang kamay din ng pamilya nila. “Frances, hindi na ako makakasabay sa inyo ni Arthur pag-uwi kila Daddy. Didiretso na ako sa Pad ng ate mo. I-su-surprise ko siya.” nakangiting sabi ni Kuya habang nakaakbay sa akin.“Kuya hindi kaya magalit si Daddy sakin?” medyo kinakabahan kong sabi“Huwag kang mag-alala. Hindi yun! Saka nandiyan si Arthur! Kaya nga niya dadaanan ang lawyer niya slash kanang kamay na si Joey”Nakatingin lang si Arthur at tatawa-tawa kay Kuya.“Huh? Ano yun parang bodyguard?”“Ganun na nga! Hindi mo pa nga lubusang kilala ang napang-asawa mo! “ napabuntong hininga si Kuya “okay! Si Arhtur ay mula sa pamilya ng mga namumuno dito sa Pinas, pero dahil sa tinalikuran ni Arthur ang magmando ng kanilang mga negosyo ay
Pagkatapos niyang sabihin ang kaniyang mga kondisyon ay malumanay akong sumagot sa kaniya. “Wag kang mag-alala Frances, kahit na nag retiro na ako sa pagiging professor at kahit pa hindi ako nag handle ng mga business ng pamilya namin, mayroon naman akong sapat na pera para ibili ka ng sarili mong condo.”Pagkasabi ko nuon ay sinulyapan ko si Frank . “okay Frank… ikaw ang saksi . Ipapalipat ko ang title of ownership ng unit ko sa makati. “ nakangiti kong sabi kay Frank. Napapailing na lang at tumango ito sa akin. “Okay Boss” pang aasar na sagot ni Frank.Agad kong kuha ang cellphone ko at tinawagan si Atty.“Good Morning Attorney. Nandito ako ngayon sa Las Vegas. i know na naka bakasyon ka. Pero hihingi sana ako ng pabor. Gusto kong ilipat mo sa pangalan ni Frances ang unit ko sa Makati! Isesend ko na lang sayo ang buong detalye. Okay?!” Hindi ko alam kung naniniwala ba siyang may kausap ako sa kabilang linya dahil sa biglang pag-abante niya pasulong sa front seat. Tingin pa lang
260ARTHUR POVHindi ko iniisip ang kung anumang sinasabi ni Frances ay Frank ngayon. Nagsisisi akong inalis ko kaagad ang aking daliri sa kamay ni Frances. “Tang ina ang sarap sa pakiramdam!” Bulong ko sa sarili ko. Ang lambot at ang kinis talaga ni Frances. Bahagya kong itinulak ang aking salamin sa tungko ng aking ilong. “Chill Arthur. Alalahanin mo biktima ka din , wag kang masyadong magpahalatang kinikilig ka.” Bulong ko sa aking sarili.Nagulat ako ng muling magtanong sakin si Frances. Seryoso siyang umusong paunahan at ang mukha niya ay nakadungaw malapit sa mukha ko. “Bakit hindi ka lumaban kanina kay Kuya? Alam naman nating lahat na biktima ka din, pero nagawa ka niyang saktan ng ganuon. “Uhm.. ganito kasi yan Frances, siguro kung nung mga kapabataan pa namin baka pinatulan ko talaga si Frank kasi mahina talaga ang pasensya ko noon. Pero dahil sa tumatanda na nami at alam ko din na nasaktan ko din ang kuya mo, kaya naiintindihan ko siya. Hindi ko sinalubong ang galit
“Hayst,... ano ka ba ? anong akala mo sakin tanga? Akala ko ba hindi ko alam na patay na patay ka sa kapatid ko? Isa pa bro, ikakasal na ako at wala akong tiwalang iwan si Frances sa kamay ng step siblings namin. Hindi ako bulag naghihintay lang ako ng tamang pagkakataon. Hindi ko lang ito magawa noon sa pinas dahil na din palaging nakaaligid sa kaniya si Andrew!” “Pero kahit na… hindi mo ba inisip na baka gusto talaga ni Frances si Andrew? Saka mukhang mahal naman siya ni Andrew?” sagot ko sa kaniya na may halong pagtataka. “Hindi niya mahal si Andrew!” “Huh?” “Arthur come on. Pareho nating kilala si Frances , kahit hindi ako nagsasalita noon. Alam ko ang nangyayari sa pagitan niyong dalawa. Siraulo ka! Noong iniwan ko sayo noon si Frances, ito na talaga ang plano ko! Pero napaka bagal mo. Kaya nga iniwan ko kayong dalawa sa bahay. Sa tingin mo talaga may flight ako ng araw na yun? Haha “ malakas siyang tumawa “WALA… nandun ako sa pad ni Christine… naglagay pa ko ng camera s
ARTHUR SALVADORNang tumalikod na si Frank ay inaya ko na si Frances na magtungo sa garahe. Habang naglalakad ay nakita ko sa kaniyang awra ang matinding pagkamuhi sa kahihiyang ginawa sa kaniya ni Joyce. Siguro nga ay hindi niya pa lubusang kilala ang kaniyang future sister-in-law, ang kawalang hiyaan ng pamilya ni Andrew. Alam na alam ko ang lahat dahil pina-imbestigahan ko ang bawat kilos ng pamilyang iyon, dahil kung sakaling alam kong safe at magiging masaya si Frances sa piling ng kaniyang mga in laws ay pakakawalan ko na siya. Hindi ko na siya hahabulin. Ngayon , kung hindi pa malinaw para kay Frances ang mga nangyayari. Siya na talaga ang pinaka-tangang tao sa buong mundo. Lingid sa kaalaman niya na sa kabila ng pag ngiti ng kaniyang mga in-laws sa kaniyang harapan ay siya namang pagka disgusto ng mga ito sa kaniya. Lalo na ang Mommy ni Andrew. Sabayan pa ng panganay nitong kapatid na si Joyce. Tinignan ko siya na tahimik lang na nakatayo sa tabi ko.“Okay ka lang ba Frances