Nang tumitingin si Catherine sa mga suit ng lalaki, may tumapik sa kanya mula sa likod.Sumulpot si Freya sa tabi niya na nakangiti. “Mahigit isang buwan na. Tsk, kapag nawala mas minamahal talaga. Inaya mo rin ako lumabas.”“Okay. Gusto ko lang na tulungan mo ako pumili ng damit panlalaki.” Kinuha ni Catherine ang asul na damit at tinanong, “Paano kaya kung ito?”“Mukhang para sa binata ang damit. Kung hindi mo ito bibilhin para sa tatay mo, tiyak na para kay Wesley ito o kay Shaun,” Sumagot si Freya pagkatapos ito tignan.Bumagsak ang mukha ni Catherine. “Sa tingin mo bibilhin ko ito para kay Shaun? Kukunin ko ito para kay Wesley. Ginalit ko siya, kaya plano ko siya bilhan ng damit at humingi ng tawad. Ngunit hindi ko alam ang sukat niya. Hay.”“Kung gayon, huwag ka na mag-abala bumili ng damit. Kung para sa lalaki ito, dapat bumili ka na lang ng relo. Halika na. Tara na at pumili tayo ng magandang relo.”Sa ganon, hinila siya palabas ni Freya ng tindahan.Pinag-isipan ito ni
“Aunty Lea, masyado ka ba na-stress kamakailan lang? Mukha kang mas matanda kaysa dati.”Nagyayabang si Joanne habang tinatakpan ang bibig niya. “Ngunit naiintindihan naman iyon dahil sa kasalukuyang suliranin sa pamilyang Hill. Kung ako ay ikaw, mababalisa rin ako hanggang sa maging kulay abo na ang buhok ko.”“Kahit pa matanda na ako, mas malakas pa rin ako kaysa sa tao na katulad mo na nakikipagtalik sa lalaki na kasing edad ng tatay mo.” Mas makatuwiran at kalmado si Lea ngayon. Sa mas madaling salita, wala na siyang karapatan para maging malungkot o magalit.“Ikaw…” Nag-iba ang ekspresyon ni Joanne. Pagkatapos ay niyugyog niya si Mason at sinabi, “Hubby, kita mo. Tinatawag ka niyang matanda, ngunit sa tingin ko hindi naman. Mukha kang binata, parang nasa 30s ka lang.”“Ang galing mo mambola” Malanding pinisil ni Mason ang pisngi niya.Pakiramdam ni Lea ay susuka siya sa pagkakita sa interaksyon nila.Maaaring napanatili ni Mason ang maganda niyang pangangatawan sa mga nakali
Ipinagpalagay ni Catherine na aalisin ni Lea ang manor ng pamilyang Hill para sa auction. Gayon pa man, iyon ay… medyo imposible.Halos lahat ng bisita ngayong gabi ay pumunta para sa manor. Kung bigla ito tatanggalin, mawawalan ng kredibilidad ang organizer ng kaganapan at maaaring hindi na ito muli maka-ayos ng auction.Pagkatapos lang mawala sa paningin ni Catherine si Lea ay tsaka lang siya nagbanyo, habang abala ang pakiramdam.Nang lumiko si Catherine, bigla siya nakakita ng matangkad na lalaki na nakasandal sa pader habang naninigarilyo.Nabigla siya.Nagtataka syia kung gaano na katagal nakatayo ang lalaki na ito. Maaaring narinig niya ang pag-uusap sa pagitan nina Lea at Mason.Sa ganon, hindi niya maiwasan mapatingin sa lalaki.Sobrang tangkad ng lalaki, at may pangit na sugat sa pisngi niya. Kahit pa may suot ito na salamin, kitang ang mukha niya at kita ang matangos niyang ilong. Nakadamit ito ng itim na suit, nagbibigay ito ng ilusyon na siya ay nakakatakot.Mukhan
Mukhang hindi komportable ang host ng auction.Ito ang unang beses niya makaranas ng ganitong klaseng sitwasyon.Galit na galit si Freya na hinampas niya ang lamesa. “Lahat kayo ay makapangyarihan na pigura ng Australia. Wala ba kayong hiya? P*cha, kung kaya ko maglabas ng 50 billion dollars, nagbid na ako sa manor.”“Sino ba ang hindi gustong bumili sa manor? Sa totoo lang, maraming tao ang may gusto, ngunit napilitan sila makinig sa Campos Corporation,” Komplikadong sinabi ni Catherine.Isang tao mula sa labas ang nagsimula magbid muli. “40.2 billion dollars.”Pagkarinig sa boses, nag-iba ang ekspresyon ni Catherine. Maaari na hindi makilala ng iba ito, ngunit alam niya na ito ay boses ni Wesley dahil ilang taon na niya ito kilala.Hindi niya akalain na darating siya. Nakatanggap din ba siya ng babala mula pamilyang Campos?Kahit papaano, medyo dismayado si Catherine.Sa mata niya, si Wesley ay maginoo. Kinamumuhian niya si Shaun, ngunit hindi niya gagawing mas masama ang bag
Hindi maipagkakaila na napakalaki ng 150 bilyong dolyar.Binalaan ni Mason ang lahat na huwag nang itaas ang presyo. Kaya naman ngayong may naglakas-loob na tawagin ang kanilang pansin dahil sa napakalaking presyo ay malinaw na hinahamon niya ang Campos Corporation.Natulala ang host, ngunit agad naman nitong sinabi sa isang nasasabik na paraan, “150 billion dollars, going once, going twice… Sold.”Sa isang pribadong silid, makikita ang namamanghang si Freya. “Sino kaya ‘yung bigla na lang sumigaw? 150 bilyong dolyar? Sandali, kwentahin ko lang. Napakarami nu’n.”“Iyong presyong iyon… ay hindi lamang basta-bastang makukuha ninuman.” Laking gulat din ni Catherine. Biglang dumaan sa kanyang isip ang misteryosong lalaki na naninigarilyo kani-kanina lamang.“Hindi ba’t gusto pang ituloy ni Mason ang pag-bid?” Hingang malalim ni Freya. “‘Yun ba ‘yon?”“Kilala mo naman siya, mukha bang bigla na lamang siya maglalabas ng 100 bilyong dolyar?” Sa sandaling sinabi iyon ni Catherine ay mayr
Naunawaan agad ni Freya ang sinasabi ni Catherine. “Tumpak. Hindi ba’t disidido kayong harangan ako? Sige, tatawagin ko si Uncle Jason. Ipapaalala ko lang sa inyo na malapit na akong maging manugang ng mga Snow.”Agad na sumama ang loob ni Charlie.Malaki ang posibilidad na magmumula sa mga Snow ang susunod na prime minister. Kapag pinahamak nila si Jason na siyang sinusuyo nila ngayon, tiyak na malalagot sila.Muntikan nang makalimutan ni Charlie na maimpluwensya ang matalik na kaibigan ni Catherine.“Isang maling pagkakaintindihan lang ang lahat.” Agad na naging mabait ang itsura ni Charlie. “Gusto ko lang kasing malaman kung sino ang tumawag ng 50 bilyong dolyar.”Kinagat ni Freya ang kanyang labi. “Hindi rin naman naming planong bilhin ‘yon. Pakiramdam lang kasi naming isang kahihiyan sa mga maharlika ng Australia ang mga pamilyang patuloy na nagdadagdag ng isang daang dolyar sa bidding.”Napakalamig at nayayamot ang itsura ni Charlie, subalit kailangan niyang pigilan ang kan
Ni hindi nagkimkim ng galit si Mason kay Lea.“Nandito ka ba upang hanapin ang nakabili?” Pangungutya ni Mason. “Mula sa itsura mo’y mukhang handa kang ibenta pati ang iyong katawan upang pestehin ang nakabili. Sa kasamaang palad, matanda ka na at hindi pa gano’ng kaganda. ‘Wag mo nang bigyan pa ng kahihiyan ang iyong sarili, Lea.”Ngumisi lamang si Lea. “At dahil mas maaga kang nakarating, mukhang pepestehin mo rin ‘yung nakabili. Sa kasamaang palad, hindi siya interesado sa matandang katulad mo kahit na napakayaman niya.”“Mayaman ang asawa ko, kaya siya ang pinepeste ng iba.” Panunukso ni Joanne. “Isa pa, halata namang lalaki ang nag-bid para sa manor.”“Oo, lalaki nga, ngunit ‘di hamak namang mas mayaman at mas mabait siya kaysa sa inyo. 50 bilyon at 100 dolyar. Kung ano ang kinayaman mo, Mason Campos, siya namang kinakunat mo. Ako ang nahihiya para sa’yo sa pag-bi-bid mo nang ganoong kaliit.”Matapos magsalita ni Lea ay tumalikod siya upang lumakad palayo.Totoong nandidiri
Pagkatalikod ni Regina ay agad bumagsak ang kanyang kaaya-ayang mukha.Si Wesley ang siyang nagdala sa kanya sa auction. Niyakap at hinawakan pa nga siya nito sa kanilang pribadong silid kani-kanila lamang.Subalit noong sumulpot muli ang babaeng iyon ay agad naging matikas ang lalaki.Hindi ito isang simpleng lalakeng maaari niyang manipulahin, kaya’t inalam niya kung saan lamang siya lulugar.Isa pa, ayaw niya rin naman kay Catherine. Sa katunayan, natatangahan siya rito, marahil ay dahil sa pag-aakala nitong mahal na mahal siya ni Wesley.…Si Wesley ang nagmaneho ng sasakyan.Habang nakasaupo sa passenger seat, inilabas niya ang isang kahon mula sa kanyang handbag. Sa loob ng kahon ay isang kulay asul na Patek Philippe SA na mechanical na relo.“Ang laki siguro ng ginastos mo para d’yan.” Komento ni Wesley. “Huwag mo na ako masyadong paggastusan sa susunod. Ako dapat ang siyang gumagastos para sa’yo.”“Hayaan mo na. Ito ata ang unang pagkakataong niregaluhan kita.” Inilaba
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging