Pero, hindi nagbanggit si Sebastian ng kahit ano tungkol sa mga Shaw. Sa wakas ay nakumbinsi ang babae sa pagbanggit ng maling pagkakakulong kay Sabrina at ng mga isyu tungkol sa pagkakakilanlan nila ni Aino. Mahigpit siyang tumango bago siya tumingin muli kay old Master Shaw at Marcus. "Pero wala talaga...akong relasyon sa kanila. Pakiusap gusto kong lubayan na nila ang anak ko simula ngayon. Kung hindi sisirain ko sila kahit na wala nang matira sa akin kundi ang mga ngipin ko.""Auntie..." Nagsimulang umapaw muli ang luha sa mga mata ni Marcus. Ang lalaking nasa tatlumpu, at nakasuot ng suit na may perpektong imahe ng isang maginoo ay humagulgol nung sandaling yun. Tumingin siya sa nanay ni Sabrina at nagmakaawa, "Auntie, noon pa man pamilya na ang turing ko sa inyo. Nakilala ko na agad kayo nung oras pa lang na nagpakita kayo ngayon, kahit na ang mukha niyo ay natakpan na ng buhok niyo, pero ang mga mata niyo ay talagang kamukha ng kay Sabrina. Simula nung una kong nakita si Sabrin
Mabilis na hinawakan ni Marcus si old Master Shaw. "Lolo. Lolo, ayos lang po ba kayo?"Ang tingin ni old Master Shaw ay lumabo dahil sa luha at siya ay nakaramdam ng pagkahilo. "Siya...siya ba talaga ay tita mo?""Isang daang porsyento po itong totoo, Lolo!""Buhay pa rin siya?"Tumango naman si Marcus. "Ang mga Lynn ang nanloko sa inyo! Ang impormasyon na nakuha ng mga magulang ko ay totoo. Si Auntie ay ikinasal kay Lincoln Lynn hindi nagtagal matapos niyang umalis sa bahay, pero hindi siya namatay sa panganganak tulad ng sinabi ni Lincoln. Silang dalawa ay nagdiborsyo din yung tumagal."Edi...edi dapat mo pala silang habulin...""Habulin ang tita ko, ibig niyong sabihin?" tanong ni Marcus."Halika na!"Agad na pumasok ng kotse ang dalawa, pero si Marcus ay bumaba ulit matapos nilang isara ang mga pinto ng kotse sa likod nila. Pumunta siya sa kotse ng pulis kung saan ipinasok si Lincoln at sinabi sa mga pulis, "Pasensya na, pero pakiusap dalhin niyo siya maya mayang kaunti. An
"Ang pinakamagandang paraan para kunin ang mga laman loob mo ay gawin ito pag patay ka na."Si Sabrina ay nakaramdam ng panginginig sa gulugod niya sa ideyang yun."Dahil kung patay ka na, pwede na nilang kunin ang gusto nila nang hindi iniisip ang kapalit nito. Nang marinig ng tatay ko ang tungkol sa plano ni old Master Shaw, agad siyang pumayag na tumulong."Ang puso niya ay agad na nadurog sa mga sinabi niya, pero nagawa niya pa ring pagaanin ang loob ni Sebastian. "Wag mong sisihin ang tatay mo. Ang impluwensya ni Old Master Shaw sa Ford Family ay malaki rin kasi."Ngumisi si Sebastian. Marami pang kailangang gawin ang tatay niya, pero hindi sa ngayon."Edi ngayon..." Tumingin si Sabrina sa asawa niya. "Wala na bang maghahabol sa mga bato ko?""Wala nang maghahabol sa mga bato mo."Ang mag-asawa ay hindi sinasadyang mapalingon para tumingin sa entrance ng hoted, nang may dalawang taong pumasok. Si Marcus at ang old Master Shaw.Pansamantalang solusyon na sinabihan sila ni S
Ang lahat ay napatingin nang sabay-sabay nang marinig ang paos na boses, at nakita ng isang babae na nasa limampung taong gulang na nakatayo sa may hawakan ng pangalawang palapag. Ang babae ay maputla, siguro dahil hindi siya nakakita ng sikat ng araw sa mahabang panahon at ang katotohanan na ang mukha niya ay natatakpan ng buhok kadalasan. Merong manipis na linya sa gitna ng mga kilay niya pero hindi nito naapektuhan ang kagandahan niya kahit kaunti, sa halip ito ay nagbigay sa kanya ng paggulang at dignidad, Kung hindi siguro tinawag ng babae si Sabrina, walang makakaalam na ang babae ito na nasa harap nila ay ang parehong palaboy na babae kanina. Ang bawat isang tao ay natulala sa nakita nila.Ang tatay ni Marcus ang unang nagsalita. "Kapatid!"Ang nanay ni Sabrina ay hindi sumagot at nanatiling walang ekspresyon."Kapatid! Ikaw ang nakababata kong kapatid na babae. Nakita na kita nang ilang beses nung bata ka pa, kaya alam ko na ikaw ay kapatid ko sa isang tingin pa lang!"Pina
Kanina pa walang hinto sa pag ring ang phone ni Lincoln pero hindi niya ito masagot dahil pinapanuod ng lahat ang kanyang bawat kilos kaya pagkalabas ni Sebastian, lumapit sakanya si Marcus para kunin ang kanyang phone na nasa bulsa niya. Sinilip niya kung sino ang tumatawag at nang makita niya ang pangalan ni Jade sa screen, sobrang namutla siya.Tinignan ni Marcus si Old Master Shaw at sinabi, “Lolo, ikaw ang nag umpisa ng lahat ng ‘to kaya ikaw ang sumagot nito!” Kinuha ni Old Master Shaw ang phone at sinagot ang tawag, na niloud speaker ni Marcus. “Hello? Jade?” Kamadong bungat ni Old Master Shaw. “Hi, dad…dad…!” Sobrang excited na sagot ni Jade mula sa kabilang linya. Lahat, maging si Old Master Shaw, ay biglang natahimik at bukod tangi lang ang nanay ni Sabrina ang nag react at sarcastic na tumawa. Huminga ng malalim si Old Master Shaw at pinilit niyang kumalma. “Ano yun, Jade?”Halatang sobrang saya ng boses ni Jade sa kabilang linya. “Kamusta naman kayo jan, Dad? O
Biglang kinilabutan si Selene nang marinig niya ang boses. Dahan-dahan siyang lumingon at doon niya nakita ang isang maputing babae na halatang mayaman. Sa tantya niya, halos kaedadaran ito ng mommy niya, pero mas matangkad at di hamak na mukhang mas mayaman ito. Six years ago na rin noong huling beses na nakita ni Selene si Gloria. Mula noong ipinakulong ito ng mga Lynn, ipinatapon ito sa liblib na lugar para api-apihin kaya nakalimutan niya na talaga kung anong itsura nito. Tinitigan niya ang babae at naguguluhang nagtanong “Sino ka?” “Tita ko siya!” Galit na sabat ni Marcus. Tita? Natigilan si Selene ng ilang segundo para mag isip bago siya tumawa, “Ahhh. Kung tita siya ng pinsan ko edi tita ko rin siya! Sigurado ako na mas matanda ka sa mommy ko, diba? Hello, Auntie. Ako po yung anak ng anak ng kapatid mo. Um… bakit ngayon ko lang nalaman na may isa pa palang anak si lolo?” “Mommy ko siya!” Sabat ni Sabrina. “Ah!” Kalmadong sagot ni Selene bago niya marealize n si Sabrina a
“Ayaw mong mamatay, pero gusto mong patayin ang anak ko?” Galit na tanong ni Gloria. “A… ka…kapag… hindi siya namatay… mabubuking ako.” Sa sobrang takot ni Selene, siya na mismo ang nag laglag sa sarili niya. “Ha! Haha!” Tinawanan ni Gloria ng malakas si Selene bago siya tumingin kay old Master Shaw. “Nakikita mo ba ‘to, Mr. Shaw? Yan ang magaling mong apo na ikaw mismo ang pumili. Anim na taon mong pinagtabuyan ang anak ko. Ginawa niya ang lahat para tanggapin mo siya pero anong ginawa mo? Hindi mo siya tinanggap! Mr. Shaw, hindi ka ba nandidiri sa sarili mo?” Sobrang nagging emosyunal ni old Master Shaw at umiiyak siyang tumingin kay Gloria, “Gloria, anak ko. Ikaw yan diba?”“Anak mo yung Gloria na hinahanap mo diba?”"Gloria..."Ngumisi si Gloria at nagpatuloy, “Pasenysa ka na, Mr. Shaw, pero… hindi ako ang anak mo. Maniwala ka sakin.”“Pa…paano nangyari yun?”“Bago mamatay ang nanay ko, nagsinungaling siya sa asawa mo. Sinabi niya na ninakaw niya ang anak niyo, pero hind
Tumayo si Sabrina at inalalayan si Gloria, “Sige, Mommy.”Huminga ng malalim si Gloria bago niya tignan sina Lincoln, Jade at Selene na pare-parehong nakasalampak sa sahig, bago siya tumingin kay Sebastian.Agad naman itong sumagot, “Ano yun, Gloria?”“Hindi lang ako pinakulong ng asawa ko, pati anak ko ay friname up at ginamit niya. Sobrang dami niyang kademonyohan na ginawa at alam yan lahat ng asawa niya. Yang Selene na yan, siya ang totoong murderer sa insidente nine years ago. Kaya nga dapat makulong na yang tatlong yan para mapag bayaran nila ang lahat ng mga ginawa nila sa anak ko.”Tumungo si Sebastian. “Sige, Gloria.”“Tara na.” Sinenyasan ni Gloria sina Sebastian at Sabrina at dinaanan lang nila si Old Master Shaw na humahagulgol at ang pamilya ni Marcus Shaw. “Gloria… Kahit anong mangyari, anak pa rin kita. Dugo’t laman ko pa rin ang dumadaloy sayo. Kahit na totoo pang hindi ka anak ng asawa ko, anak pa rin kita.”Lumingon si Gloria. “Old Master Shaw, talaga? Kung
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu