MasukShare
PROLOGUE:
Terakhir Diperbarui:
2024-10-29 19:42:56“Darling,” ani ng lalaki sabay haplos sa pisngi ng babae. “Be safe, okay? Make sure na makaalis ka rito ng walang galos at makabalik rin dito ng walang galos.”
“I’ll try.” Tumawa ito at hinaplos ang kamay na nasa kanyang pisngi. “Pero imposible naman yata na makauwi ako rito ng wala man lang ni kaunting sugat.”
Mas lalong nag-alala ang mga mata ng lalaki. “Do it as soon as possible, please.”
—
“MU!”
Napamura ang lalaking tumawag. Ang kanyang mga yabag ay umalingawngaw sa aspalto, nag-asang masasalo niya ang babae.
Ngunit nahuli na siya. Tuluyan ng bumagsak ang nahimatay na kasama sa gitna ng kalye.
—
"Matagal na kitang kilala," wika ng isang babae na ngayon ay naiyak habang inaalala ang mga nakaraan.
"How? This is the first time we met." naguguluhang tanong ng babae na ngayon ay naiwang tulala, simula nang maglakad ang babaeng nagsabi sa kanya.
—
"Hindi kita maintindihan, anong ibig mong sabihin? Ikwento mo lahat." naguguluhang usal ng isang babae na ngayon ay nakakaramdam ng kaba sa dibdib, hindi nga ba nya maintindihan o ayaw n'ya lang intindihin ang ibig sabihin ng kausap n'ya?
—
Masangsang na amoy ang naghari sa paligid. Nagkalat ang mga dugo at iba’t ibang laman-loob ng tao sa kalsada.
Napayakap siya sa sarili niya, pinipigilang amoyin ang amoy na iyon na sumama sa hangin.
Nakakasuka. Nakakahilo.
Inilibot niya pa ang tingin niya.
Maraming tao na ang nagsisipagtakbuhan, ang takot ay nakaguhit sa kanilang mga mukha.
—
“Sally!” tawag niya sa kasama.
Bwiset. Dapat makatakas na sila at makaalis sa lugar na iyon.
Natataranta na si Sally habang pinagbabaril ang mga zombies na rumaragasa papunta sa direksyon nito.
“MU! Tulong!”
“Tara na, MU!” Hinila naman si MU sa kamay ng isang babaeng kasamahan na umiiyak na. “Hindi na natin siya matutulungan!”
Naiiyak na rin sa Sally, ang kanyang mga mata nagmamakaawang nakatingin sa kanila.
“‘Wag niyo akong iwanan!”
Napakagat-labi ng lang si MU. Kung pwede lang sanang matulungan niya ito ng hindi isasakripisyo ang kaligtasan nilang lahat, gagawin niya.
Kailangan niya na'ng magdesisyon.
Tiningnan niya si Sally, sa panghuling beses natitiyak niya.
“I’m sorry, Sally.”
Bab terkait
PREMONITION Z CHAPTER ONE:
"Sally, sorry."Ang salitang gumising sa kanya mula sa mahimbing n'yang tulog, pero bago pa man nya idilat ang mga mata ay may nakita syang imahe na s'yang nagpakaba sa kanya.Kaya mula sa pagkakahiga ay mabilis syang napaupo sabay napahawak sa dibdib.Rinig na rinig ang mabilis na pagtibok ng kanyang puso gawa ng kaba.Tumatagaktak na rin agad ang malamig n'yang pawis.'Ano na naman ba 'to? Sinong Sally? Anong klaseng panaginip na naman 'yon?' usal nya mula sa pagkakaupo at ganoon na lang ang inis kaya naman napasabunot sya sa sarili.Sakto ang paggising n'ya sa tatlong malalakas na katok ng kan'yang Nanny Lucy. "MU, ija! Tumayo ka na d'yan!""Opo!" sagot nya, sabay tayo at inayos ang kanyang pinaghigaan. Hihiga pa san
PREMONITION Z CHAPTER TWO:
"Ate MU, sa'n tayo pupunta nito?" kabadong wika ni Rainbow habang tinatakbo nila ang hagdan pababa ng building."I don't know, basta ang mahalaga ay makalabas tayo ng school ng buhay!" usal ni MU habang mabilis na bumababa ng hagdan, kasabay nang pagpunas nya sa pawis na kanina pang tumutulo galing sa noo nya. Kaba at takot ang mga salitang kanyang nararamdaman ngayon. Hindi nya alam kung sa pagbaba ba nila ay may may nag-aabang na rescue o zombies, kaya habang tinatahak nila ang kahabaan ng hagdan ay nag-uunahan naman ang puso n'ya.Kasama nya ngayon ang dalawang best friends nya na sina Rainbow at Roma, habang ang humiwalay sa kanila ay sina
PREMONITION Z CHAPTER THREE:
Habang tinatahak nila ang daan papasok ng loob ng isang bahay ay di maiwasan ni MU na observahan ang lahat ng kasama nya lalo na ang lalaking nangunguna ngayon sa kanila. That guy is the first one to walk towards the house, while the rest are following behind him, napansin ni MU na pinasadahan ng tingin ng lalaki ang buong kalabasan ng bahay, na tipong inaalam na kung safe ba at may maayos silang pagpapahingahan. "I have a strong premonition that this house is safe for us, 'cause I see someone hidden behind those window, and I am sure that whoever's inside is not a zombie." wika nito habang palakad palapit sa gate. And dahan dahan nitong itinulak ang gate, at ganon na lang ang pagkamasid ni MU na mapansin nyang may gulat sa mata nito dahil hindi nila inaasahan
PREMONITION Z CHAPTER FOUR:
Pinasadahan ni MU ang tingin ng buong bahay, sa isip-isip nya ay walang wala itong bahay na 'to sa bahay na tinitirhan nya. Kung ang lawak ng bahay nito ay sa unahan, ang sa kanila naman ay nasa likuran ng bahay nila ang lawak at ang swimming pool nila. At dahil sa pag-iisip nya patungkol sa bahay nya ay nakaramdam sya ng kalungkutan gawa ng pagkamiss nya at pagkaalala nya sa magulang nya at sa pamilyang meron sya. Napapikit sya at napahilamos dahil sa pagkairita sa sarili gawa ng di nya alam kung ano ang gagawin nya, hindi nya rin matawagan ang parents nya gawa ng hanggang ngayon ay walang signal. “Hey! I forgot to introduce myself to you guys. So, hi. My name is Geo Hansel and it is nice meeting you, girls," nakangiting wika ni Geo, habang masayang nakatingin sa mga bago nitong kaibigan. Napawi ang lungkot ni MU nang napansin nya na masaya namang nakikipag-i
PREMONITION Z CHAPTER FIVE:
September 15, 201811:25 a.m Ilang oras simula nang magising si MU ay hanggang ngayon ay wala pa rin siyang natatanggap na kahit na anong mensahe galing sa taong pinakamamahal nya. Muli nyang hinawakan ang cellphone nya at chineck kung may mensahe bang dumating na di nya napansin. Nanlulumo na sya, dahil sa araw din na to ay anniversary nila ng boyfriend nya, hindi nya magawang magalit dahil mahal na mahal nya ang boyfriend nya na kahit anong gawin ng boyfriend nya ay nagiging bulag lang sya.Binitawan na nya yung cellphone nya at nagpaikot-ikot sa higaan nya. Kung tatawagan naman nya ito ay baka nasa school ito at baka may practice tsaka baka magalit sa kanya 'pag nagkataon na tinawagan nya. Ayaw na ayaw pa naman ng boyfriend nya na tinatawagan sya, maliban na lang pagsinabihan sya nito na tawagan sya sa g
PREMONITION Z CHAPTER SIX
“MU? God, you're fine!” usal ng mga kaibigan niya nang makitang pababa ng hagdan si MU. “How are you?!” dagdag pa ni Leigh nang tuluyan nang makababa si MU. “I'm good, kayo kumusta?” tanong ni MU habang iniikot ang paningin sa kalawakan ng bahay, at do'n nagtagpo ang mata nila ni Via. “Oh, mukhang gising na ang prinsesa niyo. Grabe ka rin naman pala himatayin no? Ilang araw muna ang dadaan bago kung magising.” usal ni Via tsaka naglakad papalapit, tsaka,“Nasabi niyo na ba sa kaniya kung ano ang routine natin dito? At kung ano ang posisyon niya sa bahay ko?” napakunot ng noo si MU nang marinig niya ang sinabi ni Via. Ang halos lahat ay napa-iling sa tanong ni Via, “So, ano ang dapat n'yong gawin? Edi ipaalam nyo sa kaniya!” pasigaw na wika nito, sabay lakad na akala mo'y reyna. Lahat ay sabay na napailing at napa-buntong hininga, magsasalit
PREMONITION Z CHAPTER SEVEN
CHAPTER SEVENIka-sampong araw nila sa bahay ni Via. Ngayong araw nila gagawin ang plano kaya naman ay makikitaan sa kilos ng iba na sila ay kabado sa maaaring mangyari mamayang gabi. Pero dahil na rin sa tatag at kumpyensa ng iilan na makaalis ay hindi mo sila makikitaan ng takot o kaba sa galaw at tono nila."Ilang oras na lang Ate MU, makakaya ba natin?" kabadong wika ni Rainbow kay MU habang sila ay naghuhugas. Alas syete na ng gabi at mga alas dose lang ay paniguradong tulog na ang iilan sa mga tao sa bahay, kaya sa oras na yon ay don sila kikilos at tatakas. Pero kailangan muna nila makasigurado na ligtas sila sa pag-alis nila, at di sila mahahalata ng ibang tao sa bahay na yon."Of course kaya natin! Magtiwala ka sa akin Rainbow, makakaalis tayo ng ligtas dito." pagkukumbinsi ni MU sa kaibigan niya,"Pero kasi ate, paano kung mahuli tayo?" mautal utal na sabi ni Rainbow kay MU, natigilan si MU at napalunok ng ilang beses pero agad din itong nakabaw
PREMONITION Z CHAPTER EIGHT
CHAPTER EIGHT"Rainbow, kaya mo pa ba?" nag-aalalang tanong ni MU kay Rainbow na akay-akay niya ngayon. Habang si Lucas naman ay akay-akay ng kaibigan niyang si Ace, habang ang iba naman ay may kaniya kaniyang bitbit na pamalo para sa maaari nilang makasalamuha sa daan. Ang iilan sa mga bitbit nila ay nakuha sa kwarto habang ang iba naman ay nakuha lang nila sa labas ng bahay."Hindi ate, sobrang sakit po." nahihirapan na wika ni Rainbow, habang patuloy na sinusubukan maglakad takbo, para makausad sila at makaalis sa lugar na pinanggalingan nila.Tama lang din ang daang tinahak nila dahil sa wakas ay nakalabas na sila sa lugar na kung saan sila nanggaling. Nasa highway na sila ngayon kung san ay may mga sasakyan na nakaparada habang ang ibang sasakyan naman ay mukhang nabangga na lang at umuusok pa. May iilan na dugo na nakakalat at masangsang na ang amoy."Now, where are we going kung ganiyan ang mga kasama natin?" halata sa boses ni Geo ang
Bab terbaru
PREMONITION Z CHAPTER NINE
Hingal na hingal na napaupo sa sahig si MU, pagkatapos niya paghahampasin ang zombie na ngayon ay nakahandusay na sa harapan niya. Bumalik sa dati ang pakiramdam niya, muli siyang nakaramdam nang panlalamig sa buong katawan at nanginginig din siya sa takot, pero nawala rin yon nang marinig niya ang boses ni Rainbow."Ate..." mahinang sambit ni Rainbow na ngayon ay naiyak, ang mga iilang lalaki ay nananatiling nakatayo at nakatingin na lang kay MU. May kung anong pagtataka at ganoon na lang ang ipinakita aksyon ni MU sa harap nila. Bigla bigla ang pagbabago niya ng reaksyon at nakakagulat yon para sa iba niyang kasama, gusto man siya lapitan at kamustahin ay di nila magawa.Iginala ni MU ang paningin, tinignan niya ang mga kasama at ang iba ay nakatingin sa kaniya habang ang iba ay sa pag-aayos ng mga hinaharang ang inaatupag. Mabilis din niya iniiwas ang paningin at mabilis na tumayo."Diyan ka muna Rainbow, magtitingin tingin lang ako
PREMONITION Z CHAPTER EIGHT
CHAPTER EIGHT"Rainbow, kaya mo pa ba?" nag-aalalang tanong ni MU kay Rainbow na akay-akay niya ngayon. Habang si Lucas naman ay akay-akay ng kaibigan niyang si Ace, habang ang iba naman ay may kaniya kaniyang bitbit na pamalo para sa maaari nilang makasalamuha sa daan. Ang iilan sa mga bitbit nila ay nakuha sa kwarto habang ang iba naman ay nakuha lang nila sa labas ng bahay."Hindi ate, sobrang sakit po." nahihirapan na wika ni Rainbow, habang patuloy na sinusubukan maglakad takbo, para makausad sila at makaalis sa lugar na pinanggalingan nila.Tama lang din ang daang tinahak nila dahil sa wakas ay nakalabas na sila sa lugar na kung saan sila nanggaling. Nasa highway na sila ngayon kung san ay may mga sasakyan na nakaparada habang ang ibang sasakyan naman ay mukhang nabangga na lang at umuusok pa. May iilan na dugo na nakakalat at masangsang na ang amoy."Now, where are we going kung ganiyan ang mga kasama natin?" halata sa boses ni Geo ang
PREMONITION Z CHAPTER SEVEN
CHAPTER SEVENIka-sampong araw nila sa bahay ni Via. Ngayong araw nila gagawin ang plano kaya naman ay makikitaan sa kilos ng iba na sila ay kabado sa maaaring mangyari mamayang gabi. Pero dahil na rin sa tatag at kumpyensa ng iilan na makaalis ay hindi mo sila makikitaan ng takot o kaba sa galaw at tono nila."Ilang oras na lang Ate MU, makakaya ba natin?" kabadong wika ni Rainbow kay MU habang sila ay naghuhugas. Alas syete na ng gabi at mga alas dose lang ay paniguradong tulog na ang iilan sa mga tao sa bahay, kaya sa oras na yon ay don sila kikilos at tatakas. Pero kailangan muna nila makasigurado na ligtas sila sa pag-alis nila, at di sila mahahalata ng ibang tao sa bahay na yon."Of course kaya natin! Magtiwala ka sa akin Rainbow, makakaalis tayo ng ligtas dito." pagkukumbinsi ni MU sa kaibigan niya,"Pero kasi ate, paano kung mahuli tayo?" mautal utal na sabi ni Rainbow kay MU, natigilan si MU at napalunok ng ilang beses pero agad din itong nakabaw
PREMONITION Z CHAPTER SIX
“MU? God, you're fine!” usal ng mga kaibigan niya nang makitang pababa ng hagdan si MU. “How are you?!” dagdag pa ni Leigh nang tuluyan nang makababa si MU. “I'm good, kayo kumusta?” tanong ni MU habang iniikot ang paningin sa kalawakan ng bahay, at do'n nagtagpo ang mata nila ni Via. “Oh, mukhang gising na ang prinsesa niyo. Grabe ka rin naman pala himatayin no? Ilang araw muna ang dadaan bago kung magising.” usal ni Via tsaka naglakad papalapit, tsaka,“Nasabi niyo na ba sa kaniya kung ano ang routine natin dito? At kung ano ang posisyon niya sa bahay ko?” napakunot ng noo si MU nang marinig niya ang sinabi ni Via. Ang halos lahat ay napa-iling sa tanong ni Via, “So, ano ang dapat n'yong gawin? Edi ipaalam nyo sa kaniya!” pasigaw na wika nito, sabay lakad na akala mo'y reyna. Lahat ay sabay na napailing at napa-buntong hininga, magsasalit
PREMONITION Z CHAPTER FIVE:
September 15, 201811:25 a.m Ilang oras simula nang magising si MU ay hanggang ngayon ay wala pa rin siyang natatanggap na kahit na anong mensahe galing sa taong pinakamamahal nya. Muli nyang hinawakan ang cellphone nya at chineck kung may mensahe bang dumating na di nya napansin. Nanlulumo na sya, dahil sa araw din na to ay anniversary nila ng boyfriend nya, hindi nya magawang magalit dahil mahal na mahal nya ang boyfriend nya na kahit anong gawin ng boyfriend nya ay nagiging bulag lang sya.Binitawan na nya yung cellphone nya at nagpaikot-ikot sa higaan nya. Kung tatawagan naman nya ito ay baka nasa school ito at baka may practice tsaka baka magalit sa kanya 'pag nagkataon na tinawagan nya. Ayaw na ayaw pa naman ng boyfriend nya na tinatawagan sya, maliban na lang pagsinabihan sya nito na tawagan sya sa g
PREMONITION Z CHAPTER FOUR:
Pinasadahan ni MU ang tingin ng buong bahay, sa isip-isip nya ay walang wala itong bahay na 'to sa bahay na tinitirhan nya. Kung ang lawak ng bahay nito ay sa unahan, ang sa kanila naman ay nasa likuran ng bahay nila ang lawak at ang swimming pool nila. At dahil sa pag-iisip nya patungkol sa bahay nya ay nakaramdam sya ng kalungkutan gawa ng pagkamiss nya at pagkaalala nya sa magulang nya at sa pamilyang meron sya. Napapikit sya at napahilamos dahil sa pagkairita sa sarili gawa ng di nya alam kung ano ang gagawin nya, hindi nya rin matawagan ang parents nya gawa ng hanggang ngayon ay walang signal. “Hey! I forgot to introduce myself to you guys. So, hi. My name is Geo Hansel and it is nice meeting you, girls," nakangiting wika ni Geo, habang masayang nakatingin sa mga bago nitong kaibigan. Napawi ang lungkot ni MU nang napansin nya na masaya namang nakikipag-i
PREMONITION Z CHAPTER THREE:
Habang tinatahak nila ang daan papasok ng loob ng isang bahay ay di maiwasan ni MU na observahan ang lahat ng kasama nya lalo na ang lalaking nangunguna ngayon sa kanila. That guy is the first one to walk towards the house, while the rest are following behind him, napansin ni MU na pinasadahan ng tingin ng lalaki ang buong kalabasan ng bahay, na tipong inaalam na kung safe ba at may maayos silang pagpapahingahan. "I have a strong premonition that this house is safe for us, 'cause I see someone hidden behind those window, and I am sure that whoever's inside is not a zombie." wika nito habang palakad palapit sa gate. And dahan dahan nitong itinulak ang gate, at ganon na lang ang pagkamasid ni MU na mapansin nyang may gulat sa mata nito dahil hindi nila inaasahan
PREMONITION Z CHAPTER TWO:
"Ate MU, sa'n tayo pupunta nito?" kabadong wika ni Rainbow habang tinatakbo nila ang hagdan pababa ng building."I don't know, basta ang mahalaga ay makalabas tayo ng school ng buhay!" usal ni MU habang mabilis na bumababa ng hagdan, kasabay nang pagpunas nya sa pawis na kanina pang tumutulo galing sa noo nya. Kaba at takot ang mga salitang kanyang nararamdaman ngayon. Hindi nya alam kung sa pagbaba ba nila ay may may nag-aabang na rescue o zombies, kaya habang tinatahak nila ang kahabaan ng hagdan ay nag-uunahan naman ang puso n'ya.Kasama nya ngayon ang dalawang best friends nya na sina Rainbow at Roma, habang ang humiwalay sa kanila ay sina
PREMONITION Z CHAPTER ONE:
"Sally, sorry."Ang salitang gumising sa kanya mula sa mahimbing n'yang tulog, pero bago pa man nya idilat ang mga mata ay may nakita syang imahe na s'yang nagpakaba sa kanya.Kaya mula sa pagkakahiga ay mabilis syang napaupo sabay napahawak sa dibdib.Rinig na rinig ang mabilis na pagtibok ng kanyang puso gawa ng kaba.Tumatagaktak na rin agad ang malamig n'yang pawis.'Ano na naman ba 'to? Sinong Sally? Anong klaseng panaginip na naman 'yon?' usal nya mula sa pagkakaupo at ganoon na lang ang inis kaya naman napasabunot sya sa sarili.Sakto ang paggising n'ya sa tatlong malalakas na katok ng kan'yang Nanny Lucy. "MU, ija! Tumayo ka na d'yan!""Opo!" sagot nya, sabay tayo at inayos ang kanyang pinaghigaan. Hihiga pa san
