Mag-log inShare
Kabanata 142
Huling Na-update:
2024-09-23 22:22:52
Kaugnay na kabanata
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 143
Caline’s POVNasa coffee shop ako kasama ang mga kaibigan kong sina Acelle, Brianna, at Danica—lahat kami na mga anak ng CEO. Gaya ng nakasanayan, nagkikita kami tuwing Sabado para mag-catch up sa buhay-buhay habang nagpapalamig sa paborito naming café, ang Café Belle. Pumipino ang amoy ng brewed coffee at pastry sa paligid, tipikal na ambiance na paborito ng mga elite na kagaya namin.Habang tinitikman ko ang hazelnut latte ko, napansin ko ang pag-uusap nila Acelle tungkol sa bagong kotse ng daddy niya, isang limited edition na Lamborghini. Pero sa totoo lang, hindi ‘yun ang laman ng isip ko ngayon. Bago pa ako mag-back out, nag-desisyon akong i-open up ang topic na matagal ko nang kinikimkim.“Girls,” sinimulan ko habang nilalaro ang straw ng aking drink, “Have you ever noticed how hot our gardener is?”Biglang napahinto si Acelle sa pagkukuwento at halos mabuga niya ang iniinom niyang iced Americano. Tumawa si Brianna habang si Danica naman ay napangiwi, tila hindi makapaniwala sa
Huling Na-update : 2024-09-24Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 144
Akeno’s POVNakatutok ako sa mga kamay ko habang isa-isang tinatanggal ang mga tuyong bulaklak sa mga halaman sa harap ng mansiyon nina Caline. Tahimik ang paligid, tanging tunog lang ng mga ibon at ang mahihinang simoy ng hangin ang maririnig. Kapag ganito ang panahon, kalmado at tila ba walang problema sa mundo.Binulungan ko ang isang halaman na may bulaklak, “Pasensya ka na, kailangan kong tanggalin ‘tong mga tuyot na dahon mo.” Mahina akong tumawa sa sarili ko. Minsan, parang nakakabaliw isipin na nakikipag-usap ako sa mga halaman at kung tutuusin, mas kausap ko pa yata sila kaysa sa mga tao.Pagkatapos kong tanggalin ang mga tuyot na bahagi, kinuha ko ang hose at sinimulan nang diligan ang mga halaman. Inikot ko ang hose sa mga paborito kong bulaklak—yung mga rosas na mapulang-mapula na halos mamula sa sikat ng araw. Wala akong ibang iniisip kundi kung paano sila aalagaan ng maayos para lalo pa silang mamukadkad.Habang inaayos ko ang pressure ng tubig mula sa hose, may narinig
Huling Na-update : 2024-09-25Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 145
Caline’s POVNadatnan ko si Mama sa may garden, tahimik at tila malayo ang iniisip. Nakaupo siya sa kahoy na bangko sa gilid ng aming munting hardin. Ang mga mata niya ay nakatitig sa malayo, hindi ko sigurado kung sa mga halaman ba o sa taong nagdidilig ng mga ito—si Akeno, ang aming hardinero. Parang may bumabalot na lungkot sa paligid, isang bigat na hindi ko maipaliwanag pero damang-dama ko sa mukha niya. Kailangan kong lapitan siya kasi mukhang kailangan din niya ng kausap.“Ma, okay ka lang ba?” malambing kong tanong habang dahan-dahan akong naupo sa tabi niya.Huminga siya nang malalim bago sumagot. Halata sa kilos niya na parang may mabigat siyang dinadala. Hindi agad siya sumagot at napatingin ako sa mga kamay niyang mahigpit na nakayakap sa kanyang sarili, para bang binibigyan niya ng lakas ang kaniyang sarili na magsalita.“Naalala ko lang si Caius,” mahinang sabi niya, ang mga mata’y nakapako sa malayo, tila nagbabalik sa isang panahon na matagal nang lumipas pero sariwa p
Huling Na-update : 2024-09-26Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 146
Akeno’s POVHabang naglalakad ako sa makipot na daan patungo sa flower farm ni Arthur, hindi ko mapigilang mapangiti. Ilang araw na akong nagiisip kung ano ba ang puwede kong iregalo kay Caline. Nakikita ko sa mga mata niya na kahit gaano kalawak at kaganda ang garden sa mansion nila, tila may hinahanap pa rin siyang kulang. Kaya naisip ko, bakit hindi ako magbigay ng isang bagay na hindi pa niya nakikita—isang bagay na magpupuno sa pagnanasa niyang makumpleto ang hardin nila?Saka, gusto kong regaluhan talaga siya. Ewan ko ba, napapansin ko na parang kapag nagtatrabaho ako sa kanila, gusto niyang palaging nakadikit sa akin. Gusto niyang palaging kausap ako. Gusto niyang palaging may natututunan sa akin. Hindi ko alam kung bakit, pero pakiramdam ko ay parang may gusto siya sa akin. Hindi pa ako sure, pero ako kasi, madali akong makaramdam kung type ba ako ng isang babae.Tumigil ako sandali sa gilid ng daan, huminga ng malalim at naamoy ang simoy ng sariwang hangin na puno ng halimuya
Huling Na-update : 2024-10-01Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 147
Akeno’s POVBumunot ako ng pera mula sa bulsa ko at iniabot sa kanya ang bayad. Habang binibilang niya ang sukli, tumitig ulit ako sa gumamela. Naisip ko kung gaano kaganda ang magiging reaksiyon ni Caline kapag nakita niya ito. Alam kong marami na siyang bulaklak sa garden niya, pero ang violet na gumamela? Alam kong wala pa siya nito.Pagkatapos kong bayaran si Arthur, sumalampak ako sa isang upuan sa loob ng greenhouse at nagbukas ng inumin. Si Arthur ay palaging may malamig na tubig o juice sa tabi para sa mga bisita niya. Inalok niya ako ng juice at agad kong tinanggap.“Uy, pre,” sabi ni Arthur habang nilalagok ko ang juice. “Balita ko, ikaw at si Caline, may something na?”Napatawa ako habang naglalagay ng isang kamay sa likod ng ulo ko, medyo napapahiya. “Ah, wala pa naman. Fake news pa ‘yan. Naisip ko lang na gusto kong regaluhan siya ng something na espesyal, alam mo na. Kumbaga, pasimpleng pakulo.”“Pasimpleng pakulo, eh?” Ngumiti siya nang pilyo. “Pero mukhang espesyal ang
Huling Na-update : 2024-10-01Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 148
Akeno’s POVKinabukasan, maaga pa lang ay gising na ako. Nakaupo ako sa gilid ng kama ko habang inaayos ang mga sapin at unan. Sanay na ako na ganito, bago layasan ang kuwarto at higaan, dapat malinis na para kapag natulog ako, kaaya-ayang tignan pa rin ang higaan.Paglabas ko sa kuwarto, dala ko na ang damit na pamalit ko para maligo na rin. Wala kasing banyo ang kuwarto ko, nasa kusina pa. Pero bago ako naligo, lumabas na muna ako para pumunta sa kanto. Bumili ako sa tindahan ng mainit na tinapay at pati na rin gatas ng kalabaw. Iyon ang inalmusal ko. Sa kalagitnaan nang pagkain ko, naalala ko ang gumamela. Lumabas tuloy ako para tignan iyon. Kinuha ko ito at saka dinala sa loob para igayak na rin.Hindi ko maiwasang ngumiti habang pinagmamasdan ang mga bulaklak nito na parang mga bituin sa ilalim ng araw. Ibang klase talaga ang ganda nito—hindi lang dahil bihira itong makita, kundi dahil sa ibang bansa pa ito nanggaling.Tiningnan ko ang oras. Hindi ko alam kung maaga pa para pumun
Huling Na-update : 2024-10-01Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 149
Akeno’s POVLumapit si Caline at marahang hinawakan ang pot. “Akeno, ang ganda nito!” Halos hindi niya mabitawan ang mga salita habang tinititigan niya ang kakaibang kulay ng mga petals. “Hindi pa ako nakakita ng ganitong klaseng gumamela. Violet? Ito na siguro ang pinakamagandang bulaklak na nakita ko sa buong buhay ko.”Tuwang-tuwa ako habang pinagmamasdan ang reaksyon niya. Hindi ko maipaliwanag ang saya na nararamdaman ko habang nakikita siyang ganito kasaya. Ang simpleng regalo na ito ay tila naging isang bagay na napakalaking halaga para sa kaniya.“Talaga? Nagustuhan mo?” tanong ko pa kahit na alam ko na ang sagot.Tumango si Caline nang may malapad na ngiti. “Sobra! Saan mo nakuha ito? Hindi ko akalaing may ganitong klaseng gumamela.”“Pumunta ako sa flower farm ng kaibigan kong si Arthur kahapon,” paliwanag ko. “Bago lang daw dumating ‘tong gumamela na ‘to mula sa Netherlands. Tapos naisip ko, perfect ‘to para iregalo sa ‘yo.”Muli siyang tumingin sa bulaklak. “Ang galing mo
Huling Na-update : 2024-10-01Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 150
Caline’s POVLinggo at tulad ng inaasahan ko, tahimik na naman ang buong mansiyon. Maluwag ang sala, walang ingay mula sa mga bisita o mga tauhan ng bahay at ang tanging tunog na naririnig ko ay ang kaluskos ng mga dahon sa labas na hinahampas ng banayad na hangin. Maglalagi lang ako sa mansiyon ngayong araw, wala naman kasing aya ang mga kaibigan ko, parang may mga kani-kaniyang gala ngayong araw. Walang plano, walang bisita, walang dahilan para umalis. Pero alam kong may isang bagay na magpapabago sana ng araw ko—si Akeno. Si Akeno, ang garden boy namin. Hindi siya nagtatrabaho tuwing Linggo, kaya sigurado akong hindi ko siya makikita ngayon. Napatitig ako sa kisame, iniisip kung paano naging ganito ka-boring ang araw ko. Kung nandito si Akeno, malamang ay kausap ko siya habang tinutulungan niya akong maghalamanan sa hardin. Pero ngayon, mag-isa lang ako kaya kailangan kong libangin ang sarili ko. Napabuntong-hininga ako at napatingin sa bintana, doon sa hardin kung saan madalas siya
Huling Na-update : 2024-10-02
Pinakabagong kabanata
Pangarap Kong Matikman Ka Special chapter
Caline’s POVTahimik ang gabi. Katabi ko si Akeno, mahimbing na natutulog kasi pagod sa trabaho dahil overtime siya, actually ay kakauwi lang niya. Talagang binibigay niya ang best niya para mapabuti at mapalago ang negosyong binigay sa kaniya ni papa. At nakikita ko naman na maganda ang nagiging takbo ng lahat dahil magaling talaga ang asawa ko.Nakahilig ang ulo niya sa balikat ko, tila kampanteng-kampante sa mundo. Napangiti ako habang pinagmamasdan siya. Ang lalaking ito, na minahal ko ng buong puso, ay naging katuwang ko sa lahat ng bagay—ngayon, magiging ama na siya.Pero ang ngiti ko ay napalitan ng kirot. Isang matinding sakit sa tiyan ang biglang dumaluyong sa akin. Nagising ako ng tuluyan, at sa ilang segundo pa, naramdaman kong may mainit na likidong umagos mula sa akin. Pumutok na ang panubigan ko.“Akeno, gumising ka!”Ginising ko si Akeno, na sa simula ay parang nag-aalangan pa kung gigising ba siya o hindi.“Hmm? Ano iyon, Honey?” tanong niya habang nakapikit pa rin ang
Pangarap Kong Matikman Ka Epilogue
Akeno’s POVPagkatapos ng isang linggong honeymoon sa South Korea, heto, balik trabaho na ulit ako. Pero, nakaka-miss ding bumalik sa trabaho, nakaka-miss batiin ng mga empleyado, lalo’t sanay na akong tinatawag na sir.Nasa gitna ako ng isang mahalagang meeting sa opisina. Maraming desisyon ang kailangang gawin, maraming proyekto ang inaasikaso. Ngunit isang mensahe mula sa aking telepono ang nagpahinto sa lahat.“Sir, may nangyari kay Ma’am Caline. Nahimatay po siya sa mansion.”Parang tumigil ang mundo ko pagkatapos kong mabasa ang message na iyon. Hindi ko na inintindi kung sino ang nag-text. Hindi ko na rin narinig ang sinasabi ng mga tao sa empleyado ko. Ang tanging nasa isip ko ay si Caline—ang asawa kong minamahal ko ng higit pa sa kahit ano ay may nangyaring masama ngayong araw.“Meeting adjourned,” malamig kong sabi bago tumayo. Walang tanong-tanong. Walang paliwanag. Mabilis kong kinuha ang susi ng sasakyan at nagmamadaling umalis ng building.Habang nagmamaneho, halos suma
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 232
Caline’s POVSa lahat ng sandaling pinangarap ko ang araw na ito, hindi ko inakalang magiging ganito siya kaganda. Gising pa lang ako kaninang madaling araw, nararamdaman ko na ang excitement dahil alam kong special ang araw na ito para sa aming dalawa ni Akeno.Ito ang araw na ikakasal ako kay Akeno, ang taong nagpatunay na ang pag-ibig ay walang hanggan. Pagbukas ko ng aking mga mata, naramdaman ko agad ang kiliti ng liwanag ng araw na dumaan sa kurtina ng kuwarto ko. Ang mga kasambahay ay abala na, ang glam team ay nasa labas na ng pinto at naghihintay sa akin. Maaga akong naligo dahil ayokong maghintayin ang mga mag-aayos sa akin.“Good morning, bride-to-be!” Masiglang bati ng makeup artist na si Elle pagpasok niya sa kuwarto. Sikat siyang makeup artista sa social media kaya siya ang kinuha ko. Isa pa, mga maaarte kong kaibigan ang nag-suggest sa kaniya kasi nga iba gumalaw ang kamay niya kapag nagpapaganda ng isang tao. At dahil kasal ko ‘to, aba, dapat lang na maging mas maganda
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 231
Akeno’s POVMatapos ang araw na iyon, ang kaarawan ko na puno ng mga sorpresa, saya, at pagmamahal, akala ko tapos na ang lahat, pero tila may hinanda pang kakaiba si Papa Corvus para sa akin.Gabi na at handa na akong matulog sana. Nakahiga na ako sa kama at iniisip ang lahat ng nangyari kanina. Ang saya sa mga ngiti nina Caline at ng kanyang pamilya, ang amoy ng masasarap na pagkain, at ang ingay ng tawanan ay naglalaro pa rin sa isipan ko. Nang biglang kumatok sa pinto si Papa Corvus.“Akeno, can I have a word with you?” tanong niya.Napatayo agad ako at mabilis na nag-ayos ng sarili. Hindi ko alam kung bakit, pero parang kinabahan ako. Ano kaya ang pag-uusapan namin?“Uh, yes po. Sige po, Papa,” sagot ko habang dahan-dahang binubuksan ang pinto.Tumayo siya sa may pintuan, nakita ko ang seryosong mukha niya. “Sa opisina ko tayo mag-usap.”Hindi ko maiwasang kabahan habang sinusundan siya. Sa isip ko, baka may ginawa akong hindi tama o baka may plano siyang paghiwalayin na kami ni
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 230
Akeno’s POVIsang taon na ang lumipas mula nang magbalik sa dati ang mundo. Sa wakas, ang pinto ng impyerno ay naisara na, at ang mga demonyong minsang naghasik ng lagim ay nawala na lahat. Naging sikat na parang superhero sina Caline, Caius at Papa Corvus sa buong Pilipinas kasi nasaksihan ng buong Pilipinas kung paano nila tinapos at inubos ang mga demonyo.Pero ang mga alaala ng digmaang iyon ay nananatili, hindi lang sa kaluluwa ng bawat tao, kundi pati na rin sa mga bakas ng pagkawasak sa ating paligid.Ang Manila na dating puno ng buhay at sigla, ay naging larawan ng kaguluhan noon. Maraming gusali ang nawasak, maraming negosyo ang nagsara, at maraming buhay ang naiba. Pero sa kabila ng lahat ng iyon, dahan-dahan na ring umaangat ang lahat. Ang tao, kahit kailan, ay marunong bumangon.At ngayon, isang taon matapos ang lahat ng iyon, tila bumalik na rin ang normalidad. Pero kahit bumalik na ang lahat sa dati, hindi maikakaila na may mga pagbabago na sa akin at sa paligid ko.**P
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 229
Caline’s POVAng unang araw ng labanan namin ay masyadong nakakamangha dahil sa nakikita ko kung paano makipaglaban ang kakambal kong si Caius.Tumayo kami sa isang lugar na tila naging entablado ng digmaang ito—isang malawak na disyerto ng abo at nasirang mga gusali. Ang dilim ng paligid ay sinisindihan lamang ng nag-aapoy naming mga kapangyarihan.Ngunit ang atensyon ko ay hindi maialis kay Caius.Nakangiti si Caius, tila ba para sa kaniya, ang mga demonyong humaharap sa amin ay mga laruan lamang. Ang asul niyang apoy, maliwanag na maliwanag, ngunit nakakatakot kapag ginamit na.Kumalat mula sa kaniyang mga palad ang asul na apoy at bumuo ng isang bilog sa kaniyang paligid. Ang gara, ang ganda talaga ng apoy niya.Biglang lumipad sa hangin ang apoy, tila naging mga asul na mga ibong nagliliyab, bawat isa ay may matalas na pag-atake. Nang magsimula nang sumugod ang mga demonyo, isa-isa silang binanatan ng apoy na iyon. Sa bawat atake, natutunaw sila ng parang abo, ganoon kabagsik ang
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 228
Caline’s POVHindi ko mapigilang mapaluha habang nakatingin sa katawan ng kapatid kong si Caius, na ngayon ay nasa sala ng mansiyon namin. Ilang taon naming hinanap ang sagot sa pagkawala niya, at ngayon, heto kami, muli nang magkasama.“Caline, hawakan mo ang kamay niya,” marahang sabi ni Papa Corvus. Ramdam ko ang bigat ng emosyon sa boses niya.Tumango ako, inilapit ang nanginginig kong kamay sa malamig na kamay ni Caius. Ang mama naman namin ay nakaluhod sa gilid, patuloy na umiiyak habang hinihintay ang susunod na mangyayari.Si Tita White ang isa sa mga gumagabay sa amin kasi maalam siya sa mga ganitong eksena.Pero bago namin makuha ang katawan ni Caius, inasikaso muna ni papa ang lahat ng kailangan. Nagsimula ang lahat nang magdala si Papa ng papel mula sa ospital. Nang sa wakas ay maayos na ang lahat ng dokumento para makuha namin ang katawan ni Caius. Tumawag siya ng ambulansya para ihatid ito sa mansiyon, at buong araw naming inihanda ang sala bilang lugar ng pagsasama-sama
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 227
Caline’s POVHindi ko akalain na darating ang gabi kung kailan mabubuo ang lahat ng lakas ko—ang lahat ng pinagsama-samang tapang at takot—upang labanan ang isa sa pinakamalakas na kalaban ng pamilya namin. Si Vorthak. Ang demonyong sumira ng napakaraming buhay, ay saka pa ako manghihina ng ganito.Pero ngayon, habang nakatingala ako mula sa lupa, ramdam ang bigat ng bawat sugat sa katawan ko, alam kong hindi ito ang oras para sumuko. Hindi ko hahayaang matapos ang laban nang ganito.“Caline,” marahang sabi ni Papa Corvus habang inaalalayan niya akong bumangon mula sa pagkakabagsak. Ang mga mata niya ay puno ng pag-aalala, kahit na halata sa kanya ang pagod at hirap. “You’re not done yet. We’re not done yet.”Tumango ako, kahit pa nanginginig ang mga binti ko. Hinawakan ko ang baston kong halos basag na, kaya hinayaan kong mawala na ang kape nito. “We’ll finish this, Papa,” sabi ko habang ang boses ko ay pilit na tinatapangan.Si Vorthak, na nakatayo sa harap namin, ay tumawa ng malak
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 226
Caline’s POVAng init ng gabi ay tila sumasalamin sa init ng tensyon na bumabalot sa amin. Hindi ko maialis ang kaba sa dibdib ko habang tinitingnan si Papa Corvus, na abala sa paggawa ng plano para madala si Thomas sa likod ng ospital. Alam naming hindi na si Thomas ang nasa katawan niya. Ang demonyong si Vorthak ang nagmamanipula sa pinsan ng Mama ko.Ngayon na kami nagplanong labanan siya habang ang mga demonyong nakawala sa impyerno ay tahimik at hindi pa nagpaparamdam.“Caline, this has to be precise,” sabi ni Papa, ang malamig niyang boses ay halatang puno ng pag-aalala. “Vorthak is unlike any demon you’ve faced before. He’s cunning and extremely powerful.”Tumango ako, pinipilit maging kalmado kahit na parang umaalon ang kaba sa loob ko. “I understand, Papa. Whatever it takes, we’ll end this tonight.”Habang nasa ospital, sinimulan namin ang plano. Ginamit ni Papa ang koneksyon niya sa mga staff ng ospital upang magpasimuno ng isang “emergency evacuation drill.” Habang nagkakag
