Chapter 7

Nagpadala lamang ng pagkain si Axl sa opisina nang sumapit ang tanghalian. Hindi ko akalaing dito lang siya sa opisina niya kumakain, o ngayon lang ito?

He told me earlier to call the cafeteria and order them to bring us food instead. He said he's busy at nakikita ko naman iyon. Pero ang isiping kakain kaming dalawa ng sabay ngayong lunch ay lalong nagpakaba sa akin.

Buong akala ko ay pwede akong lumabas at kumain mag-isa at ganoon din ang gagawin niya. Parte ba ng trabaho ko ang samahan din siya sa lunch?

Huminga ako ng malalim at kinagat ang pang-ibabang labi ko. Nang mag-angat ako ng tingin ay nakatitig na ito sa akin. Nakakunot ang noo nito na tila may kasalanan nanaman akong nagawa.

Napaupo ako ng maayos.

"A-ano po--"

"What seems to be your problem and you've been sighing that heavy?"

Nanlaki ang mga mata ko. Naririnig niya pati 'yon? I struggled for words pero napalingon ako sa pintuan nang bumukas iyon at pumasok ang isang babaeng naka-uniporme ng pang-chef. Nakangiti itong pumasok dala ang isang tray na palagay ko ay pagkain namin.

"Good afternoon sir," bati nito bago inilagay ang mga pagkain sa round-table na naroon sa gitna ng opisina.

Pinanood ko ito sa ginagawa at simple akong nagpapasalamat at dumating siya. Pero ganoon muli ang kaba sa dibdib ko nang magpaalam na ito matapos ayusin ang pagkain namin.

"Thank you Jannah," Axl murmured before dismissing the girl.

Lumunok ako at bumaling sa kaniya. Tumaas ang kilay nito sa akin, he stood up after a while.

"Let's eat,"

Mabilis din akong tumayo at lumapit sa bilugang lamesa kung nasaan ang mga pagkain. I tried so hard to act normal even when I am so intimidated and all. I can't wait for this hour to finish so I can just be myself on my office.

Hindi pamilyar ang pagkain na nakahain, ang alam ko lang ay may gulay at may karne. Hindi naman ako mapili kaya ayos lang kahit ano. Iniisip ko nalang na kahit papano ay nakatipid ako sa lunch ngayong araw.

Kinagat ko ang labi ko nang makitang bahagyang nanginig ang kamay ko nang damputin ko ang kutsara't tinidor. Axl smirked when he saw it at lalo lamang akong nanginig.

"You look tensed, Miss Clemente.." he said while slicing the meat. Dahan-dahan niya iyong isinubo at hindi ko man lang namalayang pinapanood ko na ang bawat galaw niya.

Hindi ko akalaing pati sa pagnguya sa kaniyang pagkain ay maiintimidate ako. Hindi ko alam kung bakit kahit na marahas ang kaniyang panga ay napapatingin ako roon at namamangha.

I sighed, huminga ako ng malalim. Ibinaba ko na rin ang kutsara't tinidor. Palagay ko ay hindi na talaga ako makakakain, and he knows what I feel.

"Can I..can I just eat alone?"

Tumaas ang kilay nito. He chewed his food properly bago ito uminom ng tubig. His dark eyes are now laced with amusement.

"Why are you tensed?"

"I-I'm not comfortable to be in a closed place with a guy.." Nag-iwas ako ng tingin.

I'm lying, dahil sa kaniya lang naman ako ganito. I've been with his brother Alistair, inside his car but it felt way different. Magaan ang loob ko kay Air pero hindi ko alam kung bakit sa kaniya ay nanginginig ako, like he's too much for me.

"Hmm..but you're my secretary, do you mean I need to adjust for you?" His voice is full of mockery.

Umiling ako, "H-hindi po sa ganoon--"

"You should have known about this when you executed your plan young girl." Tumalim ang boses nito.

Kumunot ang noo ko, "What plan?"

He smirked, nagpatuloy ito sa pagkain habang nakatitig ako't patuloy na nag-iisip.

"You probably heard that my mom came from a poor family and that my father married her despite being a daughter of their maid."

"W-what.." Naninikip ang dibdib ko.

"And you probably thought that it can happen to you too."

Umiling ako. Are we back at it again? Ganoon ba talaga ang tingin niya sa akin? Does he really think I planned this?

"You got the work but no one will marry you in our family."

"H-hindi.." umiling ako, hindi maituloy ang gusto kong sabihin. Nagbabara ang lalamunan ko, naninikip ang dibdib ko.

His piercing eyes looked at me, all the hate and judgement are visible. Nanginig ang mga tuhod ko sa takot at galit. I've been warned about him being harsh like this at akala ko ay naihanda ko na ang sarili ko pero iba pa rin pala talaga kapag nasa sitwasyon kana.

Tila lason ang kaniyang mga salita na nang-iinsulto sa akin.

Dahan-dahan akong tumayo, pinipigilan ang mga luhang gustong kumawala. Siguro nga mali na tinanggap ko pa ang trabahong ito. I thought he has a good heart atleast but right now, hindi ko na malaman kung ano pang dahilan para magpatuloy.

"E-excuse me sir.."

Hindi ko na hinintay pa ang permiso niya at tinakbo ko na ang double doors palabas. Pumasok ako sa opisina ko at bumuhos kaagad ang mga luha ko nang maisara ko ang pinto.

Why am I here? Hindi ko naman ginusto 'to diba? Wala ito sa plano ko. I only want a job while it's semestral break, a job that I can do while studying. Pero lahat ng plano ko ay nagbago nang dalawin ko si nanay.

Maybe meeting Ma'am Poly is not right. Sana ay natuto na akong tumanggi sa umpisa palang. But I never thought I'll meet a person like Axl.

I never thought I'll meet a person like him, someone who can easily throw hurtful words and look down on people. Akala ko noon ay masama na si Aling Lucy, pero heto ako ngayon at iniinsulto at inaasukasahan ng isang Axl Genesis.

Iniyak ko ang hinanakit at frustrations ko buong lunchbreak. Ni hindi na rin ako nakakain pero ayos lang naman, palagay ko ay hindi rin naman ako makakakain.

Naghilamos ako sa CR at nag-ayos ng kaunti. Mabuti nalang at hindi ko na kailangang bumalik sa opisina niya after lunch. Pero anong gagawin ko dito? Maghihintay lang ba ako ng utos niya? Paano kung tawagin niya ako sa opisina niya?

Gusto ko nanaman maiyak sa mga naiisip pero pilit kong pinatatag ang loob ko. I easily cry when people try to hurt me or look down on me, mababaw ang luha ko pero kapag umiyak na ako ay nawawala na rin naman ang galit at hinanakit ko. I really can't hate people I guess, no matter how cruel they are.

Lumipas ang ilang oras at wala namang dumating na utos mula kay Axl. Wala akong ginawa buong maghapon kundi ang magbasa ng mga minutes at pag-aralan ang iilang mga files na nakita ko sa macbook.

Ni hindi ko namalayan ang oras at nagulat na lamang ako't alas singko na. Nag-unat ako nang kaunti.

Hindi ko alam kung anong oras ang out ko. O kung kailangan ko bang mag-stay kung nasa opisina pa ang boss ko. Sa huli ay nagdesisyon akong maghintay pa. I'm sure makikita ko naman siya mula sa salamin na pintuan ng opisina ko kung uuwi na siya. For the past few hours ay hindi ko naman ito nakitang lumabas.

Sumandal ako sa swivel chair at nagpahinga. Hindi ko namalayang nakatulog ako at nang magising ay madilim na sa buong opisina. Halos wala akong makita pero nang gumalaw ako ay sumindi ang iilang ilaw sa kisame. Napatingala ako sa mga ito, maybe it's motion-sensored.

Tumingin ako sa relo ko at napatayo agad nang makitang alas-nuweve pasado na ng gabi.

Mabilis kong iniligpit ang mga gamit sa lamesa at napagtantong nasa opisina pa ni Axl ang bag ko. Huminga ako ng malalim.

Umalis na siguro siya. Hindi niya ako ginising? Paano ang mga gamit ko?

Lumabas ako ng opisina ko. Madilim na rin sa buong floor pero sumisindi ang mga ilaw sa tuwing lalakad ako. Tinungo ko ang double doors ng opisina ni Axl, sinubukan kong sumilip sa loob pero madilim at wala naman ako masyadong makita bukod sa lamesa niyang bakante. Sa taas nito ay nakasindi ang ilaw, marahil ay iniiwan lang na nakabukas ni Axl?

Huminga ako ng malalim at nag-isip pa muna. Kailangan ko ang bag ko dahil nandoon ang wallet ko, wala akong pamasahe pauwi kung hindi ko kukunin iyon. Pero paano kung may cctv dito at makita akong naririto ng ganitong oras?

I can only imagine Axl's accusing eyes. Sigurado akong pagbibintangan niya nanaman akong magnanakaw. Pero kung makikita naman nilang iyong bag ko lang ang pakay ko ay baka maniwala naman sila hindi ba?

Nagulat ako nang mamatay ang ilaw sa itaas ko. Dumilim nanaman ang buong paligid. Akmang itataas ko ang kamay ko para bumukas muli ang ilaw nang bigla ay namatay ang ilaw sa itaas ng lamesa ni Axl.

Kumunot ang noo ko. Kung ganoon ay motion-sensored lights din iyon? At bakit iyon nakasindi kanina? Wala naman akong nakitang tao doon.

Nanlaki ang mga mata ko. Umiilaw ang malayong parte ng opisina, patungo sa restroom. Ibig sabihin ay nariyan pa siya? Kung ganon ay pwede ko pang kunin ang bag ko.

Itinulak ko ang double doors at mabilis kong nilapitan ang lugar kung saan ako umupo kanina. Agad kong dinampot ang bag ko.

Bumaling ako sa table ni Axl at nakitang malinis naman ito. Pauwi na rin siguro siya. Maybe I should just wait for him, I need to let him know of my presence kung hindi ay baka pag-isipan niya nanaman ako ng masama.

Tumayo ako sa gilid ng kaniyang lamesa at naghintay. Napakunot ang noo ko nang may maamoy na kakaiba, it smells like menthol, sigarilyo at amoy ng pabangong kakaiba.

Hindi nagtagal ay narinig ko ang mabibigat na yabag palapit sa akin. Mabilis din akong lumapit. Ang dilim ay lumiwanag dahil sa suminding motion lights sa tapat namin pero nanlaki ang mga mata ko nang hindi si Axl ang makita ko.

Tila nagulat din ang lalaki nang makita ako. Agad akong napaatras sa takot.

"S-sino ka?"

Natatakpan ang bibig at ilong nito ng mask at tanging ang makakapal na kilay at mata lamang ang nakikita. Agad kong kinapa ang pepper spray sa loob ng aking bag.

Hindi ito sumagot. Sinundan niya ng tingin ang kamay ko at napatili nalang ako nang hawakan nito ang magkabilang braso ko para lamang ihampas ako sa isang malayong lamesa.

Tumama ang tagiliran ko sa gilid ng lamesa, nahulog ang vase na nakapatong doon at bumagsak ako sa sahig kasabay ng pagbasag ng vase at ng salamin na lamesa.

"Sino ka?!" Sigaw ko sa kabila ng sakit na naramdaman nang maramdamang sumugat ang mga bubog sa akin.

Nagtatatakbo ang lalaki palabas ng opisina. Sinikap ko namang tumayo upang humabol. Nagsisisigaw ako para may makarinig.

Sumara na ang elevator bago ko pa maabutan. Mabilis kong pinindot ang kabila at nang bumukas iyon ay nagulat ako nang makitang naroon si Axl kasama ang iilang guards.

Kumunot ang noo nito nang makita ako. "Adrianna?"

"T-there's someone in your office--"

Kaagad ay nagtakbuhan ang mga guard papasok sa opisina niya. Naiwan siya at ang dalawa pang lalaki na nakaitim. Umiling ako at itinuro ang elevator.

"T-tumakbo siya--"

"What are you doing here?"

"N-nakatulog ako sa opisina ko, akala ko ikaw ang nasa office mo, kukunin ko kasi sana ang bag ko. Pero--"

He snapped and all the lights suddenly opened. Bahagya akong nasilaw pero nakabawi rin.

"The security noticed an unknown movement from here.."

Tumango ako. Tumitig itong maigi sa mukha ko, pagkatapos ay bumaba ang mga mata nito sa katawan at sa binti ko. Sinundan ko ng tingin ang sarili at nakitang may iilang sugat ako sa binti dahil sa mga bubog mula sa nabasag na vase.

Nag-angat ako ng tingin sa kaniya at halos mapaatras ako nang makita ang dilim sa kaniyang mukha. His expression hardened even more when his jaw clenched. His thick eyebrows defined his dark eyes more.

"Sir, wala na pong tao." Lumabas ang mga guard na pumasok sa opisina niya.

"Adrianna said he used the elevator. Eleazar, you know what to do."

Mabilis na tumalima ang mga guard. Ngayon ko lang napansin na bukod sa mga guards ng kumpanya ay mayroon ding mga lalaking naka-itim.

Akmang susunod ako sa mga ito nang sumakay sila sa elevator nang bigla ay hilain ni Axl ang braso ko.

"Where are you going?"

"I..I saw the intruder, I can help them look for him.."

His steely eyes matched the way his face hardened with what I said. Nagulat ako nang sa isang iglap ay buhatin ako nito sa kaniyang mga braso.

"S-sir--"

"You are fucking injured and you think you can catch him?"

Nakagat ko ang labi ko nang marealize na tama siya. Pero paano malalaman ng mga guards ang itsura niya?

"H-hindi naman malalim ang mga sugat at..kaya ko namang m-maglakad.." Hindi ko alam kung bakit sa kabila ng nangyari ay hindi pa rin ako makatingin sa kaniya.

"I'll bring you to the hospital."

Nagulat ako nang bumukas ang gold elevator at pumasok kami roon kasama pa rin ang dalawang lalaking nakaitim.

"S-sir--"

"Shut up Adrianna."

Wala na akong nagawa kundi ang manahimik. Tiniis ko ang awkward na posisyon ko at ang masyadong pagkakalapit ng mukha namin. Halos mahilo ako sa amoy ng mamahalin at panglalaki niyang pabango.

Ibang-iba ito sa naamoy kong pabango sa kaniyang opisina.

Bumukas ang elevator at bumungad sa amin ang mas marami pang guard sa ground floor. Mas lalo lang akong na-awkward nang makitang may iilan ring babaeng staff ng kumpanya ang nakamasid sa amin. Hindi ko sinasadyang itago ang mukha ko sa dibdib ni Axl.

Naramdaman kong bahagya niya akong tinignan pero hindi ko kayang mag-angat ng tingin sa kaniya at sa dami ng mga matang nakatingin sa amin.

Naramdaman kong may mga lumapit at kumausap sa kaniya. Mabilis niyang inutusan ang mga ito na i-check ang mga CCTV sa loob at labas ng building.

Ilang sandali pa ay naramdaman kong naglalakad na siyang muli. Ramdam ko ang kaniyang hininga sa aking noo at bahagya kong naamoy ang matamis na amoy ng wine.

Natigil kami nang marinig ko ang pamilyar na boses ni Air.

"Adrianna? What the fuck happened?"

Nag-angat ako ng tingin at nakita ang nag-aalalang mukha nito. May kasama itong dalawa pang lalaki na nakatingin din sa amin ni Axl.

"I'm locking the perimeter Axl," ang sabi ng unang lalaki.

Tumango si Axl at bumaling sa pangalawa.

"I'm staying with him. I will just call you."

"I'll bring her to the hospital, take care of everything here."

"Susunod ako Adrianna."

Tango na lamang ang naisagot ko kay Air. Mabilis na lumakad palabas ng main entrance si Axl, nakasunod pa rin ang dalawang lalaking naka-itim.

Huminto ang isang makinang at mukhang mamahaling sports car sa harapan namin. Mula roon ay lumabas ang isang lalaking naka-itim na tuxedo at pinagbuksan kami ng pintuan sa backseat.

For the first time since I met him, naramdaman ko ang maingat na paglapag ni Axl sa akin sa upuan. Pero sa kabila ng pag-iingat ay halos maiyak pa rin ako nang maramdaman ang sakit sa tagiliran ko.

Ni hindi ko alam na masakit pala iyon. Buong akala ko ay ang mga galos lang sa binti ang natamo ko.

"Fuck," he murmured when he saw my reaction. May mga sinabi pa siyang hindi ko na nasundan pa.

Nagulat nalang ako nang sumakay din ito sa tabi ko.

"S-sir.."

"Stop talking Adrianna, you're just pissing me off."

**