Simula nung araw na yun, si Ryan ay iniiwasan na talaga si Lily.Pero, napagtanto niya rin, si Alex ay wala na talagang nararamdaman para kay Lily'Sampung taon!'Kaninong pagmamahal ba ang pwedeng maimbak sa loob ng sampung taon na hindi ito nasisira?'Nagbibiro ka siguro!'Ang taong nakabantay kay Tito Alex, ang sumasama sa kanya, at ang tumutulong sa kanya na alisin ang pag-aalala niya ay si Tita Jane, diba?'Ang batang magkasintahan, sila Ryan at Ruth, ay nagkaroon ng patakaran sa bahay na hindi na nila papansinin si Lily simula ngayon!Pero, sa oras na ito, nung nakita nila na dinala talaga ni Marcus si Lily dito, ang parehong panga nila Ryan at Ruth ay halos nahulog na.Tumingin sila pareho kayla, Sabrina, Yvonne, Aino, Sebastian, at Kingston nang magkasabay.Silang anim ay may pagkakaintindihan sa kanilang mga puso at silang lahat ay walang sinabi kahit ano.Hinintay lang nila kung ano ang sasabihin nila Lily at Marcus.Ang ekspresyon ni Marcus ay natural lang. Tuming
Si Lily ay sanay na maging dominante.Hindi niya kailanman maiiwasan ang ganitong pagkukulang niya.Hindi niya rin naisip kailanman ang pag-iwas dito.Yun ay dahil ang saya ng pagiging mapanghamak at ang pagturing bilang dominante at ang pag-asta sa kahit anong paraan niya gusto ay isang bagay na hindi mararansanan ng iba kahit kailan.Dati nung siya ay nasa ibang bansa pa, kahit nasaan man siya, kahit na siya ay mag-isa, kaya niyang maging ganito kadominante. Madalas niya pang matalo ang mga masasamang loob, na aroganteng inaakala na sila ay mga puwersang dapat isaalang-alang, sa loob ng ilang segundo, sila ay lumuluhod na sa harap niya at tinatawag siyang reyna.Ang ganung klase ng pakiramdam ay hindi maipapaliwanag na kahanga-hang para kay Lily.Pero, sa loob lang ng ilang araw niyang pagbabalik sa bansa, siya ay nabugbog na nila Aino, Ruth, at Yvonne. Kailangan silang bawian agad ni Lily sa mismong oras na ito dahil sa ganung klaseng kahihiyan na nakuha niya.Ang sampal ni L
Sa oras na ito, gustong humingi ng tulong ni Lily kayla Sebastian, Marcus, at Ryan, pero hindi siya makapagsalita dahil siya ay nahihilo sa pag-ikot sa kanya.Saka lang itinapon ng dalawang binata si Lily sa sahig pagkatapos nila sa kanilang street dance collaboration.Si Lily ay nakaramdam lang ng pagkahilo.Ang unang binata ay supladong sinabi kay Lily, "Ako ay nabuhay sa loob ng labing-walong taon, pero ito ang unang beses na nakakilala ako ng napaka aroganteng matandang babaeng tulad mo! Ikaw ay isa talagang masamang babae! Biniro biro mo pa kami na mga menor de edad palang! Dadalhin ka namin sa istasyon ng pulis ngayon!"Si Lily, na kakatayo lang nang maayos matapos na ayusin ang sarili niya nang ilang sandali, ay nagsuka nang marami na ang lahat ng pagkain sa tiyan niya ay lumabas din.Si Lily ay matagal nagsuka hanggang sa nagsuka na rin siya ng bile nung bandang huli, pero hindi pa rin siya nagpapaawat. Tumingala siya nang may galit na titig at tumingin sa dalawang binata.
Nang marinig niya si Marcus na nagsasabi ng ganun, hindi malinaw kung saan nakuha ni Lily ang kanyang lakas ng loob, pero bigla siyang tumayo, kumawala sa grupo ng mga tao nakapalibot sa kanya, at nagmadaling pumunta sa harap ni Marcus. "Master Shaw, ikaw ang magsabi sa kanila kung sino ako!" Nung oras na nagsalita si Lily, isang masangsang na amoy ang lumabas sa bibig niya. Agad namang napapisil si Marcus sa kanyang ilong. Nung oras na yun, si Marcus, na naging mabait at mahinahon, ay hindi rin napigilan ang sarili niya at bigla niyang sinabi, "Ikaw, lumayo ka sa akin. Napakabaho mo! Pinapatay mo ako!" "Haha..." Si Yvonne ay tumawa nang malakas at napatuwad siya. Walang nasabi si Lily. 'Aray!' Kung hindi lang siya nahigitan sa sandaling ito, gusto sana ni Lily na magkaroon ng pinakamatinding parusa ang mga babaeng ito ngayon. Pero, hindi na siya nagtangkang gawin ito. Siya ay talagang natakot matapos na mabugbog. Nanood siya at nanlaki ang kanyang mga mata habang h
Pero, si Lily ay talagang natakot na tagos hanggang buto.Kahit na hindi siya nakabalik sa bansa sa nakaraang ilang taon, narinig niya pa rin talaga si Sebastian.Hindi lang si Sebastian ang Hari ng South City, siya ay may napakahalagang presensya din sa lahat ng parte ng mundo.Parehong sila Sebastian at Alex ay pinupunan lang ang isa't isa.Kung ang isa sa kanila ay sinasabing mas malakas, si Sebastian pa rin ito.Si Alex ay may kapangyarihan lang sa kamay niya. Hindi lang kapangyarihan ang meron si Sebastian, pero ang imperyo ng negosyo niya ay ang pinakamayaman sa ilang mga lugar.Hindi lang yun, si Sebastian ay mas malupit kaysa kay Alex pagdating sa pagiging desidido.Si Sebastian ay walang pakialam sa mga sentimyento niya, at siya ay may isang salita.Kapag sinabi niya na bibigyan niya ng isang kalunus-lunos na kamatayan ang isang tao, hindi talaga siya nagbibiro.Ang dahilan ay hindi talaga nagbiro si Sebastian sa mga tagalabas kahit kailan.Si Lily ay natigilan agad
Ang guwardya sa likod niya ay walang nasabi.Si Old Master Shaw ay nasanay nang maghari sa buong buhay na ito. Kahit na umalis siya ng militar para pumasok sa negosyo sa nakalipas na dalawampung taon matapos niyang mag animnapu, nagkaroon pa rin siya ng malakas at mabisang paraan ng pagharap sa mga bagay.Pero, ang ilang mga guwardya, na nakasunod sa kanya sa loob ng mahigit isang dekada, ay hindi rin inasahan na si Old Master Shaw ay magiging malupit sa kanyang sariling laman at dugo nung bata pa siya.Ito ay isang kinaugalian na kailanman ay hindi maintindihan ng ilang mga guwardya sa likod niya, na nasa mga tatlumpung taong gulang.Ang mga taong madalas na nasa tabi ni Old Master Shaw ay ang apat na guwardyang ito.Dahil nakasunod sila kay Old Master Shaw sa loob ng higit sa isang dekada, sila ay halos naimpluwensyahan na din ng ilan sa mga ugali ng old master at ang kanyang matuwid na personalidad.Ang isa sa mga guwardya ay isang babaero at madalas siyang naghahanap ng mga b
Old Master Shaw, bakit kaya hindi ka pumasok? Nasa loob naman si Marcus…” Tanong ng bodyguard. Umiling si Old Master Shaw. “Wag na. Maiistorbo ko lang sila. Sigurado ako na hindi matutuwa sina Gloria at Sabrina kapag nakita nila ako. Pagkatapos, ngumiti si Old Master Shaw at nagpatuloy, “Tignan mo yung batang yun, ang liit liit niya pa pero halatang matapang na.” Nang makita ng bodyguard na nakangiti si Old Master Shaw, hindi nito napigilang mapangiti rin. Pero sa likod ng mga ngiting ito ay nakakawasak pusong damdamin. Pero sino nga bang dapat sisihin?Malayong-malayo sa nararamdaman nila, nagingibabaw ang baliktarang hagikhikan sa loob ng bahay ni Gloria. “Marcus, hindi naman sa sinisisi kita ha, pero ako nga alam ko na kailangan kong iwasan yung demonyong Lily na yun. Paanong hindi mo alam?” Wala talagang kaalam-alam si Marcus, “Hin..hindi naman kasi kami close ni Mr. Poole kaya hindi ko alam….”Tumingin si Marcus kay Yvonne, “Tsaka hindi rin sinabi sa akin ni Yvonne
Sa kabilang linya, sumagot si Alex, na halatang pagod na pagod, “Hindi.” Mula noong tumawag si Jane kay Sabrina kahapon para mangutang, hindi na tumigil si Alex kakahanap kay Jane. Pagkatapos niyang utusan ang mga tao niya na pumunta sa maliit na baryo kung saan huli itong nalocate, dumiretso rin siya kaagad doon. Ang baryo na nireport ng mga tauhan niya ay paakyat na ng bundok kaya buong magdamag na bumyahe si Alex.Habang palapit siya ng palapit, pakitid din ng pakitid ang kalsada kaya naipit siya sa traffic. Hindi naman siya masyadong nag aalala dahil mula kahapon, nakapalibot na ang mga tauhan niya sa labas at loob ng ospital. Pero kagaya nga ng utos niya, hindi nanggulo ang mga ito. “Master, wala pong nasaktan kahit na langgam sa lugar na ‘to mula kahapon.” Ngumiti si Alex. “Good job. Keep up the good work.” Pagkatapos, pumasok siya sa loob ng ospital at siya mismo ang nagitingin-tingin sa paligid. Lumipas ang dalawang oras, kahit anino ni Jane ay hindi niya nakita.
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu