Naintindihan agad ni Catherine. “Sinasabi mo ‘yan pagkatapos itapon ng mga member ng Liona si Liam doon, may ibang sasakyan ang dumating at kinuha si Liam?”Tumango si Logan. “Merong malaking posibilidad na may taong pinapanood ang Liona simula umpisa. Isa pang posibilidad na may internal member ng Liona ang nagpakalat ng impormasyon.”Nanginig ang puso ni Catherine.Ngunit, pagkatapos ito pag-isipan, sumang-ayon siya sa analysis ni Logan.“Sa totoo lang, hindi ako masyadong naniniwalang si Liam ang nagkalat ng dat ng Hill Corporation. Hindi siya ganoong tao. May suspetya akong may spy sa Liona at ‘yun din ang nagpakalat ng data.”“Isa pa, Liona ang pinaka pinagkakatiwalaan na organization ni Shaun. Nang magawa ang microchip, ang una niya sigurong ginawa ay hayaan ang importanteng miyembro ng Liona na bantayan ang laboratory. Hindi imposibleng manakaw ng taong iyon ang data at makahanap ng tamang oras para maframe si Liam.”Pagkatapos niyang sabihin iyon, tumingin si Logan ng may
”Ikaw nga ang responsable.” Tinitigan ni Old Master Hill si Shaun. “Dapat personal na naroon ka sa Hill Corporation. Kung hindi mo dinala sa ibang bansa si Catherine, hindi magkaakroon ng tyansa ang ibang tao na makapasok.”“Pero hindi rin namin masisisi lahat sa’yo. Tadhana talaga. Parehas kayo ng nanay mo. Parehas kayong nabulag at hindi alam kung paano pahalagahan ang dapat pahalagahan. Trinato siya nang maayos ng ama mo pero minaliit lang niya ito. Iniisip niyang mahal na mahal siya ni Mason.”Ama… Ang salitang iyon ay matagal nang hindi pamilyar si Shaun.Nakatulala siya ng saglit bago marinig ang sinabi ni Old Madam Hill, “Walang masamang balita tungkol sa ama mo ng 10 taon na. Umaasa akong nakapag-asawa na siya at may anak sa ibang bansa.”Pagkatapos niyang magsalita, isang black sedan ang dumating. Bumaba si Lea sa sasakyan. “Anong pinaguusapan niyo?”Prankang sinabi ni Old Madam Hill, “Pinaguusapan namin si Brennan.”Nagulat si Lea. Ang taong iyon ay matagal nang umali
Nagulat si Thomas, ngunit nasundan ito ng pagkasabik.“Magaling. Maraming taon ko na tinitiis ang ugali niya. P*cha, matagal na akong napupuno dito. Ngunit mabuting magkaibigan sina Young Master Snow at Shaun. Pahihirapan ba ako ni Young Master Snow pagkatapos?”Nagtago siya kamakailan lang at kakalabas niya lang dalawang araw ang nakalipas. Kapag ginalit niya ulit si Rodney, maaaring kailangan na niya talaga harapin ang kahihinatnan.“T*nga, kadalasan mayabang at makapangyarihan si Shaun, kaya maraming tao ito na naapi. Minsan, hindi kailangan na ikaw mismo ang gumawa. Igalaw mo lang ang labi mo, at likas na magkakaroon ng tao na tuturuan siya ng leksyon,” Paalala ni Sarah sa kanya.Mabilis itong naintindihan ni Thomas. “Okay. Naiintindihan ko.”Alam na alam niya kung sino sa buong Canberra ang may sama ng loob kay Shaun.Nagkaroon ng ideya si Thomas at pumindot ng numero. “Simon, nasaan ka ngayon?”… 11:00 p.m.Lasing na nag-iwan ng isang balumbon ng pera si Shaun bago pasu
”Ano… Ano ang gagawin mo?” Nanginig ang binti ni Simon sa takot. Ang kayabangan niya kanina ay wala na. “Eldest Young Lady Jones, pakiusap pakawalan mo ako. Nabulag ako. Hindi ko alam na may makapangyarihan ka na pinanggalingan noon. At saka, binali pa nga ni Shaun ang binti ko noon. Inabot ako ng ilang buwan na nakahiga sa kama para gumaling.”“Ngunit hindi iyan ang sinabi mo ngayon lang. Medyo mayabang ka pa nga.” Tinusok ni Catherine ang mukha niya gamit ang bakal at inosenteng ngumiti. “Sinabi mo pa nga…. na naaalala mo pa ang katawan ko hanggang ngayon. Kung ganon ang kaso, dapat ba sayawan kita muli?”“Huwag. Kinalimutan ko na iyon lahat.” Walang magawa si Simon. “Sister, Boss, hindi makitid ang pag-iisip mo, kaya pakiusap at huwag mo na ito palakihin pa.”“Hindi ko magagawa iyon. Dahil naaalala mo pa ang mga insidente tatlong taon na ang nakalipas, ibig sabihin makitid ka mag-isip na tao. Sino ang nakakaalam kung maghihiganti ka sa akin pagkatapos nito?”“Siguradong hindi ak
”Ngunit… magkakaproblema ba ako kay Chester?” Kinakabahan si Simon.Walang masabi si Catherine. “Naglakas loob ka gulpihin siya, ngunit natatakot ka magkaproblema? Hindi ba at sinabi mo na si Thomas ang nagsulsol sa iyo?”“Oo, oo, matalino ka.” Dahan-dahan sinabi ni Simon, “Kung gayon maaari na ako umalis ngayon?”“Umalis ka na. Siya nga pala, kung maglalakas loob ka na lokohin ako, mag-ingat ka dahil baka hanapin kita.” Tinamaan ni Catherine ang sahig gamit ang bakal.“Hindi ako maglalakas loob.” Nanginig si Simon. Pagkatapos ay kinuha niya ang mga tauhan niya at mabilis na umalis.Pagkatapos lang noon tsaka nagpunta si Catherine sa gilid ni Shaun. Ang lalaki na iyon ay nakahiga sa putik. Ang puting damit niya ay nakababad sa tubig na may putik, at ang gwapo niyang mukha ay puno ng sugat. Sa saglit na iyon, nakapikit ang mata niya, at mukha siyang walang buhay.Kung hindi dahil sa mga pamilyar na katangian sa mukha niya, magdadalawang isip si Catherine kung siya talaga si Shaun.
Nang tinulungan siya ni Catherine sa pantalon niya, nagulat siya ng napansin niya na ang parte ng katawan na iyon ay nakabalot sa gasa.Nilunok niya ang laway niya. Para bang nakadiskubre siya ng hindi kapanipaniwalang bagay.Bakit nakabalot sa gasa ang parte ng katawan na iyon. Posible kaya na ito ay… ‘di na magagamit?Hindi siya makapigil siyasatin ito nang may buong tapang, ngunit wala talaga itong reaksyon.Hindi naman siya ganito dati.Naging blangko ang utak niya ng ilang segundo bago siya sumingap. Bakit magiging lumpo ang parte na iyon ng walang dahilan?Ito kaya ang dahilan kung bakit siya nanghihina, lasing, at walang buhay?Ito ay naiintindihan naman. Para sa lalaki, malaking bagay ito, lalo na sa lalaki na tulad niya na inuuna ang kanyang pangangailangan.Hindi kataka-taka na bigla niyang sinabi na hindi na siya magpapakasal o magkakaroon ng anak sa susunod.Wala talagang ibang paraan para sa kanya makapag-asawa siya o magkaroon ng anak sa estado niya. Siya ay tiya
”Sigurado ka ba?” Malamig na sinabi ni Shaun, “Wala akong sama ng loob kay Thomas.”“Sigurado ka ba na wala?” Paalala sa kanya ni Chester.“Sinasabi mo ba ang pakikipaghiwalay ko kay Sarah?” Namangha si Shaun, ngunit nagkaroon ng poot sa mata niya.Hindi niya iniisip na may utang na loob siya kay Sarah. Kahit papaano, maraming pinaandar na panlilinlang ang magkapatid na Neeson sa likod ng mga eksena pagkatapos niya makipag-ayos kay Catherine noon.Nagbuntong hininga si Chester. “Hindi ako sigurado. Ang masasabi ko lang ay hindi mabuting tao si Thomas noong una pa lang. Ang tao na katulad niya ay tatanggapin lang ang pagtulong mo, ngunit kung hindi mo iyon gagawin, kamumuhian ka niya bilang kapalit.”“Sinadya niya gawin iyon.” Mabilis naintindihan ni Shaun. “Hindi madali para sa kanya na gawin iyon dahil natatakot siya na magalit kayo, kaya sinulsolan niya si Simon para gawin iyon.”“Sa tingin ko iyon din ang kaso. Nang drinoga niya si Freya noon, gusto siya turuan ng leksyon ni R
Hindi maipaliwanag ang itsura ni Wesley habang sinisimulan niya ang sasakyan. Habang nagmamaneho ay tinawagan niya si Regina. “Pumunta ka sa suite doon sa opisina. Hintayin mo ako.”Kailangan niya ng babae, dahil kung hindi ay hindi niya makakayanan ang galit na kanyang nararamdaman.Nang malapit na siyang makarating sa kumpanya ay muling nag-ring ang kanyang phone.“President Lyons, sinundan po kayo ni Logan.”Logan?Nagulat si Wesley. “Gaanong katagal na niya akong sinusundan?”“Simula po noong umalis kayo ng Hudson Corporation. Naging maingat po siya. Kung wala po kaming ipinadala upang bantayan sila ni Austin noong simula pa lamang ay hindi rin namin ito mapapansin.”“Sige.” Hinigpitan ni Wesley ang kanyang kapit sa kanyang phone, at pagkatapos ay natawa na lamang siya.Si Catherine lamang ang sinusunod ni Logan, kaya’t ibig sabihin lamang noon ay ipinapa-imbestigahan siya ng babae sa pamamagitan ni Logan.May suspetiya kaya ang babae sa kanya?Hindi niya maintindihan ang
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging