Katulad ng gustong mangyari ni Ma'am Poly ay nagtungo kami sa isang mall kinabukasan para mamili ng mga damit na maisusuot ko sa opisina. Sumama si Air at ang sasakyan nito ang ginamit namin habang may nakasunod pang itim na van kung saan daw nakasakay ang mga bodyguard.
Nang dumating kami sa mall ay halos mabali ang leeg ng mga tao nang makita si Ma'am Poly at Air. Hindi ko alam kung kilala sila ng mga tao o talagang agaw-pansin lang sila dahil sa naghuhumiyaw na karangyaan sa itsura nila. Habang ako ay nanliliit dahil hindi ako sanay sa ganitong atensyon mula sa mga tao. Everyone's literally watching our every move.
Sa unang boutique na pinasukan namin ay tatlo kaagad ang napiling dress ni ma'am Poly para sa akin. Tahimik lamang ako at kapag sinabihan magsukat ay nagsusukat naman.
Kung tutuusin ay maganda ang taste ni ma'am. Hindi ko alam kung ano ang tawag sa mga dress at skirt na pinamili namin pero mukhang magiging kumportable naman ako sa ilan doon.
May iilang dress na revealing para sa akin katulad ng isang itim na skater dress at emerald green na strapless jumpsuit pero ayon sa kaniya ay may mga pagkakataon daw sa opisina na kailangan ko rin magsuot ng ganoon.
Hindi na ako nagreklamo dahil dumaan din naman kay Air ang mga damit na binili ni ma'am Poly. She makes sure that Air agrees with the dress at kung hindi man ay hindi nito kinukuha.
Higit sa sampu ang nabili naming dress at corporate attire, bukod pa roon ay binilhan din niya ako ng dalawang stiletto na hindi naman kataasan at dalawang flat shoes.Hiyang-hiya na ako at hindi na makapagsalita sa dami ng paperbag na dala ng mga bodyguards na nakasunod sa amin at mukhang hindi pa masaya si Ma'am Poly sa mga pinamili nang pumasok kami sa isang boutique na may mga designer bags.
"Ma'am okay na po ang mga ito, nakakahiya na po talaga. Pag-iipunan ko nalang po ang bag." Ang sabi ko nang tumigil ako sa entrance ng boutique.
Nagulat ako nang tumawa si Air at umakbay sa akin, "The clothes and shoes are from my mom Adri. Let me buy you a bag now."
Tiningala ko ito at sinimangutan, "Kahit wag na talaga Air.."
He smiled, "I won't take a no. Let me buy you one and we'll go home."
Huminga ako ng malalim. Namataan ko si Ma'am Poly na nakangiti sa aming dalawa. Sa huli ay wala na rin akong nagawa at hinayaan ko na si Air na pumili para sa akin.
Isang brown at isang black na shoulder bag ang napili nito. Wala akong masabi sa mga binili nila para sa akin dahil wala naman ako masyadong alam pero hindi ko maikakailang maganda ang lahat ng iyon. My heart is happy and grateful.
Nang matapos mamili ay nagyayang kumain muna si Ma'am Poly kaya naman dumiretso kami sa isang Italian restaurant. Isang mahabang table ang inokupa namin kasama ang apat na bodyguards.
One thing I commend so much about them is their closeness to their workers, walang borderline at walang pangmamaliit. Maybe this is one of the reasons why they are so blessed with everything.
"Do you like the clothes Adri? May gusto ka pa bang bilhin?" Tanong ni ma'am Poly habang naghihintay kami ng order. She looks so happy.
"Thank you so much po ma'am, sobrang masaya po ako. Sana ay makabawi ako sa inyo."
She smiled sweetly at me, "Just do your best hija, that will be enough for me. And please stop calling me ma'am, call me tita instead."
Alanganin ko itong tinignan, "A-ayos lang po ba iyon?"
She chuckled, "Ofcourse! I would love to, hija."
Nang dumating ang order namin ay tahimik kaming kumain. Pareho kami ng order ni Air dahil siya na umorder ang para sakin, hindi ko kasi alam kung ano ang mga pagkain sa ganitong restaurant.
"Do you like the food?" Tanong nito habang pinagmamasdan akong kumain.
Tumango ako at ngumiti, "Okay naman, hindi lang kasi talaga ako maalam sa Italian cuisine."
He smiled back, "You'll probably get used to it if you'll live with mom, she loves Italian cuisine."
Napatango ako at napalingon kay Ma'am Poly, she's enjoying her pasta when she turned to me. Ngumiti ito at sumimsim sa inumin bago nagsalita.
"I think we forgot to buy something son," ngumiti ito sa amin ng anak.
"What is it mom?"
"I know Adrianna is naturally beautiful but you will still need some makeup when going to work."
Tumango ako. Sanay din naman akong mag-makeup dahil sa trabaho noon pero lipstick at blush-on lang naman ang inilalagay ko sa mukha ko.Nang matapos kumain ay namili naman kami ng mga makeup. Sa pagkakataong ito ay hinayaan nila akong pumili.
Kumuha ako ng dalawang shade ng blush on, lipstick at mascara pero dinagdagan pa iyon ng primer, liquid foundation, finishing powder, eyeshadow palette at iilang skincare products ng saleslady na tumulong sa akin.
"Maganda ka ma'am kaya mas kailangan mong maging maalaga sa skin mo." Ngumiti ito sa akin at tinulungan pa ako sa iilang bagay.
Binayaran ni Ma'am Poly ang lahat ng iyon. Tila pa ito natuwa dahil sa mga idinagdag ng saleslady kaya binigyan niya ito ng tip.
"You know how to put these on hija?" Tanong nito nang nakalabas na kami ng mall.
Tumango ako at ngumiti, "Medyo marunong naman po ako dahil kinailangan ko rin po para sa dati kong trabaho."
She smiled excitedly, "I bet everyone liked you in your previous work."
"I guess everyone liked her to the extent of harassing her mom,"
Nilingon ko si Air nang bigla ay nanlamig ang boses niya. Magkasalubong ang mga kilay nito nang binuksan ang pintuan ng kaniyang sasakyan para sa amin.
Lumungkot ang mga mata ng kaniyang ina nang bumaling sa akin, "You should have reported it to the police hija."
Hindi ako nakasagot agad dahil kinailangan na naming sumakay. Sa likuran ako naupo habang sa harap naman si ma'am Poly. Nilingon ako ni Air nang makasakay."Put on your seatbelts please,"
Tumango ako at mabilis na naglagay ng seatbelts. Nagsimula naman itong magmaneho.
"Kapag may nangyaring ganoon ay dapat magreport kana sa pulis Adrianna." Ang sabi ni Ma'am Poly nang lingunin ako. She gave me a reassuring smile na nagpangiti sa akin pabalik.
Hapon na nang makabalik kami sa mansyon. Tinulungan ako ni Air na magdala ng mga pinamili sa kwarto ko kahit na ilang beses kong sinabi na kaya ko naman. Habang dumiretso naman si Ma'am Poly sa kanilang kwarto para makapag-pahinga.
"Salamat," sabi ko nang mailapag ni Air ang higit sampung paperbag sa kama.
Tinignan ako nito't huminga ng malalim. His dark eyes are still serious, like the first time I saw it. Why is he suddenly cold? May nagawa ba akong mali kanina? Is he angry because they spent too much on me?
"M-may problema ba?" Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko.
He sighed, "You really should just stay here Adri."
"H-ha?"
"My mom's very fond of you, I can see that."
"H-hindi ko alam Air. I'm sorry pero hindi ko gustong magkaroon ng utang na loob. Hindi naman sa ayaw ko pero hindi ko kaya, hindi ko alam kung bakit at kung paanong hindi ko maatim na tumanggap lang ng tumanggap. To be honest, you spent so much on me today and I'm grateful, but there's a part of me that's worried." Nakayuko ako habang pinaglalaruan ang aking mga daliri.
Narinig kong muli ang malalim na paghinga nito, "I know, I'm sorry if you feel this way."
Nag-angat ako ng tingin at natagpuan ang puno ng pag-aalalang mga mata nito. "I hope you change your mind one of these days though."
Ngumiti ako at tumango. Lumakad ito palapit sa akin at marahang hinaplos ang buhok ko bago lumabas ng aking silid.
Lumapit ako sa kama at tinitigan ang mga pinamili nila para sa akin. I heaved out a sigh. This should be the last, ayokong isipin ng ibang tao na pineperahan ko ang pamilyang ito. I don't want to take advantage of their kindness to me too. Kaya alam ko sa sarili ko na hindi magbabago ang isip ko kahit pa anong pilit ang gawin nila sa akin para tumira rito.
Hindi ko namalayang nakatulog ako. Nagising lamang ako nang kumatok si nanay sa aking kwarto.
"Ang akala ko ay tinanggap mo na ang alok nila ma'am na tumira ka dito," sabi nito habang tinutulungan ako sa paglilinis ng kwartong iiwan ko.
Umiling ako, "Nakakahiya na po, sobra-sobra na itong mga pinamili nila sa akin. Kaya ko naman pong mangupahan ng maliit ng kwarto."
Tumango lamang ito. Naligo ako at nagbihis, hinintay naman akong matapos ni nanay. Alas-sais ng hapon nang matapos ako at handa nang umalis. Dala ang mga pinamili namin kaninang umaga at ang bag ko ay bumaba na kami sa sala para makapagpaalam ng maayos kay Ma'am Poly.
Naabutan namin sila ng kaniyang mga anak at asawa sa sala. Sabay-sabay pang napalingon ang mga ito sa amin ni nanay. Kaagad kong nakita ang matalim na titig ni Axl sa akin kaya naman nag-iwas ako agad ng tingin.
Tumayo si M'am Poly para salubungin ako, "Are you leaving? Why don't you eat dinner with us first? I'll ask Air to drive you--"
"Naku hindi na po ma'am--" Sumimangot ito nang tawagin kong ma'am kaya naman agad akong napailing, "I mean tita.." Alanganin akong sumulyap kay Axl na nasa likuran. His eyes are still all on me. Hindi ko alam kung bakit tila ako ninenerbyos habang nanonood siya.
"Kakausapin ko pa po kasi yung landlady, due date ko po ngayon at kailangan ko nang magbayad."
"Are you sure you don't want to stay here while working for Axl? Mas malapit ito sa kumpanya compared sa tinutuluyan mo ngayon hija."
"Nakakahiya na po talaga tita, ayos na po akong si nanay ang nandito. Bibisitahin ko nalang po kayo paminsan-minsan."
"You should come here every weekend, ipapasundo kita kay Air."
Halos mapangiwi ako sa sinabi nito. Gusto ko pa ulit tumanggi pero sobrang nahihiya na ako kaya sa huli ay tumango nalang ako.
Nakahinga ako nang maluwag nang hindi na nila ako pilitin pa na sumabay mag-dinner. Pero ipinilit ni M'am Poly na ipahatid ako sa driver nila kaya ganoon ang nangyari. Mabuti nalang din at sa driver nalang ako pinahatid dahil kung kay Air ay mas mahihiya na talaga ako. I don't feel deserving enough for their time and effort dahil kung tutuusin ay hindi naman dapat nila ako pinag-aaksayahan ng oras.
Alas syete y medya nang makarating ako sa apartment. Mabuti nalang din at hindi ako nakita ni Ate Lucy dahil sigurado akong palalayasin na ako kung hindi pa ako makapagbayad ngayon. Wala pa akong pambayad pero may trabaho na ako simula bukas kaya naman umaasa akong bibigyan niya pa ako ng pagkakataon.
Nang gabing iyon ay nagluto nalang ako ng pancit canton at naglaga ng itlog para sa hapunan. Nang matapos kumain ay inihanda ko na ang isusuot kinabukasan.
Kinakabahan ako at naeexcite. Genesis Group of Companies is the largest company in the country and I heard, it's placed third in Asia. Ang isiping doon ako magtatrabaho bilang secretary ng CEO ay sobrang nakaka-excite, kung hindi ko lang alam na si Axl ang magiging boss ko ay hindi siguro ako kakabahan ng ganito.
Naaalala ko pa ang mga sinabi ko sa kaniya at tila ngayon palang talaga ako natauhan. Kung bakit ko siya nagawang sagutin ng ganoon ay hindi ko na alam. Maybe I'm just really offended.
Maaga akong natulog ng gabing iyon kaya naman hindi ako nahirapan sa paggising ng maaga. Hindi ko alam ang eksaktong oras ng pasok ko pero ang sabi ni Air ay alas otso daw ng umaga pumapasok si Axl at madalas ay mas maaga pa. Kaya naman gumising ako ng alas-singko para makapaghanda.
Nagluto ako ng simpleng breakfast at nagkape habang nanonood ng balita sa maliit na TV at pagkatapos ay naligo't nagbihis. I made sure to look presentable.
Isang itim na pencil cut skirt at while longsleeves polo ang isinuot ko na pinarisan ng hindi kataasang stiletto. Iyong itim na bag din ang ginamit ko kung saan ko inilagay ang iilang gamit ko kagabi.
Pinatuyo ko ang buhok ko sa harap ng electricfan at nang matuyo naman ay nagsimula na akong maglagay ng makeup. Sa dami ng makeup na pinamili namin kahapon ay halos nalito pa ako sa mga gagamitin.Naglagay ako ng manipis na layer ng liquid foundation sa mukha ko, lightbrown na eyeshadow, kaunting blush on at lipstick na hindi naman ganoon kapula. Nang masiguro kong maayos na ang itsura ko ay umalis na rin ako.
Alas syete nang makasakay ako ng jeep at hindi ko inakala ang matinding traffic sa araw na iyon. Alas otso na ay nasa byahe pa rin ako at kabadong-kabado na kaya nang makarating sa matayog na building ng GGC ay halos tumakbo na ako patungong information desk.
"Yes ma'am, good morning! How may I help you?" Bati ng babaeng naroon.
"Good morning! Uhm.. ako yung bagong secretary ni Axl--I mean Sir Axl."
Tumango ito at may kung anong tinignan sa computer niya. "Miss Adrianna Clemente?"
Ngumiti ako at tumango, nagpakita rin ako ng identification card.
Lumapad ang ngiti nito, "Ah yes ma'am, you can go straight to his office now, it's on the last floor of this building." Atsaka nito iniabot ang isang ID na may kulay gray na lace.
Ngumiti ako at nagpasalamat bago tumakbo patungo sa elevator. Mayroong limang elevator doon, apat ang kulay silver at ang pinaka-una ay kulay gold. Iyon ang naunang bumukas at akmang sasakay na ako nang magsalita ang dalawang babaeng naabutan kong naghihintay rin sa baba.
"Excuse me miss? Bago kaba rito?"
Tumigil ako at humarap sa kanila, "Ah oo." Alanganin akong ngumiti.
Napansin kong kulay blue ang lace ng suot nilang ID.
"You shouldn't be using that elevator. The gold one is for the CEO and for his board members and clients. Regular employees use the silver ones." Turo nito sa kabubukas lang na silver na elevator.
Nanlaki ang mata ko sa sinabi nito. Nilingon ko ang gold elevator na kasasara lang. Humarap ako sa mga babae na ngayon ay sumasakay na sa silver elevator. Mabilis akong sumunod sa kanila at pinindot ang 60th floor. Nakatingin sa akin ang dalawang babae bago bumaba sa 15th floor.
Hindi ko alam na may ganoon palang patakaran dito. Mabuti nalang pala at wala akong nakasabay na boardmember dahil nakakahiya naman kung sila pa ang magpapaalam sa akin tungkol doon.
Higit tatlong minuto ang itinagal bago tumigil ang elevator sa top floor. Nang bumukas ito ay bumungad kaagad sa akin ang double glass doors na naroon. Ito naba ang office niya? Sa tabi lang ng double doors ay mayroon isang mas maliit na opisina na natatanaw ko dahil sa clear glass na pinto. Naglakad ako palapit sa double doors at huminga ng malalim.
It's 8:45 on my wristwatch at kahit wala siyang ibinigay na eksaktong oras ay alam kong late na ako. I was about to knock when the door opened infront of me. Nagulat ako at napaatras nang matanaw ko si Axl sa kaniyang lamesa, leaning on his chair and watching me.
"Late on your first day?" Rinig na rinig ko ang boses niya kahit na nasa dulo pa ng opisina ang lamesa niya.
Napalunok ako bago tuluyang pumasok. "I-I'm sorry, hindi ko alam na traffic at--"
"Shut up and get to work." Tinuro nito ang lamesa sa kanang bahagi niya at mabilis naman akong lumapit doon.Nanginginig ang mga tuhod ko nang makaupo na. Nang sumulyap ako sa kaniya ay nakita kong abala na siya sa laptop na nasa kaniyang harapan.
Luminga ako sa mga gamit na nasa lamesa ko para sana alamin kung anong gagawin ko pero mayroon lamang laptop, meeting notebook at ballpen. Dito ba ang pwesto ko? Hindi ba dapat doon sa labas ng opisina niya?
Muli akong sumulyap kay Axl at halos maubo ako nang makitang pinapanood ako nito. Nakataas ang kilay nito at matatalim ang mga matang nakatitig sa akin.
"Uhm.. a-anong gagawin ko sir?"
"I go to work at seven in the morning so you have to be here as early as that if you want to be productive. Didn't I tell you that I don't want to pay useless employees? And yet you came late on your first day." Puno ng disappointment ang boses nito.
"S-sorry talaga, hindi na mauulit.."
"Talk to me properly woman, I am your boss here. My mom isn't here anymore so don't act like a visitor."
Napayuko ako sa mga daliri kong magkasaklop. I should be able to take all of these if I want to stay here as his secretary. Sa ipinakita niyang ugali sa akin nitong nakaraang araw ay dapat naging handa na ako sa posibilidad na may mas malala pa roon. I sighed, you can do this Adri, you've experience more than this on your previous work.
"S-sorry po.."
"Open the laptop and review the minutes. I need you to familiarize yourself with the work. I will have my previous secretary to come here and train you for today so make sure to learn everything from her."
Tumango ako. Nanatili ng ilan pang segundo ang mga mata nito sa akin, tila naniniguradong naiintindihan ko ang mga sinabi niya. Nag-iwas ako ng tingin at binuksan ko nalang ang laptop at sinimulan gawin ang pinapagawa niya.
Gusto kong itanong kung bakit ako nandito sa tabi niya gayong mukhang may opisina naman ako sa labas pero wala akong lakas ng loob magtanong kaya nanahimik nalang ako at nagtrabaho.
Hindi mawala-wala ang kaba ko at alam kong hindi ito mawawala kung mananatili ako rito sa tabi niya.
**
Tinapos ko ang pinapagawa ni Axl kahit na napaka-awkward ng atmosphere sa pagitan namin. Tuwing sumusulyap ako sa kaniya ay nakikita kong seryoso at abala siya sa sariling trabaho. Hindi ko mapigilang hindi tumitig dahil namamangha ako sa pagiging seryoso niya.The way his eyebrows furrow together while reading something on his laptop, the way he cranes his neck, maging ang tunog ng paglapat ng kaniyang mga daliri sa keyboard ng laptop ay ikinamamangha ko sa hindi malamang dahilan.He surely looks so cold and exceptional, like a king sitting on his throne, he surely belongs to this kind of place.Tumunog ang telepono sa isang tawag. Hindi ko alam kung dapat ko ba iyong sagutin gayong nasa tabi niya lang ito. Sumulyap siya sa ak
Nagpadala lamang ng pagkain si Axl sa opisina nang sumapit ang tanghalian. Hindi ko akalaing dito lang siya sa opisina niya kumakain, o ngayon lang ito?He told me earlier to call the cafeteria and order them to bring us food instead. He said he's busy at nakikita ko naman iyon. Pero ang isiping kakain kaming dalawa ng sabay ngayong lunch ay lalong nagpakaba sa akin.Buong akala ko ay pwede akong lumabas at kumain mag-isa at ganoon din ang gagawin niya. Parte ba ng trabaho ko ang samahan din siya sa lunch?Huminga ako ng malalim at kinagat ang pang-ibabang labi ko. Nang mag-angat ako ng tingin ay nakatitig na ito sa akin. Nakakunot ang noo nito na tila may kasalanan nanaman akong nagawa.
Kung ako ang masusunod ay ayoko na sanang pumunta sa ospital. Pero dahil si Axl ang nagdesisyon ay wala akong nagawa.Pina-xray niya ako matapos gamutin ng nurse ang mga sugat na nasa binti ko. Bukod doon ay wala naman na akong malalang natamo. Ang sabi ng doktor ay maaring magpapasa ang gawing tagiliran ko dahil sa pagkakahampas ko sa lamesa. I expected it though, lalo't alam kong mabilis lang akong nagkakapasa.Kasalukuyang kinakausap ng doktor si Axl nang biglang bumukas ang pintuan at pumasok si Ma'am Poly kasama si Air at Sir Arsen. Napatayo ako sa gulat at maging ang doktor at si Axl ay natigil.Ma'am Poly rushed to me, "Are you okay hija?" Sinuri nito ang mga braso ko. Tumigil ito nang makita ang iilang sugat ko sa binti
Pagod na pagod na ang katawan at ang utak ko pero hindi ko pa rin magawang makatulog. Maybe because he's here with me.Ang kaniyang mga mata ay tila nakakakita sa dilim kung makatingin sa direksyon ko. And it makes me feel uncomfortable. Kahit isang tshirt at pajama ang suot ko pakiramdam ko ay tumatagos ang mga titig niya.I wonder what he thinks of me. I wonder what runs through his head. I want to know how he decides for things. Gusto kong malaman kung bakit hindi niya ako magawang pagkatiwalaan, kung bakit tila siya may galit sa akin.But I know I will never get to understand him. His principle is solid, he wants the truth and only but the truth. But now I realized, there are different versions of truth. The truth he wants
"It is clear that there were two movements inside the floor within that hour Axl. Iyong una ay nagsimula sa pagtapak niya palabas ng silver elevator, 8:47pm. Sunod-sunod na ang naging paggalaw nito hanggang makapasok sa opisina mo, 8:50pm. The time we contacted you is at that time. Around 9:15 when we found another movement coming from your secretary's office." Paliwanag ng private investigator ni Axl sa amin.Tumingin ito sa akin, "You said you woke up at that time. Lumabas ka ng opisina, you were inside the office at 9:25."Tumango ako. Idinetalye ko sa kanila ang lahat ng pangyayari mula nang magising ako. Tugma ang mga iyon sa mga impormasyon na nakalap nila sa mga motion sensors."Did you see his face Adrianna?"
Hindi ako makasagot. He just confirmed my thoughts, someone broke his trust before, kaya siya nahihirapan magtiwala ngayon.But for someone like Axl, who looks superior, authoritative and hard as rock, I wonder who did it? I wonder who had the guts to fool him? I wonder who had the power to crush his trust that easy?Sobrang awkward sa loob ng sasakyan. Kung hindi lang kami tumigil sa isang building sa BGC ay baka pareho na kaming nilamon ng katahimikan.Pumasok ang sasakyan sa parking lot, kasunod ang dalawang itim na van. Muntik nang mawala sa isip ko na may meeting kaming dadaluhan. Masyado akong nalubog sa mga iniisip tungkol sa kaniya.Kinalas ko ang seatbelt ko nang maki
Ganoon nanaman at awkward nanaman sa sasakyan pabalik ng GGC. Hindi ko na maintindihan ang lalaking ito, I don't get his issues at all. Kung bakit nagagalit siya kapag napapansin ako ng mga tao ay hindi ko na alam. Kasalanan ko pa ba iyon?Pasado alas-tres na nang makabalik kami ng kumpanya. Nagulat ako nang datnan namin sa kaniyang opisina si Ace at Yuge.Tumigil ako at tumingin kay Axl nang maupo ito sa couch, katabi ni Yuge. He still looks pissed. Hindi ko tuloy matanong kung ano ang gagawin ko.Mukhang nahalata naman ng dalawa ang madilim na mukha nito. Kapwa sila tahimik at nakikiramdam sa amin.Huminga ako ng malalim bago nagsalita, "Uh..may gusto po kayong inumin?"
Normal ang trabaho sa GGC sa kabila ng mga nangyari. Mas pinaigting lang ang securities at lahat ng entrance at exit ay may bantay. Mayroon na ring guard sa bawat elevator at sa bawat floor. Sa floor ni Axl ay apat ang nakabantay na men in black, ang isa ay nasa pintuan ng opisina ko.Huminga ako ng malalim nang pumatak ang alas-sais at narito pa rin ako sa opisina. Mukhang wala pang balak umuwi si Axl kaya hindi rin ako makaalis. At hindi ko rin siya makausap dahil naging mainit ang sigawan namin kanina.Matapos ang mga sinabi ko kanina ay iniwan ko na siya sa kaniyang opisina at isang oras na ang nakalipas matapos iyon. Wala siyang inutos sa akin at hindi ko rin siya narinig.Iniisip ko tuloy ngayon kung sa kaniya pa rin ako
Note: This is Axl's POV and it will start from his childhood to the present so please wag sana kayong magpalito sa transitions. Most of the scenes already happened in the previous chapters so you'll be familiar. Lastly, I have an author's note and FAQs after this chapter!EpilogueWhen I was younger, all that I believed is that people were born to be naturally selfish. We crave the things that can satisfy us, that can make us happy. We do everything, to get our desires, to be contented.But all along, I've been questioning myself, does a person ever feel satisfied? Do we ever feel contented? Do these things really make us happy?I stared at the transient blue skies ab
Madam Selena's public apology didn't end everything. It made other people angry. Mayroong nagalit nang nalamang totoo ang ginawa niya at pinilit itong pagtakpan ng GGC at ng mga airlines na nabanggit. Mayroong tinanggap ang katotohanan pero ayaw na ulit magtiwala. At mayroong natuwa, dahil sa kabila ng masamang nagawa ay humingi ng kapatawaran ang mga Genesis.Madam Selena's speech is scripted. Si Axl at Alistair ang gumawa nito. Bago ang lahat ay kinausap rin nila ang mga airlines na maaring maapektuhan. Everyone agreed to apologize for their wrongdoing, at nangakong hindi na iyon kailanman mauulit.It may look insincere because it's scripted, still I felt Axl and Alistair's humbleness in that presscon. Hindi man taos sa puso ng kanilang lola ang paghingi ng tawad, still the fa
Gustong-gusto kong makausap si Alistair matapos ang nangyari, I badly want to tell him that he doesn't really have to do what his grandma wants. I wanted to convince him that there's other way around, hindi niya kailangang magsakripisyo ng ganito.May pakiramdam akong ganoon din ang gustong gawin ni Ma'am Poly, pero mas gusto ni Sir Arsen at ni Axl na hayaan na muna siyang mapag-isa. Sa huli ay sumang-ayon nalang din ako at tuluyan nang nanlumo.Madam Selena left after talking to him about the Pearsons. The smile on her face is so selfish and it was hurting all of us. I feel like being a Genesis is a curse for them, I feel like despite the wealth and power that they have, they are still jailed to the fact that they should keep strengthening it.
"Hindi paba tayo lalabas? Baka hinihintay nila tayo.." Hindi ko na alam kung ilang beses ko na itong sinabi at katulad kanina ay parang wala siyang naririnig.Nakahiga kami sa kama at nakakulong ako sa mga braso niya. Ang kaniyang mukha ay nakasiksik sa aking leeg. He would kiss my shoulder blade and my cheek every now and then."Axl.." sinubukan kong gumalaw pero lalo lang humigpit ang yakap nito sa akin."Let's cuddle more.." his hoarse voice said. Muli ay pinatakan niya ako ng halik sa aking pisngi.Natutukso na rin akong manatili nalang dito, lalo pa ngayong ayaw niya na akong pakawalan. Pero ayaw kong malunod sa kaniyang mga halik, baka hindi na ako makabangon.
He looks so pissed while driving. Mula paggising ko nakasimangot na siya at mas lalo pang lumala nang nakita ang suot ko.I'm wearing a denim shorts and a shirt, at rubbershoes. Marurumi kasi ang mga damit at pants ko kaya puro shorts ang naisusuot ko. Hindi naman siya nagkomento pero nararamdaman kong may kinalaman ang suot ko sa pagkakainis niya.Tahimik kami sa loob ng sasakyan. At nanatili ang pananahimik niya hanggang sa makarating kami sa mansyon.Nakaabang si Ma'am Poly sa malaking pintuan, nakangiti na agad nang natanawan ako. Ngumiti ako at sinalubong niya naman ako ng yakap. She looks happy, hindi ko alam kung bakit."I'm so excited! Umalis ng maaga si Axl at nang si
Tahimik kami habang nasa sasakyan. Gusto ko ulit magtanong pero ayokong marinig ng mga kaibigan ko ang pag-uusapan namin kaya nanatili akong tahimik.Isinandal ko ang ulo ko sa likod ng upuan at tuluyang naramdaman ang pagod para sa buong araw. Nahihilo man at gusto nang matulog ay pinilit kong manatiling gising para maituro ang apartment kay Axl.Pero ganoon nalang ang gulat ko nang makitang lumiko ang sasakyan sa daan patungong university. Kunot noo ko siyang nilingon. "A-Alam mo ba ang apartment namin?"Hindi ito nagsalita. Nanatili ang seryoso niyang mga mata sa daan na tila doon ibinubuntong ang pagkakainis.Nakumpirma kong alam niya nga kung saan ang apartment nang pumas
Katulad ng pangako ko sa tatlong kaibigan ay inilibre ko sila ng dinner. Hindi sa mamahaling restaurant pero naging masaya na kami sa fastfood sa isang mall dahil magkakasama naman at nagkakatuwaan.I am grateful I met these three. Kung mayroon man akong mabuting bagay na nakuha sa pag-alis ko kay Axl ay sila iyon, ang pagkakaibigan namin."Anong balak mo Adri? Magtatrabaho kaba agad o magpapahinga muna?" Tanong ni Karen.Huminga ako ng malalim, nag-iisip pa ng sagot dahil sa totoo lang ay hindi pa rin talaga ako nakakapag-desisyon.Gusto kong magpahinga pero ang mga katulad naming mahihirap ay walang panahon para sa ganon. Ang perang naipon ko mula sa pagtatrabaho kay Axl ay
Hindi na namin kinailangan ng karagdagang plano ni Alistair. Axl did leave me alone like what I told him. Hindi na siya kailanman nagparamdam sa akin.Ilang linggo ang lumipas at tuluyan akong bumalik sa dating normal na buhay. At ang mga linggong iyon ay mabigat at mahirap para sa akin. I would cry myself to sleep every night. Sa umaga'y gigising ako na mugto ang mga mata.I went back to school and tried to focus on my studies. Isang sem nalang ang titiisin ko at iyon ang ginawa kong inspirasyon para makaahon sa pagkakalubog dulot ng sakit sa pagtalikod kay Axl.Nagkikita kami ni Alistair kapag may oras siya pero mas madalas nalang kaming mag-usap sa cellphone. He would update me about Axl, kung kamusta na ito. Maging ang pagp
Kung nakamamatay lang ang tingin ay baka bumulagta na kami ni Alistair.I don't think I've seen his eyes as dark as this before. Madilim ang kaniyang mukha at nagsasalubong ang mga kilay. He looks calm and in control even when his eyes reveal darkness.Isang beses lang na bumaba ang kaniyang mga mata sa akin bago tumigil kay Alistair. "I'm done here, I'm leaving."Hindi sumagot si Air at tumango lamang. Axl didn't give me another look after that, diretso ang kaniyang pagsakay sa kaniyang sasakyan."Air--""Sshh.." he gently squeezed my arm, "He's still watching. Let's wait till he leaves."