”Shaun Hill, ano ba ang gusto mo?”Walang kapangyarihan si Catherine. “Alam mo ba kung gaano kasama ang reputasyon mo ngayon? Kapag nalaman ng mga tao na magkasama tayo sa kwarto ng nag-iisa, mali ang maiintindihan nila.”Binaba ni Shaun ang mata niya.Ang liwanag ng buwan ay tumatagos sa bintana, nagbibigay ito ng outline sa matangos niyang ilong at makapal na pilikmata. Mukha siyang katangi-tangi at kahanga-hanga na parang eskultura.Kitang-kita na nasa 30s na siya, ngunit noong tinikom niya ang labi niya at nanahimik, mukha siyang binata na nasa 20s. Mukha siyang miserable na para siyang… inabandona na tuta.Hindi maiwasan ni Catherine maalala ang mga sinabi ni Freya.Siya pa rin ang lalaki na minahal niya dati. Kahit na kinamuhian niya ito dati, kapag nakikita niyang malungkot at inaapi ito ng iba, iba ang nararamdaman niya kaysa sa iba.Oo, medyo iba na ang mga bagay ngayon.Inisip niya na ang kasalukuyang Shaun Hill… ay parang medyo nakakaawa- sobrang nakakaawa na lumalam
“Paano kita pinipilit-”Bago pa matapos ni Catherine ang sinasabi niya, biglang binaba ng lalaki ang ulo niya. Pagkatapos ay nagtama na ang mga labi nila.Ang labi ni Catheirne ay katulad pa rin ng dati, parang jelly.Hindi alam ni Shaun kung anong lipstick ang suot niya ngayong gabi, ngunit mabango ito.Noong una ay gusto niya lang ito pilitin ng kaunti, ngunit pagkatapos niya ito halikan, hindi siya makahinto. Para bang siya ay isang bata na kumakain ng candy.Nanlaki ang mata ni Catheirne. Nang bumalik sa diwa si Catheirne, tinulak niya palayo ang dibdib nito.Gayon pa man, ang dila ng lalaki ay parang ahas na tuso.Habang hinahalikan siya ni Shaun, mas lalo ito nahuhulog.Galit niyang ginamit ang daliri niya para kurutin si Shaun.Naglabas ng paghinga mula sa sakit si Shaun. Sa saglit na iyon, para siyang sili. Sobrang anghang nito, ngunit mas gusto niya ito tikman.Sa saglit na iyon, ang tunog ng tawanan ng ilang lalaki ay rinig sa pinto.“Wesley, magaling ka gumawa ng
Natulala si Catherine.Ang ekspresyon niya ay para bang tinamaan siya ng kidlat.Ganito na siya noong hindi pa siya nagagamot. Ano ang mangyayari kapag gumaling na siya?Maaari na siya mamaalam sa payapa niyang buhay.“...Minsan, kailangan mo matutunan alisin ang sarili mo sa kapalaran. May mga bagay na hindi magagamot dahil lang gusto mo.”Sinubukan ni Catherine ibalik ang pagiging katwiran niya at alisin ang mga isipan na iyon. “Bakit pa? Kung hindi ito magagamot, sa tingin ko hindi mo na dapat labanan ang kapalaran.”Kumurap ang malaki niyang mata sa inosente niyang mukha.Iisipin ng mga walang alam na hinihikayat niya ang binata na nawala sa tamang landas.Tinignan ni Shaun ito nang masinsinan ng ilang saglit bago ngumiti. Nagsabi siya ng ilang salita, “Pagkatapos kita tikman, ayaw ko umalis sa kapalaran ko.”Nagalit si Catherine. “Tinanong mo ba ang pahintulot ko? Kahit pa gumaling ka, hindi kita gusto at hindi kita patatawarin. Isipin mo lahat ng masamang bagay na ginawa
“Galing kasi ako sa banyo. Nakita kong kausap mo si Senator Mead, at ayaw ko rin namang makaistorbo.”Nagbigay na lamang ng palusot si Catherine.“Ahh…” Sumama ang loob ni Wesley. May kinausap siyang isang guest upang hanapin sa loob ng banyo si Catherine, ngunit lumabas ito upang sabihing wala si Catherine sa banyo.Malinaw na hindi nagsasabi ng totoo ang babae.Nagkataong hindi niya pa rin nakikita si Shaun noong mga sandaling iyon.Nagkuyom ang mga kamay ni Wesley na nakapamulsa ngunit matikas pa rin ang kanyang ngiti. “Siya nga pala, nakilala ko nang mas mabuti si Senator Mead ngayong gabi. Sabi niya, ipakilala rin daw kita sa kanya.”Sa totoo lamang ay hindi gusto ni Catherine ang makipag-usap sa mga pulitiko.Masyado silang kumplikadong intindihin.Subalit wala siyang nagawa kundi sumunod sa pakiusap ni Wesley.Hindi mapipigilang uminom sa mga gayong pagtitipon.Bagama’t uminom si Wesley para kay Catherine, napainom pa rin ang babae nang marami.Sa kalagitnaan ng pagti
Naguguluhan si Catherine. “Ano naman ang masamang mangyayari sa akin?”“Buti naman at narinig din kita. Kabang-kaba ako, teh.”Napabuntong-hininga si Freya. “Marahil ay hindi mo pa nababalitaan, ngunit may nangyari sa elevator ng hotel pagkaalis ninyo.”Kinabahan bigla si Catherine nang kanyang marinig ang balita. “Ano’ng nangyari?”“Biglang bumagsak ang elevator. Sinabi ng isang nakakita na may isa raw lalaki at babaeng sumakay ng elevator pababa, at teh, bumaba nga ito mula 20th floor pababa, at napakalakas ng tunog nito.”Nanginginig ang boses ni Freya. “Marahil ay mga guest ko iyon kanina. Ang swerte ko naman para mangyari ito sa pagtitipon ko pa talaga mismo, ‘no? Naku. Papunta na rin ang mga pulis at ambulansya rito, ngunit pihado ko’y hindi na nila maaabutan ang dalawang ‘yon. Napatawag ako para kumpirmahing hindi kayo ‘yon dahil baka masiraan ako ng bait.”Natigilan si Catherine.Bigla niyang naalala ang sinabi sa kanya ni Shaun.Pumunta ito ng pagtitipon dahil sa kanya
At sa isang iglap, tanging bangkay na lamang ni Shaun ang natira?Nakaramdam ng paninikip ng dibdib si Catherine na siyang nagpapahirap sa kanyang huminga.Blangko ang kanyang utak.Malakas pa rin ang nginig ng kanyang kamay na hawak-hawak ang kanyang phone.Kinamumuhian niya si Shaun.Noong ikinulong siya nito sa isang isla, kinamuhian niya ito sa puntong gusto na niyang mamatay ang lalaki.Subalit bakit ganito ang kanyang pakiramdam noong nalaman niyang namatay na nga ang lalaki?Patuloy ang pag-message sa kanya ni Freya. [Okay ka lang?]Niyuko na lamang ni Catherine ang kanyang ulo sabay sagot gamit ang kanyang nanginginig na mga kamay. [Sigurado ka ba?]Muling sumagot si Freya. [Siguradong sigurado. Nakita ko sa footage na sumakay si Shaun ng elevator kasama ang anak ni Senator Mead. Nasa ikalawang palapag pa lamang ang ibinababa nito bago ito tuluyang masira. Hindi siya makakatakas doon.]Itinuon ni Catherine ang kanyang pansin doon sa kakaibang pananalita ng kanyang kai
Biglang nanlaki ang mga mata ni Catherine.Agad niyang masasabi ang itsura ni Shaun kahit na gaano pa man ito magbago.Siya ba talaga iyon?Buhay pa rin siya?Tulala pa rin si Catherine. Noong napansin niya na sa kanya rin pala nakatuon ang mga mata ng lalaki ay huli na para tumingin pa sa iba.Gayon na lamang siya titigan ng lalaki. Magkatinginan ang dalawa sa kabila ng kanyang layo sa isa’t isa at sa mga nakaharang na tao sa gitna.Nakita ng lalaki na namumula ang kanyang mga mata.Kaya nama’y panandaliang kumurba ang kanyang mga labi.Sa kabila ng kanyang muntikang pagkamatay sa mga sandaling iyon, hindi maipaliwanag kung bakit maganda ang kanyang mood.“Hannah…”Noong mga sandaling iyon ay tinawag ni Madam Mead ang kanyang anak. Tumakbo ito patungo sa dalaga at niyakap ito. “Mabuti naman at buhay ka pa. Lubos mo akong tinakot. Akala ko’y nasa loob ka.”“Ano’ng nangyari, Hannah? Nakuha kayo ng surveillance camera na papasok ng elevator noong mga sandaling iyon?” Tumungo s
“Parang may kakaiba talaga sa nangyari, ‘no, Uncle Nathan?”Paalala ni Shaun kay Nathan. “Kadalasan ay palaging tinitignan ang mga elevator ng mga hotel, lalo na ng isang seven-star hotel. Naghuhudyat dapat ang isang aksidente upang bumukas ang emergency system upang makatakas ang mga sakay nito. Hindi naman pwedeng bigla na lamang bubulusok pababa ang elevator.”“Iimbestigahan ko ito.”Makulimlim ang mukha ni Nathan.“Suspetya ko’y mayroong nananadyang i-target ako.” Biglang sinabi ni Shaun, “Marahil ay ako pa nga ang naghudyat upang madamay ang anak ni Senator Mead.”Natigilan ang lahat, Kung mayroong nanadya upang mangyari ang insidente upang i-target si Shaun, ang pinaka-kahina-hinalang sa mga taong dumalo ay ang mga Campos at mga Holt.Isa pa, alam din naman ng lahat ng kaya nilang i-set up si Shaun noong gabing iyon.Subalit walang gaanong pumansin dahil hindi rin naman gayong kaimportante nang tao si Shaun.Malupit ang tingin nina Senator Mead at Nathan. Matapos ang ilan
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging