Nagbago ang ekspresyon ng butler nang pumasok siya na may first aid kit. “Eldest Young Master Hill, talagang masama ang pagkakainjure mo.”“Ayos lang ito. Kunan mo nalang ako ng gauze at bebendahan kong mag-isa ang sugat ko.”Malalim at walang pakialam na nagsalita si Shaun.Matapos mabendahan ang sugat niya, bumaba siya para lang makita na wala na roon si Catherine. Matapos niyang magtanong sa isang tagapaglingkod, nalaman niya na umalis ang babae para pumunta sa study.Pumunta siya sa study at nakita ang babaeng sinusubukang buksan ang computer.Sa sandaling narining ni Catherine ang mga hakbang ng lalaki, vigilante niyang sinamaan ng tingin ang lalaki.“Huwag mo nang tangkain na buksan ito. Tinanggal ko sa saksak ang lahat ng network cables.” Kalmadong lumakad si Shaun palapit sa babae. “Hindi mo na rin kailangan hiramin ang phones ng mga tagapaglingkod. Ni hindi sila Australians. Ang language barrier ay isang bagay, pero ang mga phones nila ay magagamit lamang na i-contact an
Nang halos marating na ni Shaun ang gate, ang butler ay nilapitan siya na may pill at baso ng tubig.“Inumin mo ito.” Inabot ni Shaun ang pill kay Catherine.“Ano ito?” Nangatog sa looban si Catherine. Hindi siya naglakas loob na inumin ito.“Isang contraceptive pill,” paliwanag ni Shuan na may nagdidilim na mga mata, “Nakipagtalik ako sayo kagabi, ngunit nasa Melbourne ka noong mga nakaraang gabi, kaya baka nakipagtalik ka kay Wesley. Dapat kong siguruhin na hindi ka buntis sa anak ni Wesley.”Hindi alam ni Catherine ang sasabihin. Wala siyang nagawang kahit ano kasama si Wesley, ngunit ang pill na ito ay baka mapigilan man lang siya sa pagkakabuntis matapos itong gawin kagabi.Kagaya ng nasabi, ininom niya ang pill ng walang pag-aatubili.Matapos lunukin ito, napaisip siya ng malalim.Isaalang-alang na mataas ang pagkakataong mabuntis siya sa susunod na mga araw, kailangan niyang mag-isip ng paraan na iwasan ito.…Matapos magshower ni Catherine nung gabi, hiniwa niya ang s
Matapos marinig ito, ang gwapong mukha ni Shaun ay naging marahan.Sa buong itinagal ng nakaraang linggo, si Catherine ay laging mukhang walang pakialam at puno ng sama ng loob kahit gaano pa subukan ng lalaki na pasayahin siya.Ngayon, handa siyang magpalit sa isang mahabang bestida at maglakad-lakad sa tabing dagat kasama ang lalaki. Ibig sabihin ba nito na dahan-dahan na nang natatanggap ang realidad?“Sige lang.”Matapos niyang bahagyang hikayati ang babae, bigla siyang nagsisi sa pagdala ng masyadong kaunting mga bestida para sa kanya.Agad niyang tinawagan si Hadley. “Pumili ka ng mas marami pang mga bestida at ipadala sila rito. Gusto ko ‘yung nababagay isuot sa beach at sa size ng asawa ko.”Ang mga sulok ng bibig ni Hadley ay kumibot.‘Asawa mo?‘Wala ka bang hiya?‘Sa katotohanan ay asawa siya ni Wesley’“Eldest Young Master Hill, pakiusap bumalik ka sa opisina kung pwede ka.” Walang magawang dagdag ni Hadley, “Kamakailan, ang Hill Corporation ay nakatatanggap ng ma
Binuhat ni Shaun si Catherine at tumakbo papunta sa manor ng walang pagdadalawang isip.Hindi nagtagal ay dinala ng butler ang doktor. Isaalang-alang ang malalim niyang sugat, kailangan ni Catherine ng turok para bawasan ang pamamaga.Patuloy na tinitiis ni Catherine ang sakit. Ang sakit ay wala lang hangga’t hindi malaman ni Shaun ang tungkol dito.Sa kabilang banda, si Shaun ay wasak ang puso at sinisisi ang sarili. “Kapag pumunta ka sa tabing dagat sa susunod, sisiguruhin kong samahan ka sa lahat ng oras para hindi ka na gagawa ng kahit anong delikado muli.”Walang sinabing salita si Catherine. Nabubuhay siya ng isang buhay na tila nasa bilangguan siya nitong mga araw. Bantayan man siya ng lalaki o hindi, hindi ito mahalaga.…Kinagabihan, nakabaluktot si Ctaherine sa sopa sa balkonahe at nakatulala.Siya ay nabuburyo hanggang sa kamatayan. Dito, hindi siya pwedeng maglaro sa kanyang phone, manood ng telebisyon, o magshop sa paligid. Wala siyang ibang kilala rito. Bukod sa mi
Isang makabuluhang ngiti ang lumabas sa mukha ni Maurice. “Narinig ko na ang Team Clifton ay malapit na magtagumpay sa pagbuo ng Purdue Microchip.”Naningkit ang mata ni Liam at nagbuntong hininga siya. ‘Sigurado…’Sinabi na ni Charlie ang bagay na ito kay Liam ng ilang beses na, ngunit hindi inaasahan ni Liam na magpapakita ng personal si Maurice ngayon. Kahit si Mason…Ang titig ni Liam ay nagpapakita ng halo-halong pakiramdam. Inisip niya dati na eleganteng tao si Mason na dinedeboto lang ang oras niya sa sining ng hindi nabahala sa nangyayari sa labas ng mundo. Pinapaniwalaan niya rin dati na si Mason ang naglabas sa sakit sa pag-iip ni Shaun tatlong taon na ang nakalipas para sa kapakanan ng pamilyang CamposSubalit sa itsura ng mga bagay-bagay ngayon, pakiramdam ni Liam ay sobrang layo ng tatay niya sa pagiging simple.“Second Uncle, sinabi ko na dati kay Charlie na hindi ako pinapayagan ni Shaun masangkot sa mga bagay na tungkol sa laboratoryo,” Ipinaliwanag ni Liam sa maba
”Wala na dapat isipin-” Tumayo si Charlie nang mabilis.“Charlie, bigyan mo siya ng oras,” Sumabat si Mason nang may nagpapayo ng tono. “Mag-isip ka maigi, Liam. Kapag matagumpay na inilunsad ng Hill Corporation ang microchip sa merkado, magiging pinakamakapangyarihan na kompanya sa buong mundo ang Hill Corporation. Makukuha ni Shaun lahat ng dakilang karangalan, habang ikaw ay magiging mahirap na punong tagapamahala pa rin. Wala ka nga share sa Hill Corporation at kailangan mo umasa sa nanay mo para bigyan ka ng share sa hinaharap.“Atsaka, mukhang bumuti ang relasyon ng nanay mo at ni Shaun nitong mga araw,” Mabangis na idinagdag ni Maurice, “Nagtataka ako kung gaano karaming share ang ipapasa sa iyo ni Lea kung ganon? Ngunit ang tatay mo ay iba. Ikaw lang ang anak niya.”Nagpakita ng komplikadong emosyon ang mata ni Liam. Sa mahabang oras, nanatili siyang tahimik.Tinignan siya ni Mason at tumawa. “Naghihintay ako makarinig ng magandang balita mula sa iyo.”Pagkatapos ni Mason
Nanatili sa taas si Liam ng mahabang oras.Sa totoo lang, parang malaking suntok sa kanya ang mga sinabi ni Mason.Nag-aalinlangan siya, ngunit magiging malungkot nang sobra si Lea kapag tinulungan niya si Mason. Kahit ang mga lolo at lola niya ay madidismaya sa kanya.Mandalas niya nakikita na tinatrato nila ito ng hindi patas at hindi nasisiyahan sa kanya, ngunit minsan, kailangan niya aminin na mas may kakayahan si Shaun kaysa sa kanya.Sa sinabi niyang iyon, hindi niya nais maging pangalawa kay Shaun habangbuhay.Sa mata ni Shaun, si Liam ay isang tao na kaya niya pawalain ano man ang oras.Sa gitna ng napakahirap niyang kalagayan, tinawagan siya ni Suzie.“Daddy, bakit hindi mo pa ako sinusundo? Maraming bata na ang umalis.”Mabilis siyang bumalik sa diwa niya, at nakita na malapit na mag 5:00 p.m. “Okay, pupunta na ako dyan ng ilang saglit.”Habang papunta siya, nakatanggap siya ng tawag kay Old Madam Campos.Sa oras na pagdating niya sa preschool, 5:30 p.m. na. Habang
Kakaiba ito. Sa buong mga taon na ito, ang pagtrato ng pamilyang Campos kay Liam ay hindi ganun kaganda kung ikukumpara kung paano nila tratuhin ang iba nilang pamangkin. Ganoon din ang pagtrato nila kay Suzie.Kahit pa na sinabi ni Mason na mapupunta sa kanya ang 60 na porsyento ng share sa Campos Corporation, halata naman na ang ugali ng pamilyang Campos sa kanya at kay Suzie ay hindi nila ito gusto.Maaari kaya….Sinabi lang ba ni Mason ang mga salita na iyon para malinlang siya?Nang pinag-isipan niya ito maigi, wala naman talaga pakialam si Mason sa kanya sa lahat ng taon. Wala rin siya pakialam sa apo niya na si Suzie.Ibibigay ba talaga sa kanya ni Mason ang mga share niya?Nagsimula na magkaroon ng malalim na hinala si Liam, lalo na dahil mukhang sobrang galing ni Mason magtago ng mga bagay. Sino nakakaalam kung may babae siya sa labas ng pamilya sa hinaharap o may anak sa labas?Anak sa labas?Siya nga pala, sino ba talaga si Benny? Hindi pa siya narinig ni Liam dati.
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging