LOGINShare
❤ Move on ❤ Chapter 77
Last Updated:
2025-01-02 07:05:03Related chapters
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❤ Moments ❤ Chapter 78
Chapter 78 Habang nanonood ako sa kambal na masayang naglalaro sa playground, hindi ko maiwasang mapangiti. Sa kabila ng lahat ng mga hamon na pinagdaanan namin, ang mga sandaling ito ang nagpapalakas sa akin. Sila ang nagbibigay dahilan para ipagpatuloy ko ang laban, kahit na minsan ay pakiramdam ko’y gusto ko nang sumuko. Habang pinupunasan ko ang noo ni Brandon na bahagyang pinagpapawisan sa init ng araw, napaisip ako sa mga nangyari kanina. Ang muling pagkikita namin ni Ruth ay hindi madali. Pero sa kabila ng lahat ng sakit na dulot ng nakaraan, alam kong kailangan kong panindigan ang desisyon kong magpatawad. "Heart," tawag ni Brandon habang nakatingin din sa mga bata. "Ano iyon, mahal?" tanong ko habang nililingon siya. "Napansin ko, hindi ka na masyadong kinakabahan kapag pinag-uusapan si Ruth," sabi niya. "Nagulat ako kanina, pero ang tapang mo. Proud ako sa'yo." Napangiti ako, ngunit naramdaman kong namumuo ang luha sa aking mga mata. "Brandon, hindi ko alam kung tapang
Last Updated : 2025-01-03PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥰Isang Inspirasyon🥰 Chapter 79
Chapter 79 Paglabas ko ng kwarto suot ang aking puting nurse uniform, agad na sumalubong sa akin ang kambal na sina Jimmie at Jammie. Ang kanilang mga mata ay kumikislap sa paghanga, at para bang ako ang pinakagandang tao sa buong mundo sa paningin nila. "Wow, Mommy! Ang ganda-ganda mo!" sabi ni Jammie habang hinawakan ang laylayan ng uniform ko. "Oo nga, Mommy! Para kang prinsesa na doctor!" dagdag ni Jimmie, na may halong excitement sa boses. Napangiti ako at yumuko upang yumakap sa kanilang dalawa. "Salamat, mga anak. Pero hindi ako prinsesa—nurse ako na tumutulong sa mga tao na magpagaling," malumay kong sabi. "Pero para sa amin, ikaw ang prinsesa namin, Mommy," sabi ni Jammie habang yakap-yakap ako. Napatingin ako kay Brandon, na nakatayo sa may pinto ng sala habang pinapanood kaming tatlo. Nakangiti siya, puno ng pagmamalaki sa kanyang mga mata. Lumapit siya at marahang hinawakan ang balikat ko. "Heart, hindi lang ang kambal ang humahanga sa'yo. Kami ni Daddy ay sobrang
Last Updated : 2025-01-04PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 1
Chapter 1 "Heart, gising na! Naku, ikaw talagang bata ka, pag nalate ka sa klase mo, kukurutin talaga kita sa singit!" wika ng aking butihing ina. Dahil sa lakas ng boses ni Mama, kaya siya ang ginawang naming alarm clock kasama na ang mga kaibigan kong sina Althea at Angie. Kung kapitbahay kami ni Janith, siguradong magigising talaga din ito. Sino ba naman hindi magigising sa kanyang boses para itong nakalunok ng megaphone dahil sa tinig nito. Habang tinatabunan ko ang aking mga tainga, sinilip ko ang orasan sa dingding. Ganoon na lang ang paglalaki ng mata ko nang makita kong 6:45 AM na pala. Agad akong napabalikwas saka mabilis bangon at nagmadaling tumungo sa likod ng bahay kung saan naroon ang aming paliguan. Agad kong binuksan ang gripo at sabay na umangal, dahil ngayon lang ako ginising ng aking ina. "Mama, bakit ngayon mo lang ako ginising? Malilate na ako!" pagsisisi ko dito habang nagbubuhos ng tubig sa aking ulo galing sa tabo. Nangingisay pa ako sa sobrang lami
Last Updated : 2024-11-01PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 2
Chapter 2 Napa tingin ako sa kay unahan dahil nakita ko silang silang dalawa nag-uusap kaya malakas ko silang tumawag. "Mga Bakla..." sigaw ko. Lumingon silang dalawa. Si Althea ay may sama ng tingin, pero si Angie, masaya, ay kumakaway at naka-ngiti. "Kahit kailan, ang ingay mo! Gusto mo talagang titigan yang dibdib mong malaki, kasing laki ng bunga ng niyog," sabi ni Althea, na agad namang kinatawan ni Angie, kaya tumingin ako sa kanya na nakasimangot. "Hahaha! Ang nag-salita, parang hindi malaki ang dibdib niya. Hoy, Althea, kasing laki lang kayo!" wika ni Angie, na nagpasimangot si Althea, pero hindi ko na napigilang tumawa. Si Althea kasi, kahit mukhang seryoso sa buhay, at may matinding personalidad ay may kapilyahan din itong tinataho. Hindi siya basta-basta at hindi mo siya dapat bastusin. Sa mga ganitong klaseng tao ay mahirap ang pagkasamahan, pero minsan may pagka kalog din ito. Pagkapasok namin sa loob ng school, nakita namin si Janith na masayang kumakawa
Last Updated : 2024-11-03PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 3
Chapter 3 Brandon POV Nandito kami ni Kurt sa isang birthday ng kakilala niya sa school. Naimbitahan kasi kami, kaya pinaunlakan namin. Habang papasok kami, napansin ko ang apat na babae na pumasok sa loob. Yung tatlo ay masayahin, pero yung isa ay napaka-seryoso. Pagpasok nila, nagtinginan silang apat saka pumunta sa lamesa kung nasaan ang mga pagkain. Hindi sila nag-atubiling kumuha. Yung isa, humiwa ng lechon sa bandang tiyan na malaki, habang yung isa ay kumuha ng iba’t ibang putahe—dalawang plato ang nakuha niya. Yung isa naman, kumuha ng maraming kanin. Pero yung isang babae na seryoso, pumunta sa lihenang inumin at may sinabi sa nakatalaga roon. Binigyan siya ng dalawang wine. Siguro kakilala siya ng may kaarawan. Pagkatapos, lumabas sila, at sinundan ko sila hanggang sumakay sa tricycle. Mukhang papunta sila sa dagat. "Oh bro, tulala ka ata..." tanong sa aking kaibigan. "Ha? Ah, eh may iniisip lang," palusot ko dito. "Ano?" tanong muli niya sa akin. "Tungkol s
Last Updated : 2024-11-03PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 4
Chapter 4Heart POVTsk! Nagtanong lang ako, tapos sinabihan lang ako! “Uwi na tayo, mga bakla, gabi na,” sabi ko. Nagsitayuan na kaming lahat, handa nang umalis. Pero habang naglalakad, nabunggo si Althea ng isang babae. Siya pa ang ginawang may kasalanan, ngunit hindi umalma ang kaibigan ko. Hinayaan mang niya ito pero si Janeth ay nais sa inasta ng babae kaya agad silang nag-sagutan nito. “You, bitch?” sigaw ng babae kay Althea.“Ha? Siya? Bitch?” sabay turo kay Althea, na cool na nakatingin sa babae. “O baka ikaw yun! Ikaw nga tong bumangga sa kanya tapos ikaw pa ang may ganang magalit? Hoy, babaeng bulang sa harina ang mukha, wag mong gagalitin ang kaibigan namin, baka manghiram ka ng mukha sa aso!” galit na singhal ni Janith.Kaya ayaw naming galitin si Janith kasi baka hindi na mapigilan ang bibig niya.“Tayo na!” yun lang ang sabi ni Althea. Pero nagtanong si Angie, “Ayaw mo bang humingi siya ng sorry sayo?” may pagtatakang tanong niya kay Althea. “Na, ayaw ko ng aksayahin a
Last Updated : 2024-11-04PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 5
Chapter 5 Fast Forward Five Years Later "Miss Cruz, pinapunta ka sa head office," sabi ng kasama kong nurse. "Ha? Bakit daw?" tanong ko, medyo naguguluhan. "Ay, ewan, dai," sagot niya. Dahil sa sagot niya, tumango na lang ako, ngunit kinabahan ako. Baka may nagawa akong mali sa trabaho. Hindi ko namalayan, nandito na pala ako sa tapat ng office. Kumatok ako at narinig kong may nagsalita sa loob, "Pasok." Pinihit ko ang pinto at pumasok, sabay bigay galang sa aking boss. "Maayong buntag, boss," bati ko dito kahit kinakabahan ako na baka may nagawa akong mali sa aking pagserbisyo sa hospital. "Magandang umaga din. Hindi na ako magpaligoy-ligoy sa'yo, Miss Cruz. Pinatawag kita para sabihing ikaw ang napili naming idistino sa Manila. Free ang bahay at tataasan ang sahod mo kung papayag ka," sabi niya agad sa akin. "Eh, boss, kung papayag ako, paano na ang hanapbuhay namin dito? At baka hindi pumayag si mama," tugon ko dito. "Nag-usap na kami ng mama mo, at oo na siy
Last Updated : 2024-11-04PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 6
Chapter 6 Kinabukasan ay maaga akong nagising, dahil unang araw ko sa aking trabaho sa isang malaking hospital sa Maynila. Agad akong bumangon at niligpit ko ang aking higaan, pakatapos ay agad akong nagpunta sa banyo para gawin ang morning routine ko. Pagkatapos kong maligo ay agad akong lumabas sa banyo at nagtungo sa closet upang kumuha ng maisusuot ko. Nagbihis muna ako ng pangbahay at hinanda ang gamit ko bago lumabas sa silid upang magluto ng almusal. Isang scramble eggs at toasted bread at isang basong gatas ang aking almusal. "Ito na lang muna baka ma-late ako sa aking unang trabaho kapang magluto ako," bulong ko sa aking sarili saka ko kinain ang aking hinanda. Pagkatapos kong kumain ay agad kung hinugasan ang pinagkainan ko saka ako umakyat sa aking silid para makapagbihis at makahanda na sa aking -trabaho. At dahil excited na ako, binilisan ko ang aking mga galaw upang maaga ako makaalis sa aking tinutuluyan. Mamadali akong naghanda dahil 6:39 AM n
Last Updated : 2024-11-07
Latest chapter
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥰Isang Inspirasyon🥰 Chapter 79
Chapter 79 Paglabas ko ng kwarto suot ang aking puting nurse uniform, agad na sumalubong sa akin ang kambal na sina Jimmie at Jammie. Ang kanilang mga mata ay kumikislap sa paghanga, at para bang ako ang pinakagandang tao sa buong mundo sa paningin nila. "Wow, Mommy! Ang ganda-ganda mo!" sabi ni Jammie habang hinawakan ang laylayan ng uniform ko. "Oo nga, Mommy! Para kang prinsesa na doctor!" dagdag ni Jimmie, na may halong excitement sa boses. Napangiti ako at yumuko upang yumakap sa kanilang dalawa. "Salamat, mga anak. Pero hindi ako prinsesa—nurse ako na tumutulong sa mga tao na magpagaling," malumay kong sabi. "Pero para sa amin, ikaw ang prinsesa namin, Mommy," sabi ni Jammie habang yakap-yakap ako. Napatingin ako kay Brandon, na nakatayo sa may pinto ng sala habang pinapanood kaming tatlo. Nakangiti siya, puno ng pagmamalaki sa kanyang mga mata. Lumapit siya at marahang hinawakan ang balikat ko. "Heart, hindi lang ang kambal ang humahanga sa'yo. Kami ni Daddy ay sobrang
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❤ Moments ❤ Chapter 78
Chapter 78 Habang nanonood ako sa kambal na masayang naglalaro sa playground, hindi ko maiwasang mapangiti. Sa kabila ng lahat ng mga hamon na pinagdaanan namin, ang mga sandaling ito ang nagpapalakas sa akin. Sila ang nagbibigay dahilan para ipagpatuloy ko ang laban, kahit na minsan ay pakiramdam ko’y gusto ko nang sumuko. Habang pinupunasan ko ang noo ni Brandon na bahagyang pinagpapawisan sa init ng araw, napaisip ako sa mga nangyari kanina. Ang muling pagkikita namin ni Ruth ay hindi madali. Pero sa kabila ng lahat ng sakit na dulot ng nakaraan, alam kong kailangan kong panindigan ang desisyon kong magpatawad. "Heart," tawag ni Brandon habang nakatingin din sa mga bata. "Ano iyon, mahal?" tanong ko habang nililingon siya. "Napansin ko, hindi ka na masyadong kinakabahan kapag pinag-uusapan si Ruth," sabi niya. "Nagulat ako kanina, pero ang tapang mo. Proud ako sa'yo." Napangiti ako, ngunit naramdaman kong namumuo ang luha sa aking mga mata. "Brandon, hindi ko alam kung tapang
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❤ Move on ❤ Chapter 77
Chapter 77 Habang nag-uusap sina Ruth at Heart, hindi ko maiwasang balikan ang mga araw na naging magulo ang buhay ko. Si Ruth ang una kong minahal—ang babaeng akala ko’y kasama ko hanggang dulo. Pero ang sakit ng pagtataksil niya ang nagtulak sa akin para palayain ang sarili ko mula sa isang relasyon na puno ng kasinungalingan. Noon, galit na galit ako. Akala ko, hindi ko na magagawang magtiwala ulit. Pero dumating si Heart. Siya ang nagbigay-liwanag sa madilim kong mundo. Sa kanya ko natutunan na ang pagmamahal ay hindi tungkol sa pagiging perpekto, kundi tungkol sa pagpili sa taong nagpaparamdam sa’yo ng kapayapaan. Bumalik ang atensyon ko sa kwarto nang marinig kong tumawa si Red. Tila unti-unting nababawasan ang tensyon habang nagkukwentuhan ang mga babae. Nakakagaan ng loob na makita ang ganitong eksena—isang pamilyang pilit na binubuo ang mga pira-pirasong bahagi. Napatingin si Heart sa akin, bahagyang ngumiti. Nilapitan niya ako at marahang hinawakan ang braso ko. "Oka
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❤🩹 NAKARAAN AY DI NA DAPAT BALIKAN ❤🩹 Chapter 76
Chapter 76 Brandon POV Kahit matagal na kaming naghiwalay ni Ruth, masasabi kong tuluyan ko na siyang napatawad. Marami na akong natutunan sa mga pagkakamali niya, at sa mga pagkakamali ko rin. Sa kabila ng sakit na dinulot ng nakaraan, natutunan kong magpasalamat sa mga nangyari. Kung hindi siya nagkamali, hindi ko makikilala si Heart—ang babaeng tunay na nagbigay kahulugan sa buhay ko. Habang nakatingin ako kay Ruth kanina, hindi ko maiwasang maalala ang lahat. Sa bawat galit at sama ng loob na naramdaman ko noon, naroon din ang aral na dinala nito. Kung hindi dahil sa mga pagsubok, hindi ko mararanasan ang ganitong klaseng saya. Ang saya ng pagiging asawa ni Heart, at ang saya ng pagiging ama sa kambal naming sina Jimmie at Jammie. Iniwan ko ang tensyon sa ospital room at nilapitan si Heart, na tahimik na nakatayo sa tabi ni Red. Hinawakan ko ang kanyang kamay at binigyan siya ng isang maliit na ngiti—isang paalala na nasa tabi niya ako anuman ang mangyari. "Heart," bulon
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❤🩹 Magkapatid ❤🩹 Chapter 75
Chapter 75 Kinabukasan, isang hindi inaasahang bisita ang dumating sa ospital—si Ate Ruth, ang isa ko pang kapatid sa ina. Matagal na rin kaming hindi nagkikita, at hindi ko maiwasang mapansin ang malaking pagbabago sa kanya. Sa kabila ng madilim na nakaraan namin bilang magkakapatid, tila mas payapa na siya ngayon. "Ate Ruth," bati ko nang makita siyang pumasok sa kwarto, hawak ang isang basket ng prutas. "Red," ngumiti siya, halatang nag-aalala. "Kumusta ka? Narinig ko ang nangyari. Hindi ko na napigilan ang sarili kong bumisita." "Okay naman ako," sagot ko, pilit na pinapakita na maayos na ang lagay ko. "Salamat sa pagpunta." Umupo siya sa tabi ng kama, tahimik na tinitingnan ang mga sugat ko. Ramdam ko ang bigat ng kanyang damdamin. "Alam mo, Red," nagsimula siya, "ang dami nang nangyari sa atin bilang pamilya, pero kahit anong mangyari, gusto kong malaman mo na andito ako para sa'yo." Tumango ako, ngunit hindi ko napigilang maalala ang mga nakaraan—ang lahat ng gulong idin
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❤ Ganun pala kapag may kambal ❤ Chapter 73
Chapter 74 Red POV Habang nakahiga ako sa kama ng ospital, hindi ko maiwasang mag-isip sa lahat ng nangyari. Ang sakit ng bawat galos at sugat ay walang sinabi sa kirot ng konsensiya ko nang makita ko kung paano nag-aalala si Ate Heart. Ang mga luha niya, ang panginginig ng boses niya—parang sinuntok ang puso ko nang makita ang reaksyon niya. Hindi ko sinabi kay Blue ang nangyari. Alam kong nasa business trip siya sa Huawei, at hindi ko kayang makaabala sa kanya. Lagi na lang akong pabigat, at ayokong madagdagan ang mga iniisip niya. "Hindi ko siya tatawagan," mahina kong bulong sa sarili habang nakatingin sa kisame. Pagbalik ni Ate Heart sa kwarto, dala niya ang ilang gamit na kailangan ko. Lumapit siya sa gilid ng kama, at muling tiningnan ang kalagayan ko. "Red, kamusta ang pakiramdam mo?" tanong niya, malumanay ngunit halatang hindi pa rin nawawala ang kaba sa boses niya. "Mas okay na, Ate. Salamat sa lahat," sagot ko. Ngunit sa loob, ramdam ko ang bigat ng aking kasalanan.
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 😱Hala.....😱 Chapter 73
Chapter 73 Maagang araw iyon sa ospital, at tila mas abala kaysa karaniwan. Patuloy ang pagpasok ng mga pasyente, at ramdam ko ang tensyon sa hangin. Kasalukuyan akong nag-aasikaso ng mga papeles nang makarinig kami ng sigaw mula sa kabilang kwarto. “Wala akong pakialam! Hindi ko kailangan ng tulong ninyo!” bulyaw ng isang lalaki. Mabilis akong tumayo at tinungo ang kwarto kasama ang ilan pang staff. Pagbukas ko ng pinto, tumambad sa akin ang isang lalaki, nasa edad trenta, galit na galit at pilit na inaalis ang suwero sa kanyang braso. “Sir, kalma lang po,” mahinahon na sabi ng isang nurse. Pero lalo siyang nagwala. “Hindi ko kailangan ng tulong ninyo! Bitawan n’yo ako!” sigaw niya habang pilit na tinataboy ang mga staff. Sa puntong iyon, hindi ko na napigilang magsalita. “Sandali lang!” malakas kong sabi, dahilan para mapahinto siya at mapatingin sa akin. Lumapit ako, hindi alintana ang galit sa kanyang mukha. “Alam mo ba kung anong ginagawa mo? Ang mga tao dito ay nagtatrab
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🤭Naging kupido kana, Heart 🤭 Chapter 72
Chapter 72 "Mommy," maingat kong simula habang hawak ang kamay niya. "Hindi ba darating si Daddy?" Napatingin siya sa akin, tila nagulat sa tanong ko. Ngumiti siya, pero may lungkot sa kanyang mga mata. "Anak, alam mo naman ang sitwasyon namin ng Daddy mo," sagot niya ng marahan. "Hindi kami nagkabalikan, pero lagi ko namang sinisigurado na andiyan siya para sa inyo, di ba?" Tumango ako, pero ramdam niya ang bigat sa puso ko. Alam ko naman ang katotohanan, pero mahirap pa ring hindi umasa. "Oo, Mommy. Pero sana dumalaw siya minsan. Miss na miss ko na rin siya," sabi ko habang pinipigil ang emosyon ko. Hinawakan ni Mommy ang magkabilang pisngi ko at tumingin nang diretso sa mga mata ko. "Heart, naiintindihan ko ang nararamdaman mo. Pero tandaan mo, kahit hindi kami magkasama ng Daddy mo, pareho naming mahal kayo. At kung dumalaw man siya o hindi, hindi mababago iyon." Tumango ulit ako, pilit na ngumiti. "Salamat, Mommy. Pero sana... minsan, magkasama tayo ulit bilang pami
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥰 Good luck sa first day work mo Heart 🥰 Chapter 71
Chapter 71 Heart POV MASAYA ako habang ipinaliwanag sa kambal kung ano ang trabaho ko bilang isang nurse. Nakatutuwang makita ang kanilang mga mata na puno ng paghanga at saya. Kahit maliliit pa sila, ramdam ko na gusto nilang maintindihan ang ginagawa ko at kung bakit mahalaga ito. “Mommy, anong ginagawa mo kapag may sakit ang mga tao?” tanong ni Jammie habang nilalagay ko ang mga kagamitan ko sa bag. “Tinulungan ko silang gumaling, anak,” sagot ko habang yumuko para tingnan siya sa mata. “Kapag may sugat, nililinis ko. Kapag may kailangan silang gamot, binibigay ko. At higit sa lahat, inaalagaan ko sila para bumuti ang pakiramdam nila.” Si Jimmie naman ay nag-isip nang malalim bago nagsalita. “Mommy, kung may masakit kay Teacher, tutulungan mo rin siya?” Tumawa ako. “Oo naman! Sino man ang nangangailangan ng tulong, gagawin ko ang lahat para matulungan sila.” “Ang galing mo, Mommy,” sabi ni Jammie, sabay yakap sa akin. Napuno ng init ang puso ko sa kanilang mga salit
