Kabanata 1074

"Oh...!" Nagulat, tumalon si Lincoln at nahulog sa lupa. Tumitig siya sa madungis na babae sa harapan niya, natatakot. "Hindi ka... hindi ka patay? Paanong..."

Umismid siya. "Lincoln, minaliit mo ako. Kaya ko nang mabuhay mag-isa simula nang mag-labing walo ako. Nasubukan kong magmakaawa ng pangkain, matulog sa ilalim ng mga tulay, at makipagsapalaran sa pagkain laban sa mga daga, mabangis na pusa at aso. Simula noong natulog akong mag-isa sa ilalim ng tulay, nakipag-away din ako sa mga siga na gustong i-molestiya ako! Paano kong hahayaan ang sarili kong mapatay mo ng madali lang? Tsaka, may anak pa ako ritong nagdudusa, syempre hindi dapat ako mamatay!"

"Ikaw..." Sa puntong ito, ganap nang nasa estado ng pangamba at pagsisisi si Lincoln, sa punto na hindi na niya makita ang sasabihing salita maliban sa "ikaw". Sa katotohanan na tumakbo siya sa unang asawa niya sa tapat mismo ng bahay ni Sabrina ay sapat na para hindi mabaliw siya.

"Niloko mo ang anak ko at pinadala sa bilangguan s