LOGINShare
Kabanata 148
Last Updated:
2024-10-01 21:03:03Related chapters
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 149
Akeno’s POVLumapit si Caline at marahang hinawakan ang pot. “Akeno, ang ganda nito!” Halos hindi niya mabitawan ang mga salita habang tinititigan niya ang kakaibang kulay ng mga petals. “Hindi pa ako nakakita ng ganitong klaseng gumamela. Violet? Ito na siguro ang pinakamagandang bulaklak na nakita ko sa buong buhay ko.”Tuwang-tuwa ako habang pinagmamasdan ang reaksyon niya. Hindi ko maipaliwanag ang saya na nararamdaman ko habang nakikita siyang ganito kasaya. Ang simpleng regalo na ito ay tila naging isang bagay na napakalaking halaga para sa kaniya.“Talaga? Nagustuhan mo?” tanong ko pa kahit na alam ko na ang sagot.Tumango si Caline nang may malapad na ngiti. “Sobra! Saan mo nakuha ito? Hindi ko akalaing may ganitong klaseng gumamela.”“Pumunta ako sa flower farm ng kaibigan kong si Arthur kahapon,” paliwanag ko. “Bago lang daw dumating ‘tong gumamela na ‘to mula sa Netherlands. Tapos naisip ko, perfect ‘to para iregalo sa ‘yo.”Muli siyang tumingin sa bulaklak. “Ang galing mo
Last Updated : 2024-10-01Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 150
Caline’s POVLinggo at tulad ng inaasahan ko, tahimik na naman ang buong mansiyon. Maluwag ang sala, walang ingay mula sa mga bisita o mga tauhan ng bahay at ang tanging tunog na naririnig ko ay ang kaluskos ng mga dahon sa labas na hinahampas ng banayad na hangin. Maglalagi lang ako sa mansiyon ngayong araw, wala naman kasing aya ang mga kaibigan ko, parang may mga kani-kaniyang gala ngayong araw. Walang plano, walang bisita, walang dahilan para umalis. Pero alam kong may isang bagay na magpapabago sana ng araw ko—si Akeno. Si Akeno, ang garden boy namin. Hindi siya nagtatrabaho tuwing Linggo, kaya sigurado akong hindi ko siya makikita ngayon. Napatitig ako sa kisame, iniisip kung paano naging ganito ka-boring ang araw ko. Kung nandito si Akeno, malamang ay kausap ko siya habang tinutulungan niya akong maghalamanan sa hardin. Pero ngayon, mag-isa lang ako kaya kailangan kong libangin ang sarili ko. Napabuntong-hininga ako at napatingin sa bintana, doon sa hardin kung saan madalas siya
Last Updated : 2024-10-02Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 151
Caline’s POVHabang nakaupo ako sa sala ng mansiyon, hawak ko pa rin ang violet na gumamela. Hindi pa rin nawawala sa isip ko ang nangyari kanina—ang liwanag na nakita ko mula sa bulaklak. Masyado pa ring sariwa sa akin ang kakaibang pakiramdam na dala nito, kaya kahit nagbalik na ako sa loob ng bahay, hindi pa rin mapakali ang isipan ko. Tinititigan ko ang mga talulot nito, umaasang baka umilaw ulit, pero normal lang ang hitsura ng bulaklak ngayon, parang walang nangyari.Ilang minuto akong nakatulala sa bulaklak, hanggang sa biglang bumukas ang pinto. Si Tita White lady. Kadarating lang niya galing sa trabaho. As usual, nakabihis pa siya ng office attire at kita ang pagod sa mukha niya, pero masigla pa rin siyang ngumiti sa akin.“Caline!” tawag niya sabay lakad palapit sa akin. “Bakit parang ang tahimik mo diyan?”Umupo siya sa tabi ko sa sofa, isinuot ang mga tsinelas niyang nasa gilid. Ako naman, bahagyang ngumiti. Medyo distracted pa rin ako, kaya hindi ko agad naipaliwanag ang
Last Updated : 2024-10-02Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 152
Caline’s POVHindi ko na napigilan ang sarili ko. Lumapit ako sa kanila, hawak pa rin ang bulaklak. “Tita, ano ba talaga ‘tong tungkol sa bulaklak na ‘to? Bakit kayo nag-uusap nang parang may tinatago kayo?”Lumingon si Mama sa akin at kita ko ang pagkabahala sa mga mata niya. “Caline… anak…” Umiling siya nang bahagya na tila nag-iisip kung paano ipapaliwanag ang sitwasyon.Si Papa naman, tumayo mula sa pagkakaupo niya, halatang may malalim na iniisip. “Caline, may dapat kang malaman tungkol sa gumamelang hawak mo,” sabi niya nang dahan-dahan, waring nag-iingat sa bawat salitang sinasabi niya.Parang bumagal ang oras. Ramdam ko ang kakaibang tensyon sa paligid. Tumango ako, hinihintay ang mga susunod na sasabihin nila.“Ang bulaklak na ‘yan,” simula ni Papa, “hindi ‘yan ordinaryong bulaklak. May kakaiba diyan at mukhang panahon na para malaman mo ang tungkol sa totoong mayroon sa mga dugo natin.”Napakunot-noo ako. “Anong ibig mong sabihin, Pa?”Napatingin si Mama kay Papa at sa wakas
Last Updated : 2024-10-02Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 153
Caline’s POVNung gabi, habang pababa ako ng hagdan ng manisyon. Narinig kong nag-uusap sa sala sina Tita White, mama at papa.“Kailangan mo nang ilabas ulit ang itim na libro. Magagamit na ‘yan ni Caline,” sabi ni tita white.“Ang mahiwagang swimming pool, baka may kakaiba na rin siyang nararamdaman doon. Isa-isa na itong magpaparamdam, lagpas 18 years old na siya kaya hindi na tayo dapat magtaka. Actually, late na nga dapat e,” sabi naman ni mama.“Kaya lang, naiisip niyo ba ang naiisip ko?” tanong ni papa na parang walang gana ang boses.“A-ano?” sabay na tanong nila Tita White at mama.“Paano kung kaya nagpaparamdam na ang kapangyarihan ni Caline ay dahil magbubukas na naman ang lintek na pulang pinto na ‘yon?” tanong ni papa na lalong napagkunot ng noo ko.Anong pulang pinto? Ano na naman ‘yon? Bakit ba ang dami kong hindi alam sa pamilya namin? Ang swimming pool, mahiwaga pala iyon. Saka, ano naman ang itim na libro na ‘yon?“Eh, siguro kaya umilaw na ang bulaklak na iyon ay dahi
Last Updated : 2024-10-02Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 154
Caline’s POVPagdilat ng aking mga mata, una kong naramdaman ang malamig na hangin na nagmumula sa malaking bintana ng aming sala rito sa manisyon. Nakahiga ako sa malambot na sofa, ang pamilyar na amoy ng bahay na bumalot sa akin. Unti-unting bumabalik ang mga alaala ko, ang nangyari sa parking lot. Nakita ko sila, ang mama ko, si Papa Corvus, at si Tita White lady. Nakaupo sila sa harapan ko, lahat sila ay may seryosong mga mukha, na para bang may bagay na hindi ko maintindihan na kailangan kong malaman.Huminga ako ng malalim at sinusubukang intindihin ang lahat. “Ano... anong nangyari?” mahina kong tanong habang dahan-dahang bumangon mula sa aking pagkakahiga. Biglang bumalik ang isa kong alaala, kasingliwanag ng apoy ang paglabas ng fireball mula sa aking mga kamay. Naramdaman ako ng takot, pero higit pa roon, ang ‘di maipaliwanag na init na dumaloy sa aking katawan bago ako nawalan ng malay kanina.Agad akong napatingin kay Papa Corvus na umaasa ng kasagutan sa kaniya. “Papa,” m
Last Updated : 2024-10-03Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 155
Caline’s POVNagising ako ng hapong iyon, ang sikat ng araw ay banayad na tumatama sa mga bintana ng aking silid, malumanay na tumatagos sa mga kurtina at nagdudulot ng mapusyaw na liwanag sa loob. Bumangon ako mula sa kama habang ramdam ang kirot sa aking tiyan. Nalipasan na ako ng gutom, hindi ako nakapagtanghalian kasi ang haba ng tinulog ko. Ramdam ko rin kasi na nanghina ako matapos ang pagpapakawala ko ng fireball sa parking lot na ‘yon.Dahan-dahan akong naglakad patungo sa pintuan ng aking kuwarto at bumaba sa hagdan. Nang makarating ako sa gitna ng hagdan, bigla akong napahinto. Dinig na dinig ko ang mababang bulungan ng mga tinig mula sa ibaba—sa sala. Nakilala ko agad ang mga boses: si Mama Alina at si Papa Corvus. Mukhang seryoso ang usapan nila.Nakapako ako sa hagdan, hindi ko mapigilang makinig sa kanila. Bahagya akong sumilip mula sa gilid,at nakita ko sila, parehong nakaupo sa may sofa. Parehong tensyonado ang kanilang mga mukha at may mabigat na hangin na bumabalot
Last Updated : 2024-10-03Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 156
Caline’s POVWalang tao sa mansiyon ngayon, wala sina mama, papa at Tita White. Nasa work sila habang ako, namamahinga kasi sabi nila ay mamahinga muna ako kung pakiramdam ko ay nanghihina ako. Ang boring, kaya naisipan kong pumunta sa garden para puntahan nalang si Akeno.Pagdating doon, nadatnan kong nagtatanggal siya ng mga tuyong dahon.“Hi,” bati ko sa kaniya.Nakita kong nagulat siya. “Oh, bakit lumabas ka ng kuwarto mo? Ang sabi ng mga magulang mo ay may sakit ka?” tanong niya agad kaya natawa ako.“Wala, medyo nanlalata lang ako pero okay naman na ang pakiramdam ko. Isa pa, lalo lang akong nanlalata kapag nakahiga lang sa kama. Bukas, siguro puwede na akong pumasok ulit sa trabaho.Lumapit ako sa kaniya. Tumulong na lang din ako sa pagputol ng mga tuyong dahon at bulaklak.“Gusto mo bang igawa kita ng tsaa? May mga chamomile tea akong dala sa bag ko. Nagdadala ako nun kapag stress o nanlalata ako,” alok niya pero tumanggi ako. Ayokong umalis siya sa tabi ko kaya tumanggi ako.
Last Updated : 2024-10-04
Latest chapter
Pangarap Kong Matikman Ka Special chapter
Caline’s POVTahimik ang gabi. Katabi ko si Akeno, mahimbing na natutulog kasi pagod sa trabaho dahil overtime siya, actually ay kakauwi lang niya. Talagang binibigay niya ang best niya para mapabuti at mapalago ang negosyong binigay sa kaniya ni papa. At nakikita ko naman na maganda ang nagiging takbo ng lahat dahil magaling talaga ang asawa ko.Nakahilig ang ulo niya sa balikat ko, tila kampanteng-kampante sa mundo. Napangiti ako habang pinagmamasdan siya. Ang lalaking ito, na minahal ko ng buong puso, ay naging katuwang ko sa lahat ng bagay—ngayon, magiging ama na siya.Pero ang ngiti ko ay napalitan ng kirot. Isang matinding sakit sa tiyan ang biglang dumaluyong sa akin. Nagising ako ng tuluyan, at sa ilang segundo pa, naramdaman kong may mainit na likidong umagos mula sa akin. Pumutok na ang panubigan ko.“Akeno, gumising ka!”Ginising ko si Akeno, na sa simula ay parang nag-aalangan pa kung gigising ba siya o hindi.“Hmm? Ano iyon, Honey?” tanong niya habang nakapikit pa rin ang
Pangarap Kong Matikman Ka Epilogue
Akeno’s POVPagkatapos ng isang linggong honeymoon sa South Korea, heto, balik trabaho na ulit ako. Pero, nakaka-miss ding bumalik sa trabaho, nakaka-miss batiin ng mga empleyado, lalo’t sanay na akong tinatawag na sir.Nasa gitna ako ng isang mahalagang meeting sa opisina. Maraming desisyon ang kailangang gawin, maraming proyekto ang inaasikaso. Ngunit isang mensahe mula sa aking telepono ang nagpahinto sa lahat.“Sir, may nangyari kay Ma’am Caline. Nahimatay po siya sa mansion.”Parang tumigil ang mundo ko pagkatapos kong mabasa ang message na iyon. Hindi ko na inintindi kung sino ang nag-text. Hindi ko na rin narinig ang sinasabi ng mga tao sa empleyado ko. Ang tanging nasa isip ko ay si Caline—ang asawa kong minamahal ko ng higit pa sa kahit ano ay may nangyaring masama ngayong araw.“Meeting adjourned,” malamig kong sabi bago tumayo. Walang tanong-tanong. Walang paliwanag. Mabilis kong kinuha ang susi ng sasakyan at nagmamadaling umalis ng building.Habang nagmamaneho, halos suma
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 232
Caline’s POVSa lahat ng sandaling pinangarap ko ang araw na ito, hindi ko inakalang magiging ganito siya kaganda. Gising pa lang ako kaninang madaling araw, nararamdaman ko na ang excitement dahil alam kong special ang araw na ito para sa aming dalawa ni Akeno.Ito ang araw na ikakasal ako kay Akeno, ang taong nagpatunay na ang pag-ibig ay walang hanggan. Pagbukas ko ng aking mga mata, naramdaman ko agad ang kiliti ng liwanag ng araw na dumaan sa kurtina ng kuwarto ko. Ang mga kasambahay ay abala na, ang glam team ay nasa labas na ng pinto at naghihintay sa akin. Maaga akong naligo dahil ayokong maghintayin ang mga mag-aayos sa akin.“Good morning, bride-to-be!” Masiglang bati ng makeup artist na si Elle pagpasok niya sa kuwarto. Sikat siyang makeup artista sa social media kaya siya ang kinuha ko. Isa pa, mga maaarte kong kaibigan ang nag-suggest sa kaniya kasi nga iba gumalaw ang kamay niya kapag nagpapaganda ng isang tao. At dahil kasal ko ‘to, aba, dapat lang na maging mas maganda
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 231
Akeno’s POVMatapos ang araw na iyon, ang kaarawan ko na puno ng mga sorpresa, saya, at pagmamahal, akala ko tapos na ang lahat, pero tila may hinanda pang kakaiba si Papa Corvus para sa akin.Gabi na at handa na akong matulog sana. Nakahiga na ako sa kama at iniisip ang lahat ng nangyari kanina. Ang saya sa mga ngiti nina Caline at ng kanyang pamilya, ang amoy ng masasarap na pagkain, at ang ingay ng tawanan ay naglalaro pa rin sa isipan ko. Nang biglang kumatok sa pinto si Papa Corvus.“Akeno, can I have a word with you?” tanong niya.Napatayo agad ako at mabilis na nag-ayos ng sarili. Hindi ko alam kung bakit, pero parang kinabahan ako. Ano kaya ang pag-uusapan namin?“Uh, yes po. Sige po, Papa,” sagot ko habang dahan-dahang binubuksan ang pinto.Tumayo siya sa may pintuan, nakita ko ang seryosong mukha niya. “Sa opisina ko tayo mag-usap.”Hindi ko maiwasang kabahan habang sinusundan siya. Sa isip ko, baka may ginawa akong hindi tama o baka may plano siyang paghiwalayin na kami ni
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 230
Akeno’s POVIsang taon na ang lumipas mula nang magbalik sa dati ang mundo. Sa wakas, ang pinto ng impyerno ay naisara na, at ang mga demonyong minsang naghasik ng lagim ay nawala na lahat. Naging sikat na parang superhero sina Caline, Caius at Papa Corvus sa buong Pilipinas kasi nasaksihan ng buong Pilipinas kung paano nila tinapos at inubos ang mga demonyo.Pero ang mga alaala ng digmaang iyon ay nananatili, hindi lang sa kaluluwa ng bawat tao, kundi pati na rin sa mga bakas ng pagkawasak sa ating paligid.Ang Manila na dating puno ng buhay at sigla, ay naging larawan ng kaguluhan noon. Maraming gusali ang nawasak, maraming negosyo ang nagsara, at maraming buhay ang naiba. Pero sa kabila ng lahat ng iyon, dahan-dahan na ring umaangat ang lahat. Ang tao, kahit kailan, ay marunong bumangon.At ngayon, isang taon matapos ang lahat ng iyon, tila bumalik na rin ang normalidad. Pero kahit bumalik na ang lahat sa dati, hindi maikakaila na may mga pagbabago na sa akin at sa paligid ko.**P
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 229
Caline’s POVAng unang araw ng labanan namin ay masyadong nakakamangha dahil sa nakikita ko kung paano makipaglaban ang kakambal kong si Caius.Tumayo kami sa isang lugar na tila naging entablado ng digmaang ito—isang malawak na disyerto ng abo at nasirang mga gusali. Ang dilim ng paligid ay sinisindihan lamang ng nag-aapoy naming mga kapangyarihan.Ngunit ang atensyon ko ay hindi maialis kay Caius.Nakangiti si Caius, tila ba para sa kaniya, ang mga demonyong humaharap sa amin ay mga laruan lamang. Ang asul niyang apoy, maliwanag na maliwanag, ngunit nakakatakot kapag ginamit na.Kumalat mula sa kaniyang mga palad ang asul na apoy at bumuo ng isang bilog sa kaniyang paligid. Ang gara, ang ganda talaga ng apoy niya.Biglang lumipad sa hangin ang apoy, tila naging mga asul na mga ibong nagliliyab, bawat isa ay may matalas na pag-atake. Nang magsimula nang sumugod ang mga demonyo, isa-isa silang binanatan ng apoy na iyon. Sa bawat atake, natutunaw sila ng parang abo, ganoon kabagsik ang
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 228
Caline’s POVHindi ko mapigilang mapaluha habang nakatingin sa katawan ng kapatid kong si Caius, na ngayon ay nasa sala ng mansiyon namin. Ilang taon naming hinanap ang sagot sa pagkawala niya, at ngayon, heto kami, muli nang magkasama.“Caline, hawakan mo ang kamay niya,” marahang sabi ni Papa Corvus. Ramdam ko ang bigat ng emosyon sa boses niya.Tumango ako, inilapit ang nanginginig kong kamay sa malamig na kamay ni Caius. Ang mama naman namin ay nakaluhod sa gilid, patuloy na umiiyak habang hinihintay ang susunod na mangyayari.Si Tita White ang isa sa mga gumagabay sa amin kasi maalam siya sa mga ganitong eksena.Pero bago namin makuha ang katawan ni Caius, inasikaso muna ni papa ang lahat ng kailangan. Nagsimula ang lahat nang magdala si Papa ng papel mula sa ospital. Nang sa wakas ay maayos na ang lahat ng dokumento para makuha namin ang katawan ni Caius. Tumawag siya ng ambulansya para ihatid ito sa mansiyon, at buong araw naming inihanda ang sala bilang lugar ng pagsasama-sama
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 227
Caline’s POVHindi ko akalain na darating ang gabi kung kailan mabubuo ang lahat ng lakas ko—ang lahat ng pinagsama-samang tapang at takot—upang labanan ang isa sa pinakamalakas na kalaban ng pamilya namin. Si Vorthak. Ang demonyong sumira ng napakaraming buhay, ay saka pa ako manghihina ng ganito.Pero ngayon, habang nakatingala ako mula sa lupa, ramdam ang bigat ng bawat sugat sa katawan ko, alam kong hindi ito ang oras para sumuko. Hindi ko hahayaang matapos ang laban nang ganito.“Caline,” marahang sabi ni Papa Corvus habang inaalalayan niya akong bumangon mula sa pagkakabagsak. Ang mga mata niya ay puno ng pag-aalala, kahit na halata sa kanya ang pagod at hirap. “You’re not done yet. We’re not done yet.”Tumango ako, kahit pa nanginginig ang mga binti ko. Hinawakan ko ang baston kong halos basag na, kaya hinayaan kong mawala na ang kape nito. “We’ll finish this, Papa,” sabi ko habang ang boses ko ay pilit na tinatapangan.Si Vorthak, na nakatayo sa harap namin, ay tumawa ng malak
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 226
Caline’s POVAng init ng gabi ay tila sumasalamin sa init ng tensyon na bumabalot sa amin. Hindi ko maialis ang kaba sa dibdib ko habang tinitingnan si Papa Corvus, na abala sa paggawa ng plano para madala si Thomas sa likod ng ospital. Alam naming hindi na si Thomas ang nasa katawan niya. Ang demonyong si Vorthak ang nagmamanipula sa pinsan ng Mama ko.Ngayon na kami nagplanong labanan siya habang ang mga demonyong nakawala sa impyerno ay tahimik at hindi pa nagpaparamdam.“Caline, this has to be precise,” sabi ni Papa, ang malamig niyang boses ay halatang puno ng pag-aalala. “Vorthak is unlike any demon you’ve faced before. He’s cunning and extremely powerful.”Tumango ako, pinipilit maging kalmado kahit na parang umaalon ang kaba sa loob ko. “I understand, Papa. Whatever it takes, we’ll end this tonight.”Habang nasa ospital, sinimulan namin ang plano. Ginamit ni Papa ang koneksyon niya sa mga staff ng ospital upang magpasimuno ng isang “emergency evacuation drill.” Habang nagkakag
