Chapter 82Brandon POVDumating na ang araw ng aming outing, at puno ng excitement ang buong pamilya. Ang mga bata ay maaga pa lang ay gising na, nagpapaikot-ikot sa bahay habang nag-iimpake si Heart ng mga kailangan namin.“Daddy! Ready na po ako!” sigaw ni Princess Sarah habang bitbit ang kanyang maliit na backpack na puno ng laruan.“Me too, Daddy!” sabay na sabi ng kambal na sina Jimmie at Jammie, suot ang kanilang mga summer hats.“Relax lang, mga anak,” natatawa kong sabi habang inaayos ang mga gamit sa kotse. “Siguraduhin niyong wala kayong naiwan.”Habang abala ang mga bata, lumabas si Heart mula sa bahay, suot ang kanyang simpleng summer dress na nagpapatingkad lalo ng kanyang ganda. Napangiti ako at napapailing. “Mahal, parang ikaw ang pinakamagandang tanawin sa outing na ito,” biro ko sa kanya.“Ang aga mo namang bolero,” sagot niya, tumatawa.Matapos masigurado ang lahat, umalis na kami papunta sa beach resort nila Janith. Habang nasa biyahe, puro tawanan at kantahan ang n
Chapter 83Habang nag-iinuman kami, ang mga bata ay abala sa kanilang paglalaro, binabantayan ng mga yaya. Ang mga tawa at hagikhik nila ay nagbibigay ng buhay sa paligid. Sa kabilang banda, si Heart ay masiglang nakikipagkuwentuhan sa kanyang mga kaibigang sina Janith, Angie, at Althea. Kitang-kita ang kasiyahan sa kanilang mga mukha habang pinapalitan nila ang isa’t isa ng mga kuwento tungkol sa buhay may-asawa, mga anak, at mga alaala noong kabataan nila.Ang mga kaibigan ko namang sina Kurt, Jayson, at Gordon ay abala sa pag-inom ng malamig na alak habang masaya kaming nagkukuwentuhan. Ang kwentuhan ay may halong tawanan at mga pang-aasar, tipikal na samahan ng mga matagal nang magkaibigan.“Tol, kailan mo ba kami ulit dadalhin sa bagong resort mo?” tanong ni Jayson, habang hawak ang kanyang bote ng beer.“Pagkatapos nito, pwede nating planuhin. Pero siguro, ikaw muna ang mag-host sa susunod,” biro ko.“Oo nga, Jayson,” dagdag ni Kurt. “Kailangan na rin naming matikman ang sinasab
Chapter 84 Heart POV Ang mabilis na paglipas ng mga araw ay tila nagbibigay sa akin ng bagong sigla. January 2, 2024, pasukan na muli ng mga bata. Maaga akong nagising upang ihanda ang lahat ng kailangan nila. Habang natutulog pa si Brandon, sinimulan ko nang magluto ng almusal para sa pamilya. Habang nagpiprito ako ng itlog, naramdaman kong may yumakap sa akin mula sa likuran. “Good morning, mahal,” bati ni Brandon habang hinahalikan ang gilid ng aking leeg. “Good morning,” sagot ko nang may ngiti. “Ang aga mo naman gumising," dagdag kong sabi dito. “Nararamdaman wala kana sa tabi ko kaya ako nagiging, kaya bumangon ako dahil gusto kitang tulungan,” tugon niya sa akin. “Pwede mo akong tulungan sa paggising sa mga bata,” sagot ko habang iniabot ang plato ng hotdog at itlog. “Siguraduhin mong maligo sila bago mag-almusal," sabi ko dito. Ngumiti si Brandon at tumango. “Opo, Commander.” Tumalikod at naglakad saka umakyat sa hagdan upang puntahan ang kwarto ng mga bata. Habang
Chapter 85Pagkatapos ng aming usapan ni Rosie, bumalik ako sa kusina para tingnan kung tapos na ang mga bata sa pagkain. Nakangiti akong lumapit kay Princess Sarah, na abala sa pagkain ng kanyang paboritong pancake na may chocolate syrup."Busog ka na, Princess?" tanong ko habang pinupunasan ang kanyang bibig.Tumango siya, ngumiti, at sabay sabi, "Thank you, Mommy! Ang sarap po ng luto niyo!"Napangiti ako, at hindi ko maiwasang haplusin ang kanyang buhok. "Gusto kong ikaw mismo ang mag-enjoy, anak. Kaya dapat lagi kang kumain ng marami, ha?"Samantala, ang kambal naman, sina Jimmie at Jammie, ay nagtatawanan habang nagkukuwentuhan. Napansin kong may kalokohang binubulong si Jimmie kay Jammie, kaya nilapitan ko sila."Ano na naman ang pinaplano niyo, mga gwapo?" biro ko."Mommy, gusto po naming sumama kay Daddy sa garden mamaya!" sagot ni Jammie na may masayang ngiti."O sige, pero siguraduhin niyo lang na hindi kayo magulo, ha? Baka mabawasan ang halaman ng Daddy niyo," sagot ko na
Chapter 86 Maya-maya, dumating si Sarah mula sa kwarto niya, hawak ang isang libro. "Mommy, Daddy, pwede niyo po ba akong tulungan sa assignment ko?" tanong niya habang umupo sa gitna namin. Ngumiti ako at hinaplos ang kanyang buhok. "Of course, anak. Anong kailangan mo?" Habang tinutulungan namin siya, naisip ko na kahit binata na ang kambal, andito pa rin ang bunso naming si Sarah na nagbibigay-kulay sa araw-araw namin. Sa kabila ng mabilis na paglipas ng panahon, masaya ako at puno ng pasasalamat. Ang pamilya namin ang pinakamahalagang yaman na meron kami, at hangga’t nandito kami para sa isa’t isa, alam kong magiging maayos ang lahat. Habang abala si Brandon sa pagtulong kay Sarah sa kanyang assignment, dahan-dahan akong tumayo at nagtungo sa kusina. Naisip kong ipaghanda sila ng meryenda. Simple lang, pero sapat na para maiparamdam ko ang pagmamahal ko sa kanila. Binuksan ko ang refrigerator at kinuha ang ilang sangkap. Napagdesisyunan kong magluto ng pancake, ang paborito
Chapter 87 Brandon POV Nasa kusina ako, nag-aayos ng mga gamit matapos mag-meryenda, nang marinig ko ang boses ni Heart na tila nag-aalala. Naiintindihan ko siya—alam kong mahirap para sa kanya na magtiwala sa mga panganib sa labas, lalo na at lumalaki na ang kambal. Ngunit kailangan niyang matutunang pakawalan sila, kahit mahirap. Nandiyan si Jammie at Jimmie, mga teenagers na, at alam ko na responsable sila. Lumapit ako kay Heart, at nginitian siya nang malumanay. "Mahal, huwag kang mag-alala. Sabi nga nila, ang mga anak ay parang mga ibon—kailangan nilang lumipad at matutong tumayo mag-isa," sabi ko, inaabot ang kanyang kamay. "Tiwala ako sa kanila." "Pero, Brandon..." simula niya, ngunit hindi niya natapos. Alam kong ang kanyang puso ay puno ng pagmamahal at pangangalaga para sa mga anak namin. Hindi ko na siya pinigilan, bagkus niyakap ko siya at inalis ang mga alalahanin sa kanyang isipan. "Naiintindihan ko, Heart. Gusto ko ring protektahan sila, pero nakita ko kung gaano s
Chapter 88 Habang pinagmamasdan ko ang mga anak namin, naramdaman ko ang hirap at saya sa bawat sandali. Parang isang mabilis na agos ng ilog—mabilis tumakbo ang oras, pero masaya akong alam ko na kami pa rin ay magkasama sa bawat hakbang ng buhay. "Nag-aalala ka pa ba, Heart?" tanong ko sa kanya habang umupo ako sa tabi niya. "Wala na tayong dapat ipag-alala. Ang mga anak natin, matututo sila mula sa mga desisyon nila." Tumingin siya sa akin, may halong pag-aalala pa rin, pero ngumiti rin. "Siguro, Brandon. Minsan lang kasi, hindi ko matanggal sa isip ko ang mga panganib sa paligid nila. Lalo na si Jimmie, may mga panahong parang ang bilis nilang tumanda." Niyakap ko siya at tinanggal ang mga pag-aalala sa kanyang mga mata. "Heart, kahit anong mangyari, magsasama tayo. Hindi natin sila papabayaan. At hindi lang sila—tayo rin. Alam ko na kaya natin 'to." Tumango siya at humugot ng malalim na hininga. "Minsan, iniisip ko kung tamang desisyon ba ang lahat ng ginawa natin. Pero sa t
Chapter 89Lumipas ang maraming dekada, at ngayon, nakatayo ako sa harap ng isang bagong yugto ng aming buhay. Ang aming bunso, si Princess Sarah, ay dalaga na, at ang mga kambal na sina Jammie at Jimmie ay dalawang taon nang nagtapos sa kanilang pag-aaral. Bawat isa sa kanila ay may kanya-kanyang ambisyon at pangarap, ngunit sa kabila ng kanilang mga tagumpay, hindi nila nakakalimutan ang pinagmulan nila—ang Flores Companies na itinaguyod namin mula sa simula.Dumating na ang oras na ilipat ko sa kanila ang pananagutan sa negosyo, at hayaan silang pamahalaan ang lahat ng aspeto ng aming pamilya at negosyo. Sa edad kong 60 taon, alam ko na kailangan ko nang mag-focus sa mas mahahalaga pang bagay—ang aking pinakamamahal na asawa, si Heart.Habang sinusunod ko ang proseso ng pagpapasa ng mga negosyo sa aming mga anak, hindi ko maiwasang mapansin ang bilis ng paglipas ng panahon. Noon, kami ni Heart ay nag-aalala pa tungkol sa pagbuo ng pamilya, ang pagpapalago ng negosyo, at ang paghaha
Chapter 89Lumipas ang maraming dekada, at ngayon, nakatayo ako sa harap ng isang bagong yugto ng aming buhay. Ang aming bunso, si Princess Sarah, ay dalaga na, at ang mga kambal na sina Jammie at Jimmie ay dalawang taon nang nagtapos sa kanilang pag-aaral. Bawat isa sa kanila ay may kanya-kanyang ambisyon at pangarap, ngunit sa kabila ng kanilang mga tagumpay, hindi nila nakakalimutan ang pinagmulan nila—ang Flores Companies na itinaguyod namin mula sa simula.Dumating na ang oras na ilipat ko sa kanila ang pananagutan sa negosyo, at hayaan silang pamahalaan ang lahat ng aspeto ng aming pamilya at negosyo. Sa edad kong 60 taon, alam ko na kailangan ko nang mag-focus sa mas mahahalaga pang bagay—ang aking pinakamamahal na asawa, si Heart.Habang sinusunod ko ang proseso ng pagpapasa ng mga negosyo sa aming mga anak, hindi ko maiwasang mapansin ang bilis ng paglipas ng panahon. Noon, kami ni Heart ay nag-aalala pa tungkol sa pagbuo ng pamilya, ang pagpapalago ng negosyo, at ang paghaha
Chapter 88 Habang pinagmamasdan ko ang mga anak namin, naramdaman ko ang hirap at saya sa bawat sandali. Parang isang mabilis na agos ng ilog—mabilis tumakbo ang oras, pero masaya akong alam ko na kami pa rin ay magkasama sa bawat hakbang ng buhay. "Nag-aalala ka pa ba, Heart?" tanong ko sa kanya habang umupo ako sa tabi niya. "Wala na tayong dapat ipag-alala. Ang mga anak natin, matututo sila mula sa mga desisyon nila." Tumingin siya sa akin, may halong pag-aalala pa rin, pero ngumiti rin. "Siguro, Brandon. Minsan lang kasi, hindi ko matanggal sa isip ko ang mga panganib sa paligid nila. Lalo na si Jimmie, may mga panahong parang ang bilis nilang tumanda." Niyakap ko siya at tinanggal ang mga pag-aalala sa kanyang mga mata. "Heart, kahit anong mangyari, magsasama tayo. Hindi natin sila papabayaan. At hindi lang sila—tayo rin. Alam ko na kaya natin 'to." Tumango siya at humugot ng malalim na hininga. "Minsan, iniisip ko kung tamang desisyon ba ang lahat ng ginawa natin. Pero sa t
Chapter 87 Brandon POV Nasa kusina ako, nag-aayos ng mga gamit matapos mag-meryenda, nang marinig ko ang boses ni Heart na tila nag-aalala. Naiintindihan ko siya—alam kong mahirap para sa kanya na magtiwala sa mga panganib sa labas, lalo na at lumalaki na ang kambal. Ngunit kailangan niyang matutunang pakawalan sila, kahit mahirap. Nandiyan si Jammie at Jimmie, mga teenagers na, at alam ko na responsable sila. Lumapit ako kay Heart, at nginitian siya nang malumanay. "Mahal, huwag kang mag-alala. Sabi nga nila, ang mga anak ay parang mga ibon—kailangan nilang lumipad at matutong tumayo mag-isa," sabi ko, inaabot ang kanyang kamay. "Tiwala ako sa kanila." "Pero, Brandon..." simula niya, ngunit hindi niya natapos. Alam kong ang kanyang puso ay puno ng pagmamahal at pangangalaga para sa mga anak namin. Hindi ko na siya pinigilan, bagkus niyakap ko siya at inalis ang mga alalahanin sa kanyang isipan. "Naiintindihan ko, Heart. Gusto ko ring protektahan sila, pero nakita ko kung gaano s
Chapter 86 Maya-maya, dumating si Sarah mula sa kwarto niya, hawak ang isang libro. "Mommy, Daddy, pwede niyo po ba akong tulungan sa assignment ko?" tanong niya habang umupo sa gitna namin. Ngumiti ako at hinaplos ang kanyang buhok. "Of course, anak. Anong kailangan mo?" Habang tinutulungan namin siya, naisip ko na kahit binata na ang kambal, andito pa rin ang bunso naming si Sarah na nagbibigay-kulay sa araw-araw namin. Sa kabila ng mabilis na paglipas ng panahon, masaya ako at puno ng pasasalamat. Ang pamilya namin ang pinakamahalagang yaman na meron kami, at hangga’t nandito kami para sa isa’t isa, alam kong magiging maayos ang lahat. Habang abala si Brandon sa pagtulong kay Sarah sa kanyang assignment, dahan-dahan akong tumayo at nagtungo sa kusina. Naisip kong ipaghanda sila ng meryenda. Simple lang, pero sapat na para maiparamdam ko ang pagmamahal ko sa kanila. Binuksan ko ang refrigerator at kinuha ang ilang sangkap. Napagdesisyunan kong magluto ng pancake, ang paborito
Chapter 85Pagkatapos ng aming usapan ni Rosie, bumalik ako sa kusina para tingnan kung tapos na ang mga bata sa pagkain. Nakangiti akong lumapit kay Princess Sarah, na abala sa pagkain ng kanyang paboritong pancake na may chocolate syrup."Busog ka na, Princess?" tanong ko habang pinupunasan ang kanyang bibig.Tumango siya, ngumiti, at sabay sabi, "Thank you, Mommy! Ang sarap po ng luto niyo!"Napangiti ako, at hindi ko maiwasang haplusin ang kanyang buhok. "Gusto kong ikaw mismo ang mag-enjoy, anak. Kaya dapat lagi kang kumain ng marami, ha?"Samantala, ang kambal naman, sina Jimmie at Jammie, ay nagtatawanan habang nagkukuwentuhan. Napansin kong may kalokohang binubulong si Jimmie kay Jammie, kaya nilapitan ko sila."Ano na naman ang pinaplano niyo, mga gwapo?" biro ko."Mommy, gusto po naming sumama kay Daddy sa garden mamaya!" sagot ni Jammie na may masayang ngiti."O sige, pero siguraduhin niyo lang na hindi kayo magulo, ha? Baka mabawasan ang halaman ng Daddy niyo," sagot ko na
Chapter 84 Heart POV Ang mabilis na paglipas ng mga araw ay tila nagbibigay sa akin ng bagong sigla. January 2, 2024, pasukan na muli ng mga bata. Maaga akong nagising upang ihanda ang lahat ng kailangan nila. Habang natutulog pa si Brandon, sinimulan ko nang magluto ng almusal para sa pamilya. Habang nagpiprito ako ng itlog, naramdaman kong may yumakap sa akin mula sa likuran. “Good morning, mahal,” bati ni Brandon habang hinahalikan ang gilid ng aking leeg. “Good morning,” sagot ko nang may ngiti. “Ang aga mo naman gumising," dagdag kong sabi dito. “Nararamdaman wala kana sa tabi ko kaya ako nagiging, kaya bumangon ako dahil gusto kitang tulungan,” tugon niya sa akin. “Pwede mo akong tulungan sa paggising sa mga bata,” sagot ko habang iniabot ang plato ng hotdog at itlog. “Siguraduhin mong maligo sila bago mag-almusal," sabi ko dito. Ngumiti si Brandon at tumango. “Opo, Commander.” Tumalikod at naglakad saka umakyat sa hagdan upang puntahan ang kwarto ng mga bata. Habang
Chapter 83Habang nag-iinuman kami, ang mga bata ay abala sa kanilang paglalaro, binabantayan ng mga yaya. Ang mga tawa at hagikhik nila ay nagbibigay ng buhay sa paligid. Sa kabilang banda, si Heart ay masiglang nakikipagkuwentuhan sa kanyang mga kaibigang sina Janith, Angie, at Althea. Kitang-kita ang kasiyahan sa kanilang mga mukha habang pinapalitan nila ang isa’t isa ng mga kuwento tungkol sa buhay may-asawa, mga anak, at mga alaala noong kabataan nila.Ang mga kaibigan ko namang sina Kurt, Jayson, at Gordon ay abala sa pag-inom ng malamig na alak habang masaya kaming nagkukuwentuhan. Ang kwentuhan ay may halong tawanan at mga pang-aasar, tipikal na samahan ng mga matagal nang magkaibigan.“Tol, kailan mo ba kami ulit dadalhin sa bagong resort mo?” tanong ni Jayson, habang hawak ang kanyang bote ng beer.“Pagkatapos nito, pwede nating planuhin. Pero siguro, ikaw muna ang mag-host sa susunod,” biro ko.“Oo nga, Jayson,” dagdag ni Kurt. “Kailangan na rin naming matikman ang sinasab
Chapter 82Brandon POVDumating na ang araw ng aming outing, at puno ng excitement ang buong pamilya. Ang mga bata ay maaga pa lang ay gising na, nagpapaikot-ikot sa bahay habang nag-iimpake si Heart ng mga kailangan namin.“Daddy! Ready na po ako!” sigaw ni Princess Sarah habang bitbit ang kanyang maliit na backpack na puno ng laruan.“Me too, Daddy!” sabay na sabi ng kambal na sina Jimmie at Jammie, suot ang kanilang mga summer hats.“Relax lang, mga anak,” natatawa kong sabi habang inaayos ang mga gamit sa kotse. “Siguraduhin niyong wala kayong naiwan.”Habang abala ang mga bata, lumabas si Heart mula sa bahay, suot ang kanyang simpleng summer dress na nagpapatingkad lalo ng kanyang ganda. Napangiti ako at napapailing. “Mahal, parang ikaw ang pinakamagandang tanawin sa outing na ito,” biro ko sa kanya.“Ang aga mo namang bolero,” sagot niya, tumatawa.Matapos masigurado ang lahat, umalis na kami papunta sa beach resort nila Janith. Habang nasa biyahe, puro tawanan at kantahan ang n
Chapter 81Habang nagkasiyahan kaming lahat, ang mga bata ay kanya-kanyang pwesto na para bang may sariling mundo. Si Jimmie at Jammie ay naglalaro ng kanilang bagong remote-control cars, habang si Princess Sarah ay abala sa kanyang bagong dollhouse.Tila ba walang katapusang kasiyahan ang nararamdaman ng mga bata, at pati kaming mga magulang ay nadadala ng kanilang tawa at saya."Ang saya nilang tingnan, ano?" sabi ni Heart habang nakaupo sa tabi ko, hawak ang isang baso ng juice."Totoo," sagot ko habang pinapanood ang kambal na nagtatawanan sa kanilang laro. "Nakakatuwa na makita silang walang iniintinding problema, basta masaya lang.""Ganito ang gusto ko para sa kanila," dagdag niya. "Simple, masaya, at puno ng pagmamahalan."Tumango ako at hinawakan ang kamay niya. "Heart, ginagawa natin ang lahat para mabigyan sila ng magandang buhay. At sa tingin ko, nagtatagumpay tayo."Ngumiti siya at sumandal sa balikat ko. "Basta’t magkasama tayo, Brandon, kaya nating lahat."Habang patulo