PREMONITION Z

                                                         "Sally, sorry."Ang salitang gumising sa kanya mula sa mahimbing n'yang tulog, pero bago pa man nya idilat ang mga mata ay may nakita syang imahe na s'yang nagpakaba sa kanya.Kaya mula sa pagkakahiga ay mabilis syang napaupo sabay napahawak sa dibdib.Rinig na rinig ang mabilis na pagtibok ng kanyang puso gawa ng kaba.Tumatagaktak na rin agad ang malamig n'yang pawis.'Ano na naman ba 'to? Sinong Sally? Anong klaseng panaginip na naman 'yon?' usal nya mula sa pagkakaupo at ganoon na lang ang inis kaya naman napasabunot sya sa sarili.Sakto ang paggising n'ya sa tatlong malalakas na katok ng kan'yang Nanny Lucy. "MU, ija! Tumayo ka na d'yan!" "Opo!" sagot nya, sabay tayo at inayos ang kanyang pinaghigaan. Hihiga pa san

                                                       Habang tinatahak nila ang daan papasok ng loob ng isang bahay ay di maiwasan ni MU na observahan ang lahat ng kasama nya lalo na ang lalaking nangunguna ngayon sa kanila. That guy is the first one to walk towards the house, while the rest are following behind him, napansin ni MU na pinasadahan ng tingin ng lalaki ang buong kalabasan ng bahay, na tipong inaalam na kung safe ba at may maayos silang pagpapahingahan.  "I have a strong premonition that this house is safe for us, 'cause I see someone hidden behind those window, and I am sure that whoever's inside is not a zombie." wika nito habang palakad palapit sa gate. And dahan dahan nitong itinulak ang gate, at ganon na lang ang pagkamasid ni MU na mapansin nyang may gulat sa mata nito dahil hindi nila inaasahan

                         September 15, 201811:25 a.m    Ilang oras simula nang magising si MU ay hanggang ngayon ay wala pa rin siyang natatanggap na kahit na anong mensahe galing sa taong pinakamamahal nya. Muli nyang hinawakan ang cellphone nya at chineck kung may mensahe bang dumating na di nya napansin.     Nanlulumo na sya, dahil sa araw din na to ay anniversary nila ng boyfriend nya, hindi nya magawang magalit dahil mahal na mahal nya ang boyfriend nya na kahit anong gawin ng boyfriend nya ay nagiging bulag lang sya.Binitawan na nya yung cellphone nya at nagpaikot-ikot sa higaan nya. Kung tatawagan naman nya ito ay baka nasa school ito at baka may practice tsaka baka magalit sa kanya 'pag nagkataon na tinawagan nya. Ayaw na ayaw pa naman ng boyfriend nya na tinatawagan sya, maliban na lang pagsinabihan sya nito na tawagan sya sa g

CHAPTER SEVENIka-sampong araw nila sa bahay ni Via. Ngayong araw nila gagawin ang plano kaya naman ay makikitaan sa kilos ng iba na sila ay kabado sa maaaring mangyari mamayang gabi. Pero dahil na rin sa tatag at kumpyensa ng iilan na makaalis ay hindi mo sila makikitaan ng takot o kaba sa galaw at tono nila."Ilang oras na lang Ate MU, makakaya ba natin?" kabadong wika ni Rainbow kay MU habang sila ay naghuhugas. Alas syete na ng gabi at mga alas dose lang ay paniguradong tulog na ang iilan sa mga tao sa bahay, kaya sa oras na yon ay don sila kikilos at tatakas. Pero kailangan muna nila makasigurado na ligtas sila sa pag-alis nila, at di sila mahahalata ng ibang tao sa bahay na yon."Of course kaya natin! Magtiwala ka sa akin Rainbow, makakaalis tayo ng ligtas dito." pagkukumbinsi ni MU sa kaibigan niya,"Pero kasi ate, paano kung mahuli tayo?" mautal utal na sabi ni Rainbow kay MU, natigilan si MU at napalunok ng ilang beses pero agad din itong nakabaw

 Hingal na hingal na napaupo sa sahig si MU, pagkatapos niya paghahampasin ang zombie na ngayon ay nakahandusay na sa harapan niya. Bumalik sa dati ang pakiramdam niya, muli siyang nakaramdam nang panlalamig sa buong katawan at nanginginig din siya sa takot, pero nawala rin yon nang marinig niya ang boses ni Rainbow."Ate..." mahinang sambit ni Rainbow na ngayon ay naiyak, ang mga iilang lalaki ay nananatiling nakatayo at nakatingin na lang kay MU. May kung anong pagtataka at ganoon na lang ang ipinakita aksyon ni MU sa harap nila. Bigla bigla ang pagbabago niya ng reaksyon at nakakagulat yon para sa iba niyang kasama, gusto man siya lapitan at kamustahin ay di nila magawa. Iginala ni MU ang paningin, tinignan niya ang mga kasama at ang iba ay nakatingin sa kaniya habang ang iba ay sa pag-aayos ng mga hinaharang ang inaatupag. Mabilis din niya iniiwas ang paningin at mabilis na tumayo."Diyan ka muna Rainbow, magtitingin tingin lang ako