Noong gabing yun, hindi siya makatulog. Maagang maaga siyang nag check out sa hotel para bumalik sa bahay ng mga Ford. Bandang alas otso ng umaga, nakita niyang lumabas ng bahay ang mag asawang Sean at Rose. Nagkwekwentuhan at nagtatawanan ang mga ito, at sobrang naasiwa siyang makita ang mga ito. “Sean! Mag iisang buwan na noong nagkasakit ka, pero hindi man lang tayo binisita ni Sebastian.” Malungkot na sabi ni Rose. Huminga ng malalim si Sean. “Dapat talaga hindi na natin tinulungan si Old Master Shaw noon na kalabanin si Sabrina kasi kahit anong mangyari, asawa pa rin siya ni Sebastian. Tignan moi ngayon! Kahit si OId Master Shaw ay kinain ang lahat ng mga ginawa niya. Sino ba naman kasing mag aakala na si Sabrina pala talaga ang apo niya, at impostor lang yung Selene na yun diba?”Naiinis na sumagot si Rose, “Pero ngayong napatunayan ng apo pa talaga ni Old Master Shaw si Sabrina, sobrang sama naman ng ugali nila ng nanay niya! Alam naman siguro nilang ilang buwan ng may saki
“Napaka walang hiya talaga ng babaeng yun! Kasal na siya sa anak ko pero kung kani-kaninong lalaki pa siya nakikipag landian! Sino ka ba talaga??” Halos pumutok na ang ugat ni Sean sa leeg sa sobrang galit.Ngumisi si Holden at hinila ang kwelyo nio Sean. “Makinig kang mabuti, tanda! Pumunta lang ako dito para siguraduhin na dito ka talaga nakatira. Nag aalala pa ako noong una na baka nagkamali lang ako, pero noong narinig kong pinag uusapan niyo si Sabrina, nakumpirma ko na nasa tamang lugar nga ako. Ito lang ang masasabi ko sayo… Bago ka pumuna ng iba, alalahanin mo muna ang mga kademonyohang ginawa mo! Hindi ka ba natatakot makarma? Kung akala mo nakaligtas ka na, nagkakamali ka! Sadyang hindi mo pa oras, pero sisiguraduhin ko sayong magbabayad ka!” Gulat na gulat si Sean. Hindi niya maintindihan kung saan nanggagaling ang galit ng lalaki sakanya. Oo! Sobrang dami niyang nagawang pagkakamali sa buhay, pero hindi pa ba sapat ang mga nangyari sakanya bilang kabayaran? Sunod-sunod
Tumingin si Sebastian kay Sabrina, na walang kamalay-malay sa sinabi ng tatay niya. Ganung klaseng tao ang tatay niya. Paano niya naman mapapatawad ang ganun? Bukod sa lumaki siyang sinasaktan sila ng nanay niya at kapatid niya nito, hanggang ngayon ay ayaw pa rin nitong tantanan si Sabrina. Sa mga nakalipas na araw, kung hindi sila magkasama, hinahanap nito si Jane, kaya paano naman mangyayari ang sinasabi ng tatay niya na nakikipaglandian ito sa ibang lalaki?“Wala ka ng ibang sasabihin?”“Siyempre meron pa! Yung lalaking yun-”Hindi na interesadong makinig si Sebastian, kaya walang anu-ano, bigla niyang pinutol ang tawag. Noong nakita ni Sabrina na nakakunot nanaman ang noo ni Sebastian, nag alala siya. “Sebastian, hindi mo ba pwedeng mas habaan pa ang pasensya mo sakanya?” Hindi sumagot si Sebastian, bagkus, hinila niya si Sabrina, para yakapin at hinalikan ito sa noo.Tinignan ni Sabrina si Sebastian, “Anong nangyari? Sabihin mo sa akin, baka matulungan kita.”Tinignan di
“Si…” Parang sobrang pamilyar ng boses ng lalaki. Hindi niya sigurado kung narinig niya na ito kung saan o ano, pero hindi niya maalala. “Ka…kamusta ka?” Base sa tono ng pananalita ng lalaki, mukhang kilala siya nito, kaya kumunot ang noo niya at naguguluhang napatingin kay Sebastian. Nang makita ni Sebastian ang reaksyon ng mukha ni Sabrina, nag alala din siya. “Bakit?” Ang buong akala ni Sebastian ay tatay niya ang tumawag kay Sabrina. ‘Hindi kaya dumiretso na siya kay Sabrina kasi binabaan ko siya kanina?’Pinasa ni Sabrina kay Sebastian ang kanyang phone. “Hello?” Pero walang sumagot sa kabilang linya. Ni pag hinga ng taong tumawag ay hindi niya rin marinig, na para bang wala siyang kausap. Hindi nagtagal, biglang naputol ang tawag at kagaya ni Sabrina, takang-taka din si Sebastian. Pagkalipas ng ilang segundong pag iisip, sinabi ni Sabrina, “Hindi kaya… si kuya yan?” Isa lang naman ang lalaking tinatawag ni Sabrina ng kuya, at yun ay si Zayn. “Hindi mo yan kuya!” Me
Si Kingston ay magalang na sumagot, "Mrs. Ford, tanghali po ako nagising kaninang umaga. Para makatipid ng oras, nag-almusal na ako agad pagkagising at sumakit ang lalamunan ko."Nag-aalala, sinabi agad ni Sabrina, "Assistant Yates, dapat ka nang pumunta sa ospital, kung ganon. Hindi ka dapat magmaneho, hayaan mong magmaneho si Sebastian, dapat magmadali ka na at pumunta-"Pinatigil siya ni Sebastian sa pamamagitan ng paghila sa kanya sa yakap nito, at hindi na siya nakapagpatuloy.Ang kotse ay papunta na sa opisina ni Sabrina at tumigil na ito sa labas ng gusali. Nakita nila si Ryan at Marcus na pinaparada ang kotse nila at papasok na ng gusali, nang tumigil ang kanilang kotse.Matagal na din simula nung huling pumunta si Marcus sa opisina, pero dahil may sakit ang lolo niya, kinailangan niyang manatili sa tabi nito sa ospital nang matagal. Matagal nang kasabihan sa pamilya Shaw na dapat maging masunurin at magalang sila sa mga magulang, kaya naman iniwan niya ang lahat ng problem
Si Sabrina ay nanigas nang saglit. Sa isip niya, likas naman sa kanya, naisip niya na baka gusto siyang isama ni Marcus para makita si old Master Shaw. Tinanggihan niya ito nang magalang. "Pasensya na, Director Shaw, pero kung gusto mo akong dalhin sa lolo mo, edi ako..."Sa gulat niya, desididong itinanggi ni Marcus ang pagkaunawa nito. "Hindi ko gagawin yan! Ang paraan ng pananakit sayo ng lolo ko ay nagpasama din ng loob ko sa kanya, kaya hindi kita pipiliting makipagkita sa kanya kahit kailan."Ngumiti naman si Sabrina sa kanya. "Mabuti naman, Salamat, Insan Marcus.""Payag ka na bang tawagin ako bilang pinsan mo?""Hindi ba pinsan na rin ang turing mo sa akin simula pa lang nung una?""Oo naman!" ngumiti si Marcus."Saan mo naman ako dadalhin?" tanong niya."Halika, dadalhin na kita doon ngayon!"Si Sabrina ay nanatiling walang kibo. "Im...importante ba ito? Ang trabaho ko ay patong patong na at alam mo naman na kapag hindi ko natapos ang mga gawain ko, maaapektuhan din an
Hindi mapigilan ni Sabrina ang magtaka. "Director Shaw, anong..."Si Marcus ay ngumiti nang panatag kay Sabrina. "Wag kang mag-alala, Sabrina. Ang ipapakita ko sayo ngayon ay siguradong magpapagaan ng loob mo."Magpapagaan ito ng loob niya? Nahanap na ba nila si Jane? O siguro ang kapatid niyang si Zayn ay bumalik na? Nang may pusong puno ng pag-asa, si Sabrina ay umiwas na sa pagtatanong at hinayaan nang magmaneho si Marcus papunta sa destinasyon nila.Makalipas ang mga kalahating oras, ang kotse ay nakalabas na sa siyudad at pumasok na sa isang tahimik at malayong kalupaan. Nung si Sabrina ay lalo nang nagtaka, si Marcus ay lumiko na at hininto ang kotse. Tumingin siya sa labas ng bintana at nakita ang isang establisimento na may matataas na pader, at may nakalagay na "Inmate Medical Treatment Centre" sa labas nito. Nanigas siya at tumingin kay Marcus."Tama yan, nagdudusa na sila sa mga sintensya nila!""Hindi...pa siya patay?" tanong niya. Sa nakalipas na buwan, si Sabrina ay
Si Selene ay nanginig at binaling ang tulalang tingin niya sa matandang nasa pinto."Lolo...?" Tinawag niya ito, bago siya tumingin sa kanya na parang siya ang tagapagligtas nito. "Lolo, diba po ikaw yung taong pinaka nagmamahal sa akin?"Sinipa siya nang walang awa ni old Master Shaw. "Mahal ko ang apo ko, ikaw ba talaga ang totoong apo ko?"Si Selene ay sumimangot.Ang old Master Shaw ay umubo at nanggigil. "Alam mo nung una palang na hindi ikaw ang apo ko, pero sinubukan mo pa rin ang lahat ng makakaya mong gawin para maging impostor ng apo ko! At hindi lang yun ang ginawa mo, pero ikaw at ang pamilya mo ay pumunta pa at pinatulong niyo ako sa pamamagitan ng pananakita sa totoo kong apo nang paulit-ulit! May mas sasahol pa bang pamilya kaysa sa inyong tatlo sa mundong ito?"Tumigil siya at ngumisi, bago nagpatuloy, "Maraming taon na ang lumipas. Gaano na kaya karaming kasalanan ang nagawa ko na taliwas sa konsensya ko para sa inyo gamit ang kapangyarihan ko? Ang kapangyarihan k
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu