Bigla, bumukas ang ilaw.Saka, ang kumot sa kanyang katawan ay hinila. Ang malamig na boses ng lalaki ay tumunog galing sa taas niya. “Tumayo ka.”“Shaun Hill? Ano nanaman bang balak mo ngayon?” Pagod na tumayo si Catherine at tinignan siya. Nanigas siya. Ang mata ng lalaki ay pulang-pula, mas lalo siyang pinapamukhang nakakatakot na malamig.Tinignan ni Shaun ang inosenteng mukha nito. Malinaw pa niyang naaalala ang unang beses nilang pagkikita, pati ang kada salitang sinabi niya at ang mahiwagang ekspresyong ginawa niya. “Gusto kong itanong sa’yo. Bakit mo ako nilandi sa bar?” “Bakit mo biglang tinatanong ‘yan?” Iniwasan ni Catherine ang mata nito, ayaw niyang sagutin ang tanong.Ngunit, hindi hinayaan ni Shaun na magtago ka at hinawakan ang baba niya. Nakatitig sa kanya ang malamig niyang mata, “Dahil ba napagkamalan mo akong tiyuhin ni Ethan Lowe?”May ugong na parang narinig si Catherine sa kanyang utak na para bang tinamaan siya ng kidlat.“...”Hindi makapag-isip ng ayo
Si Catherine ay noong una nilapitan si Shaun na may masamang intensyon. Matapos nito, nagsinungaling siya muli para makalabas sa kulungan.Ngayon na ang kanyang mga kasinungalingan ay nabunyag na, ang kanilang relasyon ay parang bula na sasabog sa sandaling mahawakan ito.…Si Catherine ay hindi makatulog ng buong gabi.Gumising siya ng maag at naghanda ng almusal para kay Shaun.Siguro ito na ang huling beses na gagawa siya ng almusal para kay Shaun.“Bakit ka gumising ng maaga? 6:30 am pa lang naman.” Pumasok si Aunty Linda sa kusina habang humihikab. Ng mapansin ang maputlang mukha ni Catherine, napatunganga siya. “Hindi ka ba natulog kagabi? Mukhang hindi maganda pakiramdam mo.”“Aunty Linda, ito ang mga recipe na aking sinulat kagabi.” Inabot ni Catherine ang booklet sa kanya. “Ito ang ilan sa mga paboritong pagkain ni Shaun. Siya ay medyo mapili, kaya baka kailangan kitang abalahin na magluto para sa kanya sa hinaharap.”“Ano ang ibig mong sabihin?” Nagulat si Aunty Linda
”Sa tingin mo paniniwalaan ko pa ang mga salita mo?” Hindi man lang tumingin si Shaun sa mata ni Catherine.Binaba ni Catherine ang kanyang mata sa katahimikan. Dahil sa mga bagay bagay, mukha na wala na silang magawa para makapagpaliwanag pa.Kumuha siya ng pen at pinirmahan ang mga papeles.Hindi naging kasing bigat ang kanyang puso habang pinipirmahan niya ‘Catherine Jones’.“Tapos na ako. Aakyat na ako para magempake. Aalis ako kaagad pagkatapos.”Tumalikod siya at umakyat. Hindi plinano ni Shaun na tumalikod. Subalit, siya ay sa huli tumalikod at tinignan siya galit sa kanyang sarili.Naka suot siya ng pink loungewear at ang kanyang buhok ay nalaglag sa kanyang balikat na parang waterfall. Isang parang cedar na amoy ang kumalat sa pwesto na kanyang iniwan.Sinara ng maigi ni Shaun ang kanyang mga kamao. Mas mahigpit niyang sinara ito, mas hindi nakakasakal ang pakiramdam niya sa kanyang dibdib.Orihinal niyang inisip na pagsabihan siya bago niya pirmahan ang mga papeles.
”Huwag kang pumunta sa kanya. Alam na niya na nilapitan ko siya dahil sa nagkamali ako na siya ay tito ni Ethan. Nalaman niya din na nagsinungaling ka bago ito para lang mailabas ako sa kulungan.”Pinigilan ni Catherine si Freya.“Ano? Paano niya nagawang malaman iyon?” Napatunganga si Freya. Bwisit, babalatan ba siya ng buhay ni Shaun?“Hindi ko sigurado. Tanging tayong dalawa ang may alam sa bagay na ito.” Tinignan siya ni Catherine ng walang magawang ekspresyon. “Wala akong sinabi sa kanya. Base sa matapang na amoy ng alak sa kanya, uminom ka siguro ng marami kagabi. Mayroon kang paguugali ng pagsabi ng kalokohan matapos malasing.”‘Huwag mo akong akusahan...“ Naipit si Freya sa ideya habang nagsasalita. Hinawakan niya ang kanyang buhok. “Ngayon tandaan mo. Sa tingin ko si Chase ay ang siyang naguwi sa akin kagabi at ako ay medyo lasing ng panahong iyon. Mayroon pang isa pang lalaki sa kotse at sinabi niya na siya ay iyong boyfriend.”Walang masabi si Catherine.Alam niya ito.
Si Catherine ay nakonsensya dahil sa paraan ng pagtrato niya kay Wesley.Nakatayo siya sa harap ng ward na may bulaklak at prutas. Ng pakatok siya sa pintuan, siya ay biglang nakarinig ng babae na umiiyak ng mahina sa kwarto.“Huwag kang umiyak, Mom.” Kinomfort niya ang kanyang ina.“Paanong hindi ako iiyak? Ikaw ang natatanging anak na lalaki ng pamilya Lyons. Umaasa akong bitbitin mo ang linya ng pamilya Lyons, ngunit tignan mo ang nangyari. Nagtataka ako sino ang nagsabi ng bagay tungkol sa iyong kidney? Lahat ng babae na unang humiling na pakasalan ka ay tinutulak ka palayo. Wala ng may gustong magpakasal sayo.”Tumugon si Wesley, “Hindi ito importante, Mom. Ano pa man, ayokong magpakasal muna.”“Ako ang siyang nagluwal sayo. Sa tingin mo maniniwala ako diyan? Hindi mo magawang tigilan ang pagiisip tungkol kay Catherine, tama? Sinugal mo pa ang buhay mo dahil lang sa kanya.”“...”Mahigpit na hawak ang basket ng prutas, nakinig si Catherine sa sumunod na sinabi ni Old Madam
Ang lahat ay kinabahan at mabilis na tinawag ang doktor.Tumanggi ang doktor, “Ang pasyente ay sumailalim sa malaking operasyon. Hindi niyo siya dpat galitin. Umaasa ba kayo na mamatay siy?”Ang lahat ay nanahimik kaagad. Kahit si Old Madam Lyons ay nahihiyang tinikom ng kanyang bibig.Si Wesley ay sobrang napagod na siya ay nakatulog kaagad. Muli, si Old Madam Lyons ay tumitig ka Catherine na may sama ng loob.Binaba ni Catherine ang kanyang mata at mahabang pilik mata. “Tumigil ka na pagalitan ako, Madam. Kailangan kong ibalik ang pabor sa kanya. Simula ngayon, aalagaan ko siya. Kahit na matapos siyang makabawi, babantayan ko ang kanyang diet at buhay hanggang sa magkaroon siya ng asawa.”“Ngunit paano kung hindi siya makakuha ng asawa?”“Hindi iyan mangyayari.”Si Old Madam Lyons ay ngumisi. “Sino ang handang pakasalan ang lalaki na nawalan ng organ? Kung merong isyu sa kabilang kidney, siguro mamamatay siya muna. Dagdag pa, sa tingin ko walang sino man sa mundo ang handang i
Sa sandaling ang property agent ay matapos na magsalita, siya ay kaagad na napansin na magandang mukha ng babae ay mukhang namutla. Siya ay halos madapa. “Ayos ka lang ba, iha?”“Ako… Ako ay ayos lang.” Inabot ni Catherine sa kanya ang kanyang business card. “Gusto kong bilhin ang villa na ito, ngunit umaasa ako na hindi mo sasabihin ang aking pagkatao sa nakaraan may ari. Babayaran din kita ng komisyon.”“Ah, sige, ayos.” Ang property agent ay sobrang saya. Ang hindi niya inaasahan na sila ay magagawang ibenta ang villa sa paglakad sa pasukan. Ang dali naman.Matapos na makasakay sa kotse, si Catherine ay napuno ng pakiramdam ng pagkabig. Sa isang iglap, pakiramdam niya na para bang ang kanyang puso ay hinatak paalis.Kahit na siya ay pumirma sa divorce papers, hindi niya inaasahan na si Shaun ay aalis ng Melbourne kaagad.Ibig sabihin nito na sila pareho ay maaaring hindi nagkasalubong sa isa’t isa dahil sila ay nasa magkaibang city.Sumuko na siya sa sitwasyon, ngunit bakit ba
Si Jeffery ay pinilit na ngumiti. Sa totoo lang, si Catherine ay naging filial na anak. Subalit, si Jeffery at Sally ay hindi siya pinansin dahil lang sa siya ay hindi nila tunay na anak. “Tama ka. Kasalanan ko ito, Catherine.”“Umaasa akong makaramdam ka ng pagsisisi sa iyong nagawa.” Tumayo si Catherine at umalis sa detention center.Matapos siyang bumalik sa opisina, tinanong niya ang kanyang assistant para tignan si Rebecca.Ang assistant ay kaagad na nagdala ng balita tungkol kay Rebecca. “Siya ay nawala ng ilang araw. Hindi man lang niya dinala ang kanyang mga gamit mula sa kanyang bahay. Walang kahit anong transaksyon sa kanyang bank account. Mukhang siya ay naglaho sa kawalan.”Si Catherine ay napatunganga. Hindi niya inaasahan na si Rebecca ay maglalaho ng ganun na lang matapos ang mahabang laban sa kanya. Sa mga pangyayari, hindi talaga siya tumakbo. Ang kanyang buhay ay siguro nasa panganib.Nitong mga nakaraang araw, si Catherine ay nagtrabaho at inalagaan si Wesley. S
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging