Ang paghingi ng tawad ay wala sa kalikasan at kilos ni Azure. Pero sa pagkakataong ito ay medyo naawa siya at nakonsensya dahil sinira niya lang ang scarf ng anak ng Lycan King. Batid niya na tila mahirap ang paglikha.
Isang buntong-hininga ang pinakawalan niya. "Sorry, I didn't want to damage the scarf you are working on," maging si Azure ay natigilan sa sinabi niya.
Royce clenched his teeth "Hmm. I had no idea you knew the word sorry. Buti na lang humingi ka ng tawad sa kapatid ko. Kasi kung hindi, sira ang ngipin mo ngayon."
Nanggigigil din si Azure sa kanya. "Of course, it's your fault. Hindi ito mangyayari kung hindi mo ako ininis."
"And you truly blamed me? Bakit hindi mo na lang aminin ang masama mong ugali?"
Napahakbang si Zeke sa pagitan ng dalawang lalaki. "Royce, Azure, stop fighting. Kasalukuyan tayong kumakain,"
Inalo ni Zeke ang kanyang anak. "Francine, alam ko kung gaano karaming oras at pagod ang binigay mo sa pananahi sa akin ng scarf. And I appreciate that, my princess. Pero huwag kang malungkot. Aksidente ang lahat. Walang intensyon si Azure na sirain ang scarf na ginagawa mo. ."
Alam ni Francine na aksidente ang lahat. At hindi siya nagagalit kay Azure. Hindi rin siya sigurado, ngunit naisip niya na hindi siya magagalit kay Azure. Hindi rin niya masisisi ang kuya Royce dahil masyadong snob si Azure.
Ang mahalaga ay humingi ng tawad si Azure, kahit alam niyang wala sa bokabularyo ni Azure ang maging malambot at tanggapin ang pagkakamali niya.
Maliban sa kanyang ama, nagpatuloy sila sa pagkain ng kanilang hapunan nang hindi nagsasalita.
***Nakita ni Francine ang kanyang eyebags kinabukasan. Nahihirapan siyang matulog. Hindi pa rin siya makapaniwala na may estranghero na natulog sa kanilang bahay noong nakaraang gabi.Nang ibinaba niya ang tingin sa bilugan niyang salamin ay namulat siya sa mapupungay niyang mga mata.
"Naku! Hindi pa nangyari sa akin ito... ano ang dapat kong gawin... ano ang dapat kong gawin?"
Binuksan niya ang kanyang drawer para maghanap ng skincare na maaaring makatulong sa kanyang eye bags. Naglakad siya papuntang restroom para maghilamos ng mukha. Nagtoothbrush na rin siya.
Dati ay wala siyang pakialam kung ano ang hitsura niya kapag bumaba siya para mag-almusal. Pero ngayon ay nalilito na siya kung ano ang isusuot niya.
Halos lahat ng kanyang magagandang damit ay kinuha niya mula sa kanyang aparador. Pinunasan niya ang mukha niya at sinuklay ang mahaba niyang buhok. Nag-trim din siya ng kilay at naglagay ng lip gloss sa labi.
Pagkaraan ng ilang sandali, nagpasya siyang magsuot ng puting off-the-shoulder na damit. Hindi masyadong revealing ang kanyang outfit, at nananatiling inosente ang kanyang vibes.
Nang masilayan niya ang kanyang repleksyon sa salamin, natuwa siya sa kanyang hitsura. Pero pakiramdam niya ay may kulang pa rin. Nakita niya ang paborito niyang pabango. Inispray iyon ni Francine sa likod ng dalawang tenga at sa pulso.
Natigilan siya bago lumabas ng kwarto niya.
Bakit siya nagkakaganito? Ano ang nangyayari sa kanya, at masyado ba siyang nag-aalala? Dahil ba kay Azure?
Tiyak na hindi! Ang kanyang hindi malay na pag-iisip ay mahigpit na sinasalungat.
Bumuntong hininga siya at lumabas ng kwarto niya. Nang makarating siya sa dining room, nakita niya ang kanyang ina na naglalagay ng mga pagkain sa mesa.
"Good morning, Francine. You look so lovely today, sweetie," nakangiting sabi ng kanyang ina.
She made a pouting motion gamit ang labi niya. "Sinasabi mo bang maganda lang ako ngayon, mom?"
Tumawa si Beatriz. "Hindi ko sinasabi yan mahal, pero bakit bihis na bihis ka ngayon?"
Namula ang pisngi ni Francine, at hindi niya masabi sa ina na gusto niyang maging kaakit-akit sa mga mata ni Azure.
"Kilala mo ako, nanay. I always want to look presentable," she said in the safest way possible.
Naglibot ang kanyang tingin. Hindi niya mahanap ang kanyang kapatid o ang kanyang ama. At syempre, pati si Azure.
Nakilala ni Beatriz ang tanong sa mukha ni Francine. "Naghahanap ka ba ng mga lalaki?"
"Si Royce ay ipinatawag sa konseho, bagaman malamang na aalis siya bago ang tanghalian dahil ngayon ang araw ng kanyang pahinga."
Tinulungan niya ang kanyang ina sa pag-aayos ng mesa. "Lumabas ang iyong ama kasama si Azure; hindi niya binanggit kung saan sila pupunta, ngunit sigurado akong hindi sila magtatagal doon,"
Dinaig siya ng hindi maipaliwanag na kalungkutan. Ang kanyang mga pagsisikap na maging maganda ngayon ay walang saysay. Wala si Azure.
"What the hell are you trying to do? Are you truly trying to make yourself beautiful in Azure's eyes?" tanong ng kanyang disenteng subconscious mind.
"Mom, hintayin ba natin makauwi si dad bago tayo kumain ng almusal?" Iniiwasan ni Francine na banggitin ang pangalan ni Azure dahil ayaw niyang pagdudahan siya ng kanyang ina.
"Siguro kumain muna tayo. Hindi na natin sila hihintayin. Gutom na ako,"
Sinunod ni Francine ang utos ng kanyang ina at kasama niya itong kumain ng almusal. Sa kabila ng katotohanan na inaasahan niyang makasama si Azure sa almusal.
"Papasok ka ba ngayon sa school?" sabi ng kanyang ina sa pagitan ng pagkain ng almusal.
Marami siyang activities sa campus. Layunin niyang maging isang honor student. Siya ay isang aktibong mag-aaral na lubos na nagustuhan ng maraming organisasyon ng paaralan. Mahilig siyang mag-aral at naniniwala siyang matalino siya. Siya ay isang high achiever. Sikat din siya sa unibersidad.
"Hindi ako lalabas ng bahay ngayon, nanay. Masyado akong pagod, at gusto ko lang matulog ng Maghapon," sabi niya.
"I think you deserve a long break," sabi ng kanyang ina, tumango. "Nakikita namin ng daddy mo na nagsusumikap ka, at nag-aalala kami sa iyo."
“Thank you for being concerned about me, mom,” natatawang sabi ni Francine. "Pero ayos lang ako. Huwag kang maalarma."
Dahil sa presensya ni Azure sa kanilang buhay, sa tingin niya ay mananatili siya sa bahay. Marami siyang tanong na gusto niyang masagot ng kanyang ama. Ngunit alam niya na malapit nang ipaliwanag ng kanyang ama ang totoong mga pangyayari at kung sino si Azure.
Pumunta si Francine sa garden pagkatapos ng almusal, kinuha ang laptop niya sa kwarto niya. Babasahin niya ang kanyang mga email at ulat sa paaralan doon.
Napagtanto naman ni Francine na niloloko niya lang ang sarili niya. Pumunta siya sa garden para makita niya agad ang ama at si Azure pagdating nila. Hindi man lang niya namalayan, ngunit tuwang-tuwa siyang makitang muli si Azure.
Hindi pa niya tapos ang project na balak niyang gawin sa laptop niya nang maamoy niya si Azure. May kakaiba siyang amoy. Ang ilong niya ay parang bango niya. Mabango ang lalaki. Naniniwala siyang si Azure lang ang hindi niya mapigilang maamoy ang amoy. Nakaka-appeal. Manly scent niya.
Nagsimula na namang tumibok ang puso niya. Mukhang abnormal ang tibok ng puso niya dahil sa sobrang lakas nito na parang nawalan siya ng malay.
Hindi nga siya nagkamali, ilang segundo lang ay nakita niyang pumasok sa bakuran ang kanyang ama at si Azure.
Naniniwala siyang magaling ang kanyang ama at si Azure. Mukhang mahal siya ng kanyang ama.
Napansin siya ng kanyang ama. "Naku, salamat at nandito na ang anak ko. Francine, halika rito,"
Walang kamalay-malay na nakagat ni Francine ang ibabang labi, namumutla ang mga palad, at nanginginig ang mga paa sa pangamba.
"Good morning, dad, Azure," sabi niya habang papalapit sa dalawang lalaki.
Si Azure ay nakasuot pa rin ng parehong damit na isinuot niya noong nakaraang gabi.
"Francine, Azure has something for you," ani Zeke na halos abot tenga ang ngiti nito.
Nag-aalala si Francine na baka marinig ng kanyang ama at ni Azure ang ritmo ng kanyang puso.
"S-May para sa akin...?"
"Ano pang hinihintay mo, Azure? Go. Ibigay mo kay Francine," sabi ni Zeke sabay tapik sa balikat ni Azure. Nagyaya para sa kanya.
Inabot ni Azure sa kanya ang isang paper bag. Hindi naman mabigat.
"Ano ang nasa paper bag na ito, Azure?" naglakas loob siyang magtanong sa estranghero.
Ang totoo, maraming lalaki sa campus nila ang nagbibigay sa kanya ng maraming regalo at tsokolate. Alam niyang marami sa kanila ang nag-aabang na maging kanyang nakatalagang kapareha kapag umabot na siya sa labing-walo. Ngunit wala sa mga batang iyon ang nakapukaw ng kanyang interes. Ito ang unang pagkakataon na nagustuhan niya ang ideyang may nagbibigay sa kanya ng regalo, kahit alam niyang kapalit lang iyon ng nasirang scarf niya.
Hindi sumagot si Azure, ngunit tumugon ang kanyang ama.
"How about you open it and see what's inside the paper bag?" Hinahabol siya ng kanyang ama.
Nanginginig ang mga daliri niya sa pag-asa. Binuksan niya ang paper bag, natutuwa sa tuwa. Nakakita siya ng gray na scarf. Ginawa ng gantsilyo. Ang ganda.
bulalas ni Francine. Hindi niya alam kung ano ang sasabihin. Siya ay nawalan ng salita.
"Sinabi ko kay Azure na huwag kang mag-alala sa ginagawa mong scarf para sa akin. Pero, naniniwala akong naaabala si Azure. Kaya sinabi ko sa kanya na kung gusto niya, samahan ko siyang kumuha ng ready-to-wear crochet scarf. . Pumayag naman si Azure at naglakad na kami papunta sa cloth shop. Pinili ni Azure ang scarf na iyon. I believe he loves the color grey. I'm sure nagsisisi siya sa nangyari."
Ayaw ni Francine ng ready-to-wear crochet scarves; mas gusto niyang gawin ang mga iyon para sa kanyang ama, ngunit sa pagkakataong ito ay tila mas gusto niyang itago ang bandana kaysa ibigay ito sa kanyang ama. Naisip niya na espesyal ang sweater na ito. Iniisip din niya na ang regalong ito ay isang bagay na kanyang pahalagahan hangga't siya ay humihinga.
"Ang ganda ng scarf na pinili mo, Azure. Salamat," pasasalamat niyang sabi.
Damn. Ngayon, ayaw niyang ibigay ang scarf na ito sa kanyang ama!
"Alam kong hindi ito maihahambing sa scarf na tinatahi mo para sa iyong ama, at alam ko rin na hindi ito kasing ganda ng mga obra maestra mo," kibit-balikat niya, masyadong malalim ang boses, parang boses sa kwarto. Gumapang ang boses nito sa balat niya.
Iniisip niya kung ilang taon na si Azure. Pero for sure sa mga susunod na araw, malalaman niya ito.
Namula ang pisngi niya. Literal na kinakausap siya ngayon!
Walang ideya si Francine na yakap-yakap niya ang scarf na pinili ni Azure bilang kabayaran sa kanyang scarf. "No, Azure. Actually, I really like this scarf now, and I think I'll use it instead. Thank you,"
"Hindi ako sigurado kung ano ang ipinagpapasalamat mo sa akin,"
Niyaya sila ng kanyang ama sa kanilang bahay. "Azure, pasok na tayo sa loob; nagugutom na ako," aniya.
Hindi sumagot si Azure. Ngunit lumipat siya patungo sa bahay. Namamasyal siya kasama ang kanyang ama at si Azure.
Napagtanto ni Azure na nakatitig siya sa kanya. "Tell me if you want to say something. I don't like that you are staring at me," He said in a cold tone.
Namumula ang kanyang pisngi, ngunit sinamantala niya ang sitwasyon upang ipahayag ang tanong sa kanyang isipan.
"Sino ka, Azure, at saan ka galing?"
Huminto si Azure at tumingin sa kanya. Hindi niya alam kung ano ang tumatakbo sa isip niya!
Sa loob ng maaliwalas na tahanan ng Forenbach, ang kapaligiran ay mainit at kaakit-akit. Napuno ng hangin ang halimuyak ng bagong lutong cookies habang nagkukuwentuhan at nagtatawanan ang pamilya sa paligid ng sala. Naintriga si Francine sa bisita nilang si Azure, isang guwapong binata na may himpapawid na misteryo sa paligid."Saan ka nanggaling, Azure?" Curious na tanong ni Francine na sinusubukang makipag-usap.Naramdaman ni Azure ang pagkairita niya sa tanong nito. Siya ay palaging isang pribadong tao at hindi gusto ng mga tao na sumilip sa kanyang personal na buhay. Tumingin siya kay Francine na may snobbish na expression at sumagot, "That is none of your business."Natigilan si Francine sa kanyang masungit na ugali. Hindi pa siya nakatagpo ng ganitong kawalang-galang na panauhin. Mabilis na napalitan ng galit ang kanyang pagkabigla nang sumagot siya, "Binata, panauhin ka sa aming tahanan. Inaasahan kong magpakita ka ng ilang asal at paggalang."Napansin ni Zeke ang lumalaking te
Maagang nagising si Francine kinaumagahan, nakaramdam ng sigla at excited na simulan ang araw. Siya ay may bukal sa kanyang hakbang habang siya ay patungo sa kusina upang maghanda ng almusal para sa kanyang pamilya.Nagpasya siyang gumawa ng French toast, bacon, at sariwang gatas. Habang hinihimas niya ang mga itlog at isinasawsaw ang mga hiwa ng tinapay sa timpla, hindi niya maiwasang mapangiti nang maisip na nasasarapan si Azure sa kanyang luto. Noon pa man ay masigasig siya sa pagluluto, at umaasa siyang balang araw, si Azure ang magiging pinakamalaking tagahanga niya.Pagkatapos lutuin ang bacon sa perpektong malutong at ibuhos ang gatas sa isang pitsel, inihanda ni Francine ang mesa kasama ang kanyang pinakamahusay na china at kubyertos. Gusto niyang maging perpekto ang lahat para kay Azure.Habang inilalagay niya ang mga finishing touch sa mesa, narinig ni Francine ang mga yabag na papalapit. Lumingon siya para makita ang kanyang ina na si Beatriz. Naglakad ang matandang babae s
Naglakad-lakad sina Francine at Azure sa mataong shopping mall, tinuklas ang iba't ibang tindahan at window display. Nanlaki ang mga mata ni Azure sa pagtataka habang nakatingin sa matataas na skyscraper na nakapaligid sa kanila, halatang namangha sa pagmamadali ng buhay lungsod."Wow," napabuntong-hininga siya, pinagmamasdan ang mga tanawin at tunog sa paligid niya. "Ito ay kamangha-mangha. Hindi pa ako nakapunta sa kahit saan na ganito dati."Napangiti si Francine, uminit ang kanyang puso nang makita ang parang bata na pagtataka ni Azure. "I'm glad you're enjoying yourself," sabi niya. "Napakaraming makikita at gagawin dito. Saan mo gustong unang pumunta?"Tumingin-tingin si Azure sa paligid, halatang nabigla sa dami ng mga pagpipilian. "I don't know," sheepish na sabi niya. "Kahit kailan, hindi pa ako namimili sa mall. Bago lang sa akin ang lahat."Hinawakan ni Francine ang kamay niya at pinisil iyon ng panatag. "Huwag kang mag-alala," sabi niya. "I'll show you around. We can start
Makalipas ang isang buwanPinanood ni Zeke Forenbach ang kanyang anak na si Francine na masayang nakikipag-usap kay Azure, ang hindi kilalang sibilyan na natisod sa kanilang buhay. Hindi niya maiwasang makaramdam ng ginhawa na maayos na ang takbo sa pagitan nila. Si Francine ay palaging isang maliit na dakot, ngunit siya ay tila nadala sa Azure nang maayos.Habang humihigop ng kape si Zeke, napansin niyang unti-unting nagre-relax si Azure sa kanilang paligid. Nagtagal ito, ngunit sa wakas ay naging komportable na ang binata sa kanyang paligid. Nagpapasalamat si Zeke dito, dahil alam niya kung gaano nakakatakot ang biglaang makita ang sarili sa gitna ng kakaibang bayan, napapaligiran ng mga hindi pamilyar na mukha."So, Azure," sabi ni Zeke na ibinaling ang atensyon sa binata. "Ilang taon ka na, eksakto?"Tumingala si Azure, nagulat sa biglang tanong. "Uh, labing-walo," sagot niya, bakas sa boses niya ang kawalan ng katiyakan.Tumango si Zeke, napansin ang pag-aalinlangan. Pakiramdam n
Makalipas ang isang linggoKinakabahang hinintay ni Azure ang mga resulta ng espesyal na pagsubok, ang kanyang puso ay kumakabog sa kanyang dibdib. Alam niyang ang pagsubok na ito ang susi sa pagbukas ng kanyang kinabukasan, at ilang araw niyang pinaghahandaan ito sa tulong nina Zeke at Francine. Hindi mabilang na oras ang ginugol nila sa pagbuhos ng mga aklat-aralin at pagrepaso sa mahahalagang tanong na maaaring lumabas sa pagsusulit.Si Zeke ang unang nagmungkahi na kumuha ng espesyal na pagsusulit si Azure. "Masyado kang matalino para sayangin ang iyong mga talento," sabi niya. "Maaari kang pumunta sa mga lugar kung mayroon kang tamang pagkakataon." Kaya naman, sa patnubay nina Zeke at Francine, itinapon ni Azure ang kanyang sarili sa kanyang pag-aaral, na determinadong makayanan ang pagsubok at tiyakin ang kanyang kinabukasan. Hindi niya pababayaan si Zeke. Ang unang lalaking nagtiwala sa kanya at gumagalang sa kanya.At ngayon, habang hinihintay niya ang mga resulta, hindi niya
Umupo sina Zeke at Beatriz Forenbach sa mesa sa kusina, humihigop sa kanilang kape sa umaga nang tumunog ang telepono. Sinagot ni Beatriz na nakakunot ang kanyang mga kilay habang pinakikinggan ang boses sa kabilang dulo."Ano? Okay lang ba si Azure?" tanong ni Zeke na napansin ang pag-aalala ng asawa."It's the university. Nakipag-away daw si Azure," sagot ni Beatriz na mukhang nag-aalala.Umiling si Zeke, bakas sa mukha niya ang disappointment. "Nararamdaman ko na balang araw malalagay sa gulo ang ugali niya. Ugh, yung batang yun,"Sinamaan ng tingin ni Beatriz ang asawa, isa na malinaw na nagpahayag ng inis sa kanyang dismissive attitude. "Let's not jump to conclusions, Zeke. Hindi pa nga natin alam kung ano ang nangyari."Makalipas ang isang oras, nakauwi sina Francine at Azure mula sa Unibersidad. Agad na napunta sa worst-case scenario ang isip ni Zeke, na inilalarawan ang kanyang anak na nagsisimula ng away nang walang dahilan.“Francine! Azure! Anong nagyari?" tanong ni Beatriz
Dinala ni Royce si Azure sa kagubatan, ang bango ng pine at mamasa-masa na lupa ay pumupuno sa kanilang mga ilong. Habang naglalakad sila, itinuro niya ang iba't ibang mga lugar kung saan siya nagpraktis ng kanyang pagsasanay sa taong lobo. Hindi maiwasan ni Azure na humanga sa kanyang dedikasyon at husay. Ang makita siya sa kanyang elemento ay ganap na iba."Narito kung saan ako nagtrabaho sa aking bilis," sabi ni Royce, iminuwestra ang isang kahabaan ng bukas na lupa. "At doon, nagpraktis ako ng aking nakaw."Tumango si Azure, tinanggap ang lahat. Hindi pa niya napag-isipang mabuti ang pagsasanay ng werewolf, ngunit nakakatuwang panoorin si Royce sa kanyang mga hakbang.Habang nagpatuloy sila sa kanilang paglalakad, sinimulan ni Royce na sabihin kay Azure ang tungkol sa kanyang unang pagkakataon na lumipat. Sampung taong gulang pa lamang siya noon, nag-iisa sa kakahuyan at sinusubukang unawain ang kanyang kakaibang mga bagong kakayahan. Ito ay isang kakila-kilabot at kapana-panabik
Makalipas ang mga buwanPinagmamasdan ni Azure ang pagdaan ni Francine sa kanya, punong-puno ng luha ang kanyang mga mata. Kumirot ang puso niya nang makita ang halatang pagkabalisa nito, at nang hindi nag-iisip, nagsimula siyang lumipat patungo sa kanya.Pero bago pa siya makahakbang ay humawak na sa braso niya ang kamay ni Fiona na pumipigil sa kanya. "Let her go," matigas na sabi niya, walang argumento ang tono niya. "Bata pa lang siya, malalampasan na niya."Umigting ang panga ni Azure sa mga salitang binitawan, at kumalas siya sa pagkakahawak ni Fiona. "She's not a kid," seryosong sabi niya. "At malinaw na may mali. Gusto kong makasigurado na okay siya."Iginala ni Fiona ang kanyang mga mata, ngunit hindi siya pinansin ni Azure at tumungo sa direksyon na pinuntahan ni Francine. Pinagmasdan niya si Azure na nagmamadaling umalis para tingnan si Francine, nakakuyom ang mga kamay nito sa mga kamao. Hindi niya maiwasang makaramdam ng matinding selos sa anak ng Lycan King, na tila naka
Naramdaman ni Francine ang init na kumalat sa kanyang dibdib. Pinahahalagahan niya ang magiliw na mga salita ni Irvin, ngunit alam niyang hindi siya kailanman magkakaroon ng romantikong damdamin para dito. Pinahahalagahan niya ang kanyang pagkakaibigan nang labis upang ipagsapalaran ito sa isang bagay na hindi kailanman gagana. Napangiti siya at sinabing, "Salamat, Irvin. Ganoon din ang nararamdaman ko. Napakabuting kaibigan mo talaga at pinahahalagahan ko ang lahat ng ginagawa mo para sa akin." Tumango si Irvin, kumikinang ang mga mata sa kaligayahan. Inubos nila ang kanilang inumin at nagbayad ng bill bago bumalik sa campus. Habang naglalakad sila, lumingon si Irvin kay Francine at sinabing, "Alam mo, kanina pa ako may iniisip." Curious na tumingin sa kanya si Francine at sinabing, "Ano yun?" Huminga ng malalim si Irvin at sinabing, "Alam kong magkaibigan lang tayo, at alam kong hindi mo magugustuhan ang isang karaniwang lalaki na tulad ko. Ikaw ang anak ng Lycan King. Ang prins
Nakarating na sila sa University. Bumaba ng sasakyan si Francine nang walang sabi-sabi. Hindi na niya hinintay si Azure na pagbuksan siya ng pinto ng sasakyan. Gusto lang niyang iwasan siya.“Ano ba ang problema niya?” Bulong ni Azure sa sarili.Napansin ni Azure ang kawalan ng pasasalamat sa kanyang kilos. Nakaramdam siya ng kirot sa dibdib. Ginawa na niya ang lahat para maging maayos ang kanilang relasyon pagkatapos ng pag-amin nito, pero parang desidido si Francine na itulak siya palayo. Habang papalayo ay hindi maiwasan ni Azure na titigan siya ng may halong frustration at pananabik.Habang ginagawa ni Francine ang lahat para iwasan si Azure. Alam niyang ang pinakamagandang paraan para maka-move on sa kanya ay ang lumayo sa kanya. Kung hindi niya gagawin iyon, mamahalin niya pa rin siya. Hindi niya makakalimutan ang nararamdaman niya para sa kanya. At kailangan niyang gumawa ng isang bagay tungkol dito. Sa pagkakataong ito, determinado siyang gawin ito. Alam niyang hindi ito magig
Nababalot pa rin ng isip ni Francine si Azure. She tried her best to push him out of her mind, but the more she tried, the more na parang sinasalakay nito ang mga iniisip niya.Bumuntong-hininga siya, alam niyang walang silbi ang patuloy na pag-iisip sa isang bagay na hinding-hindi mangyayari. Si Azure na ngayon ang kanyang adoptive brother. Palagi siyang nandiyan para sa kanya, sinusuportahan siya at pinoprotektahan siya. Pero sa paglipas ng mga taon, nagbago ang nararamdaman niya para sa kanya. Siya ay nahulog sa pag-ibig sa kanya, at ito ay isang pag-ibig na alam niyang hindi kailanman matutumbasan.Pag-upo niya sa hapag, sinalubong siya ng kanyang ina, si Beatriz. "Good morning, my dear," nakangiti niyang sabi."Good morning, Mom," sagot ni Francine na pilit na ngumiti.Napansin ni Beatriz ang lungkot sa mga mata ng kanyang anak at napakunot ang noo. "Okay lang ba ang lahat?"Nagkibit balikat si Francine. "Marami lang nasa isip ko."Tumango si Beatriz, nauunawaan na kung minsan ay
Habang naglalakad si Azure patungo sa hagdan, narinig niya ang boses ni Beatriz na tumawag sa kanya. Lumingon siya at nakita niyang papalapit ito sa kanya na may pag-aalala sa mukha."Azure, bakit hindi mo kasama si Francine umuwi?" tanong niya, may bahid ng pag-aalala ang tono niya.Napabuntong-hininga si Azure at tumingin sa sahig. "Nagkaroon kami ng hindi pagkakaunawaan," sagot niya, halos hindi pabulong ang boses niya.Tumango si Beatriz bilang pag-unawa, lumambot ang kanyang ekspresyon. "I see. Well, if you need to talk to her, nasa taas siya sa kwarto niya."Nagpasalamat si Azure sa kanya at nagsimulang maglakad patungo sa hagdan. Ngunit bago pa siya makahakbang ay muling nagsalita si Beatriz."Teka, Azure. Nakita mo ba si Floch sa labas?" tanong niya, biglang naging matigas ang tono niya.Tumango si Azure, ngunit kumirot ang kanyang bituka nang maalala ang mainit nilang pagtatalo.Nagdilim ang ekspresyon ni Beatriz. "I don't like that guy's guts. He seems like a dangerous guy.
Ang bilis ng tibok ng puso ni Azure at ang kanyang isipan ay gumugulong. Ngayon pa lang niya napag-usapan si Francine, ang babaeng alam niyang kakampi niya. Ipinagtapat niya ang kanyang pagmamahal sa kanya, at bagaman ganoon din ang nararamdaman niya, hindi niya magawang aminin iyon. Hindi pa naman.And then there was Fiona, his teammate. Ngunit ngayong gabi, nalampasan niya ang isang linya. Hinalikan niya ito, at ang pinakamasama, nakita ito ni Francine. Galit na galit si Azure, at wala siyang pag-aalinlangan sa pagpapaalam kay Fiona."Anong iniisip mo, Fiona?" agad na sigaw nito sa kanya nang bumalik siya sa katinuan. "Pano mo nagagawa iyan?"Nalukot ang mukha ni Fiona, at napaiyak siya. "I'm sorry," humihikbi siya. "I... I just love you so much, Azure. Ngayon lang ako nahuli."Ngumuso si Azure. "Caught up in the moment? Is that supposed to be some kind of excuse? You have no right to steal my first kiss! That's something special, something na dapat ibahagi sa babaeng mahal ko!""Yu
Tumingin sa kanya si Francine, nanginginig ang mga mata sa luha. Hindi niya akalain na ganito ang nararamdaman ni Floch sa kanya, at ayaw niyang masaktan siya nito. Alam niyang hindi na siya magmamahal ng iba maliban kay Azure. Kahit nasasaktan siya."Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko, Floch," aniya, nanginginig ang boses. "Hindi kita inisip sa ganoong paraan, at ayokong gamitin ka dahil lang sa nasasaktan ako,"Hinawakan ni Floch ang kamay niya, marahang pinisil iyon. "Ayokong i-pressure ka," sabi niya. "I just had to tell you how I feel. Kung ano man ang desisyon mo, I'll respect it."Dumating sila sa kanyang bahay, at lumingon sa kanya si Francine, puno ng kawalan ng katiyakan ang kanyang mga mata. Alam niyang kailangan niyang magdesisyon, ngunit hindi niya alam kung ano ang gagawin."Floch," ang sabi niya, ang kanyang boses ay bahagya na nakalampas sa isang bulong. "I don't want to lose you as a friend. You are Royce’s friend and my packmate. Can we just stay friends?"Nabig
Nagbibilang ng mga oras si Francine hanggang sa matapos ang pagsasanay ni Azure. Sabik na siyang makita siyang muli, maramdaman ang init nito, magpainit sa presensya nito. Ngunit habang papalapit siya sa training ground, may nakita siyang isang bagay na nagpapahina sa kanyang puso. Si Fiona, isa sa mga kasamahan ni Azure, ay hinahalikan siya sa labi.Natigilan si Francine sa kinatatayuan, ang ngiti niya ay nawala sa kawalan. Nakaramdam siya ng biglaang paninibugho, na sinundan ng isang alon ng kalungkutan na nagbabantang lamunin siya. Hindi ito ang unang pagkakataon na nakita niya si Azure na may kasamang isa pang babaeng lobo, at hindi siya nakakaramdam ng anumang selos noon. Ngunit ito ang unang pagkakataon na nakita niya itong matalik sa iba. Lalo na't alam niyang may gusto si Fiona kay Azure.Hindi niya maiwasang makaramdam ng matinding pagtataksil. Si Azure ang kanyang nakatalagang asawa, ngunit hindi niya tinanggap ang kanyang pagmamahal. Alam niyang inampon siya ng kanyang ama
Nakatuon si Azure sa kanyang pagsasanay, nanginginig ang kanyang mga kalamnan habang walang kahirap-hirap na umiiwas sa mga atake ni Reiner. Nakatingin si Fiona sa gilid, nakadikit ang mga mata sa bawat galaw ni Azure. Hinahangaan niya ito mula noong araw na pumasok siya sa Green River Pack, apat na taon na ang nakalilipas.Siya ay matangkad at malapad ang balikat, na may mapupungay na kulay abong mga mata na tila nakikita mismo sa kanya. Ang kanyang buhok ay isang malalim na lilim ng hatinggabi, bumabagsak sa mga alon sa paligid ng kanyang pinait na jawline. Hindi maiwasan ni Fiona na makaramdam ng kaba sa kanyang dibdib sa tuwing tumitingin ito sa kanya.Nawala sa kanyang pag-iisip, hindi napansin ni Fiona ang paglusot ni Floch sa kanyang likuran hanggang sa magsalita ito. "Ingat ka Fiona. Nakatitig ka nga, baka matunaw si Azure sa harap mo."Naramdaman ni Fiona ang pamumula ng kanyang leeg habang tinutukso siya ni Floch. Sinubukan niyang iwaksi ang kanyang kahihiyan, ngunit hindi n
Huminga ng malalim si Azure at tumingala kay Zeke, tumutulo ang luha sa kanyang mukha. Makalipas ang ilang minuto, nagawa niyang bumulong, "Salamat... ama."Napaiyak ang lahat ng tao sa kwarto dahil sa emosyon ng mga sandaling iyon. Niyakap nila ang isa't isa ng mahigpit, pakiramdam nila ay lalong tumitibay ang ugnayan nila sa bawat sandali.Para kay Azure, ito ang sandaling hinding-hindi niya makakalimutan. Sa wakas ay nahanap na niya ang pamilyang gusto niya noon pa man, at alam niyang lagi silang nandiyan para sa kanya, anuman ang mangyari. Habang pinagmamasdan niya ang mga mukha ng kanyang bagong pamilya, nakaramdam siya ng kapayapaan at pagiging kabilang na hindi pa niya nararanasan.Sa sandaling iyon, alam ni Azure na natagpuan na niya ang kanyang walang hanggang tahanan. Isang lugar kung saan siya minamahal at tinanggap kung sino siya, isang lugar kung saan siya ay maaaring maging ang kanyang sarili at malaman na siya ay palaging sapat.Habang nagpapatuloy ang group hug, bumiga